บทที่ 572 ไม่น่าเชื่อถือ – ตอนที่ต้องอ่านของ มังกรผู้ทรงพลัง
ตอนนี้ของ มังกรผู้ทรงพลัง โดย จาง หลงหู ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยายโรแมนติกในเมืองทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 572 ไม่น่าเชื่อถือ จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
“คุณพูดได้ไม่เลว ฉันสามารถทุบตีเขาให้ตายได้อย่างแน่นอน แต่ก็ไม่จำเป็น”
ฉีเติ่งเสียนมองอย่างไม่แสดงความรู้สึกไปที่หลี่เหอถู ก่อนจะค่อยๆพูด
หลี่เหอถูกล่าวว่า: “โอ้? เขาไม่เคยถูกพวกเราใช้งาน แต่เขากลับมาท้าทายพวกเรา ฆ่าซะดีกว่า”
ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างสบายๆ: “คุณฆ่าเขาแล้ว ชื่อเสียงของคุณในฐานะประธานหลี่จะแพร่สะพัดไปยังไง? เชือดไก่ให้ลิงดูมันก็ดี แต่การปล่อยไก่หายใจจะทำให้คนหวาดกลัวมากขึ้น”
หลี่เหอถูยิ้มและพูดว่า “คำพูดนี้สมเหตุสมผล”
“แต่คุณไม่ได้รับคำยินยอมจากฉัน ฆ่าผู้ถือหางเสือเรือ บัญชีแค้นนี้ จะจัดการยังไง?”
“ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากนั้นคุณก็บล็อกฉันน่ะเหรอ?”
ฉีเติ่งเสียนพูด: “อวี้เสี่ยวหลงขอให้ฉันฆ่า ถ้าคุณไม่พอใจ ฉันจะลากเธอไปด้วยแล้วคุณค่อยคิดบัญชีพร้อมกัน”
โยนความผิดไปให้คนอื่น...
หากอวี้เสี่ยวหลงอยู่ เธอคงจะทุบหัวคนขี้โกงอย่างฉีเติ่งเสียนเป็นชิ้น ๆ
“อวี้เสี่ยวหลงให้คุณฆ่า? แล้วทำไมเธอถึงไปฆ่าสวีอาน? สำหรับฉัน ผู้ชายคนนี้ดูไม่ค่อยมีปัญหา” หลี่เหอถูขมวดคิ้ว
“สวีอานทรยศต่อประเทศและสมรู้ร่วมคิดกับผู้คนจากประเทศเสวี่ย คุณคิดว่าแบบนี้เขาควรถูกฆ่าหรือเปล่า?” ฉีเติ่งเสียนกล่าวอย่างสงบ
“โอ้.....” หลี่เหอถูไม่ได้สงสัยมากนัก เพราะอวี้เสี่ยวหลงเองก็มีอารมณ์ริษยา
เมื่อได้ยินว่าอวี้เสี่ยวหลงขอให้ฉีเติ่งเสียนฆ่าสวีอานอย่างง่ายดาย หลี่เหอถูก็ไม่มีอะไรจะพูดมากนัก
ฉีเติ่งเสียน แสดงความยินดีกับหม่าหงจวินที่ได้เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าคนถัดไปป จากนั้นก็พาหยางกวนกวนออกไป
หม่าหงจวินอยากให้อยู่ในมื้อเย็น แต่เขาขี้เกียจที่จะเข้าสังคม
ใบหน้าของหยางกวนกวนซีดเซียวราวกับกระดาษ ปวดที่ด้านหลังศีรษะ หัวใจกระตุกเล็กน้อย รู้สึกคลื่นไส้อยากอาเจียน มันทรมานแย่กว่าการเมาเสียอีก
“ฉันไม่คิดว่าเธอจะรู้เทคนิคลับของฉันและสามารถใช้มันได้ดีขนาดนี้ มันทำให้ฉันตกใจจริงๆ!” ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ
“แค่คิดกับตัวเองว่าไม่เป็นไรลองดู นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ใช้มัน” หยางกวนกวนกล่าว
ฉีเติ่งเสียนส่ายหัวแล้วพูดว่า: “เธอไม่สามารถใช้เทคนิคนี้ได้บ่อยๆ เวลาที่เธอใช้ มันจะทำให้หัวใจทำงานหนักขึ้น จะทำให้เธอรู้สึกอึดอัดไปหลายวัน เธอจะไม่สามารถฟื้นตัวภายในสิบวันหรือครึ่งเดือนได้”
“เทคนิคนี้ในการระเบิดศักยภาพของชี่และเลือดนี้ จะทำให้เกิดความเสียหายต่อหัวใจ หากเธอไม่ระวัง มันจะทำให้หลอดเลือดในสมองแตกได้”
“ความแข็งแรงของหลอดเลือดที่หัวใจนั้นมีจำกัด การบีบรัดอย่างแรงแล้วคลายออกมามันเกินขีดจำกัด”
“หากทักษะของเธอสูงแล้ว ฉันจะสอนเทคนิคระเบิดจินตานที่ฉันคิดเองให้ เทคนิคนี้แทบจะไม่มีผลเสียเลย”
หยางกวนกวนพยักหน้า ขาสั่นเล็กน้อย ดูราวกับว่าร่างกายกำลังจะกลวงออกมา
“แต่เธอสุดยอดมากจริงๆ ที่สามารถเอาชนะปรมาจารย์อย่างหลินเทียนหยางได้” ฉีเติ่งเสียนชื่นชม
“แสดงความอ่อนแอต่อศัตรู แล้วสู้กลับด้วยพละกำลังทั้งหมด นี่คือสิ่งที่คุณเขียนไว้ใน “หนังสือการต่อสู้จริง” แต่ฉันไม่ได้แสดงความอ่อนแอให้ศัตรูเห็น เพียงแค่เห็นช่องโหว่ในทักษะนั้นที่มีอยู่มากทีเดียว!” หยางกวนกวนก้มหัวเข้าไปในรถ ก่อนจะพิงหัวลงบนเบาะ รู้สึกอยากนอนเต็มที
ฉีเติ่งเสียนพูด: “ไม่เลว ฉันสอนเธอเรื่องหวงโกวซานเนี่ยวเพียงครั้งเดียว เธอเอากลับไปคิด สามารถเรียนรู้ใช้มันได้อย่างดีและเอามาปรับใช้ในช่วงเวลาวิกฤตเมื่อครู่ ดูเป็นพรสวรรค์ที่ดีทีเดียว!”
ฉีเติ่งเสียนถาม: “เป็นหมอนวดประเภทลามกนั่นหรือเปล่า? หากเธอยินดีที่จะเพิ่มเวลาให้ ฉันจะเปลี่ยนอาชีพตอนนี้เลย!”
ปากของหยางกวนกวนงอขึ้น รู้สึกพูดไม่ออก ผู้ชายคนนี้จะเป็นสุภาพบุรุษบ้างไม่ได้เหรอ? จะพูดคำรักที่อ่อนโยนหรืออ่อนหวานเหมือนครั้งก่อนไม่ได้เหรอ? ต้องลามกตลอดเวลาเลยหรือไง?
“ตอนฝึกอย่าฝึกบนพื้นซีเมนต์ พยายามหาพื้นนุ่มๆฝึก ไม่อยากนั้นระวังผลที่ตามมาด้วย” ฉีเติ่งเสียนพูด
“อือ... ฉันเข้าใจแล้ว” หยางกวนกวนกล่าว เธอชกมวยบนพื้นคอนกรีต บางครั้งเธอกระทืบพื้นเพื่อลองใช้พละกำลัง ทำให้ก็รู้สึกปวดหนึบที่ด้ท้ายทอยอยู่เสมอ
หลังจากนวดไปสักพัก หยางกวนกวนก็พล่อยหลับไป
เมื่อตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียง จึงสะดุ้งรีบเปิดผ้าห่มออก
พอเห็นว่าเสื้อผ้าบนตัวยังอยู่ครบ ก็รู้สึกโล่งใจปนผิดหวังแปลกๆ?
“หืม ไอ้คนโรคจิตเสื่อมสมรรถภาพทางเพศหรือเปล่า? ไปไม่บอกไม่กล่าว?” หยางกวนกวนพูดกับตัวเองแล้วเปิดไฟ
เมื่อเปิดไฟเธอก็รู้สึกตาพร่าเล็กน้อย หลังจากโล่งใจได้สักพัก เธอเริ่มเตรียมตัวจะอาบน้ำ
พอฉันก้มเพื่อปลดกระดุมปกเสื้อก็พบว่ามีบางอย่างผิดปกติ กระดุมเม็ดหนึ่งขาดอย่างเห็นได้ชัด!
“อา อา อา ไอ้โรคจิตไว้ใจไม่ได้จริงๆด้วย!”
หลังจากที่หยางกวนกวนรู้ตัว ก็กรีดร้องทันที
“หือ? เธอตื่นแล้วเหรอ ฉันบอกไปแล้วนิว่าฉันจะนอนกับเธอ เพื่อสังเกตอาการบาดเจ็บ” เสียงของฉีเติ่งเสียนดังมาจากด้านนอกประตู เขากำลังเช็ดผม ที่ดูเหมือนเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...