มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 49

เมื่อกี้ฉีเติ่งเสียนจับคังเสวี่ยฉวินอย่างง่ายดาย ทำให้คังเซี่ยงหรงไม่กล้าทำอะไรไปเรื่อยเพราะกลัวโดนตัวประกัน แต่ตอนนี้เขาปล่อยคนแล้ว คังเซี่ยงหรงไม่มีอะไรต้องเป็นกังวลแล้ว

ตอนที่เตรียมจะลงมือ จู่ๆคังเซี่ยงหรงก็รู้สึกได้ถึงออร่าที่รุนแรงอย่างมากส่งมาจากภายนอก

“อวี้อวี้อวี้.....นายพลอวี้!”

ทุกคนของตระกูลเฉียวก็มองเห็นคนที่มาเช่นกัน อดไม่ได้ที่จะตะลึง เวลาพูดล้วนแล้วติดๆขัดๆ

คนที่เดินเข้ามาจากด้านนอก ก็คืออวี้เสี่ยวหลง สวมชุดทหารสีดำทั้งตัว ไม่ได้สวมหมวก ผมยาวหวีเป็นหางม้า มีดาวมังกรทองสองดวงอยู่บนไหล่ซ้ายและขวาตามลำดับ!

“อวี้เสี่ยวหลงเหรอ!” หลังจากคังเสวี่ยฉวินมองเห็นเธอ ก็อดไม่ได้ที่จะอึ้งเช่นกัน พูดด้วยความตะลึง

ทั้งๆที่ฉีเติ่งเสียนถูกอวี้เสี่ยวหลงเตะออกไปแล้ว ทำไมอวี้เสี่ยวหลงถึงมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่

สีหน้าของอวี้เสี่ยวหลงสงบ พูดอย่างไม่แยแส : “ทุกคนคุกเข่าทำไม ตอนนี้ไม่ใช่ยุคสังคมศักดินาอีกแล้ว ลุกขึ้นมาคุยกันดีกว่า”

ทุกคนของตระกูลเฉียวมองหน้ากัน ไม่กล้าลุกขึ้น ค่อนข้างกังวลเกี่ยวกับทัศนคติของตระกูลคัง

“ไม่ได้ยินคำพูดของฉันเหรอ” อวี้เสี่ยงหลงถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ

ทุกคนของตระกูลเฉียว ในเวลานี้ค่อยลุกขึ้นด้วยอาการขาชา บางคนกระทั่งถึงกับโค้งตัวนวดเข่าที่ตัวเองคุกเข่าจนเจ็บปวดเล็กน้อย

ฉีเติ่งเสียนทำปากมุ่ยเล็กน้อย คิดไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงอย่างอวี้เสี่ยวหลงคนนี้จะเข้ามายุ่งเรื่องของเขา อดไม่ได้ที่จะรู้สึกรำคาญเล็กน้อย ถอยหลังสองก้าว

เฉียวชิวเมิ่งมองเห็นทุกอย่าง ขมวดคิ้วอย่างแรง ภายในใจรู้สึกโกรธเล็กน้อย : “ผู้ชายคนนี้สร้างปัญหาใหญ่ขนาดนี้ ตอนนี้แม้แต่นายพลหญิงอวี้ก็ยังตื่นตระหนก ตอนนี้เขาค่อยรู้ถึงความน่ากลัวเหรอ คนไร้ค่าที่กล้าทำแต่ไม่กล้ารับผิด!”

ใบหน้าของอวี้เสี่ยวหลงเต็มไปด้วยความเย็นชา หลังจากนั้นกวาดมองหนึ่งรอบ ไม่พูดอะไรอีกเลย

ทุกคนของตระกูลเฉียวรู้สึกไม่สบายใจ ไม่รู้ว่าอวี้เสี่ยวหลงมาทำอะไร เพียงแต่ ดูเหมือนจะไม่เป็นอันตราย

“เรื่องของวันนี้ จบเพียงเท่านี้!” ผ่านไปสักพัก อวี้เสี่ยวหลงค่อยเปิดปากพูด

การปรากฏตัวของเธอ ทำให้เธอกลายเป็นศูนย์กลางของโลกทันที สายตาของทุกคนล้วนแล้วหยุดอยู่ที่เธอ ล้วนแล้วกำลังรอเธอพูด

หลังจากคังเสวี่ยฉวินได้ยินคำพูดของอวี้เสี่ยวหลง ลมหายใจล้วนแล้วอดไม่ได้ที่จะหยุดไปชั่วขณะ หลังจากนั้นพูดด้วยความโกรธ : “นายพลอวี้ คุณดูสภาพของผมในตอนนี้สิ คุณจะให้เรื่องจบเพียงเท่านี้เหรอ!”

คังเซี่ยงหรงก็พูดเช่นกัน : “นายพลอวี้ สิ่งนี้ขัดต่อกฎหมาย!”

อวี้เสี่ยวหลงพูดอย่างเย็นชา : “เรื่องราวทั้งหมดฉันตรวจสอบเรียบร้อยแล้ว คังเสวี่ยฉวินคุณมีเจตนาชั่วร้ายต่อเฉียวชิวเมิ่ง สิ่งนี้จะมีผลหลายสิ่งหลายอย่างตามมาในภายหลัง”

“เรื่องนี้ คุณเป็นคนผิดก่อน อย่าแสร้งทำเป็นตัวเองเสียเปรียบแล้วไม่ให้อภัยคนอื่น ฉันไม่ตกหลงกลแผนการนี้”

คังเสวี่ยฉวินพูดด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา : “คนแซ่ฉีดูถูกผม คุณให้ผมจบแค่นี้ผมก็ต้องจบแค่นี้เหรอ แบบนี้จะให้หน้าของตระกูลคังไปไว้ที่ไหน”

ฉีเติ่งเสียนถอยไปอยู่ที่มุมห้องแล้ว เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ต้องการมีอะไรเกี่ยวข้องกับอวี้เสี่ยวหลงอีกต่อไป เพียงแต่ ในสายตาของคนภายนอก ตอนนี้ราวกับว่าเขากำลังกลัว

“นายพลอวี้ทำเรื่อง ไม่มีเหตุผลเล็กน้อยแล้วนะ” คังเซี่ยงหรงพูด

อวี้เสี่ยงหลงฮึอย่างเย็นชาหนึ่งที ดวงตาฉายแสงราวกับสายฟ้า มองไปทางคังเซี่ยงหรง ถาม : “เอาแบบนี้คุณมาสอนฉัน ควรจะทำเรื่องยังไง!”

คังเซี่ยงหรงวิญญาณแห่งความชั่วร้ายคนนี้ เผชิญหน้ากับผู้หญิงคนนี้ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นเทพีแห่งสงครามของประเทศ ก็ไม่กล้าโต้กลับเช่นกัน ฮึอย่างเย็นชาหนึ่งที ไม่พูดอะไรอีกต่อไป

“คุณเป็นฝ่ายผิดก่อน ถูกทุบตีเป็นสิ่งที่สมควร เรื่องนี้ถูกแพร่ออกไป ชื่อเสียงของตระกูลคังก็จะเสื่อมเสียเช่นกัน นอกจากนี้ ในเมื่อฉันบอกแล้วว่าให้เรื่องจบแค่นี้ อย่างนั้น ยังมีใครกล้าขัดคำสั่งไหม คนที่ไม่ฟังคำสั่ง สามารถลองได้” อวี้เสี่ยวหลงพูดด้วยน้ำเสียงขึ้น ๆ ลง ๆ เสียงก้องไปทั่วห้อง

แม้ว่าน้ำเสียงของเธอจะสงบอย่างมาก แต่การครอบงำที่หักล้างไม่ได้นั้น มันกลับทำให้ผู้คนไม่แม้แต่จะมีความคิดที่ต่อต้านเธอแม้แต่นิดเดียว

เธอเป็นคนที่สามารถครอบงำผู้ชายทั่วโลกด้วยร่างกายของเธอ และทำให้พวกเขาไม่สามารถเงยหน้าขึ้นได้!

คังเสวี่ยฉวินอดไม่ได้ที่จะกัดฟันแน่น อวี้เสี่ยวหลงเข้ามาแทรกแซงเรื่องนี้แล้ว นอกจากนี้พูดจาครอบงำขนาดนี้ ถ้าหากเขายังไม่ยอมจบเรื่องนี้ล่ะก็ ถึงเวลา ตัวเองจะต้องเสียเปรียบอย่างแน่นอน!

นอกจากนี้ เรื่องราววุ่นวายจนถึงขั้นนี้ เป็นเรื่องจริงที่เขามีเจตนาชั่วร้ายต่อเฉียวชิวเมิ่ง ถึงเวลาอวี้เสี่ยวหลงป่าวประกาศเรื่องนี้ออกมา สีหน้าของตระกูลคังทั้งหมดจะต้องดูไม่ดีอย่างแน่นอน

คิดๆดูแล้ว ล้วนแล้วมีแต่เสียเปรียบ!

“ได้ได้ได้ วันนี้ผมจะไว้หน้านายพลอวี้ คุณต้องการปกป้องคนไร้ค่าคนนี้และตระกูลเฉียว ผมไม่มีความคิดเห็น!”

“เพียงแต่ ถ้าหากคนไร้ค่าคนนี้มาหาเรื่องผมอีก แม้ว่าราชาแห่งสวรรค์จะมาก็ตาม ก็อย่าโทษผมไม่ไว้หน้าแล้วกัน!”

“ใบหน้าของคนตระกูลคังของพวกเรา ไม่ใช่ใครก็สามารถมาเหยียบย่ำได้!”

คังเสวี่ยฉวินสามารถทำได้แค่ลั่นวาจาที่โหดร้ายออกมา ภายในใจมีความคิดของการล่าถอยแล้ว

ภายในใจของทุกคนล้วนแล้วอดไม่ได้ที่จะแอบตะลึง ตกลงอวี้เสี่ยวหลงกับฉีเติ่งเสียนคนนี้มีความสัมพันธ์อะไรกันแน่ คาดไม่ถึงว่าจะมาช่วยเขาแก้ไขวิกฤติด้วยตนเอง!

คังเสวี่ยฉวินโบกมือหนึ่งที พาคนของตัวเองออกจากตระกูลเฉียวโดยตรง

“คุณชายคัง เป็นไปได้ไหมว่าอวี้เสี่ยวหลงเตะฉีเติ่งเสียนทิ้งเป็นเพียงข่าวลือเท่านั้น” ผู้ติดตามคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะถาม

“ฉีเติ่งเสียนคนไร้ค่าคนนี้ล้วนแล้วเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านของตระกูลเฉียวแล้ว จะสามารถเป็นข่าวลือได้ยังไง เป็นไปได้มากว่าอวี้เสี่ยวหลงยกเลิกการหมั้นหมายเพียงฝ่ายเดียว ดังนั้นมีความรู้สึกผิดในใจ ก็เลยมาช่วยเขาหนึ่งครั้ง” คังเสวี่ยฉวินกัดฟันพูด

คงเซี่ยงหรงพยักหน้าอยู่ด้านข้าง รู้สึกว่าน่าจะเป็นเหตุผลนี้

“อย่างนั้นเรื่องนี้พวกเราจะปล่อยไปแบบนี้เหรอ!” ผู้ติดตามคนหนึ่งไม่พอใจอย่างมาก ถามเสียงทุ้ม

ใบหน้าของคังเสวี่ยฉวินเต็มไปด้วยความดุร้าย ส่ายหน้า พูด : “ปล่อยเหรอ จะปล่อยไปแบบนี้ได้ยังไง เขาทุบตีฉันจนน่าสังเวชขนาดนี้ ถ้าหากไม่ฆ่าเขาให้ตาย ต่อไปฉันจะเจอหน้าผู้คนได้ยังไง”

“แต่ใบหน้าของนายพลอวี้ไม่ไว้ก็ไม่ได้นะ......” มีคนพูดเสียงเบา

คังเสวี่ยฉวินฮึอย่างเย็นชาหนึ่งที พูดกับคังเซี่ยงหรง : “รองพ่อบ้าน หาโอกาส จัดการเขาสะ!”

คังเซี่ยงหรงพยักหน้า รับคำสั่งเรื่องนี้

ทันทีที่คังเสวี่ยฉวินและคนอื่นๆจากไป ทุกคนของตระกูลเฉียวโล่งอกทันที

“ขอบคุณนายพลอวี้ช่วยพวกเรารักษาความยุติธรรม!” เฉียวกั๋วเทาโค้งคำนับอวี้เสี่ยวหลงและขอบคุณโดยตรง ถ้าหากไม่ใช่อวี้เสี่ยวหลง ครั้งนี้ตระกูลเฉียวต้องจบสิ้นจริงๆแล้ว

อวี้เสี่ยวหลงพยักหน้าอย่างเงียบๆ มองไปทางฉีเติ่งเสียน พูดอย่างสงบ : “หลังจากผ่านเรื่องนี้ไป ทั้งสองฝ่ายไม่ติดค้างกัน หวังว่าระหว่างนายและฉันไม่ต้องมีความเกี่ยวข้องอะไรกันอีกต่อไป”

ฉีเติ่งเสียนเต็มไปด้วยความไม่พอใจ รู้สึกว่าอวี้เสี่ยวหลงเป็นเหมือนกับไม้อึก้านหนึ่ง ถ้าหากไม่ใช่ว่าเธอมาได้บังเอิญพอดี วันนี้คังเสวี่ยฉวินและคังเซี่ยงหรงทั้งสองคนต้องตายอยู่ที่นี่

หลังจากทุกคนได้ยินคำพูดนี้ อดไม่ได้ที่จะตะลึง มองไปทางฉีเติ่งเสียนทีละคน

“เติ่งเสียนเคยเป็นคุณชายของตระกูลฉี มีความสัมพันธ์กับนายพลอวี้” เฉียวกั๋วเทากระแอมหนึ่งที พูดอธิบาย

ทุกคนเข้าใจหลังจากได้ยินสิ่งนี้ ในใจฉันรู้สึกรังเกียจมากยิ่งขึ้น ตอนนี้ฉีเติ่งเสียนไม่ใช่คุณชายของตระกูลฉีแล้ว นอกจากนี้ยังใช้น้ำใจจากอวี้เสี่ยวหลงจนหมดแล้ว ต่อจากนี้ไปยังกล้าหยิ่งผยองแบบนี้อีกหรือเปล่า!

เฉียวกั๋วเทายังต้องการให้อวี้เสี่ยวหลิงอยู่ทานข้าวด้วยกัน เพียงแต่ อวี้เสี่ยวหลงกลับส่ายหน้า จากไปโดยตรง

“ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง.....” เฉียวชิวเมิ่งมองหลังของอวี้เสี่ยวหลงด้วยอาการที่มึนงง หลังจากนั้นเธอก็กำหมัดแน่น “ต้องมีสักวันที่ฉันจะกลายเป็นเหมือนกับคุณ ผู้ชายที่คุณไม่ต้องการ ทำไมฉันต้องรับเอาไว้ด้วย!”

เมื่อวิกฤตผ่านพ้นไป สงครามภายในก็เกิดขึ้น ทุกคนของตระกูลเฉียวล้วนแล้วส่งเสียงให้เฉียวกั๋วเทาขับไล่ฉีเติ่งเสียนออกจากบ้าน

เฉียวกั๋วเทากลับพูดอย่างจริงจัง : “เรื่องนี้ทำให้เกิดความวุ่นวายขนาดนี้ ในการวิเคราะห์ขั้นสุดท้าย เป็นความผิดของคังเสวี่ยฉวิน นอกจากนี้ นายพลอวี้ก็ช่วยพวกเราออกหน้าจัดการเรื่องนี้แล้ว!”

“เติ่งเสียนลงมือกับคังเสวี่ยฉวิน ทั้งหมดนี้เพื่อปกป้องความปลอดภัยของชิวเมิ่ง ผมรู้สึกว่าสมเหตุสมผล เรื่องนี้ ผมไม่เห็นด้วย!”

พั่งซิ่วอวิ๋นพูด้านข้าง : “เหล่าเฉียว คุณดื้อเกินไปแล้ว.....ชิวเมิ่ง เธอมีสิทธิ์ในการพูดมากที่สุด เธอพูดออกมาให้ฟังหน่อยสิ!”

“ฉันคิดว่าสิ่งที่คุณพ่อพูดก็มีเหตุผล ฉันไม่สามารถเนรคุณต่อผู้มีพระคุณได้” เฉียวชิวเมิ่งพูดด้วยสีหน้าที่เย็นชา