“โอบามา คนจีนทั้งหมดเป็นแบบนี้หรอ ชอบมักแสร้งทำเป็นว่าได้? ชัดเจนว่าเป็นคนจน แต่กลับพูดว่าตัวเองซื้อรถแอสตันมาร์ตินได้
คนที่หน้าทำศัลยกรรมยืนอยู่ข้างหานเหวินห้าวอดไม่ได้ที่จะปิดปากและหัวเราะ เขามองไปที่ฉีเติ่งเสียนด้วยความดูถูก
“คนนี้ทำให้พวกเราชาวจีนเสียหน้ากันหมด ไม่มีเงินก็ไม่มีเงิน อยากอวดตนต่อหน้าคนอื่น?
“เหี้ย ประเทศของเราได้รับความอับอายจากเขาโดยแท้แล้ว เมื่อเจอคนต่างชาติแต่กลับทำแบบนี้ เสียหน้ามากมากเลย!
“รปภหล่ะ รปภอยู่ที่ไหน รีบมาจัดการไล่พวกนี้ออกไปที!
ลุ่มคนที่มาดูงานมอเตอร์โชว์กำลังรออยู่ พวกเขาก็รู้สึกรำคาญเล็กน้อย เพราะกคนที่หน้าทำศัลยกรรมแค่พูดก็เป็นเรื่องราวใหญ่โต มันทำใพวกเขาทั้งหมดรู้สึกอับอายเล็กน้อย
ฉีเติ่งเสียนมองหาหานเหวินห้าวอย่างดูไม่ออกสีหน้าเป็นยังไง พูดด้วยความเย็นชา:“บอกให้นายเอากุญแจกลับมา ไม่เข้าใจหรอ?”
ใบหน้าของหานเหวินห้าวมืดลง กล่าว: “คุณเป็นคนโง่บุ่มบ่ามมากจากไหน ให้เวลาคุณ3วินาที ไปให้พ้นจากหน้าฉัน ถ้าไม่อย่างนั้นล่ะก็ รับผลเองนะ!”
ระหว่างบทสนทนา ด้านหลังหานเหวินห้าวมีบอร์ดี้กาดของเขายืนอยู่ ชายหนุ่มใบหน้าเย็นชา ความสูงและขายาว ทำให้สาวสวยมากมายมองมาที่เขา
หยางกวนกวนมองดูบอดี้การ์ดอย่างละเอียด คิดว่าอีกฝั่งไม่ธรรมดา ไม่ใช่คนที่ฝึกเทควันโดมาแค่อย่างเดียว ท่าทางมือมีวิชา ผิวหนังกระด้าวของทั้งสองมือสามารถบอกได้ทุกอย่าง
“เจ้าอ้วน อย่าดูความสนุกครึกครึ้นนี่แล้ว รองหัวหน้าใหญ่มีปัญหากับใครบางคน!”ทันใดนั้นปีศาจราตรีก็ตะโกนใส่คนฆ่าสัตว์ที่กำลังดูงานมอเตอร์โชว์มา
“มีอะไรให้ดูบ้าง? ไอ้โง่นี่เหมือนท่อนไม้ตายแล้ว ยังไม่น่าดูเท่ากับสาวสวย!”คนฆ่าสัตว์ส่ายหัวแบบไม่มีความสนใจเลยแม้แต่น้อย สายตาของเขาจับจ้องไปที่ริ้บบิ้นสีดำยาวของโมเดลรถเสมอ
”รองหัวหน้าใหญ่เก่งเรื่องจัดการคนมากกว่าดูหญิงสาวอีกเร้อะ?”ปีศาจราตรีหัวเราะเยาะ
“ไร้สาระ!คนฆ่าสัตว์ตอบด้วยความเย็นชา มาดูขาเรียวๆสวยๆกันต่อ
ปีศาจราตรีรู้สึกว่าคุยกันไม่รู้เรื่อง ขี้เกียจเกินไปที่จะรั้งเขาไว้ ซ่อนตัวอยู่ข้างๆ และดูการแสดงด้วยความสนใจ
ทันใดนั้น ปีศาจราตรีฮัมหนึ่งเสียงและพูดว่า: “ชายหนุ่มคนนี้ดูคุ้นเคยเล็กน้อย เมื่อก่อนเคยเจอที่อาณาจักรโคกูรยอ ……ฉันนึกออกแล้ว เขาเป็นที่รู้จักในฐานะอัจฉริยะรองจากปรมจารย์ผู้มีฝีมือสูงหานเฉิงจวุ้นของอาณาจักรโคกูรยอ ได้รับการได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้สืบทอดสไตล์ไท่อี้เทควันรุ่นต่อไป、เหยียนตงสวู้”
คนฆ่าสัตว์ตกตะลึง หลังจากนั้นกลับมา พูดว่า โคกูรยอผู้มีฝีมือสูงคนแรก ลูกศิษย์ของหานเฉิงจวุ้นผู้ก่อตั้งไท่อี้เทควันหรอ?”
ปีศาจราตรีกล่าว:“นายไม่คิดว่ามันน่าเบื่อหรอ?”
คนฆ่าสัตว์หันหัวของเขากลับไป กล่าว “ฉันแค่หวังว่าคนงี่เง่าคนนี้จะไม่เห็นอาจารย์ของตัวเองถูกฆ่าตายเหมืนกัน ”
“……”
ปีศาจราตรีห้ามใจไม่อยู่เงียบไปพักนึง แต่คิดว่าสิ่งที่คนฆ่าสัตว์พูดนั้นสมเหตุสมผล
หานเหวินห้าวเงยหน้าขึ้นมองฉีเติ่งเสียน กล่าว:“ซื้อไม่ได้ เตรียมพร้อมจะปล้น? ขุ่นเคืองจากความโกรธ?ความยากจน เป็นดาบที่ทรงพลังที่สุดที่จะกระตุ้นความอ่อนแอของมนุษย์ ง่ายมากที่จะทำให้คนหนึ่งเป็นบ้าได้
“คุณสามารถคุกเข่าลงได้ ให้ฉันเป็นพี่ใหญ่ ไม่แน่ว่าถ้าฉันใจดี ให้คุณเอารถคนนี้ออกไปแกล้งทำเป็นใจสักสองวัน”
“ถ้าไม่อย่างงั้นล่ะก็ ฉันเกรงว่าคุณจะต้องคลานออกจากศูนย์แสดงรถยต์วันนี้ ”
ฉีเติ่งเสียนยกคิ้วขึ้นเบาๆหนึ่งครั้ง เขายกมือขึ้นและคว้าคอของหานเหวินห้าวจับไปจับมา!
เขาลงมือเร็วปานสายฟ้า!
แต่ว่า ด้านหลังหานเหวินห้าวเหยียนตงสวู้ก็เร็วมากเหมือนกัน ไปข้างหน้าเล็กน้อย แค่ฝ่ามือหนึ่งทีร่วง บนหลังมือของฉีเติ่งเสียน
กระบวนฝ่ามือนี้ ที่ใช้คือวิชาฝ่ามือบากัว เต็มไปด้วยความแข็งแกร่ง และพลังมหาศาล สามารถทำลายอิฐได้
แต่ผ่านไปหนึ่งกระบวนท่า กลับรู้สึกเหมือนการโจมตีของทองและเหล็ก แรงสั่นสะเทือนทำให้ฝ่ามือชา นี่ถึงจะสามารถทำให้ฉีเติ่งเสียนตบมือออกไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...