“เซี่ยงตงเล่ยตายแล้ว”
จู่ๆ อารมณ์ของเซี่ยงตงฉิงก็สงบ และเธอก็พูดประโยคสั้นๆ
ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าและกล่าวว่า “ผมรู้แล้ว เราจะจัดการเผาศพ จากนั้นเถ้ากระดูกและใบมรณะบัตรจะถูกส่งไปให้คุณ”
เซี่ยงตงฉิงเอนหลังบนเก้าอี้ของเธออย่างอ่อนแรง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความซีดเซียว และถอนหายใจ: “จากนี้ไป ฉันไม่มีคนให้เกลียดด้วยซ้ำ!”
หลังจากทราบเกี่ยวกับการตายของเซี่ยงตงเล่ยเธอก็รู้สึกโล่งใจ แต่ยังรู้สึกอ้างว้างและความเหงาอีกด้วย
ใช่ ตอนนี้เธอไม่มีใครให้เกลียดด้วยซ้ำ และญาติสนิทคนสุดท้ายก็จากเธอไปแล้ว
แม้ว่าเธอยังมีญาติหลายคนที่นามสกุลเซี่ยง แต่เกรงว่าญาติเหล่านี้แต่ละคนจะอยากให้เธอตายก่อนเวลา เพื่อที่พวกเขาจะได้แกะเอาทรัพย์สินมหาศาลของเซี่ยงกรุ๊ป
“ผมคิดว่าช่วงนี้คุณอารมณ์ไม่ดีควรต้องพักผ่อนสักวันหรือสองวัน”
“แต่ในอนาคตอันใกล้นี้ไม่มีอะไรทำ เราแค่ต้องอดทนและรอให้สวีเอ้าเสวี่ยจ่ายเงิน”
“แค่พักผ่อนและพักฟื้นพลังงานใจของคุณสำหรับการตอบโต้ครั้งต่อไป”
ฉีเต่งเสียนส่ายหัว รู้สึกว่าถ้าเซี่ยงตงฉิงทำเช่นนี้ต่อไป ปัญหาจะเกิดขึ้นไม่ช้าก็เร็ว
เซี่ยงตงฉิงขมวดคิ้วและพูดว่า “ฉันไม่จำเป็นต้องพักผ่อน!”
ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างช่วยไม่ได้: “คุณต้องการพักผ่อน? คุณไม่รู้ตัวหรือ? หากคุณล้มไป จะเกิดอะไรขึ้นกับเซี่ยงกรุ๊ป”
เซี่ยงตงฉิงหัวเราะ: “นายกังวลว่าฉันจะหมดแรงและเงินทั้งหมดที่นายลงทุนไปจะสูญเปล่าหรือเปล่า?”
“ดูเหมือนว่าคุณจะกินระเบิดเข้าไปจริงๆ ผมเป็นห่วงคุณ? แบบนั้นคุณคงอ้วกออกมาได้” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างง่ายดาย
“สิ่งที่นายสนใจไม่ใช่ฉัน แต่เป็นการอยู่รอดของเซี่ยงกรุ๊ป!”
“หรือง่ายๆ สิ่งที่นายสนใจคือนายสามารถตบหน้าอวี้เสี่ยวหลง และสวี่อ้าวเสวี่ย ได้หรือเปล่า?”
“ฉันยังกังวลว่าฉันจะมีชื่อเสียงผ่านสงครามธุรกิจที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนและกลับคืนสู่เมืองหลวงอย่างรุ่งโรจน์ได้หรือเปล่า?!”
“นายไม่เคยใส่ใจฉันตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่มีใครในโลกนี้จะสนใจฉันยกเว้นฟอร์บส์
”
เซี่ยงตงฉิงพูดด้วยใบหน้าเย็นชา คำพูดของเธอช่างโหดเหี้ยมและคมราวกับมีด
ฉีเติ่งเสียนตะลึงอยู่พักหนึ่ง ผู้หญิงก็เหมือนสัตว์ประหลาด เข้าใจยากจริงๆ!
เนื่องจากการตายของเซี่ยงตงเล่ย เซี่ยงตงฉิงดูเหมือนจะมีปฏิกิริยาเหนือความคาดหมายเล็กน้อย และความคิดของเธอก็เปลี่ยนไปด้วย
“ผมคิดว่าคุณกำลังมีปัญหา เราเป็นเพื่อนกัน ดังนั้นแน่นอนว่าผมเป็นห่วงคุณ”
“ในทำนองเดียวกัน ผมได้ลงทุนความพยายามและเงินไปมากมายในตัวคุณ ดังนั้นผมจะต้องสนใจเป็นเรื่องธรรมดา”
“คุณอยากให้โลกทั้งโลกหมุนรอบตัวคุณเป็นไปได้หรือ?”
ฉีเต่งเสียนกางมือออกแล้วเดินไปทางเซี่ยงตงฉิง “ปลดอคติของคุณ นอนลงและพักผ่อนให้เต็มที่”
ทันทีที่เขายื่นมือออกเซี่ยงตงฉิงก็ตบมือของเขาแล้วตะโกนด้วยความโกรธ: “ออกไปจากที่นี่ซะ นายไม่จำเป็นต้องสนใจฉัน! ฉันจะรับประกันผลประโยชน์ที่นายต้องการแน่นอน!”
ปากของฉีเติ่งเสียนกระตุก หากเซี่ยงตงฉิงเป็นผู้หญิงทั่วไป เจ้านายคนที่สองก็คงไม่รังเกียจที่จะให้ได้ลิ้มรสฝ่ามือเหล็กที่โหดเหี้ยม
เขาไม่สนใจที่จะพูด เพียงแค่เปิดประตูห้องทำงานแล้วเดินออกไป
เซี่ยงตงฉิงจัดการอารมณ์ของเธอใหม่ ลูบหน้าเธออย่างรุนแรง และพูดอย่างเคร่งขรึม: “ไม่มีใครสนใจฉัน และฉันไม่ต้องการใครมาสนใจฉัน ฉันจะปกป้องเซี่ยงกรุ๊ปด้วยตัวเอง!”
หลังจากพูดแบบนี้เธอก็เริ่มทำงานที่โต๊ะอีกครั้ง ต้องมีการวางแผนจัดการกับสวีเอ้าเสวี่ยให้ละเอียดมากขึ้นเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่เดินเกมผิด
หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนออกมาจากห้องทำงานของเซี่ยงตงฉิงเขาก็พูดกับเลขา: “จับตาดูให้ดี อย่าลืมแจ้งให้ฉันทราบหากมีอะไรเกิดขึ้นกับคุณเซี่ยงให้ชาและของว่างให้เธอมากขึ้นเพื่อที่เธอจะได้พักผ่อนอย่างเหมาะสม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...