มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 527

เมื่อผู้หญิงของค่ายเยี่ยนจื่อตัดสินใจจะคบกับผู้ชายคนหนึ่งแล้ว ใครจะต้านทานได้กกัน

ฉี่เติ่งเสียนรู้สึกแทบทรุด แม้ว่าฉันจะเกิดมาหล่อ แต่ไม่จำเป็นต้องทำขนาดนั้นมั้ย?

เช้าตรู่ของวันที่สอง ฉี่เติ่งเติ่งเสียนก็เรียกให้อิเรน่าจินหวาตื่นขึ้น

"คุกเข่าให้ดี และตั้งใจฟัง"ฉี่เติ่งเสียนกระแอมไอ ชี้ให้อิเร่น่าจินหวาคุกเข่าต่อหน้าเขา

ขณะนี้สาวลูกครึ่งเรียวขายาวกำลังง่วงนอนมาก แต่ก็ยังสวมเสื้อเชิ้ตหลวมๆไว้บนร่างกายที่บอบบางได้ คุกเข่าต่อหน้าฉี่เติ่งเสียนอย่างรีบร้อน

ฉี่เติ่งเสียนสั่งสอนด้วยความหนักแน่นกล่าว"ทำไมเธอถึงทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้?ปีกขึ้นเตียงฉันในตอนกลางดึก ไม่มีที่ให้นอนหรือไง?"

อิเรน่าจินหวาตะลึง

ฉี่เติ่งเสียนกล่าว"ฉันรู้ว่าฉันเกิดมาหล่อ ทำให้เธออดใจที่กำลังพองโตหลังจากที่เจอฉันไม่ได้ แต่ก็ไม่ควรมาหลอก มาคลุมถุงชน ทำผิดศิลธรรมแบบนี้มั้ย?"

อิเรน่าจินหวาประหลาดใจ ไม่เคยพบเคยเจอคนที่หน้าไม่อายขนาดนี้มาก่อน

ฉี่เติ่งเสียนถอนหายใจ กล่าว"ช่างมัน เป็นเพราะใบหน้านี้ของฉันหาเรื่องเเท้ๆ ครั้งหน้าถ้าเธอจะเข้ามา ต้องทักทายก่อน หรือบอกใบ้สักคำ ไม่อย่างนั้นจะทำให้ฉันตกใจ เข้าใจมั้ย?"

"ฮึฮึฮึ......"

อิเรน่าจินหวาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

ใบหน้าของฉี่เติ่งเสียนมืดลง กล่าว"ฉันกำลังสั่งสอนความผิดของเธออยู่นะ เป็นเด็กผู้หญิง ต้องสงนตัว เข้าใจรึเปล่า?"

อิเรน่าจินหวารีบแสดงท่าทีกล่าว"เข้าใจแล้ว คุณฉี่"

ฉี่เติ่งเสียนกล่าว"อืม นี่ค่อยมีมารยาทหน่อย！"

อิเรน่าจินหวาเพียงแค่ปัดผมสีทองบนไหล่ของเธอออกเบาๆ เอนตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย เสื้อคอกว้างไม่สามารถปกปิดอะไรได้เลย

"งั้น ตอนนี้ฉันก้าวเข้ามาได้รึยัง?ฉันเริ่มง่วงแล้ว อยากนอน"อิเรน่าจินหวากัดริมฝีปากกล่าว ปลายลิ้นปัดเบาๆที่มุมของริมฝีปาก ใบหน้าดูมีเสน่ห์มาก

ฉี่เติ่งเสียนหายใจสุดชีวิต ผู้หญิงคนนี้ไม่เคยถูกผู้ชายแตะต้องมาก่อน แต่เธอกลับแสดงความยั่วยวนออกมาได้ดูมีเสน่ห์ขนาดนี้ได้......

"จู่ๆก็อยากไปเป็นครูฝึกที่ค่ายเยี่ยนจื่อ?"ความคิดเช่นนี้เข้ามาในหัวของฉี่เติ่งเสียนอย่างไม่มีเหตุผล

เห็นได้ชัดว่าวันนี้เขาทำอะไรล่าช้าลง ไม่ได้พาหวงชงและหยางกวนกวนทั้งสองคนไปฝึกฝนที่สวนสาธารณะเซินไห่

แต่ว่า การสายของเขาทำให้ทั้งสองคนชินชาแล้วหล่ะ แต่รอแล้วรอเล่า สุดท้ายแล้วก็ไม่เจอใคร

หยางกวนกวนรอไม่ไหวจึงโทรไปถาม"ประธานฉี่ วันนี้คุณไม่ได้สวนสาธารณะเซินไห่เหรอ?คุณไม่มา ก็ควรบอกไว้ล่วงหน้าบ้าง！"

"โทษที ความผิดฉันเอง......ซี๊ดฮ๊า......โอ้......เมื่อวานฉันดื่มเยอะไปหน่อย วันนี้รู้สึกไม่สบายนิดหน่อย......"

"อืมอืม......ซี๊ด......เวียนหัวด้วย"

"วันนี้พวกคุณฝึกกันเองเลย เดี๋ยวรอเลิกงานแล้วฉันจะพาพวกเธอไปยิมมวยของตระกูลหลี่ไปฝึกความไวประสาท"

เสียงของฉี่เติ่งเสียนทำให้หยางกวนกวนรู้สึกแปลกๆ รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่เธอก็นึกไม่ออก

หลังจากนั้น ฉี่เติ่งเสียนก็สอนอีกหนึ่งบทเรียนอย่างจริงจังกล่าว"คุณอิเรน่า ขอให้ครั้งหน้าถ้าฉันรับโทรศัพท์อยู่ อย่าทำเรื่องแบบนี้อีก เธอทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันไม่เคารพคนอื่น！"

อิเรน่าปัดเส้นผมเบาๆ ยกเปลือตาขึ้นมองเขา

"ฮู่......คุณฟังก็ฟังไป อย่าหยุดก็พอแล้ว"ฉี่เติ่งเสียนพูดพร้อมสูดอากาศเย็น

อิเรน่าจินหวาอดไม่ได้ที่จะตลก ยังมีความปากไม่ตรงกับใจอีกเหรอ?

เมื่อใกล้ถึงเวลาเที่ยง ฉี่เติ่งเสียนถึงจะรู้สึกว่าควรพิจารณาเรื่องของอิเร่น่าจินหาอย่างจริงจังได้แล้ว