มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 320

วันถัดมาเมื่อฉีเติ่งเสียนมาถึงบริษัท ก็ได้รับข่าวร้าย

เซี่ยงตงฉิงนั่งรอเขาในห้องทํางานของเขาด้วยสีหน้าตึงเครียด ส่วนหลี่อวิ๋นหว่านถือเอกสารปึกหนึ่งกําลังอธิบายอะไรสักอย่างให้ตงฉิงฟัง

หลังจากทั้งคู่เห็นว่าฉีเติ่งเสียนมา ก็ลุกขึ้นพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย

"ประธานฉี คุณมาทํางานไม่ตรงเวลาแบบนี้ไม่ดีเลยนะ คุณเป็นเจ้านาย เป็นแบบอย่างของทั้งบริษัท!" เซี่ยงตงฉิงตําหนิอย่างโมโห หว่างคิ้วเต็มไปด้วยความหงุดหงิดและเข้มงวด

"ประธานเซี่ยง มีอะไรอย่าระบายใส่ผมสิ!ไม่งั้นคราวหน้าใครจะกล้าไปกินข้าวที่บ้านคุณอีก?" ฉีเติ่งเสียนยักไหล่และพูด

หลี่อวิ๋นหว่านเลิกคิ้วสวยดกเรียวยาวนั่นและคิดในใจว่า "ไอ่นี่ ไปกินข้าวที่บ้านเซี่ยงตงฉิงแต่ไม่บอกฉันเนี่ยนะ!"

หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนนั่งลงอย่างไม่รีบร้อน เซี่ยงตงฉิงจึงโยนเอกสารปึกหนึ่งไปตรงหน้าเขา

ฉีเติ่งเสียนขยับไปดู โอ้โห จดหมายจะลาออกทั้งนั้น และเป็นจดหมายลาออกของผู้บริหารระดับสูงและระดับกลางของเซี่ยงกรุ๊ปซะด้วย

"สวีเอ้าเสวี่ยวางไม้ตายมาเลย กดขี่พวกเรากันสุดๆ!" หลังจากฉีเติ่งเสียนเห็นจดหมายลาออกเหล่านี้แล้ว ไม่ต้องอให้เซี่ยงตงฉิงอธิบาย ก็รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

"สวีเอ้าเสวี่ยทำเกินไปนะ ทำทุกวิถีทาง! คนที่ไม่ยอมเปลี่ยนงาน เธอถึงกับขู่ฆ่าด้วย" เซียงตงฉิงพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

เห็นได้ชัดว่าความล้มเหลวในโครงการน้ําลึกตงไห่ในเมืองตงไห่ทําให้สวีเอ้าเสวี่ยเริ่มรู้สึกถึงความกดดัน และเริ่มแผนการบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง

หลี่อวิ๋นหว่านที่อยู่ข้างๆก็กดหัวตัวเองแล้วพูดว่า "ทั้งเช้านี้ฉันคอยช่วยคัดเลือกคนจากบริษัทของเราหาคนที่เหมาะสมให้ไปช่วยเซี่ยงกรุ๊ปหน่อย"

ฉีเติ่งเสียนยื่นมือลูบคางตัวเองแล้วพูดว่า "ดูเหมือนว่าเธอจะรู้สึกถึงอันตรายแล้ว เลยใช้วิธีการเหล่านี้ แต่ไม่เป็นไร พวกเราก็แค่ทำคืนก็พอแล้ว!"

"สวีเอ้าเสวี่ยน่าจะเข้าใจดีว่า วิธีต่ำต้อยเหล่านี้ อย่างมากก็แค่ทำให้คนอื่นรู้สึกทุเรศเท่านั้น"

"ถ้าใช้เป็นวิธีการทั่วไป งั้นเธอคงไม่ได้เปรียบอะไรเลย"

เซี่ยงตงฉิงขมวดคิ้วแล้วพูดว่า "เราควรจะทำคืนอย่างไร? ฉันไม่มีเส้นสายในด้านนี้"

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะและพูดว่า "คุณเลิกแสร้งได้แล้ว ถามผมตรงๆว่าจะจัดการยังไงก็พอ มาบอกว่าตัวเองไม่มีเส้นสายเนี่ยนะ ตลกจริงๆ!"

เซี่ยงตงฉิงเหอะเสียงหนึ่ง ไม่ได้รู้สึกอึดอัดใจเพราะเขาดุออก

"ตอนนี้สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้างแล้ว?" ฉีเติ่งเสียนถามขึ้น

เซี่ยงตงฉิงวางแท็บเล็ตในมือลงบนโต๊ะ ในนั้นมีกราฟวิเคราะห์ข้อมูล

"ตอนนี้พันธมิตรธุรกิจของสวีกรุ๊ปได้ลงทุนเกือบสองร้อยล้านแล้ว เงินทุนเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในทุกๆวัน ถ้ามองเซี่ยงกรุ๊ปแบบผิวเผิน ดูเหมือนได้รับแรงกดดันอย่างมาก และห่วงโซ่อุตสาหกรรมในทุกด้านดูเหมือนจะเผชิญกับความเสี่ยงที่จะล้มละลายได้ตลอดเวลา" พอเซี่ยงตงฉิงพูดถึงตรงนี้ มุมปากก็กระตุกขึ้น

หลังจากการวางแผนอย่างรอบคอบของเธอ สวีเอ้าเสวี่ยได้ตกหลุมเข้าแล้ว ถ้ากลับตัวในเวลานี้ก็คงจะสายเกินไป ได้แต่ฝืนใจลงทุนต่อไป

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าว่า "ตอนรวบอย่าเกิดข้อผิดพลาดล่ะ บอดี้การ์ดที่เตรียมไว้ให้คุณต้องติดตัวไปด้วย เพื่อหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุเกิดขึ้น "

หลี่อวิ๋นหว่านฟังบทสนทนาของทั้งสองคน ในใจก็แอบถอนหายใจ ราวกับอยู่ในความฝัน นึกไม่ถึงว่าวันหนึ่งตัวเองจะสามารถเข้าร่วมสงครามธุรกิจที่ยืดเยื้อแบบนี้ได้ด้วย

"เอาล่ะ ประธานเซี่ยงคุณกลับไปเถอะ อยากได้คนอะไร เอาจากเทียนไล่แคปปิตอลเลย" หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนเข้าใจสถานการณ์แล้ว ได้เตรียมแผนการในใจ

เซี่ยงตงฉิงขยี้ตาตัวเองและลุกขึ้น

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า "ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะ!"

เซี่ยงตงฉิงเพียงแค่ยิ้มเบาๆ แล้วเดินออกจากเทียนไล่แคปปิตอล กลับไปควบคุมสถานการณ์ที่เซี่ยงกรุ๊ป

หลี่อวิ๋นหว่านรอเซี่ยงตงฉิงเดินจากไป ก็ยื่นมือไปกระชากหน้าของฉีเติ่งเสียนแล้วพูดว่า "ไอ่คนเลว แอบไปกินข้าวที่บ้านของเซี่ยงตงฉิง ไม่บอกฉันสักคำเลยใช่ไหม?"