มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 343

ฉีเติ่งเสียนก็กำลังมองสวี่อานอย่างพินิจพิเคราะห์ ว่านายหางเสือของหลงเหมิน แห่งตงไห่มีหน้าตาเป็นเช่นนี้นี่เอง

สวี่อานนั่งเอนหลังลงบนโซฟาตรงข้ามกับหม่าหงจุน เขาวางมือขวาบนโซฟา พร้อมกับขยับนิ้วชี้และนิ้วกลาง

ทันใดนั้นก็มีลูกน้องคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมกับหยิบซิการ์มาวางไว้ระหว่างนิ้วของเขา จากนั้นอีกคนก็รีบหยิบกล่องไม้ขีดไฟออกมาจุดไฟให้

สวี่อานเอาซิการ์เข้าปาก แล้วพ่นควันออกมาอย่างรุนแรง โดยไม่พูดอะไรสักคำ

การวางท่าของเขานั้นดูเป็นการวางอำนาจของผู้นำอย่างเต็มที่ ทําให้ผู้คนรู้สึกกดดันทางจิตใจอย่างมาก

แต่ฉีเติ่งเสียนนั้นไม่ได้รู้สึกถึงความกดดันอะไรเพียงคนเดียว เขาคิดว่าผู้ชายคนนี้นั้นแค่ทำเสแสร้งไปอย่างนั้น คนประเภทนี้ที่อยู่ในเรือนจำโยวตู อยู่ได้ไม่ถึงครึ่งวันก็โดนทุบตีจนขี้แตกไปตั้งแต่แรกแล้ว

สวี่อานรู้สึกว่าถึงเวลาแล้ว เขาจึงเริ่มพูดขึ้นเบาๆว่า : “คิดไม่ถึงว่ารองนายหางเสือหม่าจะเชิญคุณฉีมาด้วย คุณฉีนี่ยังดูเป็นเด็กหนุ่มเกินกว่าที่คาดไว้จริงๆนะ”

ฉีเติ่งเสียนขี้เกียจพูดคุยกับคนที่วางท่าอวดดีแบบนี้ เขาดื่มไวน์จากแก้วของเขา และใช้หางตามองไปที่สวี่อาน

เมื่อสวี่อานเห็นฉีเติ่งเสียนทำท่าทางดูถูกอย่างนั้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะกระตุกหางตา นี่เป็นครั้งแรกที่เด็กหนุ่มอย่างฉีเติ่งเสียนสามารถอยู่ภายใต้แรงกดดันของเขาได้ แล้วยังมาทำท่าทางแบบนั้นกลับมาใส่เขาอีก!

สวี่อานเป็นถึงนายหางเสือของหลงเหมินแห่งตงไห่ เป็นบุคคลที่ทรงพลัง ใครจะกล้ามาทำนิ่งสงบต่อหน้าเขาได้แบบนี้ได้อย่างไง?!

“ไอ้เด็กโง่ แกไม่รู้จักมารยาทหรือไง แกกำลังคุยกับพ่อฉันอยู่นะ!” เมื่อสวี่หยางเห็นฉีเติ่งเสียนไม่มีท่าทีที่เคารพพ่อของตัวเอง สวี่หยางก็อดที่จะโมโหไม่ได้

ลูกน้องของสวี่อานต่างก็พากันมองฉีเติ่งเสียนด้วยความโกรธ รู้สึกว่าฉีเติ่งเสียนนั้นดูถูกสวี่อานเกินไป และไม่มีมารยาทเลยสักนิด

ฉีเติ่งเสียนก็ยังถือแก้วขึ้นมาจิบไวน์อย่างสบายใจ โดยไม่สนใจพวกเขา

สวี่อานระงับความโกรธภายในใจของเขา ถ้าเขาโกรธเพียงเพราะถูกเด็กหนุ่มยั่วยุ มันจะทำให้คุณค่าของการเป็นนายหางเสือนั้นด้อยค่าลง

“ในเมื่อวันนี้คุณฉีมาถึงบาร์แสงราตรี อย่างนั้นเราก็มานั่งคุยหาทางแก้ไขปัญหากัน!” สวี่อานพูด

“นายหางเสือสวี่นี่ฉลาดจริงๆ เปิดปากมาก็พูดเรื่องไร้สาระทันที”ฉีเติ่งเสียนวางแก้วลงและพูดด้วยรอยยิ้ม

หม่าหงจุนได้อย่างนั้นก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้นมา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นสวี่อานหน้าแตก

เยี่ยเฟิงที่อยู่ข้างเขาก็พยายามกลั้นเสียงหัวเราะของเขาเอาไว้ด้วย แน่นอนว่าเขารู้จักนิสัยของฉีเติ่งเสียนดีที่สุด ถ้าเสแสร้งแกล้งโง่ต่อหน้ารองหัวหน้าใหญ่นั้นไม่ใช่ผลดีอะไรแน่นอน

เส้นเลือดดำบนหน้าผากของสวี่อานโผล่ขึ้นมา จากนั้นเขาก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ท่าทางของคุณฉีนี่คงไม่ได้ต้องการจะมาหาทางแก้ไขปัญหานะ!”

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างเฉยเมยว่า: “นายหางเสือสวี่เป็นคนบอกให้พ่อค้าวัสดุก่อสร้างในตงไห่ทั้งหมดตัดวัสดุของเราออกโดยไม่พูดอะไรสักคํา และตอนนี้ยังพร้อมที่จะทำลายหงหม่าวัสดุภัณฑ์ บริษัทเดียวที่สามารถจัดหาวัสดุให้เราได้ แล้วคุณคิดว่ามันสมเหตุสมผลไม่?”

สวี่อานคิดไม่ถึงว่าฉีเติ่งเสียนนั้นจะไม่ไว้หน้าเขาสักนิด แถมยังพูดออกมาหมดเปลือกอีก ราวกับว่าเขาวางแผนที่จะต่อสู้จนจบไว้แล้ว

“นายรนหาที่ตาย!” สวี่อานพูดด้วยความโกรธ

ผู้คนรอบข้างยังมองไปที่ฉีเติ่งเสียนอย่างโหมเหี้ยม ขอเพียงสวี่อานออกคำสั่ง พวกเขาก็พร้อมที่จะเข้าไปฆ่าเขาทันที

แน่นอนว่าสวี่อานก็คิดอย่างนั้นเช่นกัน แต่เขาก็โบกมือห้ามไว้ ตำแหน่งนายหางเสือของเขาจะหายไปเพราะความโกรธเพียงเล็กน้อยๆจากเด็กหนุ่มที่น่ารำคาญแบบนี้ได้อย่างไร!

“ในเมื่อตอนนี้คุณฉีโกรธยังโกรธอยู่ อย่างนั้นพวกเราจะขอคุยกับรองนายหางเสือหม่าก่อนแล้วกัน” สวี่อานพูดอย่างเรียบเฉย

หม่าหงจุนขมวดคิ้วและไม่พูดอะไร