มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 351

เซี่ยงตงฉิงแข็งแกร่งมาก ในสายตาของคนจำนวนมาก เธอสามารถถืออัฐิของพ่อปรากฏตัวในการประชุมของผู้บริหารเพื่อแย่งอำนาจ

เธอสามารถพูดว่าเผาศพพ่อ ได้อย่างเย็นชาโดยไม่รู้สึกอะไร

ในสายตาของทุกคน เธอมีจิตใจดื้อรั้น ยืนหยัดด้วยเซี่ยงกรุ๊ป ยิ่งใหญ่และแข็งแกร่ง แทบจะกลายเป็นชีวิตของพ่อเธอ

เพียงแต่ ในสายตาของฉีเติ่งเสียน เซี่ยงตงฉิงคือไร้เดียงสา

ไม่ผิด ก็คือไร้เดียงสาจริงๆ

เขาเติบโตมาในเรือนจำโยวตู สำนักศาสนาและสำนักนักคิดต่างๆ คนเลวนานาชนิด เรื่องที่น่าสยดสยองน่าอนาถไม่เคยได้ฟัง?

เซี่ยงตงฉิงหมกมุ่นกับการตายของพ่อแต่ไม่มีน้ำตา เธอดื้อรั้นคิดว่าเซี่ยงกรุ๊ปคือมรดกเพียงอย่างเดียวที่พ่อทิ้งไว้ให้เธอ เธอจำเป็นต้องทำให้เซี่ยงกรุ๊ปดีที่สุด

เธอไม่เคยคิด ความหวังที่พ่อมีกับลูกมากที่สุด คือสามารถทำให้พวกเขามีชีวิตอย่างมีความสุข แต่ไม่ใช่เหนื่อยล้าแบบนี้

ฉีเติ่งเสียนก็แบกรับภาระพวกนี้ไว้ แต่เขาไม่ได้บังคับให้ตัวเองทรมานขนาดนี้ แต่ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

นำความเจ็บปวดควักมาให้คนอื่นดู?หลังจากนั้นฝ่ายตรงข้ามจะเข้าใจตัวเอง เห็นใจตัวเอง?

หมกมุ่นกับความเจ็บปวดที่ผ่านไปแล้ว สร้างความเจ็บปวดที่น่าเศร้าขึ้นมา?

สำหรับการพึ่งพาที่ถูกพวกเลวโฉดชั่วในเรือนจำเรียกว่ารองหัวหน้าใหญ่ ไม่มีอยู่จริง

สำหรับฉีเติ่งเสียน ตอนนี้เซี่ยงตงฉิงเรื่องที่ควรจะทำก็คืออยู่ข้างกายอาฝู เป็นคนแก่เพียงคนเดียวที่ดีกับเธอ

ดังนั้น เธอควรจะรู้จักคิดหน่อย ไม่ควรให้อาฝูกังวลปัญหาร่างกายของเธอ

ฉีเติ่งเสียนรู้สึกว่าตัวเองควรจะสั่งสอนเซี่ยงตงฉิง

ในเมื่อจะสั่งสอนเธอ ก็จำเป็นต้องพบเธอ

ดังนั้นเขาจึงมาแล้ว

หลังจากนั้น เขาเดินเข้าไปในห้องของเซี่ยงตงฉิง

เซี่ยงตงฉิงกำลังนั่งอยู่บนโต๊ะทำงาน ดวงตาทั้งสองข้างแดง ดินสอยังม้วนอยู่บนเส้นผม เธอคล้ายๆกับดื้อรั้น พูดพึมพำกับตัวเอง กำลังวางแผนเขมือบกินสวี่กรุ๊ปทีละนิดอย่างแม่นยำ

เซี่ยงตงฉิงในตอนนี้ สวมชุดนอน ผมยุ่งเหยิง มองไม่ออกว่า เธอเป็นผู้ควบคุมเซี่ยงกรุ๊ปที่ยิ่งใหญ่

“นายมาได้ยังไง?ไสหัวออกไป!”เซี่ยงตงฉิงได้ยินเสียงฝีเท้า อดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้น หลังจากที่มองเห็นฉีเติ่งเสียน ก็รีบตะโกนด้วยความโกรธ

เสียงของเธอแหบแห้ง เหมือนมีคนเอาทรายไปอุดไว้ในลำคอของเธอ

ฉัเติ่งเสียนกลับส่ายหน้า และพูด“ประธานเซี่ยง วันนี้เธอขี้เหร่จริงๆ!”

เซี่ยงตงฉิงพูดเสียงเย็นชา“ฉันอยากให้นายดู?ลุงฝู คุณอยู่ที่ไหน รีบพาหมอนี่ออกไปเดี๋ยวนี้!”

ฉีเติ่งเสียนเดินมาถึงตรงหน้าเธอ ยื่นมือออกไปกดโน้ตบุ๊กเธอไว้ ฝืนยิ้มและพูด“เธอควรพักผ่อนได้แล้ว!”

“ร่างกายของฉันฉันรู้ชัดเจนดี ไม่จำเป็นต้องให้นายมาเสแสร้งที่นี่!นายไม่ใช่แคร์เงินลงทุนห้าหมื่นล้านของตัวเองไหม?”เซี่ยงตงฉิงพูดเหยียดหยาม

“แน่นอนว่าฉันแคร์เธอ ไม่อย่างนั้น เธอคิดว่าฉันจะเป็นห่วงเธอที่เป็นคนบ้าทำไม?”มือของฉีเติ่งเสียนกดอยู่บนโน้ตบุ๊ก พูดเสียงเรียบเฉย

ดวงตาของเซี่ยงตงฉิงก็ยิ่งแดง เต็มไปด้วยเลือด ใบหน้ามีรอยยิ้มเย็นชา

“เงินห้าหมื่นล้านนั้นของนาย จะไม่ลดน้อยลง ควรที่จะให้นาย ก็ไม่น้อยเหมือนกัน!”เซี่ยงตงฉิงก็พูด“ตอนนี้ เก็บความหวังดีจอมปลอมไว้ หลังจากนั้นก็ไสหัวออกไปจากบ้านฉัน!”

ฉีเติ่งเสียนยักไหล่ และพูด“เธอคิดว่าฉันอยากจะสนใจเธอ?ถ้าไม่ใช่ลุงฝูโทรศัพท์มา กังวลเกี่ยวกับร่างกายของเธอ ฉันคงจะไม่มา”

เซี่ยงตงฉิงอดไม่ได้ที่จะพูดด้วยความโกรธ“ยุ่งเรื่องชาวบ้าน!”