มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 674

"ยายมันเอ้ย ทีมโอเมนหน่วยนี้ดุเดือดมาก เมื่อกี้รองหัวหน้ารวดฆ่าไปสองคนได้ยังไงกัน?!"

ปีศาจราตรีอดไม่ได้ที่จะสบด ครั้งไม่กล้าที่จะประมาทแล้ว ยกระดับพลังเพิ่มขึ้นสิบสองเท่าเพื่อรับมือกับสถานการณ์ปัจจุบัน

เขาลุกขึ้นจากพื้นด้วยเสียงฮึบเฮิม และถอดหมวกกันน็อคออก แต่ใบหน้าเต็มไปด้วยเลือด ฝ่ายตรงข้ามก็ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเขาได้ชัดเจนเหมือนกัน

"ลูกน้อย ฉันจะเอาจริงแล้วนะ!"ปีศาจราตรีฝืนยิ้มกล่าว

การต่อสู้ได้เริ่มต้นขึ้น ฉี่ติ่งสียนที่กำลังรอคนก็ได้ต่อสู้กับสมาชิกระดับหัวกะทิของทีมโอเมนหน่อยนี้แล้ว มีเพียงอวี้เสวี่ยหลงที่ยังไม่เคลื่อนไหว

เพราะเธอรู้สึกได้ถึง ออร่าสังหารที่น่าสะพรึงกลัวได้ล็อคตัวเองไว้แล้ว เสียดแทงจนทำให้หนังหัวของเธอชา ขนลุกโชนไปทั้งตัว เหงื่อก็หลั่งออกมาอย่างรวดเร็ว

"ความกล้าของฉันเริ่มชาเเล้ว ดูแล้ว คงจะถูกคนร้ายล็อคตัวไว้แล้วล่ะ"อวี้เสวี่ยหลงยืนขึ้อย่างระมัดระวัง แม้ว่าจะไม่ได้ยืนหยัดเพื่อต่อสู้ แต่ก็อยู่ในสภาวะที่ไม่ต่างกัน

เธอสังเกตุได้ ในสนามรบ คนฆ่าสัตว์ ปีศาจราตรีทั้งสองคนอยู่ในการต่อสู้ที่ยากลำบากแล้ว มีเพียงผีพยาบาทที่ดูจะผ่อนคลายหน่อย

เพราะร่างกายของผีพยาบาทพลิ้วไหว ดึงมีดออกมาก็เเทงไปที่เขา ไม่สนว่าจะแทงโดนจุดสำคัญมั้ย อย่างไรก็ตามมันก็แค่มีดธรรมดาๆเล่มหนึ่ง หลังจากแทงไปแล้ว ก็วิ่งหนีออกมา

มีเพียงฉี่เติ่งเสียนเท่านั้นนที่ดูผ่อนคลายมากขึ้น ฆ่าคนอย่างกับสับแต่งหันผัก นักรบที่ทั้งถูกเขาต่อยและศอก แทบจะยืนขึ้นไม่ไหวอีก ผลที่ตามมาจากการสวมหมวกกันน็อคยิ่งดูน่าเกลียดมากขึ้น หมวกกันน็อคทั้งใบขาดวิ่น สมองไหลออกมาจากรอยเเตก

แต่ว่า นักรบของทีมโอเมนหน่วยนี้ก็ดุร้ายใช่ย่อย เห็นว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ ก่อนที่จะต้องตายภายใต้หมัดหนัก รีบดึกวงแหวนนลูกระเบิดออกทันที

แม้แต่ฉี่เติ่งเสียน ก็รอดออกมาได้หลายต่อหลายครั้ง ควันลอยขึ้นจากชุดเกราะ และหวกกันน็อคก็เต็มไปด้วยเศษกระสุน

"รองหัวหน้า ช่วยด้วย!"จู่ๆปีศาจราตรีก็ตะโกนขึ้น

เขาถูกนักรบสามคนบังคับจนหายใจแทบไม่ทัน เพิ่งจะตีตายไปก็มีนักรบต่อยหมัดมาอีก ตกอยู่ในการต่อสู้อย่างหนักอีกครั้งทันที ทั้งสามคนนี้ดุเดือนมาก การโจมตีรุนแรงมาก ทำให้เขาเริ่มสับสนทันที

อีกอย่าง สนามรบรอบข้าง บางครั้งยังมีคนยิงปืนออกมาอีก สิ่งนี้ยิงทำห้สนามรบดุเดือดขึ้นเป็นสิบเท่า!

ถึงจะเป็นปรามาจารย์ที่เก่งแค่ไหน ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ซับซ้อนและอันตรายเช่นนี้ ถ้าไม่สนใจ ก็อาจตายได้

คนฆ่าสัตว์และผีพยาบาททั้งสองคนก็ตกอยู่ในการต่อสู้อันดุเดือดอีกด้วย ไม่สามารถช่วยได้เลย

นักรบพวกนี้จัดการยากเกินไป ความสามารถที่แข็งแกร่งงมากในการทนต่อแรงกระแทก การโจมตีแต่ละครั้งต้องใช้พลังงานทางกายจำนวนมหาศาล อีกอย่าง พวกเขาเหมือนจะไม่รู้สึกถึงความเจ็บเลย แม้ว่าจะไดรับบาดเจ็บแต่ก็พยายามทำให้ดีที่สุด ใช้วิธีแปลกๆที่ไม่เคยเห็นมาก่อนเพื่อโจมตีเป้าหมายที่จะตายด้วยกัน

ฉี่เติ่งเสียนกำลังจะไปช่วยเหลือ ก็รู้สึกว่าทั้งตัวหนาวเย็น!

"แม่งเอ้ย ถ้ารู้เร็วกว่านี้จะให้หมาป่าโลภและนักฆ่าหั่นแขนขามาด้วย!"เขาคิดด่าในใจ ทันใดนั้นเขาก็ย่อตัวลง กลิ้งไปเป็นไข่

ร่างของเขาล้มลงพื้นทันที เอนหลังไปกับพื้น กระดูกสันหลังเคลื่อน ใช้ความแข็งแกร่ง เด้งตัวออกไปเหมือนลูกบอล!

เห็นเพียง ร่างของฉี่เติ่งเสียนยังกลิ้งต่อไปอยู่บนพื้น ตึงตึงตึงตึงกลิ้งออกไป

กระสุนจำนวนหนึ่งตกลงบนทางที่เขาเพิ่งผ่านราวกับฝนห่าใหญ่ นั่นคือปืนกลมือพีเก้าศูนย์ เล็งอย่างรวดเร็ว มีปรามาจารย์ผู้เชี่ยวชาญในการควบคุม

แต่กระสุนยังโดนที่หลังและหมวกของเขา ยังดีที่ว่าวัสดุที่อวี้เสวี่ยหลงเลือกมาจากเยรมันที่ทันสมัยที่สุด ฝีมือดีเยี่ยม และเทคโนโลยีการผลิตชั้นนำ นอกจากนี้พลังของปืนกลังน้อกว่าปืนไรเฟิล ดังนั้นจึงไม่สามารถเจาะทะลุและสร้างความเสียหายได้มาก

"เวิงเวิง--"

ฉี่เติ่งเสียนเพียงรู้สึกเหมือนมีนาฬิกาเรือนใหญ่นับร้อยสั่นอยู่ในหัว เหมือนสมองกำลังจะหลุดออกมา

ปีศาจราตรีเห็นนดังนั้น อดไม่ได้ที่จะร้องทุกข์ นี่รองหัวหน้ากำลังจะกลายเป็นผักดองแล้ว......ถ้ารู้เร็วกว่านี้ว่าทีมโอเมนหน่วยนี้จะดุเดือดขนาดนี้ ตัวเองยังจะมาทำผีอะไรล่ะ?มันเหนือกว่าทีมชั้นยอดของอัลฟ่าในประเทศเสวี่ยเสียอีก!