มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 69

ฉีเติ่งเสียนขอให้หลี่อวิ๋นหว่านขับรถมาส่งเขา เพราะหลังจากเฉียวชิวเมิ่งกลับไปแล้ว เขาก็อยู่จนงานเลี้ยงจบและเขาไม่มีรถกลับบ้าน

“ฉันลำบากมาส่งนายกลับถึงที่ นายไม่เชิญฉันดื่มกาแฟสักแก้วเลยเหรอ?!” หลี่อวิ๋นหว่านอุทานด้วยความโกรธ

ฉีเติ่งเสียนทำท่าทางเหมือนได้ของที่ต้องการแล้วก็ถีบหัวส่ง และเธอก็เตรียมตัวจะกลับไปด้วยความโกรธ

“โอเค” ฉีเติ่งเสียนคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเชิญหลี่อวิ๋นหว่านเข้ามาในบ้าน และไปชงกาแฟให้เธอ

ทันทีที่หลี่อวิ๋นหว่านกําลังจะคุยกับเขา ฉีเติ่งเสียนก็บอกว่าเขาจะไปอาบน้ํา

“ไอ้เบื๊อก!!!” หลี่อวิ๋นหว่านโมโห กำหมัดแน่นและมีความคิดจะเอาไปทุบหัวของฉีเติ่งเสียน

เมื่อฉีเติ่งเสียนอาบน้ำเสร็จ ออกมาก็พบว่าหลี่อวิ๋นหว่านดื่มกาแฟหมดแล้ว เขาจึงขมวดคิ้วและถามขึ้นว่า: “ทำไมยังไม่ไปอีก?!”

หลี่อวิ๋นหว่านได้ยินแบบนั้น ก็ย่นจมูกก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงอู้อี้ว่า: “มีคนมา”

“ใครอ่ะ?” ฉีเติ่งเสียนมองผ่านจอภาพและอดไม่ได้ที่จะม้วนริมฝีปากของเขา

เป็นไปตามอย่างที่คาดไว้ อวี้เสี่ยวหลงอีกแล้ว

“เธออยู่ข้างนอก ฉันไม่กล้าออกไป” ในที่สุดหลี่อวิ๋นหว่านก็มีเหตุผลที่ฟังดูดีที่จะอยู่ที่นี่ต่อ

“ถ้าอย่างนั้นก็แล้วแต่คุณแล้วกัน” ฉีเติ่งเสียนไม่มีอะไรจะพูด เขาปิดจอภาพและล้มตัวลงบนโซฟาโดยตรง

หลี่อวิ๋นหว่านพูดว่า: “ทําไมนายไม่ออกไปพบเธอสักหน่อยล่ะ? บอกให้เธอรู้ว่าตอนนี้คนที่อาศัยอยู่ในวิลล่าหลังนี้ไม่ใช่คนที่เธอกําลังตามหา เดี๋ยวเธอก็จะไม่มาเอง”

ฉีเติ่งเสียนกลับพูดว่า: “ทําไมผมต้องทําแบบนั้น? ปล่อยให้เธอวิ่งหาต่อไป ให้รู้สึกเสียใจบ่อยๆ ไม่สนุกเหรอ?”

หลี่อวิ๋นหว่านพูดไม่ออกเลยเมื่อเธอได้ยินสิ่งนี้

“คุณฉู่ คนเราไม่สามารถอยู่ในเงาของอดีตได้เสมอไป ฉันเชื่อว่าสหายผู้ล่วงลับของคุณต้องไม่อยากเห็นคุณอยู่ในความขุ่นเคืองของตัวเองเช่นนี้!”

“ได้โปรดให้ฉันได้สักครั้ง ฉันจะให้โอกาสอันรุ่งโรจน์กับคุณมากขึ้น!”

เสียงของอวี้เสี่ยวหลงลอดเข้ามาจากข้างนอกอย่างแผ่วเบา โดยคิดว่าคนในวิลล่านี้คือฉู่อู๋เต้า

“ฉู่อู๋เต้า เจ้าเด็กนั่นไม่อยากออกไปทําสิ่งเหล่านี้อีกแล้ว เขาแค่ต้องการใช้ชีวิตที่เหลือของเขาอย่างปลอดภัย” หลังจากฟังคําเหล่านี้แล้ว ฉีเติ่งเสียนก็หัวเราะเยาะ

หลี่อวิ๋นหว่านอดไม่ได้ที่จะถามว่า: “ฉู่อู๋เต้าคือใคร ถึงทำให้นายพลหญิงอวี้ต้องมาขอพบเขาด้วยตัวเอง? และยังมาครั้งแล้วครั้งเล่า……”

“ฉู่อู๋เต้า? เป็นผู้ชายที่มีปัญหาสมองเล็กน้อย และมักจะคลุ้มคลั่งอยู่ในคุก แน่นอนว่าเขายังถูกผมแขวนอยู่บนจากเสาโทรเลขอยู่หลายครั้ง” ฉีเติ่งเสียนคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดออกมา

“……”

หลี่อวิ๋นหว่านพูดไม่ออก และเธอไม่รู้ว่าสิ่งที่ฉีเติ่งเสียนพูดนั้นจริงหรือไม่

“เดี๋ยวก่อน……” หลี่อวิ๋นหว่านเรียกฉีเติ่งเสียนไว้ ขณะที่เขากำลังจะเดินกลับห้อง

“อะไรอีก?” ฉีเติ่งเสียนถาม

“นายมาดูนี่ก่อน” หลี่อวิ๋นหว่านหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอขึ้นมาและพูดอย่างเคร่งขรึม

ฉีเติ่งเสียนนั่งลงข้างเธอ และมองลงไปที่หน้าโทรศัพท์มือถือของเธอ และขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้

มันคือข่าว ว่ากันว่าศิลปินดาราหลายคนที่เกี่ยวข้องกับเฉียวกรุ๊ปได้พากันยกเลิกสัญญากับเฉียวกรุ๊ปทั้งหมด ในเวลาเดียวกันหลินว่านชิวยังเขียนบทความกล่าวหาเฉียวชิวเมิ่งประธานของเฉียวกรุ๊ป ว่าชอบ “ของฟรี” โดยขอให้เธอทำงานให้กับเฉียวกรุ๊ปฟรีๆและเขียนใส่ความต่างๆมากมาย