มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 709

“พลังบริสุทธิ์มาก!”

หงเทียนตูไม่มีแก่ใจไปคิดเรื่องอื่นแล้ว เพียงอยากจดจ่อกับการต่อสู้ดุเดือดตรงหน้า!

เสียงร้องแหลมสูงของเขา ลงมือปะทะรุนแรงกับฉีเติ่งเสียน!

“ตูม!”

หมัดทั้งสองคนปะทะกัน แขนทั้งสองสั่นระริก หลังจากนั้นถอยหลังกันทั้งคู่

คนฆ่าสัตว์สูดลมหายใจด้วยความตะลึงอยู่ด้านข้าง พูดว่า “นี่เป็นครั้งแรกเลยที่เห็นคนใช้พลังสู้กับรองหัวหน้าใหญ่ได้ แล้วพลังก็ยังพอๆกันด้วย คิดว่าหงเทียนตูคนนี้เองก็มีพลังมาแต่กำเนิด”

ปีศาจราตรีและผีพยาบาทเองก็สีหน้าเคร่งครึม พยักหน้าน้อยๆ ไม่ว่าจะพูดยังไง หงเทียนตูก็เป็นคู่ต่อสู้น้ำดีที่มีค่ามากพอทำให้คนเคารพให้เกียรติ

หลังหนึ่งหมัดปะทะกัน ฉีเติ่งเสียนตื่นเต้นไปทั้งใบหน้า พูดว่า “ดีมาก อย่างที่คิด เลือกคู่ต่อสู้มาไม่ผิดจริงๆ! มาอีก!”

พูดจบ เขารุดขึ้นหน้า ยกหมัดขึ้นมา พุ่งไปที่หัวใจของหงเทียนตูอย่างรวดเร็ว!

หงเทียนตูไม่ถอยแม้แต่น้อย ก้าวเท้าหนึ่งไปปักหลักที่ด้านหน้า มือขวายกไปในทิศทางป้องกันหน้าอก พุ่งหมัดออกไปในพริบตา!

เป็นการกระแทกอย่างรุนแรงไม่อืดอาดอีกครั้ง พลังหมัดของทั้งคู่ปะทะดุเดือด เกิดเสียงสั่นสะเทือนแก้วหูขึ้นมา

“ใช้ระเบิดจินตานแล้วก็ยังเสมอกัน? พลังของหงเทียนตูน่ากลัวจริงๆ” อวี้เสี่ยวหลงคิดในใจ เวลาเดียวกันก็เป็นกังวลแทนฉีเติ่งเสียน

ฉีเติ่งเสียนต้องการสู้เดี่ยวๆกับหงเทียนตู กระทั่งไม่สนใจว่าต้องแตกคอกับเธอ นี่ทำให้เธอทำอะไรไม่ได้

สู้กับยอดฝีมืออย่างหงเทียนตู วิธีที่ปลอดภัยที่สุดคือจัดมือปืนมาล้อมรอบ หลังจากนั้นให้ยอดฝีมือกำลังภายในคอยช่วย แบบนี้ถึงจะไม่แพ้ราบคาบ

จัดการด้วยวิธีหนึ่งต่อหนึ่ง มันก็ยากเกินไปหน่อย!

แน่นอนว่าหงเทียนตูไม่มีการตอบสนองใดๆ หลังจากปะทะกันแล้ว คอของเขาเงยไปด้านหลัง แผ่นหลังขยายสูงขึ้น กล้ามเนื้อบนนั้นพลันเต็มไปด้วยเลือด จนแทบจะฉีกเสื้อผ้าขาด!

แขนทั้งสองพลันขยายออกมาตามกล้ามเนื้อหลัง ราวกับปีกขนาดใหญ่สองข้าง เกิดเสียงสะเทือนดังขึ้นในอากาศ

สองไหล่ของเขายกขึ้น สองขาส่งพลัง เลือดลมพลุ่งพล่าน ราวกับนกยักษ์ที่กำลังจะกางปีกบินขึ้นสูง!

“วิชาหมัดนกยักษ์ วิชานี้เห็นได้น้อยมาก!” ฉีเติ่งเสียนเห็นแล้ว ในใจก็ระวังมากขึ้น เท้าที่เดิมทียืนในท่า ”ท่าสามร่าง” พลันเปลี่ยนไปในทันที ยกเท้าวาดไปทางขวา ร่างกายบิดครึ่งไปด้านข้าง สองฝ่ามือยกขึ้น ทรงตัวหน้าหลังกำลังดี กลายเป็นท่าฝ่ามือแปดทิศในพริบตา

วิชานี้ของหงเทียนตู แม้ว่าเป็นคนที่ดูอยู่รอบข้าง ก็ล้วนมีความรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออกขึ้นมา!

วิชาแบบนี้ เจตนาแบบนี้ ไม่มีที่ไหนที่ความรุนแรงดุดันแทรกไปไม่ถึง!

ฉีเติ่งเสียนสบตากับหงเทียนตู มองผ่านไปที่กล้ามเนื้อของเขา ในใจลอบตะลึงขึ้นมา พลังของหงเทียนตูคนนี้ไม่ด้อยไปกว่าเขาเลยสักนิด กระทั่งอาจจะมากกว่านิดหน่อย!

“สวบ!”

ไม่รอให้หมัดของหงเทียนตูลงมือ ฉีเติ่งเสียนก็ใช้ท่าเท้าแปดทิศก้าวย่างไป

ที่เขาฝึกคือวิชาฝ่ามือที่สอนให้จัดการอย่างรอบคอบของฝ่ามือแปดทิศ ที่ใช้ต่อสู้ไปก็คือวิชาที่มีพลังฝ่ามืออันรุนแรง แต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนวิธีต่อสู้ ใช้ท่าเท้าแปดทิศในตำนานหดร่นระยะทางเข้ามาด้วย

หงเทียนตูพูดหัวเราะเสียงดัง “ใช้ฝ่ามือแปดทิศจู่โจมเข้ามา? ไม่ปล่อยให้โจมตีเข้ามาง่ายๆหรอก!”

เขาส่งพลังออกมา ขมับก็ปูดขึ้น หลอดเลือดกลางหน้าผากเต็มไปด้วยเลือด ทั้งใบหน้าแดงก่ำ ราวกับเทพสามตาที่ได้เปิดตาที่สามแล้ว

“ฟิ้ว!”

ลมรุนแรงผ่านไปหนึ่งระลอก

หลังจากนั้น เอ็นกล้ามเนื้อกระดูกใหญ่บนร่างกายของหงเทียนตูเคลื่อนไหว กริ๊กๆ ราวกับเสียงไข่มุกเม็ดเล็กเม็ดใหญ่ร่วงกระทบกับจานหยก ใสกังวานอย่างที่สุด

หนึ่งหมัด สองหมัด สามหมัด สี่หมัด หมัดแล้วหมัดเล่า ไม่ปล่อยว่าง ต้องการเอาชีวิต รวดเร็วเหมือนไข่มุกที่ร่วงติดต่อกัน พุ่งไปที่หว่างคิ้วของฉีเติ่งเสียน!

ที่น่ากลัวกว่านั้นคือ ทุกๆสายพลังของหมัดเต็มไปด้วยพลังอันเต็มเปี่ยม มีการใช้แรงแบบสกรู แรงทะลุน่าหวาดหวั่น!

ฉีเติ่งเสียนที่ถูกพลังหมัดล้อมรอบรู้สึกได้โดยตรงว่าหมัดของหงเทียนตู เหมือนลมฝนอันคลุ้มคลั่ง ต้องการโจมตีเขาให้ยับเยิน