“ฉันมาหาเรื่องจ้าวม่านเอ๋อร์ แกจะทำอะไร?”
“พ่อของคุณเป็นใครอีก ให้เขามา มาดูๆเมื่ออยู่ต่อหน้าฉัน จะยังกล้าพูดแบบนี้อยู่มั้ย?”
ฉีเติ่งเสียนหันหัวและมองไปที่เสี่ยใหญ่ที่นอนอยู่ตรงบันไดด้วยความดูถูก เอ่ยถามเบาๆ
เสี่ยใหญ่ขยะคนนี้หน้าเต็มไปด้วยความสับสน คิดไม่ถึงว่าพลังของฉีเติ่งเสียนจะป่าเถื่อนขนาดนี้ ไม่ถามถึงประวัติซักคำ เตะแค่ที่เดียวก็ตกบันไดลงไปแล้ว
สำหรับไอ้โง่ที่เข้ามายุ่งแบบนี้ ฉีเติ่งเสียนขี้เกียจเกินกว่าจะให้ความสำคัญโดยธรรมชาติ หันมาและพูดกับจ้าวม่านเอ๋อร์:“รีบหน่อย ความอดทนมีจำกัด”
จ้าวม่านเอ๋อร์พูดขรึมๆ:“ไปเชิญเสียนโปมา!”
“ไม่ต้องเชิญฉัน ฉันมาถึงแล้ว!”
คำพูดยังไม่ทันขาดขำ เสียงเข้มมีพลังได้ลอยขึ้นมา
ชายแก่ๆร่างผอมผมสีเงินเดินเข้ามา สวมชุดราตรีหางนกนางแอ่น มีความรู้สึกของสุภาพบุรุษรุ่นเก๋าที่ไม่เคยตกรุ่น
“เสียนโป คุณชายฉีท่านนี้ต้องการที่จะเอารายได้หนึ่งปีของคาสิโนทั้งหมด คุณว่า พวกเราควรจะให้หรือไม่?”จ้าวม่านเอ๋อร์เปิดปากถามโดยตรง
เย่จือเสียนได้ยินก็หัวเราะไป พูดไป:“รายได้ในปีนี้ ประมาณหนึ่งพันแปดร้อยล้านไหม? คุณชายฉีพูดจาใหญ่โตขนาดนี้ ไม่กลัวว่าจะตายอยู่ในมือของฉันหรอ?”
ฉีเติ่งเสียนมือนึงถือปืนที่อยู่ในมือ อีกมือล้วงไปในประเป๋ากางเกง หัวเราะ และไม่ได้พูดอะไร
เย่จือเสียนเป็นคนของตระกูลเย่ที่เมืองจิงเต่า สถานะทางสังคมไม่ธรรมดา จ้าวม่านเอ๋อร์ให้เขาออกหน้า แสดงว่าความขัดแย้งได้ถ่ายโอนไปแล้ว ไม่ต้องรับแรงกดดันจากฉีเติ่งเสียนอีก
ตระกูลเย่ในเมืองจิงเต่ามีผลกระทบมาก นั่นมันไม่ธรรมดาเลย ยังไงก็ตามมันเป็นตระกูลใหญ่ที่ควบคุมคาสิโนกว่าครึ่งนึงในเมืองจิงเต่า!
เย่จือเสียนเดินเข้าไปที่หน้าของฉีเติ่งเสียน มองที่เขา พูดด้วยความสงบ:“คาสิโนแห่งนี้ เป็นสิ่งที่พวกเราตระกูลเย่และนายหญิงจ้าวร่วมมือกันเปิดกิจการบริหารขึ้นมา”
ฉีเติ่งเสียนอ้อขึ้นมาหนึ่งเสี่ยงและ ถามกลับ:“แล้วยังไงล่ะ?”
เย่จือเสียนแววตาเยือกเย็น พูด:“ดังนั้น คุณต้องการจะทำแบบนี้จริงหรอๆ?คุณพร้อมที่จะสร้างศัตรูกับตระกูลเย่แล้วหรือยัง?”
ชื่อเสียงตระกูลเย่เมืองจิงเต่า แน่นอนว่าสามารถทำให้คนจำนวนไม่น้อยตกใจ
ในตอนแรกบรรพบุรุษของตระกูลเย่ได้รวบรวมกลุ่มโจรที่โหดร้ายไปที่เมืองเซียงซาน เผา ฆ่า และปล้นสะดม จนถึงหยุดหัวหน้าสมาคมท้องถิ่นจนไม่กล้าออกลาย
คนของตระกูลเย่ ถือปืนอาก้า47อาละวาดตรงถนนใหญ่ในเมืองเซียงซาน เด็ดขาดไม่มีความประณีประนอมต่อสู้รุนแรงกับตำรวจ......
ขณะนั้นเองด้วย ตระกูลเย่อาศัยวิธีการใช้กำลังป่าเถือนสะสมทรัพยากรณ์ ต่อมาได้ย้ายถิ่นฐานมาที่เมืองจิงเต่าแล้ว และพูดคุยร่วมมือกับ“ราชานักพนัน”ในตอนนั้น ก่อกิจการคาสิโนขึ้นมา
“ตระกูลเย่ของพวกคุณในตอนแรกก็ไม่ใช่ถือปืนไปปล้นผู้คนด้วยหรอกหรอ?ตอนนี้ในมือฉันมีปืน คุณอย่ามาพูดจาไร้สาระกับฉัน:“ฉีเติ่งเสียนพูดและหรี่ๆตา
“ปืนไอ้ของพรรค์นี้ ไม่คุ้มเงินหรอก” เย่จือเสียนกลับหัวเราะฮาฮา “คุณใช้ปืนหนึ่งกระบอก สามารถจัดการได้กี่คน?”
ระหว่างบทสนทนา ด้านหลังเย่จือเสียน มีเงากี่คนปรากฎขึ้นมา พลังชี่และเลือดของทุกคนน่าเกรงขาม แสดงถึงระดับกังฟูไม่ธรรมดา
ฉีเติ่งเสียนเหลือบมองไป พูดชิลๆ:“ฉันจะตีสิบคน!”
“???”
หยางกวนกวนที่ดูอยู่ข้างๆก็มึนงงนิดหน่อย นี่มันตอนไหนแล้ว ยังจะเล่นมีมอยู่......
จ้าวม่านเอ๋อร์หน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่เยือกเย็น และพูด:“คุณชายฉี ถ้าหากคุณต้องการรายได้กิจการทั้งหมดของหนึ่งปี ต้องผ่านเสียนโปไปก่อน ในคาสิโนนี้ เสียโปพูดยังไงก็อย่างงั้น แต่ฉันไม่ใช่”
สีหน้าของเย่จือเสียนเคร่งขรึมทันที พูด:“ชีวิตวัยรุ่น หลายปีมาแล้ว ยังไม่เคยมีใครกล้าที่จะมาอยู่หน้าตระกูลเย่และขโมยเงิน!คุณกล้ามาวันนี้ก็อย่าได้กลับไปเถอะ!ไม่ว่าคุณจะภูมิหลังอะไร มีสถานะอะไร วันนี้จะต้องตาย!”
หลังจากพูดคำนี้เสร็จ ร่างกายของเข่าสั่นพรวดพราด ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวโหมพัดขึ้นมาอย่างรุนแรงทันที!
ชุดราตรีนกนางแอ่นที่แนบร่างกาย ทันใดนั้นก็ถูกขยายด้วยกล้ามเนื้อที่บวมขึ้นของเขา เกือบจะขาดกระจุยอย่างงั้น
เสียงซวาดังขึ้นผู้มีฝีมือสูงทั้งสี่ที่อยู่ด้านหลังของเย่จือเสียนก็กระจัดกระจายไปสี่ทิศ ฉีเติ่งเสียนแหละหยางกวนกวนทั้งสองคนถูกขังอยู่ตรงกลาง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...