มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 785

ชั่วพริบตานั้นขณะที่มองดูฉีเติ่งเสียนกำลังก้าวเข้าไปในโรงฝึก อวี้เสี่ยวหลง สังเกตุเขาอย่างละเอียด หลังจากนั้นค่อยๆยักคิ้วขึ้นเล็กน้อย

มองเข้าไปแบบนี้ ฉีเติ่งเสียนเหมือนกับคนธรรมดาคนหนึ่ง ลมปราณภายในร่างกายถูกสะกดไว้ ไม่มีความสามารถเท่ากับผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้คนใดเลย และยังให้กลิ่นอายความรู้สึกเหมือนนักวิชาการที่อ่อนแอ

อีกอย่าง อวี้เสี่ยวหลงก็มีสัมผัสที่หก รู้สึกว่าหลังจากที่ฉีเติ่งเสียนเข้าไปในโรงฝึกศิลปะการต่อสู้ มีบรรยากาศที่แตกต่างออกไปเล็กน้อย

ตั้งใจสังเกตุฉีเติ่งเสียนสักพัก อวี้เสี่ยวหลงก็ไม่ได้พูดอะไร

“อะไร เห็นหน้าของฉันที่หล่อขนาดนี้ ถึงกับพูดไม่ออกเลยหรอ？”ฉีเติ่งเสียนลูบๆคางของตัวเอง พูดด้วยความภาคภูมิใจ

“หรือว่าคุณเจอเทพแล้วหรอ？”อวี้เสี่ยวหลงพึ่งจะเปิดปากพูดในเวลานี้ ในแววตานั้น เต็มไปด้วยความรู้สึกตกใจ

ฉีเติ่งเสียนพยักพยักหัว พูด：“วันนั้นฆ่าเย่จือเสียนคนของตระกูลเย่ในเมืองจิงเต่าไปหนึ่ง และยังรับมืออย่างหนักกับการโจมตีของผู้มีฝีมือสูงอีกสี่คน หลังจากกลับไปนั่งบำเพ็ญ ก็ได้ทะลุไปอีกขั้นแล้ว”

หลังจากอวี้เสี่ยวหลงได้ยินคำนี้ สีหน้าของเขาอดไม่ได้ที่จะสับสนขึ้นมาเล็กน้อย

การบรรลุทักษะฝ่ามีอย่างงี้ จะไม่ให้คนอื่นฉาได้ยังไง？และ ฉีเติ่งเสียนเดินนำหน้าเขาไปขนาดนี้อีกด้วย ทำให้ในใจเขารู้สึกไม่ยอมเล็กน้อย

ผู้ฝึกวรยุทธ์ ทุกคนมีหัวใจแห่งชัยชนะ แม้ว่าอวี้เสี่ยวหลังจะรู้ว่าฝีมือของตัวเองเทียบไม่ได้กับฉีเติ่งเสียน แต่ทว่าเขายังอยากที่จะสัมผัสถึงระดับนี้ก่อน

“ระดับเขตแดนนี้ มีอะไรเปลี่ยนไป？”อวี้เสี่ยวหลงอดไม่ได้ที่จะถาม

“ร่างกายทั้งหมด สามารถควบคุมได้อย่างอิสระ”ฉีเติ่งเสียนตอบด้วยความสงบ“มีเพียงแค่บรรลุถึงระดับนี้ ถึงจะสามารถพูดได้ว่าสามารถควบคุมร่างกายของตัวเองได้จริงๆ！”

อวี้เสี่ยวหลงพูด：“งั้นมาลองกัน ฉันขอทดสอบพลังของคุณแล้วก่อนแล้วค่อยว่ากัน！”

หลังจากพูดคำนี้ เขายืดร่างกายและลุกขึ้นมา เท้าเปล่า ยืนตั้งท่ามวยไท่เก๊กขึ้นมา

ฉีเติ่งเสียนกลับพูด：“กังฟูไม่ใช่การฝึกตนเป็นเซียน การบรรลุวิชาหมัดไม่ได้หมายถึงทั้งหมด เพียงแค่พลังกายเพิ่มขึ้น ถ้าหากไม่ระวัง ก็สามารถถูกจัดการได้！”

ฉีเติ่งเสียนค่อยๆยืนขึ้นตั้งท่า ทั้งสองมือวางไว้ข้างหน้าทับกัน นิ้วโป้งของทั้งสองเท้าขีดออก ยึดกับพื้นไว้ ราวกับเล็บไก่

หลังจากอวี้เสี่ยวหลงสูดหายใจเข้าลึกๆ พ่นออกมาอย่างรุนแรง พริบตาที่พ่นลมหายใจ ร่างกายพุ่งไปข้างหน้าเร็วปานลมกรด！

ทั้งสองขาสลับกัน เร็วจนเหลือแต่เพียงภาพติดตา

ในพริบตานั้น ระยะทางก็เข้าไปถึงสามเมตร

หลังจากถึงตรงหน้าฉีเติ่งเสียน อวี้เสี่ยวหลงก้าวกระโดด ทิ้งน้ำหนักตัวลงไปข้างหน้า หมัดระเบิดออกบูม！

หมัดนี้ ไม่ได้มีการออมมือใดๆ ระเบิดพลังทั้งหมดของร่างกาย！

“ร้ายกาจ！”ฉีเติ่งเสียนที่เห็นหมัดนี้ของอวี้เสี่ยวหลง ในแววตาที่มีประกาย รับรู้ถึงหมัดของเขาที่ได้พัฒนาก้าวหน้าไปอีกขั้นแล้ว

หมัดแบบนี้ ดูผ่านๆเหมือนจะง่าย แต่จริงๆแล้ว ความแข็งแรงของอวี้เสี่ยวหลง ได้ผ่านขึ้นมาจากการสั่นของกระดูกสันหลัง ถ้าจะให้พูดง่ายๆก็คือ เขาฝึกจนกระดูกสันหลังทั้งหมดมีชิวิตแล้ว！

ฉีเติ่งเสียนไม่ได้ปะทะกับอวี้เสี่ยวหลงโดยตรง แต่ใช้ข้อมืออ่อนๆหมุนวนข้างใน เข้าไปใกล้ชิดเบาๆ ยืมแรงเพื่อออกแรง

อวี้เสี่ยวหลงก็ไม่ได้พูดอะไรมาก เอื้อมมืออีกข้างออกมา ประสานกับมือของฉีเติ่งเสียนในอากาศทันที

ทั้งสองคนคว้าข้อมือของกันและกัน ร่างกายสั่นเหมือนไฟฟ้าช็อตขึ้นมา มองเข้าไปมันเหมือนกับสามีภรรยากำลังเต้นรำที่ลานกว้าง

แต่ในเวลานี้ พลังภายในชี่และเลือดพรั่งพรูขึ้นมา เหมือนคลื่นลูกใหญ่กระทบฝั่ง แม่น้ำกำลังไหลเชี่ยว คลื่นแห่งพลังงานลับ ฮว่าจิ้น ตานจิ้น โจมตีเข้าไปต่อเนื่องอย่างไม่ขาดสาย

นี่คือการประลองฝีมือของกังฟู“ทิงจิ้น” คือการเรียนรู้การอ่านแรงของคู่ฝึกผ่านการสัมผัสมือ！

ต่างสัมผัสถึงความแข็งแกร่งของกันและกัน หลังจากสัมผัสที่จุดสำคุญแล้ว จับไว้ทันที สามารถโยนคนออกไปได้ทันที