คำพูดของฉี่เติ่งเสียน ทำให้ได้มาซึ่งการดูถูกและเยาะเย้ยเท่านั้น
ตอนนี้ ความคิดริเริ่มอยู่ในมือของคนอย่างผู้อำนวยการหม่า ยาพวกนี้จะส่งได้หรือไม่ได้ ยังต้อดูสีหน้าของวกเขา
"คุณสามารถหาเรื่องผมต่อไปได้ ถึงเวลาคุณจะรู้เอง ว่าตัวเองผิดตรงไหน"ฉี่เติ่งเสียนยักไหล่อย่างไม่แสดงงอาการอะไรและพูดอย่างใจเย็น
"แน่นอนว่ายังคงต้องหาเรื่องกันต่อไป จนกล่าวคุณจะล้มละลาย กลัวว่าแม้แต่แอลกอฮอล์ักหยดคงจะส่งออกไปไม่ได้แล้วหล่ะ"ผู้อำนวยการหม่าหัวเราะเยาะ
ฉี่เติ่งเสียนหันหน้าไปโบกมือให้ผู้จัดการแผนกจัดเก็บและขนส่ง กล่าว"พวกคุณ ให้ความร่วมมือในการตรวจสอบต่อไป พวกเขาอยากตรวจสอบถึงเมื่อไหร่ ก็ให้พวกเขาตรวจสอบไป!"
สีหน้าของผู้อำนวยการหม่ามืดลง ถ้าเป็นบริษัทถูกเขาขัดขวางขนาดนี้ คงจะขอร้องอ้อนวอนเขานานแล้ว?
ฉี่เติ่งเสียนไม่เหมือนกัน ท้ายที่สุดเขามีเงินมากมาย กับแค่ขัดต่อเทียนไล่เภสัชกรรม ยังไม่สามารถทำให้เขาก้มหัวได้
ผู้อำนวยการหม่ามีความคิดอื่นในใจ จะแอบยัดของเถื่อนในยารักษาพวกนี้ดีมั้ยนะ?พอถึงเวลานั้น ก็กล่าวช้อหาให้เทียนไล่เภสัชกรรมโดยตรง และปล่อยให้ฉี่เติ่งเสียนตายโดยไม่มีแม้แต่ที่จะให้ฝังศพ!
เวลานี้แหล่ะ รถยนต์สีดำคันหรูได้ขับเข้ามาในเทียนไล่เภสัชกรรม
ชายวัยกลางคนในวัยสี่สิบลงจากรถ ใบหน้าของเขาเด็ดเดี่ยว บนตัวใส่เสื้อสูท ร่างกายเขานั้นสูงตรงดั่งต้นสน และคิ้วของเขาคมรามกับนกอินทรี
ทันทีที่เขามา ก็เห็นว่าผู้อำนวยการหม่านำกลุ่มคนจากสำนักงานสาธารณสุขมาตรวจสอบยารักษาอย่างชักช้าที่เทียนไล่เภสัชกรรมขนส่ง ทันใดนั้นคิ้วของเขาก็เลิกขึ้นอย่างดุเดือด นำพาซึ่งความไม่พอใจอย่างที่สุดและกลิ่นไอขงการฆ่า
"ฉันมาหาประธานฉี่ของพวกคุณ เขาอยู่ที่ไหน?"ชายวัยกลางคนพบกับพนักงานขนส่งที่ใส่เสื้อขนส่งไว้ ถามด้วยน้ำเสียงเข้ม
"ท่านนั้นก็คือประธานฉี่"คนขนส่งตกตะลึง หลังจากชี้ไปที่ฉี่เติ่งเสียน
ชายวัยกลางคนเดินตรงไปหาฉี่เติ่งเสียน
ฉี่เติ่งเสียนหันมาเห็น ก็รู้ได้ทันทีว่าคนคนนี้คงจะมาจากกรมสงคราม เพราะ อารมณ์แบบนี้ สามารถมองเห็นได้ชัดเจนมาก
แม้ว่าจะไม่ได้สวมชุดทหารก็ตาม แต่จิตวิญญาณนั้น ไม่อาจซ้อนเร้นได้
"สวัสดีครับประธานฉี่ ผมชื่อลู่ตางเซียน ผู้อำนวยการหลัวให้ผมมาหาคุณ!"หลังจากที่ชายวัยกลางคนเดินมาหาฉี่เติ่งเสียน ยื่นมือไปข้างหน้าโดยตรง
"สวัสดีครับ!"ฉี่เติ่งเสียนตกตะลึง แล้วยื่นมือไปจับกับเขา
ภายใต้การจับมือ เพิ่งสังเกตเห็นว่ามืออีกฝั่งแข็งกระด้าง แต่เรี่ยวแรงงกลับเยอะมาก
ลู่ตางเสียนเห็นว่าภายใต้การจับมือของตัวเอง ไม่สามารถข่มฉี่เติ่งเสียนได้เลย อดไม่ได้ที่จะดูถูกในใจเล้กน้อย ไม่ใช่ทุกคนที่ต้านทานแรงมือที่สามารถเปลี่ยนเหล็กให้กลายเป็นดินเหนียวได้
ฉี่เติ่งเสียนปล่อยมือของลู่ตางเซียน กล่าว"คุณลู่ คุณก็เห้นแล้วนี่ว่า ไม่ใช่พวกเราไม่รักษาคำพูด ที่ไปส่งยารักษาให้โรงพยาบาลคุณไม่ได้ แต่เป็นเพราะเราส่งออกไปไม่ได้จริงๆ!"
"นี่มาตรวจสอบตั้งแต่เช้า ผลลัพธ์ ตรวจสอบมาถึงตอนนี้ ก็ตรวจไม่เจออะไร"
"ยารักษาพวกนี้ ก็ยังอยู่ที่ตรงนี้!"
มุมปากของคุณลู่อดไม่ด้ที่จะกระตุก มีไฟสุมในใจ สำนักงานสาธารณสุขในจังหวัดตงไห่นี้กล้ามาก ทีมาขัดขวางยารักษาที่จะส่งให้สาขาหลักในเขตสงครามจูเซี่ย!
นอกสะจากจะไม่รู้ ยารักษาพวกนี้จะต้องใช้กับตัวของนักรบ?นอกสะจากจะไม่รู้วว่า นักรบทำเพื่อปกป้องบ้านเมือง และกำลังหลั่งเลือดร้อนอยู่เหรอ?
ผู้อำนวยการหม่าทำแค่หันไปมองลู่ตางเซียน และไม่ได้ให้ความสนใจอะไร รถที่ขับมาก็ธรรมดา แค่รถเจตต้าเอง หน้าตาแบบบนี้เขาก็ไม่คุ้น แน่นอนว่าไม่ใช่ผู้มีอำนาจในจังหวัด
"สวัสดีครับ โปรดปล่อยยารักษาพวกนี้ของเทียนไล่เภสัชกรรมทันที อย่าหาเรื่องพวกเขาอีก"ลู่ตางเซียนก็ไม่ใช่คนที่อ้อมค้อมอะไร รู้จัดผู้นำของผู้อำนวยการหม่า ก็เดินขึ้นมาทันที กล่าวตรงประเด็นทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...