มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 581

คำพูดของเฉินกวงเหยาทำให้เฉินหยูเลิกคิ้วเล็กจนดูเหมือนใบต้นหลิว

จากนั้นเธอก็หันไปมองและพบกับฉีเติ่งเสียน แล้วเธอก็กลอกตาใส่ไปหนึ่งครั้ง!

ฉีเติ่งเสียนยิ้ม เดินเข้าไปแล้วพูดว่า “คุณไม่ทำตามคำพูด ไม่เห็นแต่งตัวเหมือนที่รับปากกับผมไว้ก่อนหน้านี้เลย”

เฉินหยูพูดอย่างใจเย็น “ถ้าฉันแต่งตัวแบบนั้น วันนี้จะยังมีใครถ่ายรูปพริตตี้รถอยู่ไหม”

บทสนทนาระหว่างคนทั้งสองทำให้ทุกคนในที่เกิดเหตุตกใจและอ้าปากค้างไปตามๆ กัน

เฉินกวงเหยายิ่งตะลึง ผ่านไปสักพักเขาก็พูดอ้ำอึ้งว่า “คุณหนูใหญ่ คนที่ทำตัวป่าเถื่อนที่นี่ก็คือเขา...”

“ชัต อัพ” เฉินหยูหันหน้ามาและพูดสองคำนี้ด้วยท่าทางเย็นชา

เฉินกวงเหยาตัวสั่นและปิดปากแน่น ไม่กล้าพูดอะไรอีก

ฉีเติ่งเสียนคิดว่าคำพูดของเฉินหยูนั้นสมเหตุสมผลมาก ลำพังแค่เธอสวมกางเกงแสล็คและเชิ้ตขาวธรรมดาๆ ก็ชนะนางแบบที่นี่แล้ว หากสวมถุงน่องดำขึ้นมา พวกเธอจะยังมีหนทางทำมาหากินต่อไหม

“ผมโมโหนิดๆ แล้วนะ!” ฉีเติ่งเสียนพูดกับเฉินหยู

“?” เฉินหยูมองเขาด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ

“ผมให้คุณยืมแอสตันมาร์ติน แต่คุณกลับให้หมอนี่ใช้รถของผม แล้วก็แสดงต่อหน้าผมเหรอ!” ฉีเติ่งเสียนพูดพลางควงกุญแจรถในมือ

หลังจากได้ยินสิ่งนี้ สีหน้าของเฉินหยูก็เคร่งขรึมขึ้น “ฉันเอากุญแจรถให้เขาเพราะเขาใช้ไม้อ่อนหว่านล้อมไม่หยุด แล้วเขาก็ยังสัญญากับฉันว่าจะไม่ขับรถออกไปสุ่มสี่สุ่มห้า...”

ฉีเติ่งเสียนพูด “เขาไม่ได้ขับออกไป แต่แค่เขาแกล้งทำเป็นเจ๋งก็ไม่โอเคแล้ว แถมยังมาว่าผมเป็นคนจนด้วย!”

เฉินหยูพูดว่า “คนจน? เรียกคนที่ลงทุนเงินห้าหมื่นล้านกับเซี่ยงกรุ๊ปเพื่อทำสงครามธุรกิจว่าคนจนเนี่ยนะ? เปิดโลกของฉันจริงๆ!”

ฝูงชนแตกตื่น จากนั้นทุกคนก็เริ่มซุบซิบ

“ขะ...เขาต้องเป็นประธานฉีแห่งเมืองจงไห่แน่ๆ คนสุดเจ๋งที่ลงทุนเงินห้าหมื่นล้านกับเซี่ยงกรุ๊ป และยังช่วยเซี่ยงกรุ๊ปขับไล่กองกำลังทุนจากเมืองหลวงด้วย!”

“พระเจ้า ตาไม่มีแววเอาเสียเลย! พวกเราก็หลงเชื่อความคิดชั่วๆ ของหมอนี่ บังอาจเรียกประธานฉีว่าคนจน?”

“คนหน้าด้านมาเจอคนยิ่งใหญ่ หารอยแตกบนพื้นแล้วมุดเข้าไปเถอะ...ถ้าเขาเป็นคนจน แล้วพวกเราเป็นตัวอะไร”

หลังจากคำพูดเหล่านี้จบลง ฝูงชนก็รู้สึกอับอายจนเหงื่อตกและไม่มีหน้าไปสู้เขาแล้ว

แต่โชคดีที่ฉีเติ่งเสียนจำไม่ได้ว่าเมื่อครู่ใครร่วมวงด่าว่าเขาเป็นคนจนบ้าง

“ที่แท้หมอนี่ก็เอารถของประธานฉีมาแกล้งทำเป็นของตัวเอง แล้วยังมาจีบผู้หญิงของประธานฉีอีกเหรอ ไร้ยางอายจริงๆ!”

“ให้ตายเถอะ ความหน้าไม่อายของหมอนี่รีเฟรชโลกทัศน์ของฉันใหม่หมดเลย ทุเรศที่สุด!”

“ไสหัวกลับไปที่โคกูรยอ แล้วยังมีหน้ามาหลอกลวงที่หัวกั๋วของเราอีกเหรอ”

ทุกคนชี้หน้าฮันเหวินห่าวอีกครั้งและก่นด่าด้วยความโกรธเคืองจนบุคคลผู้ทำศัลยกรรมมาทั้งหน้าที่อยู่ข้างฮันเหวินห่าวกลัวจนตัวสั่นและไม่กล้าพูดอะไร

ฮันเหวินห่าวยืดอกและพูดว่า “คุณเฉิน นี่ไม่ใช่เวลามาพูดเรื่องนี้นะ ผมถูกคนนอกทำร้ายที่โชว์รูมรถเตอะหลูของพวกคุณนะ!”

“ในฐานะหุ้นส่วนของบริษัทยุคใหม่ของเรา ตระกูลเฉินจะไม่แสดงความรับผิดชอบอะไรหน่อยเหรอ”

“ถ้าวันนี้คุณไม่ลงโทษผู้ชายคนนี้และทำให้ความโมโหในใจของผมหายไปได้ บริษัทยุคใหม่ของเราจะยกเลิกความร่วมมือกับเตอะหลูมอเตอร์ทั้งหมด!”

เครื่องยนต์ของเตอะหลูมอเตอร์ทั้งหมดจัดหาโดยบริษัทยุคใหม่ และแน่นอนว่าฮันเหวินห่าวสามารถจัดการเรื่องนี้ได้

หากบริษัทยุคใหม่หยุดจัดหาเครื่องยนต์ให้ เตอะหลูมอเตอร์ก็จะตกที่นั่งลำบาก

เฉินหยูชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็เดินไปตรงหน้าฮันเหวินห่าวและถามว่า “อิคซ์ กิ๊วส์ มี?”

ฮันเหวินห่าวพูดอย่างเย็นชา “ฉันต้องทวนอีกรอบงั้นเรอะ!”