มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 584

วิสัยทัศน์และเล่ห์เหลี่ยมของเฉินหยู มากกว่าคนธรรมเป็นไหนไหน

ฉีเติ่งเสียนจำเป็นต้องชื่นชมจากก้นบึ้นของหัวใจ ผู้หญิงคนนี้เจ๋งจริงๆ แม้แต่ฉลามตัวใหญ่อย่างนายทุนซ่านซิงก็กล้าที่จะเข้าไปราวกลับเลี้ยงในบ่อปลา

“แน่นอน พวกเรานายทุนซ่านซิงอยากจะร่วมกลุ่มกับเซี่ยงกรุ๊ปมาตั้งนานานแล้ว เพียงแต่ว่า นี่เป็นความคิดของเราเพียงฝ่ายเดียวแล้ว ” ซุนอิ่งซูยิ้มแล้วยิ้มอีก และพูดว่า

สถานการณ์ปัจจุบันของเขาแย่มาก ดูเหมือนว่าจะเป็นการควบคุมอำนาจทางการเมือง ในความเป็นจริงมีกระแสน้ำเชี่ยวสาดเข้ามาอย่างรุนแรง ตระกูลชุยรับมือกับเขามาตลอด อยากจะเตะเธอลงจากที่สูง

ถ้าหากว่าเวลนานี้ หากสามารถเอาชนะพันธมิตรที่แข็งแกร่งเช่นหนานหยางเฉินได้ เป็นเรื่องดีสำหรับเขาที่จะรักษาตำแหน่งของเธอให้มั่นคง

เฉินหยูพูดตอบ：“งั้นพวกเรามาคุยกันหน่อยมั้ย จริงๆแล้ว ฉันยังสนใจผลิตภัณฑ์ไฮเทคจากซ่างซิงมาก ”

ครู่ต่อมา เข้าสู่ขั้นตอนการเจรจาธุรกิจ

โดยคร่าวๆคือ เทคโนโลยีและอุปกรณ์ที่มาจากซ่างซิง ฝ่ายเฉินมอบนโยบายของรัฐบาลและวัตถุดิบล้ำค่าบางส่วน ยิ่งไปกว่านั้นยังช่วยพัฒนาตลาดในย่านหนานหยาง

พูดคุยกันต่อไป ซุนอิ่งซูสบายใจขึ้นแล้ว แต่ยังไงก็ตาม ฝั่งเฉินซื่ออยากจะร่วมมือกันจากใจจริง

“ประธานฉี พรุ่งนี้ไม่ต้องหลอกฉันอีกแล้วนะ รอคุณมาทานข้าวด้วยกัน ” ซุนอิ่งซูก่อนออกเดินทาง ยิ้มให้กลับฉีเติ่งเสียนด้วยท่าทีสง่างามแล้วพูดว่า

“โอเคเลยโอเค“ฉีเติ่งเสียนตอบด้วยความเต็มใจ แต่จะปล่อยนกพิราบไปหรือไม่นั่นก็เป็นอีกเรื่องนึง

ซุนอิ่งซูอดไม่ได้ที่จะฮัมเบาๆ รอบที่แล้วเขาก็ตกลง สุดท้ายวันที่สองก็ยังเบียวนัด หายากจริงๆที่จะเจอผู้ชายที่ไม่เบี้ยวนัดเนี่ย！

เมื่อซุนอิ่งซูกลับไป เฉนหยูก็ได้ยิ้มแล้วพูดกับฉีเติ่งเสียน “ระวังนิดหน่อยอ้อ เขาเป็นผู้หญิงที่โหดเหี้ยมอำมหิตคนนึงเลย ต้นตำหรับแม่หม้ายดำ งูไผ่เขียวพิษรุนแรง！

”

ฉีเติ่งเสียนชำเลืองมองดูเขาหนึ่งที พูดเงียบๆว่า “ คุณก็ต้องมาไม่ทัน ก็จะได้ไม่เห็นคุณถุยกระดูกออกมา！ ”

เฉินหยูโค้งคำนับอย่างภาคภูมิใจ ค่อยๆ เลื่อนนิ้วชี้ขวาของตัวเองจากข้อเท้าไปที่หัวเข่า

ฉีเติ่งเสียนรู้สึกว่าตัวเองหายใจไม่ออกแล้ว โบกมือของเขา กล่าว：“ไว้เจอกันใหม่ ไอ้สัตว์ประหลาดนายควรกลับไปที่หนานหยางและทำรายคนที่นั่นดีกว่านะ ไมต้องมาจีนบ่อยๆ

เฉินหยูค่อยๆยื่นมือออกไปจับแว่นตาไร้ขอบของเขา หัวเราะแล้วพูดว่า “หนานหยาง ยังไงก็เป็นประเทศเล็กๆที่มีคนน้อย จะมีความสนใจจากประเทศจีนได้ยังไง？

ฉีเติ่งเสียนพูดกับเขาด้วยความขี้เกียจ แม้ว่าเธอจะดูดีในถุงน่องสีดำ แต่มันจะทำให้สุขภาพของคุณแย่ลงถ้ามองเธอมากเกินไป

ฉีเติ่งเสียนอยากเจอผู้หญิงทุกวัน เพราะว่าการดูหญิงสาวทำให้เขามึวามสุข แต่ว่า ดูมากเกินก็เลยเถิดใช่มั้ยล่ะ

ขณะที่ซุนอิ่งซูกำลังเดินทางกลับวิลล่าที่เช่า ก็ได้รับหนึ่งการรายงานจากลูกน้อง อดไม่ได้ที่จะตกใจ

“เหยียนตงสวู้ แพ้ให้กับฉีเติ่งเสียนอย่างงั้นหรอ？อีกทั้งยัง ใช้แค่กระบวนท่าเดียวอ่ะนะ？ ล้อเล่นกันใช่มั้ย！”ซุนอิ่งซูพูดด้วยความตกใจ

“ใช่แล้ว คุณนาย ใช้เพียงแค่กระบวนท่าเดียวเท่านั้น เหยียนตงสวู้คนนั้นก็ปลิวไปเลย อีกทั้งยังถูกทำลายแล้ว ”ลูกน้องรายงานด้วยเสียงที่เคร่งขรึม

ซุนอิ่งซูสูดหายใจเข้าอย่างใจเย็น กล่าว:“ประเทศจีนมีทรัพยากรที่กว้างใหญ่และอุดมสมบูรณ์ อัจฉริยะออกมาจำนวนมาก เหยียนตงสวู้เป็นที่รู้จักในฐานะอัจฉริยะด้านศิลปะการต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในโคกูรยอ นึกไม่ถึงว่าจะแพ้แค่การโจมตีเดียว เหลือจะเชื่อ！”

ชื่อเสียงเรียงนามของเหยียนตงสวู้ มันดังมากในโคกูรยอ ใครๆต่างก็รู้ เขาเป็นลูกศิษย์ของหานเฉิงจวุ้นนักวรยุทธ์ศิลปะการต่อสู้คนแรกในโคกูรยอ

ในอนาคต มันจะเป็นการดำรงอยู่ที่สืบทอดต่อจากไท่อี้เทควันสไตล์ แต่ว่า เมื่อเขาถึงประเทศจีน ก็ซวยและพบกับความพ่ายแพ้เช่นนี้....

“ดูเหมือนว่า พรุ่งนี้จะต้องพบฉีเติ่งเสียนหน่อยแล้ว ขอให้เขาช่วยฉันนำป้ายจารึกของครอบครัวซุนกลับคืนมา “ ซุนอิ่งซูเม้มริมฝีปากของเธอ แววตาหนักแน่นมันคง

แม้ว่าเธอจะอยู่ในวามดูแลของนายทุนซ่างซิง แต่ซ่างซิงก็ยังคงเป็นเงินทุนกำลังสำคัญ แต่มันไม่ใช่ศิลปะการต่อสู้หรือกองกำลังของเจียงหู

หานเฉิงจวุ้นอยู่ที่โครกูยอไม่มีศัตรูเลยจริงๆ ไม่ว่าเธอจะมีเงินเท่าไหร่ก็ตาม ผู้คนจะไม่ดูถูกเขา

ตอนแรก พ่อของซุนอิ่งซูยอมเสียชื่อเพื่อต่อสู้กับหานเฉิงจวุ้น สุดท้ายก็แพ้อย่างน่าเวทนา อีกทั้งยังได้รับบาดเจ็บภายใน เขาเสียชีวิตภายในไม่กี่ปีต่อมา

ปีศาจราตรีซักครู่ก็ยืนขึ้นมา กระโจนเข้าหาคนฆ่าสัตว์แบบไม่คิดชีวิต แต่ทั้งสองฝีมือพอๆกัน หลังจากต่อสู้กันมานานก็ไม่รู้ว่าทำไม กลับกลายเป็นเหนื่อยด้วยกันทั้งคู่

“ผิดปกติอ่า ชีวิตของพวกเราไม่ต้องคิดอะไรเยอะแล้ว ใช้ชีวิตไร้เดียงสาในเรืองจำโยวตู อิสระคืออะไร ไม่มีทางจะทำอะไรได้ นักฆ่าสัตว์นอนอยู่บนพื้น พูดอย่างสงบ

“อาอาอา...... เหมือนว่าแม่ของเขาจะไม่เล่นด้วยนะ！ ”ปีศาจราตรีโกรธและคำราม

“เหมือนที่รองหัวหน้าใหญ่พูดไม่มีผิด ฉันฆ่าคนมาเยอะขนาดนี้ จะมีชีวิตต่อได้ นับว่าเป็นของขวญจากสวรรค์แล้ว บางที การเป็นคนที่ดีต้องซาบซึ้งบุญคุณ ” นักฆ่าสัตว์พูด

ปีศาจราครีรู้สึกเหมือนกับว่าไอ่เจ้าอ้วนกลายเป็นนักปรัชญาไปแล้ว แต่ทว่า ทำได้เพียงแค่ก้มหัวยอมรับชะตากรรมของตัวเองแล้ว

ไม่มีวิธี ฉีปู้อวี่และฉีเติ่งเสียนไม่มีวันตาย แล้วพวกเขาจะไม่สามารถออกไปได้สักวัน

สองวันมานี้ ฉีเติ่งเสียนถูกซุ่นอิ่งซูขวางไว้

นี่ทำให้เขาประหลาดใจ เสน่ห์ของคุณฉีมากถึงขนาดนี้แล้วหรอ สามารถทำให้ซุนอิ่งซูแม่หม้ายสาวที่สวยงามจากโคกูรยอมาขวางได้เช่นนี้？！

“ประธานฉี วันนี้เลิกเบี้ยวนัดได้แล้วนะ！ซุนอิ่งซูหัวเราะเป็นทำนอง

ดูรอยยิ้มของเขา ฉีเติ่งเสียนขนลุกขนพอง ไม่มีเหตุผลที่จะนึกถึงคำเตือนของเฉินหยูก่อนหน้านี้

ผู้หญิงคนนี้เป็นแม่หม้ายดำ งู่ไผ่เขียวที่ยังคงอยู่ นี่คือการกลั้นน้ำเน่าเข้าตัวเองหรอ？

ฉีเติ่งเสียนไอหนึ่งที กล่าว: “คุณนายซุน คุณอย่ายิ้มน่ากลัวแบบนี้ได้ไหม？ ยิ่งดูยิ่งแปลกประหลาดน่ากลัว ”

ซุนอิ่งซูตัวแข็งทื่อทันที นี่ตัวองยิ้ม.....ทำให้คนกลัวหรอ？

“อย่างงั้นฉันก็จะคุยกับนายด้วยสีหน้าปกติแล้วเถอะ ” ซุ่นอิ่งซูยิ้มแล้วพูด “ แต่คุณเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวที่เอาเปรียบฉันนะ！ ”