จริง ๆ แล้ว ซุนอิ่งซูไม่ว่าเธอจะน่าสงสารแค่ไหน หรือแกล้งทำเป็นอ่อนแอ เมื่ออยู่ตรงฉีเติ่งเสียน มันไม่มีประโยชน์
หลังจากที่เห็นอิเลียน่า จินวา / อีวา อย่างสมบูรณ์ ทักษะการแสดงทั้งหมดของผู้หญิง ในสายตาเขา มันก็เหมือนอยู่กับเมฆที่ลอยอยู่
วันนี้ซุ่นอิงซูชวนฉีเติ่งเสียนมากินข้าวโดยไม่พูดอะไร และยังให้ของขวัญ นาฬิกาโรเล็กซ์มูลค่าแปดแสนและเข็มขัดแอร์เมสมูลค่ากว่าหนึ่งแสน......
เมื่อหลังจากอาหารหมด แต่ก็ไม่ได้คุยตกลงอะไรกันไว้ ฉีเติ่งเสียนเลื่อนลอย ไม่ได้รับไว้ นี่ทำให้เขาปวดหัวมาก
“ประธานฉี คุณไม่ใช่สุภาพบุรษหรอ? ”ซุ่นอิ่งซูรู้สึกจนปัญญา รู้สึกเกลียดมากไปถึงรากฟัน อยากจะเอื้อมมือไปคว้าคอเสื้อซะ
“คุณนายซุน ฉันจะไม่ใช่สุภาพบุรษได้ยังไง? ”ฉีเติ่งเสียนยิ้มอย่างเป็นมิตร
ซุนอิ่งซูทนไม่ได้ที่จะพูดมันออกมา :“ฉันมีปัญหา อยากให้ประธานฉีช่วย ”
ฉีเติ่งเสียนส่ายหัวไปมา แล้วพูด:“คุณนายซุนเป็นถึงหนึ่งในผู้ควบคุมดูแลของนายทุนซ่างซิง แม้แต่เรื่องที่คุณจัดการไม่ได้ ผมก็คงทำอะไรไม่ได้แล้ว!ดังนั้น ไม่ต้องพูดแล้วดีกว่า เดี๋ยวจะเป็นปัญหากับความสำพันธ์ของเรา ”
ซุนอิ่งซูโกรธมากเหมือนฟ้าร้อง ฉันมีความสัมพันธ์อะไรกับเขาที่ฉันสามารถมีอิทธิพลได้?ความสัมพันธ์เลวร้ายเถอะ
“เรื่องนี้ ของเพียงแค่ประธานฉีช่วยฉัน! ฉันเข้าใจ เมื่อวานประธานจัดการเหยีนตงสวู้แล้ว ผู้สืบทอดไท่อี้เทควันในอนาคตคนต่อไป ”ซุนอิ่งซูพูด
“ฉันอยากให้ประธานฉีช่วยฉันท้าทายหานเฉิงจวุ้น เอาป้ายที่ระลึครอบครัวจากตระกูลเรากลับมา! ”
“นี่คือความปราถนาสุดท้ายของพ่อฉัน และเป็นความเจ็บปวดในใจของอิ่งซูตลอดมา ”
“ ถ้าหากว่าประธานฉียินดีที่จะช่วยในครั้งนี้ อย่างนั้นซูอิ่งจะซาบซึ้งในพระคุณอย่างยิ่ง ”
ซุนอิ่งซูไม่ต้องการให้ฉีเติ่งเสียนฝึกมวยไทเก๊กอีกครั้ง เขาพูดคำขอของตัวเองออกมาโดยตรง อยากให้เขาเอาชนะหานเฉิงจวุ้น และนำป้ายตระกูลซุนกลับมา
จริงๆแล้ว ฉีเติ่งเสียนเผชิญหน้ากับหานเฉิงจวุ้นผู้มีฝีมือวรยุทธ์สูงที่สุดในโคกูรยอ นำเอาฝ่ามือแปดทิศผสมผสานกับเทควันโด ปรมาจารย์ผู้สร้างสไตล์ไท่อี้เทควันด้วยตัวเองน่าสนใจมาก
แตทว่า รู้สึกสนใจไม่ได้หมายความมายเขาจะรับปากว่าจะช่วยทำตามคำร้องขอซุนอิ่งซู
ดังนั้น แน่นอนว่าเขาส่ายหัวและปฏิเสธ
“คุณหญิงซุน ฉันยุ่งมาก ไม่ว่าง โปรดให้คนอื่นทำดีกว่า! อ้อ....เธอกำลังตามหาเจ้าหงซิ่วใช่มั้ย เขาสามารถเอาชนะหานเฉิงจวุ้นได้อย่างแน่นอน เชิญเขาเถอะ!”ฉีเติ่งเฉรยนพึ่งจะโยนเชือกออกไป
“ประธานฉี! “ ซุนอิ่งซูเรียกด้วยความไม่พอใจ ออดอ้อนโดยไม่ได้คาดคิด
ฉีเติ่งเสียนหัวเราะก๊าก ใจเย็นมาก ฉันพึ่งเห็นสัตว์ประหลาดเฉินหยูเมื่อวานนี้ ซูนอิ่งซูไม่สามารถสร้างบาดแผลใดใดให้กับเขาได้
ขณะที่สายตาไม่พอใจของซุนอิ่งซูมองอยู่ ฉีเติ่งเสียนขอตัวลาไปก่อน
งานใหญ่โดยที่ไม่ได้ทำอะไร อีกทั้งพร้อมของสนับสนุนนับแสนหยวน มันเยี่ยมจริงๆ
“ไอ่คนนี้ อายุยังหนุ่ม แต่กลับเป็นคนที่รับมากยาก ปัญหาเยอะ เป็นคนหัวรั้น ! ”ซุนอิ่งซูโกรธมากจนไม่ไหวแล้ว กัดฟันต่อไป อดไม่ไหวที่จะฉีกเนื้อฉีเติ่งเสียนออกมา
เขาคิดว่าท่าทางกริยาของตัวเองจริงใจเพียงพอแล้ว แต่ฉีเติ่งเสินกลับยังคงปฏิเสธ ใจดำเกินไปแล้ว!
ซุนอิ่งซูคิดอย่างโกรธเคือง“ ”ก็ดี นี่ทำให้คุณสร้างกระแส คุณไม่ไปหาหานเฉิงจวุ้น ถ้าอย่างงั้นก็ให้เขามาหาเองเลย!”
ด้วงพลังของซุนอิ่งซู ถ้าอยากจะสร้างกระแสสักหน่อย แน่นอนว่ามันไม่ง่ายไปกว่านี้แล้ว
ภายในช่วงเวลาหนึ่ง เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ในโคกรยอ ทั้งโลกวรยุทธ์ศิลปะการต่อตกตะลึงกันทั้งหมด!
เหียนตงจวุ้นชายคนนี้ยังหนุ่ม นึกไม่ถึงว่าจะแพ้ที่จีนจริงๆ อีกทั้งยังแค่การโจมตีกระบวนท่าเดียว
ครู่เดียว จากที่ซุนอิ่งซูวางแผนไว้ ความสงสัยสร้างสถานการณ์พัดกระพือไปทั่วทุกหัวระแหง เริ่มที่จะกว้างไปทางไท่อี้เทควัน
ผู้คนบนแผ่นดิเริ่มจะสงสัยว่าไท่อี้เทควันสไตล์มีความสามารถในการต่อสู้จริงหรอไม้ หานเฉิงจวุ้นเป็นที่รู้จักในปรมจารย์ที่ดีที่สุดของโคกูรยอ มันเป็นแค่ของปลอมหรอ?ทว่าอย่งไรก็ตาม ลูกศิษย์ของเขาพ่ายแพ้ด้วยกระบวนท่าเดียว
“ประธานฉี คุณกำลังประสบปัญหาแล้ว!” ฉีเติ่งเสียนขณะที่เจอกับเฉินหยูที่งานแสดงรถ เธอไม่ได้แต่งตัวเหมือนวันนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...