อวี้เสี่ยวหลงไม่ต้องการต่อจะสู้ในนัดนี้จริงๆ โดยเฉพาะตอนที่ความสามารถทางกายของฉีเติ่งเสียนลดลงอย่างมาก
แม้ว่าจะชนะ เธอก็จะรู้สึกว่ามันเป็นชัยชนะที่สูญเปล่า ไร้เกียรติ
แต่ว่า ความจริงมักไม่ได้ดั่งใจ เธอไม่อยากสู้ แต่คนเบื้องหลัง ทำให้เธอต้องสู้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
“คุณแน่ใจว่าไม่สามารถนั่งลงและเจรจากันได้ใช่ไหม?” อวี้เสี่ยวหลงถาม
“ไม่มีอะไรจะเจรจาไหม?” ฉีเติ่งเสียนส่ายหัว และยิ้มเล็กน้อย
เขาถอนหายใจในตอนที่พูด โดยยังคงรักษาท่าทางของมวยหย่งชุนไว้โดยไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ
สีหน้าของสวีเอ้าเสวี่ยซีดลง และใบหน้าของเธอก็แสดงความตึงเครียดออกมา
เธอรู้ว่าหากเธอไม่สามารถแก้ปัญหาฉีเติ่งเสียนได้ เธอจะต้องแบกรับราคาแบบไหน!
จ้าวเหิงหยู่เสียชีวิตแล้ว ซู่หยูเจี๋ยก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสสูญเสียแขนทั้งสองข้าง แค่สองเรื่องนี้ ก็ทำให้เธอนอนไม่หลับแล้ว
ถ้าอวี้เสี่ยวหลงต้องทนทุกข์จากสิ่งเลวร้ายพวกนี้ งั้น เธอก็ไม่จำเป็นต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว!
เซี่ยงตงฉิงยังคงสงบ เหลือบมองสวีเอ้าเสวี่ย แล้วพูดว่า "เขาเคยพูด ว่าจะทำให้หน้าคุณระบม และตอนนี้เขากำลังจะทำมันได้แล้ว!"
สวีเอ้าเสวี่ยมองไปที่เซี่ยงตงฉิงด้วยสายตาที่ดุร้าย จากนั้น เธอก็สังเกตเห็นว่าท่าทางของเธอเปลี่ยนไป
เธอไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เธอใช้อารมณ์อ่อนโยนสง่างามและพูดและหวเราะในตอนที่จัดการศัตรูมาโดยตลอด แต่ตอนนี้ เธอแสดงท่าทางดุร้ายออกมา ทำให้เธอรู้สึกว่าเป็นรองในการต่อสู้ครั้งนี้
ฉีเติ่งเสียนเริ่มลงมือก่อนแล้ว แม้ว่าการพักผ่อนต่ออาจเป็นประโยชน์ต่อเขามากกว่า แต่นั่นก็หมายถึงช่องโหว่ที่มากขึ้นด้วย
จิตวิญญาณของมนุษย์ ไม่สามารถอยู่ในสภาวะตึงเครียดสูงตลอดเวลาได้
เขาก้าวไปหาอวี้เสี่ยวหลง
การก้าวที่เร่งรีบของเขาดูตลกเล็กน้อย เหมือนกับการก้าวเท้าเล็กๆของผู้หญิง
แต่อวี้เสี่ยวหลงไม่กล้าที่จะประมาท ผู้มีฝีมือสูงสองคนที่ล้มลงต่อหน้าเธอเป็นบทเรียนที่เธอได้เรียนรู้แล้ว ถ้าเธอประมาท คนถัดไปที่จะนอนอยู่ข้างล่างนั่นก็คือตัวเธอเอง!
ฉีเติ่งเสียนอยู่ตรงหน้าอวี้เสี่ยวหลงในระยะสามเมตรแล้ว!
สองเมตร!
หนึ่งเมตร!
ในช่วงเวลาของเมตรสุดท้าย เขาก็เปลี่ยนท่วงท่าทันที เท้าขวาก้าวไปข้างหน้า ขาหลังก็เตะออกมา เหมือนร่างกายย่อลงเล็กน้อย และมือสองข้างก็อยู่หน้าหลังด้วยท่วงท่าที่ถูกต้อง
คราวนี้ เหมือนว่าเขาจะถือกระบอกปืนอยู่ในมือ
สไตล์การชกมวยของเขา เปลี่ยนจากมวยหย่งชุนเป็นหมัดสิงอี้ทันที!
หลังจากนั้นในทันที เขาก็ชกหมัดตรงไปที่ช่วงท้องของอวี้เสี่ยวหลง!
อวี้เสี่ยวหลงได้เตรียมรับมือการโจมตีของฉีเติ่งเสียนระยะใกล้ไว้แล้ว แต่ใครจะคิด ว่าทันทีที่เขาเข้ามาใกล้ เขาก็เปลี่ยนท่วงท่าของเขาทันที และยังชกด้วยหมัดสิงอี้!
ยิ่งไปกว่านั้น หมัดนี้ยังเข้ามาอย่างรวดเร็วและรุนแรง และไม่ได้ดูอ่อนแอไปกว่าเดิมเลย ไม่มีท่าทีว่าแรงถูกใช้ไปเลย?
อวี้เสี่ยวหลงรู้ ว่าเธอติดกับดักของอีกฝ่ายแล้ว!
นี่คือวิธีที่ผู้มีฝีมือสูงต่อสู้กัน แข่งเรื่องของกำลัง รวมถึงสติปัญญาด้วย การล่อลวงเป็นทักษะพื้นฐาน และการใช้คำพูดเพื่อทำให้คู่ต่อสู้โกรธคือสิ่งที่ทุกคนต้องทำได้
ฉีเติ่งเสียนแสร้งทำเป็นว่าร่างกายนี้อ่อนแอและตั้งการ์ดมวยหย่งชุน ใครก็คาดไม่ถึงเมื่อเขาเข้ามาใกล้เขาจะต่อสู้ใช้หมัดสิงอี้ที่รุนแรงดุร้าย
อีกอย่าง รูปแบบการชกแบบนี้ยังเป็นการชกแบบทุบหม้อข้าวอีกด้วย!
มีคำพูดในมวยสิงอี้ว่า "ต่อยไปเรื่อยๆจนกว่าจะไม่มีอะไรขว้างตรงหน้า" สะท้อนให้เห็นความเฉพาะเจาะจงของท่วงท่าและเทคนิค ทุกหมัดไม่ไว้ชีวิต และสิ่งที่ต้องฝึกฝนคือเทคนิคการฆ่าคนด้วยหมัดเดียว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...