มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 586

“ใครอยากฆ่าฉัน?”

ซุนอิ่งซูได้ยินคำพูดอวี้เสี่ยวหลงแล้ว ใบหน้าก็บิดเบี้ยวขึ้นมาทันที

ประเทศหัวกั๋ว ถึงกับส่งพลโทคนหนึ่งออกปฏิบัติการเพื่อรับรองความปลอดภัยของตนเอง!

แต่ใครจะคิดได้ว่า ครั้งนี้ต้องการจะฆ่าคนของตนเอง มันฟังน่ากลัวแค่ไหน!

อวี้เสี่ยวหลงไม่ตอบ พูดแค่ว่า “ความจริง อยากปกป้องคุณ วิธีที่ง่ายที่สุดคือใช้ทหาร แบบนี้ ในประเทศหัวกั๋วก็ไม่มีใครฆ่าคุณได้ แต่ว่า พวกเราก็มีวิธีของตัวเอง”

ซุนอิ่งซูยืนขึ้น พูดว่า “ในเมื่อคุณเป็นตัวแทนของประเทศหัวกั๋ว แล้วยังเป็นพลโทด้วย ฉันเชื่อคำพูดของคุณ ฉันจะไปกับคุณ”

ภู่ซิงซ่านกลับพูดว่า “ระวังถูกหลอกนะ พวกเราติดต่อสถานทูตดูก่อนไหม?”

“ไม่ต้องหรอก คนคนนี้คือเทพธิดาแห่งสงครามของประเทศหัวกั๋ว พลโทอวี้เสี่ยวหลง ด้วยชื่อเสียงของเธอ ไม่จำเป็นต้องสงสัย!” ซุนอิ่งซูพูด

ซุนอิ่งซูเป็นคนต่างชาติก็ยังรู้สึกว่าอวี้เสี่ยวหลงเชื่อถือได้ เห็นได้ว่าความน่าเชื่อถือและความสามารถของอวี้เสี่ยวหลงมีมากแค่ไหน!

มากความสามารถ สี่คำนี้ เป็นของเธอโดยไม่ต้องสงสัย

อวี้เสี่ยวหลงได้ยินคำพูดของภู่ซิงซ่านแล้ว เธอเพียงเหล่มองเขา พูดเรียบๆว่า “ฉันแค่รับผิดชอบความปลอดภัยของคุณนายซุน ส่วนอย่างอื่น ฉันไม่ได้รับผิดชอบ”

“คุณนายซุน พวกเราไปกันเถอะ”

“รถอยู่ด้านนอก เตรียมออกเดินทาง”

ซุนอิ่งซูไม่พูดไม่จาก็ตกลงทันที ออกจากวิลล่าไปพร้อมกับอวี้เสี่ยวหลง แม้ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน แต่หญิงสาวร่างโปร่งตรงหน้าสายตาคนนี้ให้ความรู้สึกปลอดภัยแก่เธอเป็นอย่างมาก

และในเวลานี้ เงาคนสายหนึ่งปรากฏขึ้นด้านนอก สูงประมาณร้อยเจ็ดสิบห้าเซนติเมตร หน้าตาหล่อเหลา สันกรามคมดั่งมีดอย่างเห็นได้ชัด รูปร่างบึกบึน แพร่กระจายความกดดันอย่างน่าตกใจ!

“ไม่ต้องไปแล้ว ผมมาที่นี่แล้ว!” ผู้ชายคนนี้เดินเข้ามาก็พูดเสียงดัง

เสียงของเขาเหมือนระฆัง ดังขึ้นมาก็สั่นสะเทือนก้องในหูของผู้คน รู้สึกทรมานมาก

ซุนอิ่งซูเห็นคนคนนี้ ก็รู้สึกเหมือนแม่น้ำโลหิตโถมใส่ลงบนตัวของตนเอง สมองพลันนิ่งชา

เธอรู้ดี นี่คือไอสังหาร... คนคนหนึ่ง ต้องฆ่าคนมากแค่ไหน ถึงได้สะสมไอสังหารขนาดนี้ขึ้นมาได้?

ทางเดินของคนฆ่าสัตว์ในตลาด หมาป่าดุร้ายเห็นแล้วยังต้องเก็บหางเดินไปอีกทาง จมูกของสัตว์ไวต่อกลิ่นของมนุษย์มาก

แต่ตอนนี้ ซุนอิ่งซูที่เป็นคนธรรมดากลับสัมผัสได้ถึงไอสังหารที่ราวกับเป็นกลิ่นอายปกติของคนคนนี้ แต่ใครจะรู้ ว่าอีกฝ่ายน่ากลัวมากเพียงใด!

ใบหน้าอวี้เสี่ยวหลงเองก็พลันหนักอึ้งขึ้นมา นี่คือศัตรูที่แข็งแกร่งที่สุดที่เธอเคยเจอมา!

เวลานี้ ใจเธออดเต้นแรงขึ้นมาไม่ได้ หนังศีรษะชา

ซุนอิ่งซูเห็นว่าเส้นผมไม่กี่เส้นตรงหน้าผากของอวี้เสี่ยวหลงได้ชี้ขึ้นมาในเวลานี้ เส้นขนบนผิวหนังที่ไม่มีอะไรปกปิดก็ลุกขึ้นมา กระทั่งเห็นเป็นก้อนตะปุ่มตะป่ำบนผิวหนัง

“เขาก็คือหงเทียนตูนี่เอง แข็งแกร่งอย่างที่คิดไว้จริงๆ! สมกับที่เป็นผู้นำขององค์กรโครงกระดูกเลือดที่ทำให้พวกเราประเทศหัวกั๋วปวดหัวมานาน!” อวี้เสี่ยวหลงสายตาเย็นเยียบ ขณะที่ในใจเองก็ไม่สงบ แต่เจตนาสู้รบกลับพลุ่งพล่าน

ช่วงนี้เธอได้คำแนะนำเรื่องไทเก๊กโบราณจากผู้มากความสามารถ ความสามารถทางร่างกายเพิ่มสูงลิ่ว ทั้งยังได้ฝึก “ระเบิดจินตาน” ของฉีเติ่งเสียนอีก ก็ยิ่งมีความมั่นใจในตนเอง

หงเทียนตูยิ้ม พูดว่า “นายพลอวี้ไม่ต้องรอแล้ว พวกทหารขยะยี่สิบเอ็ดคนนั่นที่คุณสั่งเอาไว้ ตายอยู่ในมือของผมกับลูกน้องแล้ว!”

อวี้เสี่ยวหลงสีหน้าครึ้มลง คิดไม่ถึงว่าพวกเขาตายไปอย่างอนาถเช่นนี้แล้วเธอก็ยังไม่รู้

“ผู้บริหารประเทศหัวกั๋วต้องการฆ่าผม แต่กลับประมาทแบบนี้ รู้ว่าผมจะฆ่าซุนอิ่งซู แต่ส่งมาแค่คนอย่างพวกคุณ”

“เป็นพวกเขาเชื่อคุณอวี้เสี่ยวหลงมากเกินไป หรือว่าดูถูกผมหงเทียนตูมากเกินไป?”

“ส่งคนมา แล้วพวกเราจะไว้ชีวิต”

หงเทียนตูยิ้ม สองเท้าเองก็ขยายออกช้าๆ มองอวี้เสี่ยวหลงอยู่เช่นนี้

อวี้เสี่ยวหลงพยักหน้า พูดว่า “ฉันไม่อยากรู้เรื่องพวกนี้ ตอนนี้ฉันมีแค่เป้าหมายเดียว ก็คือฆ่านาย”

“ไม่ต้องพูดมาก มาเถอะ ให้ได้เห็นสักหน่อยว่าอดีตอรหันต์ประจำชาติ จะแข็งแกร่งแค่ไหนกัน!”

ร่างกายของหงเทียนตูพลันส่องแสงจ้า ลมพัดต้นไม้สั่นใบไม้ปลิว!

เสียงก้องดังขึ้น ร่างกายของเขาเคลื่อนไหวมาแทบไม่แยกจากพื้น ในพริบตานั้น ระยะห่างเจ็ดแปดเมตร ก็ร่นเข้ามา!

อาศัยท่าโจมตีนี้ เขาก็มาถึงเบื้องหน้าของอวี้เสี่ยวหลงแล้ว ยกตัวขึ้นมา ท่าทางนั่งอยู่บนหลังม้า ลิ้นแตะเพดานปาก ในปากก็กลืนของเหลวอย่างหนึ่งที่มีอยู่ลงไป ส่งเสียงร้องพร้อมพุ่งหมัดออก!

การกระทำทั้งชุดนี้ ดุดัน รวดเร็ว ลุกขึ้นจนถึงต่อยหมัดโจมตีออกไป แสดงออกถึงว่าการต่อสู้โจมตีของหงเทียนตูนั้นเต็มที่ทรงพลัง

แม้พูดแล้วจะดูง่าย แต่ตอนที่เผชิญหน้าเข้าจริงๆ ก็ได้สัมผัสถึงความกดดันอันน่าหวาดกลัวอย่างมหาศาล!

อวี้เสี่ยวหลงมองหมัดที่พุ่งเล็งมายังหน้าอก รูม่านตาหดเล็กลง ไอปราณพุ่งลึกเข้าไปในจินตาน เคลื่อนย้ายเลือดลมเข้าสู่แขนและฝ่ามือ

ที่เธอใช้อยู่คือ ท่า “ระเบิดจินตาน” ของฉีเติ่งเสียน กระตุ้นร่างกาย!

อวี้เสี่ยวหลงที่ไม่ยอมพลาดก็ก้าวขึ้นหน้าหนึ่งก้าวในเวลานี้ ใช้ย่างก้าวนี้ยกมือซ้ายขึ้น กำเป็นหมัด ปะทะเข้ากับหมัดของหงเทียนตู!

“ผู้หญิงคนหนึ่ง กลับแข็งแกร่งเช่นนี้!” หงเทียนตูอดชมไม่ได้

หมัดกระแทกกันในพริบตา!

“ตูม!”

ซุนอิ่งซูเพียงรู้สึกว่าเบื้องหน้าสายตาราวกับจุดประทัด หูถูกทำให้สั่นสะเทือนจนเกิดอาการชา

ภู่ซิงซ่านเองก็ใบหน้าซีดขาว ร่างกายร่วงนั่งลงไปกับพื้น