หากพูดถึงสถานการณ์ของฉีเติ่งเสียนนั้นไม่ค่อยดีนัก ไม่เช่นนั้น ตอนที่เขาเห็นจ้าวหงซิ่ว เขาคงไม่คิดแค่จะวิ่งหนีหรอก
ถึงแม้ว่าเขาจะตีสองถึงสามวันแล้ว แต่ก็ยังฟื้นตัวได้ไม่มากนัก ก็ดีกว่าตอนที่เพิ่งต่อสู้กับฮงเทียน
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์อย่างหลิวจงเหยียนซุ่น เขาก็คิดที่จะลองวิชา
“โปรดให้คำแนะนำด้วย” หลิวจงเหยียนซุ่ยขมวดคิ้วและสบตา ก่อนที่จะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา โดยไม่สนใจปฏิบัติตามกฎของตนเอง
เพราะว่าเขาไม่ได้ดูถูกคนหนุ่มสาวอย่างฉีเติ่งเฉียน
ฉีเติ่งเฉียนยิ้ม ยกมือขึ้นแล้วพูดว่า “โปรดให้คำแนะนำแก่ฉันด้วย ฉีเติ่งเฉียน!”
หลิวจงเหยียนซุ่ยพยักหน้าเล็กน้อย แล้วพูดว่า “ลงมือเถอะ!”
ฉีเติ่งเฉียนตกใจเล็กน้อย เขาสูงศักดิ์ขนาดนี้ คิดไม่ถึงว่าจะให้ตัวเองลงมือก่อน
งั้นเขาจะไม่เกรงใจแล้ว
เมื่อเหยียบแผ่นผ้าฝ้ายนุ่มๆรูปทรม้าถถูกเหยียบจนแตกและมีรอยเท้าสองรอยปรากฏขึ้น! และคนของเขาก็ควบม้ามาอยู่หน้าหลิวจงเหยียนซุ่ย
ฉากนี้เห็นว่าหลิวจงเหยียนซุ่ยค่อนข้างสับสน
เพราะเขารู้สึกว่าพลังและเลือดของฉีเติ่งเฉียนอ่อนแอ เห็นได้ชัดว่าร่างกายไม่แข็งแรง แต่ในสถานการณ์แบบนี้ สามารถระเบิดพลังได้น่ากลัวแบบนี้เลยเหรอ?
ทันทีที่เข้ามาใกล้ ฉีเติ่งเฉียนได้เปิดด้วยของเขา!
หมัดที่ถูกปล่อยออกมานั้นจะแรงแค่ไหนกัน?
“บูม!”
เขาปล่อยหมัดออกมา ทำให้อากาศสั่นสะเทือนเสียงดังทั่ว และเสื้อผ้าหลุดปลิวไป ราวกับถูกระเบิดอย่างไงอย่างนั้น
หลังจากที่หลิวจงเหยียนซุ่ยตกอยู่ในความรู้สึกสับสนเล็กน้อย สายตาของเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นสายตาที่ตั้งใจแข็งทื่อ เขาก้าวเท้าขวาออกมาข้างหน้า ยกมือขวาขึ้นตาม เพื่อรับหมัดที่ฉีเติ่งเฉียนปล่อยออกมา!
หลังจากที่หมัดของฉีเติ่งเฉียนกระแทกเข้าไปในฝ่ามือ ก็รู้สึกถึงพลังอ่อนๆ รอบๆหมัดของเขาทันที จากนั้นถูกดึงไปด้านข้าง แรงลดลงไปกว่าครึ่ง
“นี่คือวิธีรับหมัดของเหยียนซุ่นหลิวเหรอ? ดีกว่าครั้งก่อนของเหวินซือชุน!” ฉีเติ่งเฉียนคิดในใจ วิธีนี้ คล้ายกับไทเก็ก โดยใช้ความอ่อนโอนเพื่อเอาชนะความแข็ง
หลังจากนั้นหมัดที่สองของฉีเติ่งเฉียนก็ตามมา!
หลิวจงเหยียนซุ่ยยังคงนิ่ง แสดงให้เห็นถึงความสง่างาม และใช้วิธีก่อนหน้านี้เพื่อรับหมัดนี้อีกครั้ง
หมัดที่สามของฉีเติ่งฉียนก็มาอีกแล้ว!
แต่ในหมัดที่สามก็ยังรับได้อีกครั้ง
หลังจากชกมาสามหมัด ฉีเติ่งเฉียนได้ถอนหายใจออกมา ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาอาจจะไม่ทำแบบนี้ แต่ในตอนนี้ทำแบบนั้นไม่ได้อวัยวะภายในของเขาได้รับความเสียหาย รับพลังมากขนาดนั้นไม่ไหว
ในขณะที่หายใจอยู่นั้น เขาได้เปลี่ยนจากท่าม้า เป็น “เสือกระโจน” ในทันที!
เขาเหมือนกับเสือที่หิวโหยที่ลงมาจากภูเขาเพื่อล่าเหยื่อของตนเอง มีพลังที่ไม่สามารถต้านได้ ไม่ว่าจะเป็นพลังหรือจิตใจก็แข็งแกร่งในการต่อสู้ แข็งแกร่งกว่าท่าเสือของหยางกวนกวนสิบเท่าถึงร้อยเท่า
“จิตใจนิ่งราวกับน้ำ!”
หลิวจงเหยียนซุ่ยพึมพำคาถาออกจากปาก ขณะเดียวกันนั้น เขายกแขนขวาขึ้น เหทือนมีมีดยาววางลงมา
ภายใต้พลังที่แข่งแกร่งของฉีเติ่งเฉียน ดูรุนแรงและอันตราย แต่วิธีที่หลิวจงเหยียนซุ่ยนำมาใช้นั้น เหมือนหยุดน้ำที่เดือด ทำให้แม่น้ำหยุดไหลและหยุดนิ่ง สงบเหมือนทะเลสาบในทันที
หมัดที่ฉีเติ่งเฉียนตั้งใจปล่อยออกมานั้นไม่มีผลใดใด”นี่คล้ายกับไทเก๊กเป็นอย่างมาก! เก่งมาก เก่งมาก! หลิวจงเหยียนซุ่ยคนนี้เก่งจริงๆ!“ ฉีเติ่งเฉียนคิดใจในและรู้สึกตื่นเต้นมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...