มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 589

อวี้เสี่ยวหลงกับฉีเติ่งเสียนรีบกลับไปที่วิลล่าที่ได้ทำการเช่าซุนอิ่งซูอย่างรวดเร็ว ชนเข้ากับคนฆ่าสัตว์และปีศาจราตรี

ทันทีที่เห็นคนสองนี้ ขนของอวี้เสี่ยวหลงก็รู้สึกชูชัน เหมือนกำลังนั่งอยู่บนเข็มหมุด ร่างกายเหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ จิตใต้สำนึกต้องการลงมือ

“อย่าลงมือ ฉันเป็นคนพาสองคนนี้มาเอง!” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็น

อวี้เสี่ยวหลงสะดุ้ง ออร่าของคนสองคนนี้ช่างน่ากลัวราวกับว่าพวกเขาคลานออกมาจากภูเขาซากศพหรือทะเลเลือดอย่างไรอย่างนั้น โดยเฉพาะชายอ้วน เหล่าทวยเทพเห็นเขาต้องขมวดคิ้วแน่!

คนฆ่าสัตว์ยิ้มและพูดว่า “รองหัวหน้าใหญ่ นี่คือภรรยาของคุณเหรอ? เธอสวยมาก สวยกว่าคุณหยางเสียอีก... รองหัวหน้าใหญ่โชคดีมาก!”

ปีศาจราตรียังชมเชย: “หญิงสาวคนนี้ดูแข็งแกร่งราวกับต้นไม้ ดูเท่ยิ่งกว่าผู้ชายเสียอีก รองหัวหน้าใหญ่โชคดีมาก!”

ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยใบหน้าที่มืดมน: “อย่ามัวพูดไร้สาระ นี่คือพลโทแห่งกรมยุทธการ นายพลอวี้เสี่ยวหลง!”

หลังจากที่ทั้งสองได้ยิน พวกเขาก็รู้สึกประหลาดใจ รีบยกมือขึ้นโดยบอกเป็นนัยว่าพวกเขาไม่เคารพ

อวี้เสี่ยวหลงมองไปที่ ปีศาจราตรีที่ผอมแห้ง ก่อนจะสะดุ้งและพูดว่า: “คุณคือ ปีศาจราตรีที่ก่อสังหารหมู่ในประเทศเสวี่ยใช่ไหม? มีสมาชิกในครอบครัวประเทศเสวี่ยทั้งหมดสิบสามคน บอดี้การ์ดอีกยี่สิบคน ทั้งหมดโดนตัดหัวหมดทุกคน!”

ปศาจราตรียิ้มและพูดว่า “ฉันเอง”

อวี้เสี่ยวหลงรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว หันไปมองคนฆ่าสัตว์อีกครั้ง หน้าของเธอก็ตึงขึ้น แล้วพูดด้วยน้ำเย็น: “คุณเป็นคนฆ่าสัตว์ของขุนศึกชาวอินเดียใต้ คุณเป็นคนที่สังหารนักโทษของทางการไป หมื่นสองพันคนในไปคราเดียว......”

คนฆ่าสัตว์พูดว่า: “ไม่ใช่ฉัน ไม่ใช่ฉัน ฉันเป็นแค่คนฆ่าสัตว์ขายเนื้อเท่านั้น”

อวี้เสี่ยวหลงมองไปที่ฉีเติ่งเสียนและพูดด้วยความตกใจ: “นายไปเจอสองคนนี้ที่ไหน?”

“พวกเขาถูกขังอยู่ในคุก ตอนนี้ฉันแค่ปล่อยให้พวกเขาออกมาเดินเล่นบ้าง” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างสงบ

มุมปากของอวี้เสี่ยวหลงกระตุกและพูดว่า: “ปล่อยงั้นเหรอ? นายกล้าดียังไงปล่อยให้สองคนนี้ออกมาตามใจชอบ!”

ฉีเติ่งเสียนพูด: “อย่างนั้น ลองถามพวกเขาดูสิ ว่าพวกเขากล้าวิ่งหนีหรือเปล่า!”

คนฆ่าสัตว์พูดอย่างรวดเร็ว: “การถูกขังในเรือนจำโยวตูเป็นเรื่องดี ฉันไม่มีวันหนี!”

ปีศาจราตรีกล่าวว่า: “ทุกคนในเรือนจำโยวตู มีความสามารถ พูดจาดี ฉันชอบที่นั่นมาก!”

เมื่อได้ฟังสิ่งที่ทั้งสองคนพูด อวี้เสี่ยวหลงไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

ในตอนั้นเธอก็แอบประหลาดใจ แต่ก็ไม่น่าแปลกใจที่ราชาแห่งความหวาดกลัวถูกจับ ผู้บังคับบัญชาลงโทษให้เขาถูกคุมขังในเรือนจำโยวตูและเธอเป็นคนนำทีมพาเขาไปที่นั่นเองกับตัว

“รองหัวหน้าใหญ่ คนที่คุณไล่ตามเมื่อกี้เป็นใคร? ทำไมแข็งแกร่ง?” คนคนฆ่าสัตว์ถาม

“ที่ได้ชื่อว่าชายผู้ดุร้ายขั้นอรหันต์ของประเทศเรา หงเทียนตู ที่ได้กลายเป็นผู้ก่อตั้ง องค์กรโครงกระดูกเลือด” ฉีเติ่งเสียนกล่าว

ปีศาจราตรีขมวดคิ้วและพูดว่า “เป็นเขานั่นเอง... ฉันเคยต่อสู้กับเขามาก่อน แต่ตอนนั้นเขาไม่ได้แข็งแกร่งเท่าตอนนี้ ตอนนี้เขาคงเอาชนะฉันได้ใช่ไหม?”

คนฆ่าสัตว์กล่าวว่า: “คงจะใช่ เขาวิ่งเร็วมาก ไม่เช่นนั้นนายคงทุบตีเขาได้แล้ว รองหัวหน้าใหญ่! คราวหน้าเราจะจับเขามัดโยนเขาเข้าคุกโยวตู แล้วค่อยๆทุบตีเขา”

อวี้เสี่ยวหลงฟังคำพูดของคนฆ่าสัตว์แล้วไม่รู้จะทำตัวยังไง หงเทียนตู จะจับได้ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ หัวกั๋วยังไม่สามารถจับเขาได้เลย แม้จะพยายามอย่างเต็มที่แล้วก็ตาม

“ทำไมนายถึงปล่อยสองคนนี้มา ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น นายรับโทษไม่ไหวแน่!” อวี้เสี่ยวหลงกระซิบ

“มีคนใช้โลกใต้ดินเพื่อมาจัดการกับฉัน แน่นอนว่าฉันตอบโต้กลับแน่!” ฉีเติ่งเสียนกล่าว “ฉันไม่มีเวลาทั้งวันเพื่อจัดการกับพวกกลุ่มนักฆ่า มันวุ่นวาย”

อวี้เสี่ยวหลงเห็นว่าฉีเติ่งเสียนมีความมั่นใจว่าปีศาจราตรีกับคนฆ่าสัตว์ยอมจำนนต่อเขา ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องกังวลเลย