การปรากฏตัวของเยี่ยเฟยหลิวทําให้หยางจิ้งที่โกรธในตอนแรกสงบลงเยอะเลย
แน่นอนว่าเขารู้ดีว่า ฉีเติ่งเสียนกําลังยั่วยุเขา ต้องการให้เขาลงมือและฆ่าเขาโดยตรง
ผู้ชายคนนี้ร้ายกาจมาก กล้าทําแบบนี้ที่นี่ คงมีความมั่นใจมากพอเลยแหละ
"อ่าว ผู้คุมเยี่ย คุณไม่ไปคุมการประเมิน มาที่งานเลี้ยงหมั้นของคนอื่นทำไมกันล่ะ?" ฉีเติ่งเสียนถูกขัดจังหวะ แน่นอนว่าเขาไม่พอใจอย่างมากๆ และมองเยี่ยเฟยหลิวด้วยรอยยิ้ม
เยี่ยเฟยหลิวพูดอย่างเรียบเฉยว่า "นายไม่ไปเข้ารับการประเมิน มาทําอะไรที่นี่? คนไร้ระเบียบวินัยอย่างนาย ฉันจะเตะนายออกไปแน่นอน!"
ฉีเติ่งเสียนกลับพูดอย่างเรียบเฉยว่า "จะไล่ฉันออกไปได้หรือไม่นั้นไม่ใช่เรื่องที่คุณจะทำตามแำเภอใจได้ อีกอย่าง ความสามารถแค่นั้นของคุณ ดูเหมือนจะไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดกับฉันแบบนี้หรอกนะ"
ทุกคนไม่รู้จักเยี่ยเฟยหลิว แต่ดูจากท่าทางที่เคารพของหยางจิ้งที่มีต่อเขา ก็จะรู้ว่าตำแหน่งของคนนี้สูงกว่าหยางจิ้งแน่นอน แถมยังรับผิดชอบการประเมินบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับฉีเติ่งเสียน
เยี่ยเฟยหลิวไม่อยากเสียเวลาทะเลาะกับฉีเติ่งเสียน แค่ส่ายหัวและพูดว่า "ฉันมีความสามารถนั้นหรือเปล่า เดี๋ยวนายมาก็เอง!"
ฉีเติ่งเสียนหัวเราะเยาะซ้ําแล้วซ้ําอีก แน่นอนว่าเขารู้ว่าตระกูลจ้าวจะเตะเขาออกจากกรมยุทธการ และคงต้องลงทุนเพื่อกำจัดเขาออกแน่นอน
คณะกรรมการที่มาประเมินเขาเหล่านั้น ต้องเป็นปรมาจารย์ที่หายากในปกติแน่ๆ
แต่อย่างที่ฉีปู้อวี่เคยสอน เขามีใจที่แข็งแกร่ง และไม่กลัวเลยสักนิด
"น่าเสียดาย!" สวีเอ้าเสวี่ยเห็นว่าหยางจิ้งถูกเยี่ยเฟยหลิวห้ามไว้ ก็แอบคิดในใจอย่างร้ายกาจ
เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว งานหมั้นครั้งนี้ย่อมไม่สามารถจัดต่อไปได้ แม้แต่ตระกูลจ้าวก็ยากที่จะออกหน้าจัดการเรื่องนี้แทนหยางจิ้ง
เพราะตอนนี้สีหน้าของหยางจิ้งเคร่งตึง แถมยังจะตบเธออีก แม้ว่าตระกูลจ้าวจะจัดการให้ได้ แต่ก็ยากที่จะทําให้ผู้คนเลื่อมใสอย่างสุดจิตสุดใจ เกรงว่าถึงเวลานั้นจะทำให้เรื่องแย่กว่าเดิม
"พวกคุณคุยกันจบหรือยัง?"
"ถ้าคุยกันจบแล้ว ฉันจะลงมือแล้วนะ"
"หยางเฟยเฟยไร้มนุษยธรรม ขุดหลุมพ่อฉัน และเผากระดูกของเขา"
"เรื่องนี้ ถึงเวลาต้องชำระแล้ว"
หยางกวนกวนพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ในเวลานี้ สีหน้าเธอเย็นชาและดูเหมือนจะไม่หยุดจนกว่าจะบรรลุเป้าหมาย
หยางจิ้งจ้องเขม็งแล้วพูดว่า "เธอกล้าทำดูสิ! ถ้าเธอกล้าแตะหยางเฟยเฟยแม้แต่นิ้วเดียว ฉัน"
ฉีเติ่งเสียนกลับพูดว่า "ลงมือเลย ฉันอยู่นี่ทั้งคน ดูซิว่าใครจะกล้าแตะต้องเธอ!"
หยางกวนกวนใจกล้ามาก ลงมือก็รวดเร็วเหมือนสายฟ้า
หยางจิ้งและเยี่ยเฟยหลิวต่างก็พร้อมที่จะขัดขวาง แต่ในช่วงเวลานี้ พวกเขารู้สึกว่าถูกล็อคด้วยความรู้สึกที่น่ากลัวมาก
ทั้งคู่ยืนขนหัวลุก แข็งทื่ออยู่กับที่
พวกเขารู้สึกได้ว่าฉีเติ่งเสียนกําลังจะฆ่าคนจริงๆ ถ้าพวกเขาไปขัดขวางล่ะก็ คงจะเผยจุดอ่อนออกมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และหันหลังให้กับฉีเติ่งเสียน
เมื่อเผชิญหน้ากับปรมาจาารย์อย่างฉีเติ่งเสียน ถ้าหันหลังให้เขาก็เท่ากับมอบชีวิตให้กับเขาโดยตรง
หยางกวนกวนบีบนิ้วข้างหนึ่งของหยางเฟยเฟย และหักนิ้วของเธอ!
ทั้งสิบนิ้วความรู้สึกเชื่อมต่อกัน หยางเฟยเฟยร้องด้วยความเจ็บปวด ทั้งร่างแทบหงาย ใบหน้าบิดเบี้ยวและร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด
หยางกวนกวนบีบนิ้วของเธอด้วยสีหน้าไร้อารมณ์และพูดว่า "ฉันไม่ใช่แค่จะหักนิ้วข้างหนึ่งของเธอ ฉันยังจะทำให้เธอต้องนอนติดเตียงไปตลอดชีวิต และชดใช้ให้กับการกระทําของตัวเองจนตาย!"
พอเธอพูดจบ น้ำเสียงของเธอก็ไม่นิ่งอีกต่อไป โกรธจนแทบไฟลุก อารมณ์ของเธอระเบิดออกมาในทันที ทําให้คนรู้สึกว่าเธอเหมือนกําลังจะกินเธอซะแล้ว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...