“หากคุณไม่เชื่อ มันเป็นเรื่องปกติ”
อิเลียน่า จินวาอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า เพราะการเลี้ยง “นกนางแอ่น” เหล่านี้มีราคาแพง จะให้ไม่มีจุดมุ่งหมายได้อย่างไร?
ฉีเติ่งเสียนกล่าวว่า: “ดังนั้น เธอควรอธิบาย คอยดูว่าจะสามารถทำให้ฉันเชื่อสิ่งที่คุณพูดได้หรือเปล่า”
อิเลียน่า จินวากล่าวว่า: “เจ้าหน้าที่บางคนในค่ายหยานจืออิง เกิดเรื่องอื้อฉาว หากคุณฉีให้ความสนใจกับข่าวต่างประเทศ ก็น่าจะได้ยินเรื่องนี้แล้ว”
ฉีเติ่งเสียนพูด: “เรื่องอื้อฉาวอะไร?”
“เหตุการณ์ประตูแดง” อิเลียน่า จินวาเม้มริมฝีปากของเธอ
ฉีเติ่งเสียนสะดุ้ง เขาได้ยินเรื่องนี้มาบ้างเล็กน้อย กลับกันเป็นนางเอกเองที่ทำเรื่องน่าอับอายด้วยช็อตใหญ่ มันดูแปลกมาก เพราะในท้ายที่สุดมันก็ถูกเปิดเผยออกมาทำให้ชายร่างใหญ่ถึงกับเสียหน้า
“หลังจากเหตุการณ์นั้น พวกระดับสูงก็เกิดความคิดที่จะยุบค่ายหยานจืออิง”
“แต่คนไม่น้อยในค่ายหยานจืออิงมีความลับของพวกระดับสูงอยู่บ้าง”
“ทำให้พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเงียบไว้...”
“เป็นเพราะเหตุการณ์นั้นทำให้ฉันหนีออกจากประเทศเสวี่ยและมาที่ประเทศหัวกั๋ว มีคนจำนวนมากที่หนีจากประเทศเสวี่ยมาพร้อมกับฉัน”
อิเลียน่า จินวาถือถ้วยกาแฟในมือแล้วพูดช้าๆ
ฉีเติ่งเสียนเงียบไป
อิเลียน่า จินวากระสับกระส่ายเล็กน้อย คิ้วที่สวยงามของเธอขมวดคิ้ว รู้สึกเกิดความวิตกกังวล
“ฉันคิดว่ามันไม่ง่ายขนาดนั้นใช่ไหม?” ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้จะหัวเราะออกมา
“มันง่ายมากต่างหาก” อิเลียน่า จินวาพูดอย่างจริงใจ
“คุณไม่สามารถหลอกฉันได้ คุณรู้ไหมว่าคนอย่างฉันสามารถได้ยินเสียงใบไม้ร่วงปลิวไปตามสายลมภายในรัศมีร้อยเมตร” ฉีเติ่งเสียนถามช้าๆ
อิเลียน่า จินวาพูดว่า: “แล้วยังไง?”
ฉีเติ่งเสียนกล่าวว่า: “เพราะอย่างนั้นอัตราการเต้นของหัวใจของคุณไม่สามารถรอดหูของฉันไปได้ ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีช่องโหว่ในคำพูดของคุณด้วย”
ใบหน้าของอิเลียน่า จินวาซีดลง
ก่อนที่ใบหน้าของฉีเติ่งเสียนจะมืดลง เขาพูดว่า “ออกไป!”
อิเลียน่า จินวาคุกเข่าลงกับพื้นด้วยความถ่อมตัวและร้องว่า: “คุณฉี กรุณาอย่าขับไล่ฉันออกไปเลยนะ เชคอฟเจอฉันแล้ว หากคุณไม่ปกป้องฉัน ฉันตายแน่ๆ!”
ดวงตาของฉีเติ่งเสียนเข้มขึ้นและเขาพูดว่า “คุณซ่อนอะไรอยู่กันแน่?”
อิเลียน่า จินวา ก้มหน้าลงและเช็ดน้ำตาแล้วพูดว่า: “ฉันจะบอกคุณทุกอย่าง แต่... ได้โปรดปกป้องฉันด้วย!”
ฉีเติ่งเสียนมองไปที่หญิงสาวที่ทำอะไรไม่ถูก พยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูดว่า “คุณสัญญาให้คำมั่นคุณ ตราบใดที่คุณบอกความจริง ฉันจะปกป้องคุณและจะไม่ปล่อยให้คนของเชคอฟทำร้ายคุณเด็ดขาด”
ช่วยอิเลียน่า จินวาพยุงขึ้นมา เมื่อขายาวยืนหยัดขึ้น ไม่ลืมที่จะเงยหน้าขึ้นมาขอบคุณ
แม้ว่าคำขอบคุณนี้ไม่ได้เหมือนคำพูดอ่อนโยน แต่ก็เรียกได้ว่ามีเสน่ห์มากจนทำให้หนังศีรษะของฉีเติ่งเสียนมึนงงโดยไม่รู้ตัว
“อา... สมแล้วที่เป็นผู้หญิงจากค่ายหยานจืออิงจริงๆ ความสามารถของเธอในการล่อลวงผู้ชายนั้นช่างอุกอาจยิ่งกว่าใครๆ” ฉีเติ่งเสียนคิดกับตัวเอง
อิเลียน่า จินวาจับมือเขาแล้วนั่งลงแล้วดึงเขาให้นั่งข้างเธอ
เพื่อให้เธอมั่นใจฉีเติ่งเสียนจึงนั่งข้างเธอ และวางมือบนขาถุงน่องสีดำที่สวยงามของเธอ
ผู้หญิงส่วนใหญ่ในประเทศเสวี่ยมีผิวขาว แม้ว่าอิเลียน่า จินวาจะเป็นเชื้อชาติผสม แต่เธอก็ไม่มีข้อยกเว้น มีการผสมผสานระหว่างสองเชื้อชาติที่ลงตัวกันได้ดี
“นอกเหนือจากสิ่งที่ฉันเพิ่งพูดไป ฉันยังได้ยินข่าวร้ายอีกเรื่องด้วย นั่นเป็นเหตุผลที่เชคอฟต้องการจะฆ่าฉัน” อิเลียน่า จินวาพูดอย่างน่าสงสาร
ฉีเติ่งเสียนพยักหน้า ในความจริงครั้งนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...