หลังจากวันนั้น ก็ไม่มีเหตุการณ์ใดๆ เกิดขึ้นอีก
ฉีเติ่งเสียนพักผ่อนอย่างสงบ ทุกอย่างในที่ทำงานยังคงเหมือนเดิม เซี่ยงกรุ๊ปก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคง ดำเนินงานขั้นสุดท้ายให้เสร็จสิ้น
ความก้าวหน้าของหยางกวนกวนนั้นรวดเร็วมากจนฉีเติ่งเสียนต้องแอบพึมพำ
หากเจอเธอมาก่อนหน้านี้ ความสำเร็จในอนาคตคงจะน่ากลัวมาก แน่นอนว่ามันจะไม่เลวร้ายไปกว่านี้แล้ว
หยางกวนกวนเชี่ยวชาญเรื่องหมัดอย่างรวดเร็วซึ่งเป็นรูปแบบพื้นฐานของมวยสิงอี้ห้าธาตุ หากต้องการเริ่มชกมวยนี้สิ่งแรกที่ต้องฝึกฝนคือการตั้งท่า
เมื่อเชี่ยวชาญการท่าต่างๆแล้ว จะสามารถจับส่วนที่เหลือของการปล่อยหมัด ยุบ ปืนใหญ่ และการเคลื่อนไหวในแนวราบได้เพียงอย่างง่ายดาย
เมื่อเทียบความก้าวหน้าหวงชงกับกับหยางกวนกวน ดูเหมือนจะช้า ไม่มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ความพยายามก่อนหน้าเหมือนจะทดถอย
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เธอต้องมาหาฉันหลังเลิกงานทุกวัน เพื่อฝึกเพิ่มเติม” ฉีเติ่งเสียนบอกกับหยางกวนกวน หลังจากเสร็จสิ้นการฝึก
“ตกลง” หยางกวนกวนเห็นด้วย
เธอยังรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในร่างกายหรือแม้แต่ทางด้านความคิดจิตสำนึกของเธอก็ด้วย
เธอรู้สึกว่ามีความกล้ามากขึ้น เมื่อคิดหลายๆ อย่างจิตใจก็รู้สึกเปิดกว้างมากขึ้น อีกทั้งความกลัวในบางเรื่องก็ค่อยๆ หายไป
เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอกลัว เธอจะฟาดหมัดออกมา ราวกับว่าอารมณ์เชิงลบทั้งหมดมันจะหายไป
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาฉีเติ่งเสียนพาหวงชงและหยางกวนกวน ไปฝึกซ้อมในช่วงระหว่างวัน จากนั้นไปที่กรมที่แปดสิบเอ็ด เพื่อจัดตารางฝึกซ้อม ถ้าหากอารมณ์ดี ก็จะกลับไปที่บริษัท แต่ถ้าอารมณ์ไม่ดีก็จะเดินเล่นไปรอบๆ
วันนี้เป็นวันที่ผ่อนคลาย แต่ก็ยังทำให้เขารู้สึกอึดอัดขึ้นเล็กน้อยอีกด้วย
“ใกล้จะถึงวันตรุษจีนแล้ว ปีนี้พ่อจะกลับไปที่คุกหรือเปล่านะ?” ชีฉีเติ่งเสียนมองดูปฏิทินบนโต๊ะและอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจว่าเวลานั้นผ่านไปเร็วเหลือเกิน
หลังจากเลิกงาน ทุกคนก็ยุ่งอยู่กับการทำงานล่วงเวลา ฉีเติ่งเสียนแบ่งเบาภาระการทำงานของหยางกวนกวนและขอให้เธอมีเวลาฝึกซ้อมกับเขา
หยางกวนกวนสวมชุดกีฬาสีขาว ผมรวบเป็นหางม้า ดูสดใสสมวัยมาก
ฉีเติ่งเสียนกล่าวว่า “การฝึกครั้งต่อไปจะทำให้เกิดอาการบาดเจ็บได้ มันเป็นการทำให้ร่างกายทรมาน หลีกเลี่ยงไม่ได้ ทำได้เพียงต้องทนเท่านั้น”
หยางกวนกวนกล่าวว่า: “ฉันจะตั้งใจ!”
ฉีเติ่งเสียนหยิบเส้นหนังขึ้นมาจำนวนหนึ่งแล้วพูดว่า “แค่ฝึกทักษะการชกมวยด้วยตัวเองทุกวันต่อเนื่อง สิ่งที่ฉันต้องการฝึกคือกล้ามเนื้อและความทนทานของกระดูก”
หลังจากพูดอย่างนี้แล้วเขาก็โยนหนังวัวลงในถังแล้วคนให้เข้ากัน หลังจากนั้นไม่นาน หนังก็ถูกคลุมด้วยน้ำ
ทันทีที่หยิบมันออกมา หนังวัวเปียก ทำให้ผู้คนรู้สึกลื่นแฉะ อีกทั้งสายหนังวัวยังผูกเป็นปมแน่นอีกด้วย
“วันนี้ฝึกความแข็งแกร่งของนิ้วแล้วแก้ปมมันทั้งหมด” ฉีเติ่งเสียนโยนหนังยางไปตรงหน้าหยางกวนกวนอย่างไม่ตั้งใจ
หยางกวนกวนคิดว่านี่ง่ายเกินไป แต่ทันทีที่เริ่ม ก็รู้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ!
หนังยางลื่นมาก ใช้ปลายนิ้วดึงแทบไม่ได้เลย ปมก็ค่อนข้างแน่น และเมื่อเปื้อนน้ำก็จะกระชับมากขึ้น ทำให้ดึงออกจากกันได้ยาก
เธอตั้งใจใช้พละกำลังทั้งหมดเพื่อแก้หนังยางเส้นแรก
จากนั้นเธอก็พบว่าปลายนิ้วของเธอเป็นสีแดง มีเลือดซึมไหลออกมาจากเล็บเธอ อีกทั้งยังมาพร้อมกับความเจ็บปวดอย่างรุนแรงซึ่งทำให้รู้สึกหดหู่
ฉีเติ่งเสียนนั่งขัดสมาธิอยู่ข้างๆ เขา มือข้างหนึ่งจับคาง มองเธออย่างเกียจคร้าน ยกมือขึ้นแล้วพูดว่า: “ไปต่อ!”
หยางกวนกวนกัดฟัน หยิบหนังยางเส้นที่สองขึ้นมาและเริ่มแก้ปม คราวนี้เธอใช้อีกสองนิ้วเพื่อแก้ปม ซึ่งทำให้ยากขึ้น
สิบนาทีต่อมา รู้สึกเหงื่อออกมาก เมื่อกำลังแก้มัดอันที่สอง นิ้วรู้สึกเหมือนเป็นตะคริว นิ้วมือก็เริ่มสั่นราวกับเป็นโรคพาร์กินสัน เมื่อยกลอยขึ้นไปในอากาศ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...