มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 399

ฉีหยุนเฟิงพี่ชายคนโตของตระกูลฉี เป็นลูกพี่ลูกน้องของฉีเติ่งเสียน

เขาเดินเข้าไปในห้องทำงานของฉีเติ่งเสียน จากนั้นก็มองไปรอบ ๆ แล้วพูดอย่างเย็นชา: “ไม่เลวนี่ ไอ้น้องชาย!”

ฉีเติ่งเสียนนั่งสบายๆ บนเก้าอี้ทำงานแล้วพูดว่า “เป็นนายนั่นเอง ไม่ได้เจอนาน นายหาฉันมีธุระอะไร?”

ฉีหยุนเฟิงไม่คิดว่าฉีเติ่งเสียนจะเย็นชาขนาดนี้ เขาจึงขมวดคิ้วใบหน้าของเขาดูปั้นยาก

“ฉีมาหาเรื่องอะไร ทำไมนายจะไม่รู้? เสแสร้งเพื่ออะไร?” ฉีหยุนเฟิงมองไปที่ ฉีเติ่งเสียนและถามอย่างเย็นชา

“มีอะไรจะพูดก็รีบพูดมา พูดเสร็จก็รีบไปซะ อย่ามัวเสียเวลา ตอนนี้ฉันเป็นหัวหน้าใหญ่แล้ว กำลังยุ่งมาก!” ฉีเติ่งเสียนมองดูเขาก่อนด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าในขณะที่กล่าวออกไป

ฉีหยุนเฟิงเดินไปที่โต๊ะ ยกมือขึ้น... จากนั้นกดลงไปบนไหล่ของฉีเติ่งเสียน

“นายนี่มันเสแสร้งจริงๆ!” ฉีหยุนเฟิงหัวเราะเสียงดังและตบไหล่เขาอย่างแรงหลายครั้ง

“พี่ใหญ่ ไม่เจอกันนานเลย” ฉีเติ่งเสียนหายใจออกอย่างสบาย ๆ ลุกขึ้นยืนและกอดฉีหยุนเฟิง

เซี่ยงตงฉิงที่อยู่ด้านข้างตะลึง นี่มันการแสดงบ้าอะไร? ตัวเธอเองไม่เข้าใจการแสดงแบบนี้เลย!

ฉีหยุนเฟิงหันกลับมาแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม: “นี่คงเป็นประธานของเซี่ยงกรุ๊ป คุณเซี่ยงตงฉิงใช่ไหม? ผมได้ยินชื่อเสียงของคุณมานานแล้ว คุณเก่งไม่แพ้ผู้หญิงคนไหนเลย”

เซี่ยงตงฉิงตกตะลึงก่อนจะพูดว่า “สวัสดีค่ะ คุณฉี”

ฉีหยุนเฟิงกล่าวอย่างใจเย็น: “ไอ้ท่าทางเมื่อกี้นี้จริงๆ แล้ว ปกติจะทำให้คนนอกทุกคนเห็น ถึงยังไงตระกูลฉีของเราจะไม่สนับสนุนคนของตระกูลเราเองได้ยังไงจริงไหมครับ?”

เซี่ยงตงฉิงเดิมทีคิดว่าฉีเติ่งเสียนและตระกูลฉีอยู่ในบทละครแห่งความแค้น ใครจะคิดว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขายังดีอยู่ เพราะพวกเขาเพียงแค่แสดงให้คนนอกได้เห็นเท่านั้น

เซี่ยงตงฉิงรู้สึกประทับใจกับสิ่งที่ฉีเติ่งเสียนพูดเมื่อกี้ แต่เมื่อคิดดูดีๆแล้วว่าถูกหลอกตอนนี้ เธอหันศีรษะส่งค้อนให้เขาวงใหญ่ อยากจะแทกปากเขาแรงๆสักสองที

เธอไม่เคยคาดหวังว่าความสัมพันธ์ที่แท้จริงระหว่างตระกูลฉีและฉีเติ่งเสียนจะถูกซ่อนไว้อย่างลึกและมีเงื่อนงำขนาดนี้

ในสายตาของโลกภายนอกฉีปู้อวี่กับฉีเติ่งเสียน พ่อกับลูกชายถูกบังคับให้ออกจากเมืองหลวง เนื่องจากการถูกข่มเหงจากตระกูลฉี

คนทั้งหลายจะกล้าจินตนาการได้อย่างไรว่านี่เป็นเพียงแค่แผนการฉากละครน้ำเน่าเท่านั้น

แน่นอนว่าความสัมพันธ์ระหว่างฉีเติ่งเสียนกับตระกูลฉี นั้นไม่สามารถให้ใครรู้ก็ได้ แต่กลับเซี่ยงตงฉิงถือเป็นข้อยกเว้น

เพราะฉีเติ่งเสียนใช้ทองคำห้าหมื่นล้าน เพื่อดำเนินธุรกิจกับเซี่ยงตงฉิงจากสิ่งนี้เพียงอย่างเดียว ก็เห็นได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองมีความใกล้ชิดกันเพียงใด

“นี่แบบนี้สิ ถึงเป็นครอบครัว” เซี่ยงตงฉิงมองไปที่ชายทั้งสองคน รอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากของเธอ แต่ลึกในใจเธอกลับรู้สึกอิจฉาความสัมพันธ์แบบนี้เล็กน้อย

ฉีเติ่งเสียนเทถ้วยชาให้ฉีหยุนเฟิงก่อนจะพูดว่า “ทำไมครั้งนี้พี่ใหญ่ถึงมาที่ จงไห่ด้วยตนเอง?”

ฉีหยุนเฟิงกล่าวว่า: “เพราะสิ่งที่นายก่อนั้นใหญ่เกินไป มันเกี่ยวข้องกับกองกำลังมากมาย ทำให้ตระกูลฉีจึงจำเป็นต้องปรากฏตัว”

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าและกล่าวว่า “ฉันเกรงว่าเงินห้าพันล้านที่ลงทุนในตระกูลสวี เป็นความคิดของนายใช่ไหม”

“แน่นอนว่าเราไม่ได้พบกันบ่อยนัก เมื่อถึงเวลานายต้องคืนห้าพันล้านให้ฉัน” ฉีหยุนเฟิงยิ้มอย่างช่วยไม่ได้

การลงทุนห้าพันล้านในตระกูลสวีทำให้ฉีหยุนเฟิง มีเหตุผลที่จะมาที่จงไห่เพื่อพบกับฉีเติ่งเสียน เหตุผลนี้สวีเอ้าเสวี่ยเป็นคนส่งให้กับมือ

สวีเอ้าเสวี่ยเป็นคนที่ไปที่ตระกูลฉี เพื่ออธิบายเรื่องนี้ด้วยตนเอง จากนั้นฉีหยุนเฟิง ก็ออกเดินทางทันที

เซี่ยงตงฉิงคิดในใจ: “มันเป็นเรื่องใหญ่มาก เพียงเพื่อมาเจอหน้า ก็ใช้เงินไปแล้วห้าพันล้าน! พลังที่ฉีเติ่งเสียนต้องการจะจัดการนั้นทรงพลังและน่ากลัวขนาดไหนกัน?”