ต้นกำเนิดของฉีเติ่งเสียนคือออะไร ซุนซิงจังไม่ทราบ แต่ว่าเขาเป็นแขกผู้มีเกียรติที่สามารถทำให้นายกหวงรอคอยเขาอย่างใจจดใจจ่อได้ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่คนที่ควรจะทำให้ขุ่นเคืองได้
“ปรมาจารย์ฉี ท่านดูสิ คิดว่าควรทำอย่างไรกับผู้ชายคน นี้เพื่อทำให้ท่านพอใจได้?” ซุนซิงจังถามด้วยรอยยิ้ม
เขาไม่ต้องการให้เหตุการณ์นี้สร้างความตื่นตระหนกให้กับหวงเหวินหลั่ง เพราะนี่ไม่ใช่ราคาที่สามารถจ่ายได้หากนายกปล่อยให้เขารับผิดชอบ
ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็น: “ผมเพิ่งให้วิธีแก้ปัญหาแก่เขาในเรื่องนี้ไป แต่เขาไม่เห็นด้วย ดังนั้นผมจึงขอให้ผู้อำนวยการซุนมาด้วย”
จางจื่อหลงอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเมื่อได้ยินสิ่งนี้
ใส่ชุดเมดสาวใช้เซ็กซี่วิ่งรอบธนาคารสามรอบแบบนั้นหรือ? น่าขายหน้ามาก ถ้าทำจริงจะได้ไม่ต้องวุ่นวายอีก
“ทำตามที่อาจารย์ฉีบอก ไม่เช่นนั้นนับจากนี้ไปนายไม่ต้องมาทำงานอีก!” ซุนซิงจังพูดด้วยใบหน้าเคร่งขรึม
แม้ว่าจางจื่อหลงจะเป็นมือขวาของเขา แต่เมื่อเปรียบเทียบกับฉีเติ่งเสียนที่พูดออกมาแล้ว จางจื่อหลงแทบจะไม่มีความหมาย?
จางจื่อหลง เสียใจอย่างยิ่ง เขามองไปที่ฉีเติ่งเสียนและพูดอย่างขมขื่น: “ปรมาจารย์ฉี ท่านมีวิธีอื่นไหม?”
“ยังไงผมก็โตแล้ว ถ้าทำเรื่องนี้ ต่อจากนี้ไปผมจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน”
“ได้โปรดมีความกรุณาและปล่อยผมเถอะครับ.....ผมยินดีที่จะใช้ทัศนคติที่ดีที่สุดในการแก้ไขปัญหานี้”
แต่ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยรอยยิ้ม: “ผมไม่ต้องการที่จะพูดซ้ำเป็นครั้งที่สอง จะทำอย่างไรก็ขึ้นอยู่กับคุณเท่านั้น!"
เนื่องจากจางจื่อหลงกล้าให้เฉียวชิวเมิ่ง สวมชุดเมดสาวใช้สุดเซ็กซี่เพื่อคุยกับเขาอีกครั้ง ถ้าอย่างนั้นเขาน่าจะคาดหวังว่าต้องมีวันลงเอยแบบนี้
จางจื่อหลง ผู้ต้องดิ้นรนนับครั้งไม่ถ้วนระหว่างความลำบากใจกับการทำงาน เขากัดฟันและก้มศีรษะลง ถอดสูทออก หยิบชุดเมดสาวใช้ออกจากถุงพลาสติกสีดำแล้วหยิบขึ้นมาสวม.......
ไม่ต้องพูดถึงว่าผู้ชายที่โตแล้วจะรู้สึกอึดอัดขนาดไหนที่จะสวมชุดเมดสาวใช้ที่สั้นและรัดรูปเช่นนี้
เจ้าหน้าที่หลายคนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกชาไปหมดเมื่อเห็นฉากนี้ พวกเขาคิดกับตัวเองว่าโชคดีที่พวกเขาแค่พูดจาหยอกล้อ ไม่ได้คิดจะทำให้ฉีเติ่งเสียนขุ่นเคือง
ไม่เช่นนั้นจุดจบอาจไม่ดีไปกว่าของจางจื่อหลง
จางจื่อหลงสวมชุดเมดสาวใช้สุดเซ็กซี่นี้ ออกจากอาคารธนาคารท่ามกลางสายตาแปลกๆ ของทุกคน และเริ่มวิ่งไปรอบๆ อาคาร
คนเดินเท้าที่ผ่านไปมาเห็นฉากนี้อดไม่ได้ที่จะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาถ่ายรูปแล้วหัวเราะออกมาดังๆ
“ท่านปรมาจารย์ฉี ผมขอโทษจริงๆ มันเป็นความผิดของผมเองที่ไม่เข้มงวดในการดูแลจัดการผู้ใต้บังคับบัญชาและนั่นเป็นสาเหตุที่เหตุการณ์เช่นนี้ปรากฏขึ้น!” ซุนซิงจางกล่าวอย่างกังวล
“ผมพอใจมากกับการจัดการเรื่องนี้ของผู้อำนวยการซุน และผมก็หายโกรธแล้ว มายุติเรื่องนี้กันเถอะ” ฉีเติ่งเสียนกล่าวอย่างสงบ
ซุนซิงจังอดไม่ได้ที่จะแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม: “ผมจะให้คน ไม่สิ ผมจะจัดเตรียมเงินกู้ให้กับเฉียวกรุ๊ปเป็นกรณีพิเศษ!”
ฉีเติ่งเสียนรุ้สึกขอบคุณเขา: "ขอบคุณผู้อำนวยการซุน"
ซุนซิงจังจัดการปัญหาเงินกู้ของเฉียวกรุ๊ปเป็นกรรีพิเศษโดยไม่พูดอะไรสักคำ
โดยมีเขาเป็นผู้อำนวยการคอยดูแล ผู้คนด้านล่างทำงานอย่างรวดเร็ว ภายในเวลาไม่ถึงสิบนาทีเงินกู้ก็ถูกโอนไปยังของเฉียวกรุ๊ป
ขั้นตอนทั้งหมดถูกส่งล่วงหน้า แต่จางจื่อหลงจงใจทำให้สิ่งที่ยากสำหรับเฉียวชิวเมิ่ง
แค่ซุนซิงจังโบกมือ และเงินกู้หลายสิบล้านก็ถูกโอนเข้าบัญชีของกลุ่มเฉียวทันที
“ท่านปรมาจารย์ฉี เรื่องได้รับการจัดการแล้วครับ ไปทานอาหารด้วยกันไหมครับ?” ซุนซิงจังกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“ขอบคุณผู้อำนวยการซุน” ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าอย่างสบายๆ และไม่ปฏิเสธคำเชิญของซุนซิงจัง
ในเวลาเดียวกันเฉียวชิวเมิ่งก็ได้รับข่าวว่าได้รับเงินกู้แล้ว และเธอก็กระโดดขึ้นจากเก้าอี้ด้วยความดีใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...