มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 224

“เมิ่งเมิ่ง เมิ่งเมิ่ง ฉันได้ยินข่าวสำคัญเกี่ยวกับประธานลึกลับ เธออยากฟังไหม!”

หยางกวนกวนกดหมายเลขโทรออกหาเฉียวชิวเมิ่ง เอ่ยถามอย่างตื่นเต้น

เฉียวชิวเมิ่งตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเธอตื่นเต้นก่อนจะพูดว่า “จริงเหรอ?ข่าวอะไร!”

หยางกวนกวนพูดอย่างมีความสุข: “ประธานลึกลับจะปรากฏตัวในงานเลี้ยงที่สวีเอ้าเสวี่ยจัด!”

เฉียวชิวเมิ่งตกใจ: “อะไรนะ? เธอพูดจริงเหรอ? เขาจะปรากฏตัวเหรอ!”

สิ่งนี้ทำให้ฉียวชิวเมิ่งไม่ตื่นเต้นหรือตกใจมากนัก แต่ประธานลึกลับคนนี้ยังคงอยู่ในใจของเธอมาตั้งแต่การก่อตั้งเทียนไล่แคปปิตอล และเขามักจะออกอุบาย เพื่อเพิ่มการอยากรู้จักตัวตนของเขาในหลายครั้ง

ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ประธานลึกลับทำให้เธอนั้นไม่อยากจะเชื่อเลยว่าทั้งหมดนี้ไม่ใช่ทำเพราะเธอ

“เธอรู้ได้ยังไง?” เฉียวชิวเมิ่งสงบลงและถามด้วยเสียงต่ำ

“ฉันเพิ่งได้ยินคุณเซี่ยงคุยโทรศัพท์กับคุณฉี ทั้งสองคนกำลังคุยโทรศัพท์อยู่”

“คุณเซี่ยงกำลังปรึกษากับคุณฉีว่าประธานลึกลับควรปรากฏตัวในงานเลี้ยงนี้หรือเปล่า คุณฉีบอกว่าจะจัดการการตามที่คุณสั่งเซี่ยง”

หยางกวนกวนพูดอย่างภาคภูมิใจราวกับว่าเธอกำลังขอเครดิตความดีความชอบ

เมื่อเฉียวชิวเมิ่งได้ยินแบบนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะกำหมัดแน่นแล้วพูดว่า “ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องจริงอย่างที่เซี่ยงตงฉิงพูด ไม่มีการโกหกแน่!”

หยางกวนกวนกล่าวว่า: “ฉันมีข่าวเพิ่มเติมเกี่ยวกับประธานลึกลับ เธออยากรู้ไหม?”

“แน่นอนสิ!” เฉียวชิวเมิ่งกล่าว

“ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่จะบอกเธอเปล่า ๆ หรอกนะ เธอต้องขอบคุณฉันด้วย!” หยางกวนกวนหัวเราะ

“เอาล่ะ ตกลง หากวันไหนเธอไลฟ์ ฉันจะไปดูไลฟ์ของเธอ แล้วจะส่งจรวดหลายสิบลำให้เธอ!” เฉียวชิวเมิ่งกล่าวอย่างใจป้ำ

หยางกวนกวนจึงบอกว่า: “ประธานลึกลับคนนี้มาจากเมืองหลวง มีภูมิหลังทางครอบครัวที่ดีและยังเด็ก อายุรุ่นราวคราวเราด้วย”

เฉียวชิวเมิ่งประหลาดใจ: “เธอไปรู้เรื่องทั้งหมดนี้มาจากไหน?”

“ฉันถามคุณฉีแล้วเขาก็บอกฉันมาน่ะสิ!” หยางกวนกวน พูดด้วยรอยยิ้ม

“ฉีเติ่งเสียน...” เฉียวชิวเมิ่งอดไม่ได้ที่จะเม้มริมฝีปากเล็กน้อย

หยางกวนกวนถามว่า: “เธอได้ไปงานเลี้ยงนั้นหรือเปล่า?”

เฉียวชิวเมิ่งกล่าวว่า: “แน่นอน ฉันได้ไป ฉันอยากเห็นด้วยตาของตัวเองว่าประธานลึกลับคนนี้คือใคร และทำไมเขาถึงดูแลฉันอย่างดีขนาดนี้!”

หยางกวนกวนอดไม่ได้ที่จะยิ้มและพูดว่า: “ถ้าอย่างนั้น ฉันต้องขอแสดงความยินดีกับเธอล่วงหน้า ในที่สุดเธอก็มีโอกาสเจอประธานลึกลับที่เธอใฝ่ฝันแล้ว หวังว่าทุกอย่างจะราบรื่น”

“ขอบคุณที่บอกข่าวนี้กับฉันนะ กวนกวน” เฉียวชิวเมิ่งกล่าวขอบคุณ

หลังจากวางสายแล้วหยางกวนกวนก็ยังคงตื่นเต้นมาก

แน่นอนว่าเธอคาดหวังว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างประธานลึกลับกับเฉียวชิวเมิ่ง เพราะเฉียวชิวเมิ่งเป็นเพื่อนที่ดีของเธอ!

หากเฉียวชิวเมิ่งสามารถร่วมมือกับประธานลึกลับได้ มันจะง่ายสำหรับเธอที่จะขอความช่วยเหลือจากประธานลึกลับในอนาคต ผ่านความสัมพันธ์ของเฉียวชิวเมิ่ง

ด้วยพลังและภูมิหลังของประธานลึกลับ เธอก็จะไม่ต้องกลัวตระกูลหยางในเมืองโมตู ตราบใดที่เธอได้รับคอนเนคชั่นที่ดี เธอก็สามารถแข่งขันกับตระกูลหยาง ได้ในภายภาคหน้า!

ฉีเติ่งเสียนไม่รู้ว่าข่าวนี้จะทำให้หยางกวนกวนตื่นเต้นจนแทบจะนอนไม่หลับทั้งคืนเมื่อ ในวันรุ่งขึ้นเขาเห็นเธอมีรอยคล้ำใต้ตา

คนจากมวยตระกูลหลี่ไม่ได้ขัดขวางการรื้อถอนดินแดนแห่งความตายอีกต่อไป คราวนี้พวกเขาส่งเจ้าหน้าที่ไปเจรจาและการเจรจานั้นก็ราบรื่นไปด้วยดี

แต่หากไม่มีเงินกู้สองร้อยล้านจากธนาคาร โครงการนี้ก็คงไม่สามารถเปิดตัวได้

“คุณชายฉี เมื่อวานนายทำร้ายซุนเสวี่ยเหวิน จริงๆ เหรอ? ไม่จำเป็นต้องหึงขนาดหรอกมั้ง?” หลี่อวิ๋นหว่านมาพบฉีเติ่งเสียนอย่างไม่มีสบอารมณ์ ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นถมึงทึง

“เมื่อวานเขาวางยาเลขาหยาง เพื่อที่จะทำเรื่องน่ารังเกียจ” ฉีเติ่งเสียนเล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวาน

“วันนี้มีหนังใหม่ฉายตอนเที่ยงคืน มาดูกับฉันสิ” ฉีเติ่งเสียนกล่าวอย่างสบายๆ

“อืม ความฉลาดทางอารมณ์ดีนี่!” หลี่อวิ๋นหว่านอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจในความคิดตัวเอง

ผู้ชายจะใจดีชวนสาวดูหนังเที่ยงคืนได้ยังไง? ดูหนังเสร็จก็ตีสองตีสามแล้วเราจะไปไหนได้อีก?

“ตกลง” หลี่อวิ๋นหว่านเห็นด้วยโดยแสร้งทำเป็นไม่รู้ว่าชายคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่

กล่าวคือ หลี่อวิ๋นหว่านชอบฉีเติ่งเสียนมาก ดังนั้นเธอจึงมีความสุขที่ถูกหลอกด้วยอุบายเล็กๆ น้อยๆ ของเขา

หากสุนัขบางตัวที่เธอรังเกียจ ร้องขอแบบเดียวกัน เธอก็สามารถกลายร่างเป็นราชาแห่งท้องทะเลเอาคนมาร่วมเล่นด้วยทันที

หลี่อวิ๋นหว่าน พูดอย่างจงใจ: “คุณฉี ฉันอ่านเจอในอินเทอร์เน็ตว่าผู้ชายมักไม่มีเจตนาดีในการชวนผู้หญิงมาดูหนังตอนเที่ยงคืน นายวางแผนที่จะชวนฉันดูหนังตอนเที่ยงคืนมีเจตนาไม่ดีหรือเปล่า ? มีอะไรแอบแงหรือเปล่า?

เมื่อเธอพูดแบบนี้ เธอก็จ้องไปที่ฉีเติ่งเสียน และแน่นอนว่าผู้ชายคนนี้กลับหน้าแดง!

“เจตนาไม่ดี ฉันจะมีความคิดที่ไม่ดีได้ยังไง?” ฉีเติ่งเสียนกระแอมและพูดว่า “ฉันเป็นผู้คุมที่ซื่อสัตย์ สอนอาชญากรหลายคนด้วยการเป็นตัวอย่างที่ดี ฉันจะไปมีเจตนาที่ไม่ดีได้อย่างไร?”

เมื่อเห็นเขาแบบนี้ หลี่อวิ๋นหว่านรู้สึกว่าเขาน่ารักมาก เธออดไม่ได้ที่จะยิ้ม เธอจับหัวของเขา ก้มศีรษะลงจูบเขา และกลืนคำพูดที่เหลือของเขาลงไป

“โอ้พระเจ้า......ทำไมถึงจูบกัน เรายังอยู่ในบริษัท.....”

ปัญหาของหลี่อวิ๋นหว่านในการไม่ปิดประตู กลายเป็นนิสัยที่ไม่ดีอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งทำให้หยางกวนกวน ได้เห็นฉากที่ทั้งสองกำลังจูบกันนอกประตูอีกครั้ง

ใบหน้าของหยางกวนกวนเปลี่ยนเป็นสีแดงราวกับลูกพีชสุก ฉากแปลก ๆ มากมายแวบขึ้นมาในหัวโดยไม่มีเหตุผล รู้สึกว่าร่างกายร้อนขึ้นเล็กน้อย เหมือนกับตอนที่หลังจากถูกวางยาเมื่อวานนี้

“ประตูไม่ได้ปิด!”

ทันใดนั้น หลี่อวิ๋นหว่านก็ค่อยๆแตะศีรษะของฉีเติ่งเสียน ลุกขึ้นยืน เดินไปที่ประตูห้องแล้วปิดประตูให้สนิททันที