มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 719

"ถ้าอยากเปิดสำนักศิลปะการต่อสู้ ต้องปฏบัติตามกฎ โดยการต่อสู้ไปตีละบ้าน สู้จนกว่าทุกคนจะให้การยอมรับพวกคุณ? จะใช้ทางลัดเพื่อ?"

ฉี่เติ่งเสียนมองไปที่หลิ่วจงหยานซ่วย กล่าวนิ่งๆ"จากคามแข็งแกร่งของคุณหลิ่วจง กลัวว่าจะไม่ใช่เรื่องยากอะไร?"

หลิ่วจงหยานซ่วยมองไปที่ฉี่เติ่งเสียน กล่าวช้าๆ"ก็ดี กลับไปฉันจะไปสำนักศิลปะตอสู้เทียนเต้าของตระกูลเหวิน หวังว่าจะมีคนยืนออกมาสู้กับฉัน"

ฉี่เติ่งเสียนหัวเราะอย่างไม่ใส่ใจ ตอนนี้ฉันสู้จ้าวหงซิ่วไม่ได้ ยังจะสู้คุณไม่ไหวอีกเหรอ?

"ไป!"

หลิ่วจงหยานซ่วยยืนขึ้นอย่างเย็นชา แล้วจากไปทันที

ซางฉวนจิ้งหวู่ส่ายหัวต่อหน้าซงจือเหมย กล่าว"คุณเสียโอกาสที่ดีไป ฉันหวังว่าคุณจะเปลี่ยนความคิด"

เว่ยหว่าเหมยที่อยู่ด้านข้างอดไม่ได้ที่จะดูกังวล กล่าว"อย่าเพิ่ง.....นั่งคุยกันก่อน......"

ทั้งสองคนกลับออกจากที่นั้นโดยตรง

เว่นหว่าเหมยหันไปมองหลี่หยุนหว่านและฉี่เติ่งเสียนสองคนด้วยความโกรธ กล่าวเย็นๆ"ฉันหวังว่าพวกคุณสองคนจะสามารถให้คำอธิบายที่ดีกับฉันได้ ไม่อย่างนั้น อย่าหาว่าฉันไม่เกงใจ!"

หลี่หยุนหว่านกล่าว"คุณจะไม่เกรงใจยังไง?ลองไม่เกรงใจให้ฉันดูสิ!"

ซงจือเหมยเพียงแค่คิ้วขมวดกล่าว"หยุนหว่าน อย่าหยาบคายกับป้าเว่ยของเธอ!"

หลี่หยุนกว่านตะคอกเบาๆ ตอนนี้เมื่อเธอยิ่งมองเว่ยหวาเหมยก็ยิ่งรู้สึไม่ชอบใจ ถึงกล้าที่จะให้เธอเลิกกับฉี่เติ่งเสียน? ไม่รู้หรือว่านี้เป็นสมบัติที่เธอพยายามอย่างมากกว่าจะเก็บมาได้?

"แต่ว่า เสี่ยวฉี่คุณก็ต้องให้คำอธิบายที่ดีกับเราด้วย"ซงจือเหมยมองไปทีฉี่เติ่งเสียน สายตาฉายแวววไม่พอใจเล็กน้อย

เว่ยหวาเหมยยิ้มเย็นกล่าว"เขาจะสามารถให้คำอธิบายได้ยังไง? วันนี้เขามาพื่อทำลายเรื่องดีของเรา"

ฉี่เติ่งเสียนหยิบของออกจากกระเป๋ารวกๆ หยิบป้ายหยกออกมาจากกระเป๋า วางไว้บนโต๊ะ กล่าวนิ่งๆ"นี่คือคำอธิบานของฉัน!"

ซงือเหมยอดไม่ได้ที่จะตะลึงกล่าว"โมตูหลงเหมินหางเสือป้ายหยก?ของแบบนี้ ทำไมถึงไปอยู่บนตัวคุณได้!"

เว่ยหวาเหมยที่อยู่ข้างๆเห็นสิ่งนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะตะลึง ดวงตาจ้องมอง

"คุณ......ทำไมถึงมีสิ่งนี้ได้?"เว่ยหวาเหมยมองไปที่ฉี่เติ่งเสียน ถามอย่างตะลึง

ฉี่เติ่งเสียนคล้านที่จะสนใจ เพียงกล่าวกับซงจือเหมยม"ป้าซง คำอธิบายนี้เพียงพอมั้ย?"

เว่ยหว่เหมยเพิ่งได้สติ แล้วหัวเราะเสียงเย็นออกมา กล่าว"อย่างมากก็เป็นของปลอม ป้ายหยกหางเสือสมบัติที่ล้ำค่าขนาดนี้ ทำไมถึงไปอยู่บนตัวคุณได้ อีกอย่างเพียงแค่หยิบออกมาอย่างรวกๆ?"

ซงจือเหมยคิ้วขมวดหยิบป้ายหยกขึ้นมาดูอย่างละเอียดอ่อน หลังจากนั้น ถึงกล่าวช้าๆ"ดูเหมือนจะเป็นของปลอดจริงๆด้วย"

เว่นหวาเหมยฟังแล้ว หัวเราะออกมาอย่างต่อเนื่อง กล่าว"คุณดูสิ ฉันพูดไม่ผิดใช่มั้ยล่ะ! เขามาเพื่อทำลายเรื่อง อีกอย่างยังหยิบป้ายหยกปลอมออกมาหลอกคนอื่นอีก พี่ซง คุณดูคนผิดแล้ว จะเอามาเป็นลูกเขยไม่ได้นะ"

หลี่หยุนหว่านอดไม่ได้ที่ผงะ ป้ายหยกปลอมนี้ไม่ใช่ว่าฉี่เติ่งเสียนจะเอามาหลอกเจียงซานไห่หรอกหรือ? ทำไมถึงเอาออกมาต่อหน้าแม่ของเธอได้!

ฉี่เติ่งเสียนตกใจ แล้วยิ้มอย่างไม่ได้ตั้งใจ รีบหยิบป้ายหยกของปลอมเก็บกลับไป กล่าว"ต้องขอโทษด้วย หยิบผิดอัน หยิบโดนของปลอม"

หลังพูดจบ เขาก็หยิบป้ายหยกออกมา วางลงบนโต๊ะ

"ยังมีอีกชิ้น? !"เว่ยหวาเหมยกล่าวเสียงเย็น"คุณรู้มั้ย ปลอมแปลงป้ายหยกหางเสือของหลงเหมิน ต้องรับผิดชอบอะไรบ้าง? ครั้งที่แล้ววคนที่กล้าทำเรื่องแบบนี้ หญ้าบนหลุมศพสูงสามฟุตแล้ว!"