หลังจากที่ซุนเหลียนเฉิงมาขอโทษ คนที่มาคือหูเต๋อ
สำหรับหูเต๋อแล้ว ฉีเติ่งเสียนก็ไม่ได้ให้สีหน้าดีๆเลย ซ้ำยังบอกให้หยางกวนกวนเรียกผู้รักษาความปลอดภัย อย่าให้คนคนนี้เข้ามาในบริษัท
พนักงานของโรงพยาบาลจังหวัดตงไห่ ไม่ได้ให้ต้อนรับ
ใบหน้าของหูเต๋อขุ่นเคืองด้วยความโกรธ แต่ทำอะไรได้บ้าง? ในมือของเขามียาพิเศษนั้น คือของหายาก อีกอย่างเริ่มมีการผลิตในท้องถิ่นแล้ว ราคาก็ต่ำลงเช่นกัน
โรงพยาบาลในจังหวัดของตนมีผู้คนสันจรไม่น้อยเลย แต่เมื่อพบคนไข้ไม่กี่คนที่ต้องใช้ยานั้นรักษาโรค ก็ต้องนำเข้าจากต่างประเทศ ค่ารักษาก็ต้องให้คนไข้เป็นคนรับผิดชอบ
เมื่อเทียบกันแล้ว โรงพยาบาลอื่นที่มียารักษาชนิดนี้ แล้วคนไข้ยังจะมาโรงพยาบาลเขาทำไมอีก?
"คนไข้ของโรงพยาบาลจังหวัดตงไห่ยังเป็นลูกค้ารายใหญ่ ก็ยังต้องเอายานี้มาให้ได้ ไม่อย่างนั้น หนึ่งปีขาดทุนเป็นร้อยล้าน"หยางกวนกวนพูดกับฉี่เติ่งเสียน
"ฉันรู้หน่า แต่ว่า ไม่ควรให้หูเต๋อไปง่ายๆ รออีกหน่อย สกุลหม่าถูกจัดการไปแล้ว เขาก็ลอยนวลได้อีกไม่นานหรอก"ฉีเติ่งเสียนหัวเราะ ไม่ได้สนใจอะไร
ใกล้ถึงสิ้นเดือนแล้ว เงินร้อยล้านของภู่ซิงซ่านนั้น เขาคงจะหนีไม่พ้นแล้ว
แค่พึ่งยาพิเศษที่จู่ๆก็ออกมา ภู่ซิงซ่านทนไม่ได้ มิหนำซ้ำ ธุรกิจของเขาในตอนนี้ ถูกเทียนไล่เภสัชกรรมขุดไปแล้วสักส่วนใหญ่
ต่อมา ก็คือวันที่ประธานฉี่ของเทียนไล่เภสัชกรรมขึ้นแท่นแทนซ่านเภสัชกรรม ตำแหน่งของทั้งสองฝ่ายกลับกันอย่างสิ้นเชิง
หลังจากนั้น ฉี่เติ่งเสียนได้รับสายของจางเค่อผู้อำนวนการหน่วยรักษาความปลอดภัยท้องถิ่น
จางเค่อตักเตือน"พลโทฉี่ ขั้นตอนกำลังจะแล้วเสร็จ หากไม่มีปัญหาอะไร เราจะไปถึงในเวลาเย็นหกโมง มอบตัวของคุณอิวาให้กับเชคอฟ"
ฉี่เติ่งเสียน"ฉันรู้แล้ว?"
หลังจากพูดจบ เขาก็วางสายทันที
ใบหน้าของจางเอ่อเต็มไปด้วยรอยยิ้มเย็น กล่าว"พูดเรื่องไร้สาระอะไร ยังจะสาบานกับคนอื่นอีก สุดท้ายแล้วก็ช่วยอะไรไม่ได้อยู่ดี!"
หน่วยรักษาความปลอดภัยท้องถิ่น สำหรับฉี่เติ่งเสียนแล้วล้วนเป็นการร้องเรียนที่ดูหมิ่นเหยียดหยาม เพราะ ผ่านไปแล้วหลายวัน ก็ไม่เห็นว่าฉี่เติ่งเสียนจะทำอะไรเชคอฟ
"ตอนเย็นฉันจะออกไปข้างนอกสักหน่อย คนที่เคยร่วมงานbeefของเทียนไล่เภสัชกรรม อย่าปล่อยเข้ามาแม้แต่คนเดียว ให้พวกมันออกไปให้หมด"ฉี่เติ่งเสียนลุกขึ้น พูดกับหยางกวนกวน
"ได้ค่ะ ประธานฉี่"หยางกวนกวนพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง "พวกเราจะไปโมตูกันเมื่อไหร่?"
"อย่ารีบร้อน ยังไม่ถึงเวลา ต้องจัดงานเรื่องของเราที่จังหวัดตงไห่ให้เรียบร้อยก่อน ค่อยเริ่มเคลื่อนไหว?"ฉี่เติ่งเสียนยิ้มบางๆยื่นมือไปลูบหัวของเธอ
สรุปแล้ว ถูกหยางกวนกวนตบด้วยหนึ่งฝ่ามือ เสียงดังป๊าบทำให้กำมือของฉี่เติ่งเสียนเปิดออก
แล้ว เธอกำหมดยกขึ้น กล่าว"อย่ามาเอาเปรียบกันเฉยๆ ตอนนี้ฉันไม่ใช่เด็กไม่รู้ความแล้วนะ!"
ฉี่เติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะยิ้ม ถอยหลังเว้ยระยะไปสามถึงสี่เมตร กล่าว"ช่วงนี้ฉันกำลังดูUFCนักแข่งมืออาชีพอยู่ วิจัยของชนิดใหม่ได้ คุณอยากจะฝึกมั้ย?"
หยางกวนกวนก้มหน้ามองเท้าตัวเอง แล้วพยักหน้า กางเกงที่ใส่ในวันนี้ ก็ไม่มีปัญหาอะไร
ตอนที่ฉี่เติ่งเสียนใส่ชุดสูทอยู่บ้านคนอื่นสอนเธอท่า"หมาเหลืองฉี่" มันหยิ่งมากจนไม่สามารถหยิ่งไปกว่านี้ได้
"เธอเตรียมตัวรับให้พร้อมนะ นี่เป็นท่าทิ้งตัว ฉันจะผสานกับท่าร่างกายรูปมังกร"ฉี่เติ่งเสียนกล่าวเฉยเมย
"คุณมาได้!"หยางกวนกวนจัดท่ากำปั้นทันที จ้องฉี่เติ่งเสียนอย่างจริงจัง
คราวนี้เธอยืนขึ้นใน"ท่าสามร่าง" เหมือนกับว่าพรสวรรค์ของทั้งสามสวรรค์ โลก มนุษย์ถูกรวมเข้าเป็นหนึ่งเดียว สายตาเฉียบคม เมื่อมองผ่านจากปลายนิ้วของเธอ เท้าของเธอเจาะลงไปที่พื้นดั่งกรงเล็บของไก่
ฉี่เติ่งเสียนไม่พูดอะไรมาก ร่างกายทรุดตัวลงอย่างกระทันหัน สองขาแยกจากกันทันที การเคลื่อนไหวดูอึดอัดและเกินจริง แต่ระยะการเคลื่อนไหวของขานั้นกว้างมาก!
หนึ่งก้าวในเวลา เธอย่อตัวลง ภายในเวลาไม่กี่วิก็มาถึงตรงหน้าของหยางกวนกวน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...