เย่เฉิงสูบหายใจลึกๆสีหน้าดูจริงจริงจังขึ้น
เขาไม่คิดเลยว่าตัวเองจะถูกโจมตีแบบนี้ ฉีเติ่งเสียนเผชิญกับอันตรายอย่างสงบไม่มีข้อผิดพลาดเลยสักนิด ทั่วหมดก็สั่นสะเทือน
ฉีเติ่งเสียนไม่ให้โอกาสหายใจแก่เย่เฉิงเลย ฝีเท้ากำลังขยับขึ้น ฝีเท้าเล็กๆก็เริ่มเดินเร็วขึ้น แรงอย่างกับแสงไฟแล้วพุ่งไปที่ตัวของเย่เฉิง!
เย่เฉิงถอยหลังไปด้วยแล้วฝักของดาบก็ฝังเข้าไป
“เพราะรู้ว่าดาบก็ไร้ประโยชน์ เตรียมจะต่อสู้อย่างประชิดตัว?”มีคนทนไม่ไหวถามขึ้น
“ไม่รู้สิ”อีกคนหนึ่งก็ส่ายหัวไปมา
ในตอนที่เย่เฉิงถอยหลังก้าวที่สาม ดาบถูกหุ้มเข้าไปแล้วดาบก็คมขึ้น
ในตาก็เห็นหมัดของฉีเติ่งเสียนกำขึ้นแล้ว ในตอนที่เขาถอยก้าวที่สี่แล้วยืนอยู่กับที่ สองมือจับดาบ แล้วตัวก็โค้งลงแล้วบิดตัวไปมา
ฉีเติ่งเสียนเห็นถึงการตั้งท่า รู้สึกว่าอันตรายอย่างมาก ทันใดนั้นเขาก็หยุดก้าว ขยับเท้าเข้าด้านใน และบังคับร่างกายไปทางซ้าย!
ขณะที่เขาบิดตัวออกไป เย่เฉิงก็กระตุกด้ามดาบของเขา และด้วยเสียงหวือหวา แสงเย็นเฉียบพุ่งออกมาจากฝักด้วยพลังแห่งฟ้าร้อง!
“ทักษะดาบของเจียเผิงกั๋ว!”หยางกวงกวงทนไม่ไหวตะลึงขึ้น
เมื่อเย่เฉิงเดินทางไปทางตะวันออกสู่อาณาจักรเจียเผิงกั๋ว และท้าทายปรมาจารย์แห่งห้องโถงดาบใหญ่ เขาได้เรียนรู้บางสิ่งจากประเทศนั้นโดยธรรมชาติ
เขาเปลี่ยนท่าของคนอื่นให้เป็นท่าของเขาเองและผสมผสานเข้ากับของเขาเอง ผลที่ออกมานั้นแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แต่ความรุนแรงก็ยังเหมือนเดิม
ความคมดาบนั้นมาถึงแล้ว!
ร่างกายของฉีเติ่งเสียนขยับไปทางซ้าย และปลายดาบก็ขูดไปที่หน้าอกของเขา มีรอยแตกบนเสื้อผ้าของเขาและมีรอยแตกออก คมดาบไม่ได้สัมผัสเนื้อของเขา แต่ทำให้กระดุมตรงกล้ามเนื้อของเขานั้นแตกออก
หลังจากหนึ่งดาบของเย่เฉิง ข้อมือสะบัดออกแล้วฝันดาบไปกลางอากาศ
มืออีกข้างเขาปล่อยฝักของดาบ แล้วจับมันขึ้นจับตรงฝักของดาบอย่างแน่นๆ ทั้งสองมือจับดาบอย่างแน่นๆขึ้น!
“ฮ่าๆๆ!”
ในปากของเย่เฉิงก็เกิดเสียงคำรามอย่างโกรธๆขึ้น ในตอนที่เขานั้นจับดาบ
เสียงที่โกรธๆนั้นลอยออกมา ทำให้แรงในการโจมตีของร่างกายกระจายออกมา!
“การฝันดาบที่มาพร้อมกับลม!”
ไม่รู้ว่าเป็นเสียงตกใจของใคร เห็นถึงท่าทางการใช้ดาบของเย่เฉิง
เป็นทักษะการใช้ดาบของเจียเผิงกั๋ว!
เจียเผิงกั๋วถนัดเรื่องการต่อสู้ เพราะว่าวัฒนาธรรมต่างกัน พวกเขาชอบเรียดมีดของตัวเองว่าดาบ
ทักษะดาบที่เย่เฉิงใช้ จริงๆแล้วมันคือทักษะมีดของทางจีน โดยเฉพาะท่านี้ แยกออกแล้วรวมตัว มีกลิ่นอายการแตกสลายนั้นกระจายออกมา เหมือนกับกระแสน้ำที่ไหลไปมา!
ฉีเติ่งเสียนเห็นดาบที่กำลังลอยมา แสงดาบที่แทงตา ทำให้เขานั้นยืนอยู่กับที่ไม่ขยับเลย เหมือนกับว่าบ้าไปเลย
แต่ในขณะนี้ รู้สึกเหมือนว่าเขาไม่มีตัวตนอีกต่อไป ดาบของเย่เฉิงดูเหมือนจะปลิวไปในอากาศ!
เย่เฉิงเพียงแค่รู้สึกว่าเขาไม่รู้ว่าจะต้องตั้งใจใช้ดาบที่ไหน และเขารู้สึกเหม่อลอยไปสักพัก
ตอนที่เขาตอบสนองได้ ฉีเติ่งเสียนก็ทำท่าทางเหมือน“ลิงนั่งยอง”นั่งยองๆแล้วหลบดาบ ก้าวฝีเท้าก้าวออกไปแล้วเข้าไปในอ้อมกอดของเย่เฉิง?
“เฉือนกับสายลม”คือท่าที่เรียกว่าเธอตายฉันอยู่ หนึ่งดาบนี้ตามด้วยแรงทั้งหมดที่มี แม้ว่าพลังของมันจะครอบงำและดุร้าย แต่มันก็จะทำให้ตรงกลางเปิดกว้างจนไม่สามารถป้องกันได้
หากคุณไม่สามารถฆ่าศัตรูได้ คุณจะถูกศัตรูโจมตีในระยะใกล้จนตาย!
ฉีเติ่งเสียนใกล้เข้ามาแล้ว แนบเข้ากลางอกของเย่เฉิง มือสองข้างอบกัน เหมือนดอกบัวบานก็ยกขึ้นทันที!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...