มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 582

ฮันเหวินห่าวถูกขับไล่ออกไปจากงานแสดงรถยนต์แล้ว คุณชายแห่งตระกูลใหญ่ นึกไม่ถึงว่าจะมีจุดจบที่จนตรอกขนาดนี้

เฉินกวงเหยาก็เหมือนกัน ถูกเฉินหยูไล่ออกจากตำแหน่ง กลับไปที่หนานหยางแล้ว

ส่วนคนอื่น ก็ไม่มีเรื่องอะไรแล้ว

หยางกวนกวนเห็นรองผู้อำนวยการเฉวี่ยนหยา ก็ตรงเข้าไปขวางคนไว้แล้ว

“นี่ ผู้อำนวยการอวี๋ ทำไมคุณถึงมาไลฟ์สดที่นี่? หรือว่าคุณคือผู้อำนวยใหญ่ที่สง่าผ่าเผย!”หยางกวนกวนเปิดปากพูดถาม

“เหอะ…กวนกวนเองเหรอ!”ผู้อำนวยการอวี๋อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

“ผมไม่รู้จะทำยังไง บอสใหญ่ให้งานผมมาทำ”

“บอสใหญ่ไม่วางใจให้ใครมาทำเรื่องนี้ ก็มอบให้ผมแล้ว”

“ที่ผมพูดว่าเป็นผู้อำนวยการ ความจริงคือลูกจ้าง ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ…”

ครั้งก่อนหยางกวนกวนถูกพนักงานแอดมินกลั่นแกล้ง หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนจัดการพนักงานแอดมินจนหน้าม่อยคอตก คนดูแลเฉวี่ยนหยาก็รู้ว่าเธอมีคนหนุนหลังแล้ว ไม่สามารถล่วงเกินได้

ดังนั้น ต่อให้ถูกเธอขวางทางไว้ ผู้อำนวยการอวี๋ก็พูดด้วยความเกรงใจ ไม่กล้าบุ่มบ่าม

หยางกวนกวนอดไม่ได้ที่จะถาม“บอสใหญ่ให้คุณมา?บอสใหญ่รู้ว่าที่นี่จะมีข่าวใหญ่ให้คุณไลฟ์สด?”

ผู้อำนวยการอวี๋ก็พูด“ปกติงานแสดงรถยนต์ไม่คุ้มค่าที่ฉันผู้อำนวยการคนนี้จะออกมา…บอสใหญ่รู้ว่าจะมีข่าวอะไร จึงส่งผมมาล่วงหน้า”

หยางกวนกวนชะงักไปเล็กน้อย หลังจากนั้นก็รู้สึกไม่พอใจเฉินหยูขึ้นมา

เห็นได้ชัดเจนว่า เฉินหยูได้ปรึกษาหารือกับบริษัทไลฟ์สดแล้ว ให้เขาส่งคนเข้ามา

ถ้าอย่างนั้น เรื่องของฮันเหวินห่าว หรือว่าเฉินหยูทำขึ้นมาล่ะ?

ปากพูดออกมาว่าเพื่อน แต่ทำกันแบบนี้?

“เป็นไปอย่างที่คิด ใช้ประโยชน์จากในงานนี้ โดยใช้คำว่าเพื่อน!ฉันจะนำเรื่องนี้บอกฉีเติ่งเสียน หลีกเลี่ยงที่เขาจะโดนหลอก” หยางกวนกวนคิดในใจ

ผู้อำนวยการอวี๋ก็พูด“กวนกวน ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว คุณก็ไลฟ์สดมากขึ้นหน่อยเถอะ ตอนนี้เธอเป็นพี่สาวในวงการเกมแล้ว คุณไม่ไลฟ์สด ความปังความดังก็ลดลงอย่างรุนแรง!”

หยางกวนกวนก็พูด“ช่วงนี้ฉันไม่มีเวลา แต่ว่า ถ้ามีเวลา ฉันจะไลฟ์สด”

ผู้อำนวยการอวี๋ก็พูด“ไม่มีเวลาเล่นเกม ก็ไลฟ์สดชีวิตประจำวันก็ได้!”

หยางกวนกวนก็พูด“ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะพิจารณาอีกที”

ผู้อำนวยการอวี๋ยิ้มเจื่อน ถ้าหากเป็นวีเจไลฟ์สดคนอื่นกล้าพูดกับตัวเองแบบนี้ เขาก็จะนำเอกสารทนายความตบหน้าฝ่ายตรงข้าม แต่กับหยางกวนกวน เขาไม่กล้าทำขนาดนั้น

“ถ้าอย่างนั้นฉันไปก่อน ไลฟ์สดพรุ่งนี้ผลลัพธ์คงจะดัง บอสใหญ่ต้องพอใจมาก ฉันต้องกลับไปรับรางวัลแล้ว”ผู้อำนวยการอวี๋ยิ้มพลางพูด

“ได้ ผู้อำนวยการอวี๋เดินทางปลอดภัย”หยางกวนกวนยิ้มและพูดอย่างมีมารยาท

หลังจากที่บอกลาผู้อำนวยการอวี๋ หยางกวนกวนก็รีบไปหาฉีเติ่งเสียน แต่รอจนถึงตอนค่ำ เวลาที่กลับมาถึงโรงแรม จึงเคาะประตูเข้าไปในห้อง

ฉีเติ่งเสียนมองเห็นหยางกวนกวนเป็นฝ่ายมาหาตัวเอง อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ

เธอป้องกันตัวเองมาโดยตลอด วันนี้นึกไม่ถึงว่าจะเป็นฝ่ายมาหาถึงห้อง?

หยางกวนกวนพูดกับฉีเติ่งเสียน“มีเรื่องสำคัญจะบอกคุณ เพียงแต่ ฉันต้องพูดเตือนคุณก่อน อย่าคิดว่าฉันเสี้ยมให้แตกกัน!”

ฉีเติ่งเสียนยิ้มและพูด“ได้ เธอพูดเถอะ เธอมีนิสัยยังไง ฉันเชื่อใจเธอ”

ผู้หญิงแบบนี้ จะไม่มีสมองเหรอ?คิดว่าเธอหน้าตาสวย คิดว่าเป็นแค่แจกันดอกไม้ที่สวยเท่านั้นเองเหรอ?

หยางกวนกวนก็พูด“คุณก็อย่าโกรธจนเกินไป ถึงยังไง คุณก็ไม่ได้รับความเสียหายอะไร ฉันบอกคุณเรื่องพวกนี้ ก็อยากจะเตือนคุณ อย่าเชื่อใจเพื่อนทุกคน!”

ฉีเติ่งเสียนรู้สึกไม่พอใจ ถ้าหากเพื่อนก็ไม่สามารถเชื่อใจได้ แล้วจะเชื่อใจใครล่ะ?

เพราะว่า ตอนนี้เขาชอบประโยคหนึ่งในนิยาย ค่าตอบแทนของคนที่สนิทสนมกันคือร้องไห้จนน้ำตาเป็นสายเลือด ร่วมเป็นร่วมตายแล้วยังไง?

“แสงแวววาวของเพชรนิลจินดาที่ยิ่งใหญ่ที่สุด กลายเป็นดอกเบญจมาศของเมื่อวาน ผู้คนให้เกียรติและยกย่องมาทุกยุค ก็คือความจงรักภักดีเท่านั้นเอง”ฉีเติ่งเสียนจับมือของตัวเอง และค่อยๆพูด

“อย่านำคำพูดของนิยายมาคิดจริง!ต้องมีสติ!”

“ถึงแม้ว่าคุณจะถูกหลอกใช้ แต่ก็ไม่คุ้มค่าที่จะโกรธ ตระกูลเฉินไม่ได้ทำเรื่องอะไรที่เกินไป”

หยางกวนกวนนี้คือพูดปลอบใจฉีเติ่งเสียน

ฉีเติ่งเสียนกลอกตามองบนใส่เธอ และพูด“วันนี้ถ้าเธอจะนอนที่นี่ ฉันคงดีใจมาก ก็คงจะไม่รู้สึกเจ็บปวดแล้ว!”

หยางกวนกวนชะงักไป ลุกขึ้นยืนทันที และพูด“ถ้าอย่างนั้นคุณก็โกรธให้ตายไปเลย!บ๊ายบาย!”

หลังจากที่พูดจบ เธอไม่ให้โอกาสคนลามกได้ตอบสนองกลับมา ก็วิ่งถลันออกไปจากห้องแล้ว

“เอ๊ะ ทำไมใจเต้นเร็วขนาดนี้…และยังรู้สึกรอคอย?”

“ดูเหมือนว่า ฉันอายุมากแล้วจริงๆ สมองก็คิดยุ่งเหยิง!”

หยางกวนกวนตบแก้มของตัวเอง บังคับให้ตัวเองใจเย็น และกลับไปถึงในห้อง

ฉีเติ่งเสียนกลับรู้สึกอดทนไม่ไหว ก็ตรงไปหาเฉินหยู!