สรุปเนื้อหา บทที่ 654 งูเหลือมยักษ์พ่นยา – มังกรผู้ทรงพลัง โดย จาง หลงหู
บท บทที่ 654 งูเหลือมยักษ์พ่นยา ของ มังกรผู้ทรงพลัง ในหมวดนิยายนิยายโรแมนติกในเมือง เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จาง หลงหู อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เย่เฟยหลิวสามารถเป็นคนสุดท้ายของทั้งสี่คน เขามีเหตุผลโดยธรรมชาติ
ฉีเติ่งเสียนสู้เตื่องเนื่องมาสามคน ดูแล้วเหมือนว่าจะไม่เป็นอะไร แต่ในความเป็นจริงแล้ว ถูกผลาญพลังกายไปเยอะมากๆ
จนกระทั่ง ตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกว่ามีกรดแลคติคสะสมอยู่ในกล้ามเนื้อจำนวนมาก ทุกครั้งที่ออกแรง ก็จะรู้สึกแสบร้อนขึ้นมาทันที
อารมณ์ความรู้สึกแสบร้อนนี้ถ้าโดยปกติแล้วก็จะไม่มีอะไร แต่ในการต่อสู้ที่มีความเข้มข้นสูง กลับร้ายแรงถึงชีวิต เพราะว่า ความเจ็บปวดอาจทำให้เสียสมาธิได้
เย่เฟยหลิวก็สังเกตุเห็นจุดนี้แล้ว ดังนั้น เขาคิดว่าการต่อสู้ครั้งนี้ไม่มีอะไรที่น่าพะวงแล้ว ขอเพียงแค่เขาเอาชนะฉีเติ่งเสียน ทำให้พิการ นั่นก็คือชัยชนะครั้งใหญ่แล้ว
“ฮู!”
ฉีเติ่งเสียนพ่นลมหายใจออกมา ยืดหยัดเพื่อรูปเจตนาและตั้งท่าหมัด ประสานมือทั้งสองยกขึ้น ดูเหมือนว่ากำลังถือกระบอกปืนใหญ่อยู่ในมือ
ถึงแม้เย่เฟยหลิวจะรู้สึกว่าตัวเองชนะโดยไม่ต้องสงสัย แต่ว่าก็ไม่ได้ประมาทศัตรู และตั้งท่ามวยอย่างดี
“ท่าทางของเขาหยุดชะงัก โดยพื้นฐานแล้วไม่มีแผนการอันจะได้ชัยชนะ!”หลังจากเย่เฉิงเห็นท่าทางของฉีเติ่งเสียน อดไม่ได้ที่จะจ้องมอง และพูดเสียงหนักแน่น
“ใช่ ฉันก็ดูออกแล้ว กล้ามเนื้อขาของเขาตึงแน่น เมื่อกี๊ที่เขาไล่ตามฉัน พลังกล้ามเนื้อขาเกินขีดจำกัดไปแล้ว !”สองขาที่พิการของจานซิงมีคนจับไว้อยู่ตอนนี้ และหัวเราะออกมา
ไป๋หลิ่วสายหัว:“พวกคุณอย่าพึ่งดูถูกเขา ฉันไม่มีลูกตาแล้ว ดังนั้นมองไม่เห็นใครเป็นใคร ในเมื่อเขากล้าที่จะสู้ต่อไปโดยไม่หยุดพัก งั้นแสดงว่าเขามีความมั่นใจนี้!”
ทุกคนทั้งหมดคิดว่าไป๋หลิ่วถูกฉีเติ่งเสียนทำลายความกล้าแล้ว แม้แต่ความสามารถในการแยกแยะพื้นฐานก็ไม่มีแล้ว
หรือว่า เพราะว่าเขาถูกควักลูกตาไป ดังนั้นถึงมองเห็นสถานการณ์ไม่ชัดเจน
“มาแล้ว!”เย่เฉิงจู่ๆก็ดื่ม
ฉีเติ่งเสียนนึกไม่ถึงว่าจะเริ่มก่อน เขาสั่นไปที่ขาขวาที่อยู่บนพื้น ดึงพลังจากการสั่นเกลียวของขา ทั้งคนพุ่งเข้าหาหาเย่เฟยหลิวซึ่งดูเหมือนจะมีบุกคลิกลักษณะที่ไม่สามารถจะทำได้
“อึ๊ก!”
ในขณะนี้ มีเสียงกลืนของเหลวในลำคอของเขา ลิ้นกระทบบนเพดานไป พลังกายของทั้งคน ทั้งหมดได้ระเบิดออกมาในชั่วพริบตา!
เย่เฟยหลิวพูด:“สู้ได้ดี!”
ฉีเติ่งเสียนมาถึงข้างหน้าของเย่เฟยหลิว ร่างกายหนักอึ้ง และก็ยกมือขึ้นมาปล่อยหมัดไปหนึ่งกระบวน
เย่เฟยหลิวไม่เคยถอย หมัดของเขาประทะกับหมัดของฉีเติ่งเสียนเข้าไป!
“ปัง!”
หมัดของทั้งสองคนชนกันอย่างดุเดือด มีเสียงสั่นอึกทึกที่รุนแรงขึ้นมา!
สีหน้าของฉีเติ่งเสียนไม่เปลี่ยน ค่อยๆลดต่ำนั่งท่าม้า ลมหายใจภายในสะสมไว้ที่จุดตันเถียน มีเสียงร้องฮึม์ออกมาจากปาก เป็นเสียงชี่และเลือดภายในร่างกายพลุ่งพล่าน เหมือนกับคลื่นที่ซัดสาดเข้าฝั่งเลย!
สีหน้าของเย่เฟยหลิวในตอนนี้ได้เปลี่ยนไปแล้ว เพราะว่า เขารู้สึกถึง พลังที่ยิ่งใหญ่มหาศาล ตามที่ชี่และเลือดของฉีเติ่งเสียนไหลพลุ่งพล่าน กำลังถูกส่งไปที่กำปั้น!
“แปะ!”
ดูเหมือนว่าแขนของเย่เฟยหลิวจะถูกผลักถอยไปหนึ่งนิ้ว มีเสียงที่ใสดังขึ้นมาจากกระดูก
ต่อมานั้น เท้าของเย่ยฟิวหลวยกขึ้นจากสายตาที่คาดไม่ถึงของผู้ชมทั้งหลาย ทั้งคนบินไปข้างหลัง
หยางกวนกวนตกใจและพูดขึ้นมาในเวลานี้:“งูเหลือมยักษ์พ่นยา!”
“งูเหลือมยักษ์พ่นยา”การควบแน่นที่เข้มข้นของชี่และเลือด ขูดรีดพลังงานของหัวใจ ชั่วพริบตาเดียวที่ระเบิดพลัง สามารถบอกได้ว่าเป็นความน่ากลัวที่ไม่มีอะไรเทียบได้
ในอดีตเธอใช้ท่านี้ผสมกัน“ท่าหมาฉี่”พลิกจากแพ้มาชนะ หนึ่งขาถีบเข้าไปที่ไข่ของหลินเทียนหยางจนแตก!
“ครั้งที่แล้วหลังจากฉันใช้ทักษะนี้ถีบหลินเทียนหยางจนเป็นขยะ เวลาพักผ่อนมากกว่าครึ่งเดือนกว่าจะฟื้นตัวในที่สุด อีกอย่าง เป็นเพราะว่าพลังของฉันมีขีดจำกัด ภาระที่หัวใจรับไว้ไม่ได้มากมายขนาดนั้น”หยางกวนกวนตั้งใจพูด
ฉีเติ่งเสียนนั่งที่พื้นในเวลานี้ โค้งตัวลงเล็กน้อย วางข้อศอกไว้บนตา จับศรีษะด้วยฝ่ามือ เป็นท่าทางที่ดูขี้เกียจมาก
เขาหัวเราะไปพูดไป:“ผู้คุมเย่ ฉันไม่ใช่พูดไปแล้วหรอ ต้องการตีคุณจันฟันร่วงหมดปาก?ตอนนี้คุณอ้าปากมาดูหน่อย ยังเหลืออีกกี่ซี่?”
ในขณะนี้ร่างกายของเย่เฟยหลิวที่แนบกับผนังค่อยๆเลื่อนลงไปอย่างช้าๆ ใช้แรงตีคนเหมือนแขวนรูป พลังของฉีเติ่งเสียนสูงและลึกซึ้ง แค่หมัดเดียว ทำให้เขาโดนหยุดค้างไว้เป็นนาที
หลังจากตูดถึงพื้น เย่เฟิยหลิวพ่นเลือดที่มากมายออกมาอีกครั้ง หน้าเต็มไปด้วยความไม่ยมอมแพ้ พูด:“ฉันไม่ควรที่จะปะทะรุนแรงกับคุณ!”
เย่เฉิงและคนอื่นๆหายใจไม่ออกซ้ำแล้วซ้ำเล่า แค่รู้สึกหนังศรีษะชาขึ้น
นั่นก็เพราะเย่เฟยหลิว ถ้าหากเปลี่ยนเป็นพวกเขาใครซักคน เผชิญหน้ากับหมัดฉีเติ่งเสียนตรงๆ เกรงว่าเขาจะระเบิดตายคาสนาม!
แข็งแกร่งดั่งเย่เฟยหลิว ก็ถูกหมัดนี้หมัดหมัดเดียวทำลายที่แขน ช็อกทั้งหัวใจและปอด เหลือแค่เพียงอาการที่หนัก และอีกอย่างเป็นบาดแผลที่ไม่สามารถรักษาให้หายได้ ต่อไปกลัวว่าเขาจะเป็นเหมือนกับคนพวกนั้น เป็นแค่ขยะแล้ว
“คุณเก่งในการทำสิ่งต่างๆนะ มีปืนใหญ่ไม่ใช้ อยากที่จะสู้กับฉันมือเปล่า ”ฉีเติ่งเสียนหัวเราะแล้วพูด
เย่เฟยหลิวเต็มไปด้วยหน้าที่ไม่ยอมแพ้ แต่ทว่าไร้ประโยชน์ ตอนนี้ทุกครั้งที่เขาหายใจ จะรู้สึกปวดตุบๆอย่างรุนแรงที่หัวใจและปอด เจ็บจนจะตาย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการลุกขึ้นมาจากพื้นแล้ว
ทุกคนมองหน้ากัน ไม่เคยคิดว่า คนที่อยู่คนสุดท้ายในสนามการทดสอบ สุดท้ายแล้วจะจบลงด้วยรูปแบบนี้
ตอนแรกคิดว่ามันเป็นการต่อสู้ระหว่างดาวอังคารกับโลก แต่ทว่าเย่เฟยหลิว กลับถูกฉีเติ่งเสียนต่อยแค่หมัดเดียวก็กลายเป็นขยะแล้ว?!
นี่มันคือบัฟในวันพันช์แมนหรอ ต่อยใครก็หมัดเดียวจอด?
แต่ไม่เห็นว่าฉีเติ่งเสียนจะหัวล้านนะ......
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...