มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 456

หวงเหวินหลั่งแสดงคำขอบคุณครั้งแล้วครั้งเล่าสำหรับเรื่องของหวงฉิงเกอและชักชวนฉีเติ่งเสียนกับหยางกวนกวน ให้อยู่และทานอาหารเย็นด้วยกัน

แต่เติ่งเสียนปฏิเสธหยางกวนกวนยังคงมีอาการบาดเจ็บที่ต้องได้รับการรักษาและบอกว่าไว้โอกาสหน้า

“เธอรู้ไหมว่าตอนนี้ใครคือคนที่เฉียวชิวเมิ่งที่กำลังเรียนศิลปะการต่อสู้ด้วยอยู่?” ฉีเติ่งเสียนถาม

“ฉันไม่รู้...... เธอไม่ได้บอกว่าเธอเพิ่งเริ่มวิ่งจ็อกกิ้งและชกมวยตอนเช้าเหรอ?” หยางกวนกวนพูดแสร้งทำเป็นไม่รู้ แต่เธอก็ไม่รู้จริงๆ ว่าเฉียวชิวเมิ่งกำลังฝึกศิลปะการต่อสู้กับใคร

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็น: “หยุดแสร้งทำเป็นว่าโง่ได้แล้ว เธอตามไปและไล่ตามรถตู้ได้ สมรรถภาพทางกายของเธอไม่สามารถเพิ่มขึ้นได้อย่างรวดเร็วเพียงแค่ฝึกวิ่งเท่านั้นหรอกนะ!”

หยางกวนกวนกล่าวว่า: “ถ้าเธอไม่อยากพูด ฉันก็ไม่อยากถาม!”

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าและไม่ได้สนใจเรื่องนี้อีก

เฉียวชิวเมิ่งมุ่งมั่นที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของตัวเองและทำงานหนัก ดังนั้นเธอจะมีแนวทางของตัวเอง ดังนั้นเธอจึงไม่ควรเข้าไปยุ่งมากเกินไป

“สิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ช่างน่าตื่นเต้นจริงๆ คนร้ายมีพละพลังมาก เขาควรจะเป็นยอกฝีมือผู้ลึกลับ ตอนที่ฉันชกกับเขา ฉันรู้สึกเหมือนถูกกระบองเพชรแทงเลย” หยางกวนกวนพูดด้วยความกังวลและหวาดกลัว

โชคดีที่เธอมีความเข้าใจที่ดีและเธอได้ฝึกฝนอย่างหนักในช่วงเวลาที่ผ่านมาและทักษะของเธอก็เติบโตอย่างรวดเร็ว ไม่เช่นนั้น เธออาจถูกคู่ต่อสู้ทุบตีจนตายจริงๆ

ฉีเติ่งเสียนพูด: “บอกฉันเกี่ยวกับการต่อสู้ของเธอในวันนี้ แล้วฉันจะประเมินมันอีกที”

หยางกวนกวนอธิบายกระบวนการต่อสู้ที่แท้จริงทีละขั้นตอน และฉีเติ่งเสียนพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า

สำหรับหยางกวนกวนผู้มาใหม่ของวงการนี้การยืนหยัดเป็นเวลานานเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องธรรมดา

ยิ่งไปกว่านั้น เธอเอาชนะความกลัว ลอบโจมตี และขว้างก้อนหินใส่คนร้ายจนเสียชีวิต

“เมื่อกลับไป จะเขียนรายงานชื่อ การรายงานต่อสู้จริงเชิงปฏิบัติการ บันทึกการต่อสู้จริงทั้งหมด จากนั้นกลับไปค้นหาเพื่อดูว่าทำได้ไม่ดีตรงไหน” ฉีเติ่งเสียนล่าวอย่างสงบ

“ตกลง!” หยางกวนกวนอดไม่ได้ที่จะแอบตื่นเต้น หวังว่าสักวันหนึ่งเขาจะเขียนเรื่อง “การรายงานการต่อสู้จริงในเชิงปฏิบัติการ” ซึ่งเทียบได้กับของฉีเติ่งเสียน

ฉีเติ่งเสียนสอนหยางกวนกวนว่าเขาไม่ได้ปิดบังอะไรเลย และยังแสดงให้เธอเห็นถึง “การรายงานการต่อสู้จริงเชิงปฏิบัติการ” อันล้ำค่า ซึ่งบันทึกสไตล์ ยุทธวิธี กิจวัตร และนิสัยของเขาต่อศัตรู

หาก “รายงานการต่อสู้จริงเชิงปฏิบัติการ” นี้ตกอยู่ในมือของศัตรู เขาจะพัฒนายุทธวิธีบางอย่างที่สามารถใช้กับเขาได้ไม่มากก็น้อย

ต้องขอบคุณรายงานเล่มนี้ “รายงานการต่อสู้จริงเชิงปฏิบัติการ” ที่ทำให้ หยางกวนกวน สามารถเปล่งประกายในการต่อสู้เอาตัวรอดในปัจจุบันได้ แม้ว่าไม่ชนะ แต่อย่างน้อก็ไม่ได้ถูกฆ่าตาย

ฉีเติ่งเสียนพูด: “คนที่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มีจิตวิญญาณแห่งความกล้าหาญที่นองเลือด แต่ก็ไม่ดีนักหากเกิดการนองเลือดและแข็งแกร่งเกินไป”

“มีคำพูดในหมู่พวกเราผู้ฝึกมวยว่า ควรฝึกสมอง”

“แน่นอนว่าฉันไม่ได้หมายความในทางที่ไม่ดี แต่เพื่อฝึกสมองเธอให้ฉลาดขึ้น บางครั้งเมื่อเธอต่อสู้กับใครสักคน มันไม่ใช่แค่เกี่ยวกับระดับทักษะของเธอเท่านั้น”

“ตลอดยุคสมัย มีเหตุการณ์นับไม่ถ้วนที่เหล่าอาจารย์โดนคว่ำในรางน้ำเพราะพวกเขาไม่ฉลาดมากพอ”

“หากเธอวิเคราะห์ไม่เก่ง บางทีอาจเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะเอาชนะพวกอันธพาลในการต่อสู้ และเธอไม่ควรลืมโทรหาฉันเพื่อบอกฉันเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้”

หยางกวนกวนแลบลิ้นด้วยความอับอาย วันนี้น่าตื่นเต้นมากจริงๆ โชคดีที่เฉียวชิวเมิ่ง โทรไปหาฉีเติ่งเสียนก่อน ไม่เช่นนั้นทั้งสองคนจะถูกทุบตีจนตายแน่

ทักษะศิลปะการต่อสู้ของเธอยังไม่สามารถเทียบได้กับคนร้าย ดังนั้นโอกาสในการชนะของเธอจึงน้อยมาก

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างสบายๆ: “คนที่คุณพบในวันนี้คือผู้ฝึกสอนมวยนกกระเรียนขาว โดยผสมผสานสไตล์หวิงชุนเข้าไปเล็กน้อย”

“โชคดีที่ภูมิประเทศค่อนข้างเปิดกว้าง ฉันได้เทคนิคท่าลิงของเธอมายากมาก”