มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 579

“ไม่ต้องดูแล้ว เกมนี้จบแล้ว”

ในเวลานี้คนฆ่าฆ่าสัตว์พูดเบาๆ

ปีศาจราตรีไม่เชื่อ ทุกคนพูดกันว่าเหยียนตงสวู้ยังเป็นลูกศิษย์ของหานเฉิงจวุ้นปรมาจารย์อันดับหนึ่งในโคกูรยอ อีกทั้งยังเป็นที่รู้จักมานานแล้วว่าเป็นอัจฉริยะคนหนึ่ง จะแพ้เร็วขนาดนี้ได้ยังไง？

หลังจากนั้น เขาเห็นฉีเติ่งเสียนอยู่ระว่างท่าทางขึ้นและลง ฝ่ามือถูกผลักออกไป！

นี่คือหนึ่งในฝ่ามือแปดทิศ“ ท่าผลักประตูน้ำเชียนจิน“เทคนิคศิลปะการต่อสู้แบบจีนโบราณ” การผลักออกด้วยหนึ่งฝ่ามือ เหมือนกับการเปิดประตูกั้นน้ำ ปล่อยคลื่นยักษ์น้ำท่วม

เหยียนตงสวู้ 1ท่า “กรงเล็บชิงหลง” “เทคนิคศิลปะการต่อสู้แบบจีนโบราณ”ยังไม่โดนหน้าของฉีเติ่งเสียนเลยด้วยซ้ำ กลับโดนฝ่ามือของฉีเติ่งเสียนหยุดไว้ หลังจากนั้น ฉีเติ่งเสียนปล่อยแรงส่วนหนึ่ง

“เสียงแตกร้าว！ ”

เสียงดัง เห็นแต่ไหล่ของเหยียนตงสวู้มีการเคลื่อนย้าย กระดูกสะบักจากข้างหลังนูนสูงขึ้น แขนทั้งหมดดูเหมือนจะสั้นลงทันที

หลังจากนั้นทันที เหยียนตงสวู้ทั้งสองเท้ายกขึ้น ทั้งตัวลอยขึ้นไปเหมือนว่าว ทันทีที่บินออกไปจากชั้นหนึ่งของห้องโถงใหญ่ เสียงดังระเบิดกระแทกราวบันใดชั้นสองอย่างแรง！

ราวบันไดชั้นสองถูกเขาหักพังขาดเป็นชิ้นชิ้นอย่างง่าย คนของเขาก็ล้มลงกับพื้นเนื่องจากการต่อต้านนี้ หมดสติไปชั่วคราว ไม่รู้ว่าตายหรือยัง

สีหน้าของปีศาจราตรีแข็งทื่อทันที บ่นเบาๆว่า:“ทักษะนี้ พัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว……”

คนฆ่าสัตว์พูดข้างๆด้วยความเย็นชา:“รองหัวหน้าใหญ่ทักษะตอนนี้ ต่อให้เป็นฉัน ก็ยากที่จะไปถึงจุดสูงสุด แค่สิ่งที่เรียนกว่าอัจฉริยะจากโคกูรยอ เขาจะเป็นนายพลได้ยังไง！？

ปีศาจราตรีอดไม่ได้ที่จะอึ้ง มันก็จริงอย่างที่คนฆ่าสัตว์พูด ดูฉีเติ่งเสียนจัดการเหยียนตงจวุ้น น่าสนใจน้อยกว่าการดูเรียวขาที่สวยงาม

เหยียนตงสวู้ล้มลงกับพื้น ในหัวยังคงสับสน หลังจากชั่วขณะ ความเจ็บปวดปกคลุมเหมือนกับคลื่นยักษ์ที่รุนแรง ทำให้เขาอาเจียนครั้งแล้วครั้งเล่า

“อัจฉริยะคนนี้หรอ?ฉันเห็นมาแล้ว！ ”ฉีเติ่งเสียนดึงฝ่ามือของเขากลับมา ยิ้มเล็กน้อย แล้วพูดว่า

ฝ่ามือเมื่อกี๊ อย่าคิดว่ามันง่าย แต่จริงๆแล้วมีความลึกลับมากมาย ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ ไม่สามารถดูออก

หยางกวนกวนเริ่มครุ่นคิดขึ้นมา แท้จริงแล้ว ท่าม้าไม่เพียงแต่เพิ่มพละกำลังและความแข็งแกร่งของร่างกายเท่านั้น ยังใช้คู่กับวิชามวยชกคนได้อีกด้วยล่ะ！

รอยยิ้มของหานเหวินห้าวยังคงปรากฏบนใบหน้าของเขา จู่ๆก็แข็งทื่อ เมื่อกี๊ยังคิดว่าเหยียนตงสวู้จะเหยียบย่ำฉีเติ่งเสียนจนตาย แต่ในชั่วพริบตา ก็ถูกฉีเติ่งเสียนผลักกระเด็นไปด้วยฝ่ามือ？

“เมื่อกี๊บอกว่าจะฆ่าฉันให้ตายหรอ？ ”ตอนนี้ฉีเติ่งเสียนคว้าคอของหานเหวินห้าว ไม่มีใครหยุดเขาได้อีกต่อไปแล้ว

ใบหน้าที่ทำศัลยกรรมอยู่ด้านข้างยิ่งหวาดกลัวสั่นสะท้านไปทั้งตัว คล้ายกับอาการสั่นเทา

หานเหวินห้าวถูกฉีเติ่งเสียนจับคอไว้ อดไม่ได้ที่จะสะดุ้งตกใจและหวาดกลัว กล่าว：“คุณหมายถึงอะไร？คุณต้องการจะลงมือกับฉัน？ ”

“คุณรู้ไหมว่าพ่อของฉันเป็นประธานของบริษัทเป็นประธานคอนเทมโพรารีกรุ๊ป เตอะหลูยังร่วมมือกับคอนเทมโพรารีกรุ๊ปของเราด้วย？ ”

“คุณตีฉันที่นี่ ก็คือการไม่ไว้หน้าเตอะหลู！ ”

“ไม่เพียงแต่กลุ่มคอนเทมโพรารีกรุ๊ปจะไม่ปล่อยคุณไป แม้แต่เตอะหลูก็จะไม่ปล่อยคุณไป！ ”

“คุณ……”

ฉีเติ่งเสียนไม่รอให้เขาพูดจบ รู้สึกว่ามันเสียงดัง ยกมือขึ้นและตบไปที่ปาก เสียงจั๊กจั๊ก การทุบตีหน้าหานเหวินห้าวที่ด้านซ้ายทำให้ผิดรูปและมีเลือดเต็มไปหมด

หลังจากนั้น เขาเอื้อมมือไปคว้ากุญแจรถแอสตันมาร์ติน วัน-77 กลับคืนมา พูดด้วยความเย็นชา：“ใช้รถของฉันไปรับสาวของฉัน？นายนี่เก่งจริงๆ！ฉันว่า อัจฉริยะคนแรกของโคกูรยอไม่ใช่เหยียนตงสวู้คนนั้น แต่เป็นนายป่ะ？”

ทุกคนเห็นหานเหวินห้าวถูกฉีเติ่งเสียนตบจนเนื้อและเลือดของเขาช้ำ ทั้งหมดอดไม่ได้ที่จะเพลินเพลินสนุกสนานในใจเงียบๆ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็คิดว่าฉีเติ่งเสียนจะไม่มีอะไรดีที่ได้รับอย่างแน่นอน

เตอะหลูมีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดา แต่ว่าก็ตั้งโดยระกูลหนานหยางเฉิน！

ความเคลื่อนไหวที่นี่ได้แจ้งเตือนบุคคลที่รับผิดชอบศูนย์แสดงรถยนต์ในที่สุด บุคคลที่รับผิดชอบคือผู้จัดการทั่วไปของเตอะหลู ชื่อเฉินกวงเย่า

เฉินกวงเย่าเมื่อที่จุดเกิดเหตุ ท่าทางประหลาดใจ นายน้องของคอนเทมโพรารีกรุ๊ปถูกดึงดุดให้มีลักษณะเช่นนี้ นี่มันเรื่องใหญ่แล้วนะ

หนังศรีษะของเขาชาทันที

“ผู้จัดการเฉิน ฉันอยากถามอะไรหน่อย บริษัทคุณจะจัดการการยังไง？ นึกว่าไม่ถึงว่าคนบ้าแบบนี้จะเข้ามางานมอเตอร์โชว์ได้ยังไง เอากุญแจรถของฉันไป ยังตีหน้าฉันอีก？！ “

“ฉันมาที่นี่สนับสนุนด้วยความหวังดี ฉันยังวางรถรถแอสตันมาร์ตินคันนี้เพื่อให้คุณขับอีกด้วย นี่คือวิธีที่คุณปฏิบัติต่อฉันเหรอ?

“พวกคุณ ยังยากทำงานร่วมกับคอนเทมโพรารีกรุ๊ปอยู่ไหม！ ”

หานเหวินห้าวขวางฉีเติ่งเสียนไม่ได้ แน่นอนเราทำได้เพียงแค่ไปถามเฉินกวงเย่าเพื่อถามความผิดเท่านั้น เขาเปิดปากจะกล่าวหาด้วยสีหน้าที่โกรธ

ทันใดนั้นหน้าของเฉินกวงเย่าก็ดูเหมือนคนตาย เตอะหลูพึ่งจะเริ่มต้น ก็มีคนมาก่อเรื่องวุ่นวายที่ศูนย์แสดงงานรถยนต์แล้ว？นี่หมายความว่าคุณไม่เห็นตระกูลเฉินอยู่ในสายตาเลยหรอ？

“ยังคงเป็นรถของคุณ？ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้จนขำออกมา.

ดูเหมือนว่า พวกท่อนไม้โคกูรยอ ล้วนชอบอวดเบ่งเป็นเจ้าอ้วน อ้อ！

ตอนนี้นึกขึ้นมาได้ คุณนายซุนสามารถให้เงินเขาหนึ่งร้อยล้านได้อย่างง่ายดาย มันไมใช่เรื่องง่ายเลยจริงๆน่า……

เฉินกวงเย่าเดินไปที่ตรงหน้าของฉีเติ่งเสียน พูดเงียบๆว่า:ไม่อย่างนั้นคุณขอโทษเดี๋ยวนี้ อีกทั้งยังชดใช้ค่าเสียหายให้กับคุณชายหาน หรือไม่ก็รอจนขาของคุณหักและถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของตระกูลเฉินโยนออกไป หลังจากนั้นเราจะรับผิดชอบต่อคุณ”

มีสองทางเลือกวางอยู่ตรงหน้าคุณ คุณเลือกเองเถอะ!”

ฉีเติ่งเสียนได้ยินแล้วก็อดไม่ได้ที่จะตะลึง กล่าว: “คุณควรเข้าใจสถานการณ์ดีกว่าก่อนที่จะตัดสินใจว่าจะคุยกับฉันอย่างไร!”