มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 594

สองคนนี้ดูตื่นเต้นเกินไปเล็กน้อย ดวงตาที่เขามองไปที่ฉีเติ่งเสียนเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า ดูเหมือนว่าเขาอยากจะสัมผัสมัน

ฉีเติ่งเสียนคล้ายราวกับว่ากำลังยิ้มขณะที่ซุกมือไว้ในกางเกงมองไปที่พวกเขาสองคน กล่าว： “ยังไง จะบวกมั้ย？ ”

คำพูดเหล่านี้ไหลเข้ามาในหัวของฉันราวเทน้ำเย็นบนอ่างล้างหน้า ทำให้ทั้งสองคนหมดกำลังใจทั้งหมด ตกใจอย่างมากทันที

นักฆ่าสัตว์ยิ้มด้วยหน้าที่เหยเก พูดว่า “รองหัวหน้าใหญ่ คุณกำลังเล่นอะไรอยู่น่ะ พวกเราจะกล้าแตะต้องคุณได้ยังไง？ ”

ปีศาจราตรีก็เร่งรีบตอบ：“เฮ้ยเสียงเจี๊ยวจ๊ยว ” รองหัวหน้าใหญ่คุณมักชอบจะล้อเล่นอยู่ตลอดเลย….. ”

สติของทั้งสองชั่วครู่กลับมาเป็นปกติ ถึงแม้ว่าในหัวยังคิดถึงเรื่องที่จะฆ่าเมื่อกี๊นี้ แต่ทว่า เมื่อเจอกับฉีเติ่งเสียน กลับกลายเป็นต้องสุภาพอ่อนน้อมอยู่แล้ว

“พอแล้ว พวกนายกลัยไปที่โยวตูเถอะ พรุ่งนี้ฉันให้คนมารับพวกนาย”ฉีเติ่งเสียนหาวเล็กน้อย พูดด้วยความน่าเบื่อ

นักฆ่าสัตว์และปีศาจราตรีคิดว่าน่าเสียดายจริงๆ แต่ทว่า สามารถออกไปฆ่าคนได้หรอ สำหรับพวกเข้าแล้ว แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว

นักฆ่าสัตว์ตอบ：“รองหัวหน้าใหญ่ หลังจากนี้จะมีอาชีพเป็นอันธพาลที่ดี จำไว้ว่าอันดับแรกคือหอนเรียก！ ฉันพูดจริงๆนะ และไม่อยากหนีไปไหนเลย”

ปีศาจราตรีตอบ：“ฉันก็ด้วย ฉันก็ด้วย นี่คือคุกใหญ่ เป็นเรื่องที่สวยงามมาก ฉันก็ไม่อยากจะหนีไปไนเลย”

ฉีเติ่งเสียนไล่ทั้งสองไปไกลๆอย่างไม่อดทน หลังจากนั้น ในคอมเมนต์ของโลกใต้ดิน ชั่วขณะก็มีเพิ่มมาอีกกระทู้หนึ่ง เนื้อหาของกระทู้พูดถึงการล่มสลายขององค์กรมือสังหาร“เจียงหลิว ”

“เจียงหลิว ”ยังเป็นองค์กรที่มีชื่อเสียงในโลกใต้ดินอีกด้วย สิ่งนี่ถูกทำลายพินาศย่อยยับเพียงชั่วข้ามคืน ทำให้คนมากมายตกใจเป็นอย่างมาก

หลังจากที่เข้าใจสถานการณ์โดยระเอียดแล้ว ทุกคนก็ต่างรู้ดีว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งชื่อหยางหยางไม่ควรที่จะแตะต้อง ถ้าไม่อย่างนั้นล่ะก็ จะตายยังไงไม่มีใครรู้

“ตอนนี้ได้ไปเปิดอีกห้องหนึ่ง ยังมาทันไหม？ ”ฉีเติ่งเสียนหันกลับไปถามหยางกวนกวน

“……” หยางกวนกวนเงยหน้ามองแสงสีในยามราตรี ราวกลับว่าไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูด

ฉีเติ่งเสียนตั้งใจพูด：“ฉันหงายไพ่แล้ว ฉันรู้สึกอยากจะกินร่างกายของเธอ！ ”

หยางกวนกวนพูดไม่ออกบอกไม่ถูก จู่ๆหน้าก็แดงขึ้นมา ยกกำปั้นขึ้นแล้วตีซ้ำๆ พูดอย่างโมโห：“มีคำพูดแบบนี้ที่ไหน เธอยังเป็นคนอยู่มั้ย？

ฉีเติ่งเสียนยิ้มแปลกๆและหัวเราะแหะแหะ อ้ำๆ อึ้งๆไม่กล้าพูดออกมา ชั่วครู่เขาอาศัยโอกาสจากสถานการณ์คลุมเครือนี้อุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา

ปล่อยให้นักฆ่าสัตว์และปีศาจราตรีไอ่บ้าทั้งสองทำลาย“เจียงหลิว ”องค์กรนี้ให้สิ้นซาก สำหรับฉีเติ่งเสียนแล้ว มันไม่ได้มีความกดดันอะไร

ยังไงก็ตามเจ้าพวกนั้นเป็นตระกูลมือสังหาร บนหลังมีชีวิตของคนมากมายที่เอาไป ให้ทั้งสองที่แบกชีวิตมากมากกว่าจัดการพวกมัน นี่แหละสมเหตุสมผล

เรื่องแบบนี้ คงจะเหมาะกว่าถ้าให้เทพเจ้าแห่งความตายมา เพราะว่าเทพเจ้าแห่งความตายก็เป็นมือสังหาร แต่ตอนนี้เขาเบื่อที่จะฆ่าแล้ว ฉีเติ่งเสียนเพียงจัดให้เขาทำหน้าที่เป็นบอดี้การ์ดของกูซิงสกายกรุ๊ป

เมื่อเร็วๆนี้ต้าโถเอ๋อกับเหล่าผูเถาทั้งสองคนได้สร้างปัญหาในประเทศเสวี่ย อาศัยที่โซสคอฟตายเพื่อพลิกสถานการณ์ อัตราเงินเฟ้ออีกรอบได้เริ่มขึ้นแล้ว ฉันไม่รู้ว่าเงินจำนวนเท่าไหร่เข้าไปในกระเป๋าเงินส่วนตัวของพวกเขา

ทิวทัศน์ยามค่ำคืนของเมืองซีเหอนั้นสวยมาก ตลาดการคืนก็มีชื่อเสียงมาก ฉีเติ่งเสียนพาหยางกวนกวนไปเดินชมตลาดกลางคืน กินของกินเล่นตลอดทางจนอิ่ม

“ไม่ต้องกลัวอ้วน เมื่อเธอฝึกวิชามันเผาผลาญได้เร็ว แม้ว่าคุณจะน้ำหนักขึ้นภายในสองวัน หลังจากนั้นก็เผาผลาญไปหมดแล้ว！”ฉีเติ่งเสียนพูดสุ่มสี่สุ่มห้า ฉันพยายามอย่างเต็มที่ที่จะซื้อเนื้อเสียบไม้ให้หยางกวนกวนทุกชนิด

หยางกวนกวนจนปากเต็มไปด้วยน้ำมัน รู้สึกเหมือนกับตัวเองเป็นสัตว์ในสวนสัตว์ เหมือนถูกนั่งท่องเที่ยวสิงยังไงอย่างงั้น

หลังจากกลับถึงโรงแรม ฉีเติ่งเสียนเข้าไปในห้องของหยางกวนกวนอย่างไร้ยางอาย

หยางกวนกวนตอนนี้ได้รับบาดเจ็บ ไม่สามารถกอดและโยนอย่างเป็นธรรมชาติได้เหมือนกับช่วงก่อน

แม้ว่าฉีเติ่งเสียนจะคิดเกี่ยวกับมันก็ตาม ผิวหน้าหนามากแล้ว ก็ถือโอกาสนี้แกล้งหลับไปเลย เรียกยังไงก็ไม่ตื่นแบบนั้น

“อย่าขี้เกียจสิ！ หยางกวนกวนอดไม่ได้ที่จะมองบน ชายคนนี้ไร้ยางจนบรรลุถึงจุดหนึ่งแล้ว ทำอะไรกับเขาไม่ได้จริงๆ

ฉีเติ่งเสียนไม่มีความฉลาดทางอารมณ์อีกต่อไป รู้ว่าตัวเองจะได้สิ่งที่ต้องการสมปราถนาถ้าทำงานหนักในคืนนี้ ดังนั้นการรุกรุนแรงเหมือนสัตว์ที่ดุร้าย

หลังจากที่ได้ยินหยางกวนกวนพูดคำนี้ เขาอดไม่ได้ที่จะตะลึง หลังจากนั้นก็อดไม่ได้ที่ยิ้มแล้วบอกว่า “ฉันชอบเธอ แต่ไม่ได้โกหกนะ เมื่อไหร่ก็ตามที่เห็นเธอ ฉันมันอยากจะแกล้งเธอ ”

หยางกวนกวนรู้สึกนอยในทันที แล้วพูดว่า：“ใครใครก็ชอบแกล้งฉัน ”

“แต่ฉันก็จะปกป้องเธอด้วยนะ！”ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยและเอื้อมมือไปสัมผัสแก้มของเธอ ลูบผมสั้นๆของเธอ ในใจรู้สึกว่าต้องทำตัวเหมือนเป็นแบบอย่างของที่คนใช้อำนาจ

หยางกวนกวนพูด“ ทำไมเธอถึงชอบฉันล่ะ.....เมื่อก่อนฉันเป็นคนขี้อายและขี้กลัว และทัศนคติที่มีต่อเธอก็ไม่ค่อยจะดีนัก ”

ฉีเติ่งเสียนตอบด้วยความจริจัง ：“คำโกหกคือตัวตนของเธอมันค่อยๆดึงดูดฉัน ”

หยางกวนกวนพูดต่อ： “พูดจริงหรอ？”

“หน้าอกใหญ่... ” ฉีเติ่งเสียนหลุดปากพูดออกมา

หยางกวนกวนเบะที่มุมปาก

ฉีเติ่งเสียนไม่รอให้เธอโมโห ก็พูดเสริมขึ้น：“คำพูดจากใจจริงน้า ความประทับใจแรกกับเธอก็คืออันนี้ ผู้ชายมองแว้บแรกมักจะดูตรงนี่น่ะ！ต่อไปหรอ ก็ค่อยๆรู้จักเธอ อีกทั้งยัง แกะปลอมตัวของเธอและค้นพบจุดอ่อนภายใน เป็นเรื่องที่น่าสนใจและมีความหมายมาก”

“วันนี้ไม่สะดวกจริงๆ！”

หยางกวนกวนฮึฮึ ฉันยอมรับวิธีการพูดนี้

คืนนี้มันเป็นคืนที่เงียบสงบ ฉีเติ่งเสียนและหยางกวนกวนคุยกันครึ่งคืน พวกเขาทั้งสองคุยกันเกี่ยวกับความทรงจำในวัยเด็ก นี่ก็ทำให้ยิ่งเข้าใจอีกฝ่ายมากขึ้น

หยางกวนกวนครุ่นคิด เมื่อไปเมืองโมตู ต้องให้เขาแน่นอน

ฉีเติ่งเสียนและหยางกวนกวนหยุดพักที่เมืองซีเหอเป็นเวลาหลายวัน ยังมีส่วนร่วมในการประชุมของงานประชุมเตอะหลูหลายครั้ง จากนั้นก็พาหยางกวนกวนกลับไปที่จงไห่