มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 786

อวี้ เสี่ยวหลงมีความสุขมากจนล้นอก ไม่วายให้คำพูดของฉี เติ่งเสียนทำให้เขาหัวเราะจนตาย ก็น่าจะมีคนแบบนี้อยู่ด้วยนะ

หลังจากที่เหยียน มู่หลงได้ยินคำพูดของฉี เติ่งเสียนใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเขาก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที

เป็นคำพูดที่เรียกได้ว่าเป็นผู้มีวาทศิลป์ในการพูดคุยขบขัน รอบรู้มากทีเดียว

ผู้คนส่วนใหญ่ที่อยู่รอบๆ หยานมู่หลงเอยวาจาอย่างสุภาพ แต่ฉี เติ่งเสียนเป็นคนเดียวที่พกล่าววาจาเช่นนี้

เหยียนมู่หลงกล่าว: "นายฉี นายกำลังกล่าววาจาโดยไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยเช่นนี้เหรอ?"

จากนั้น ฉี เติ่งเสียน ก็พูดขึ้นอย่างเกรี้ยวกราด: "ท่านมองมาที่ข้าและนายพลอวี้จับมือกัน ข้าไม่สนอันใด ท่านยังมายั่วยุข้าหรือว่า ข้ายังต้องเชิญท่านดื่มหรือเปล่า?"

เหยียน มู่หลงกล่าวว่า: "โอ้? ดูเหมือนเจ้าจะมีความสามารถทีเดียว ทำไมไม่ช่วยข้าล่ะ?"

ดวงตาของ ฉี เติ่งเสียน กระพริบอย่างริบหรี่ และเขาพูดว่า "เอาล่ะ เราเอาเรื่องความเป็นความตายก่อนไหม นายพลอวี้ จะเป็นพยาน!"

เหยียน มู่หลง อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเมื่อเขาได้ยินว่า ฉี เติ่งเสียน พร้อมที่จะกระทำความเป็นความตายทุกเมื่อที่เขาเอยปาก

ความตั้งใจเดิมของเขาคือการกระตุ้นให้ ฉี เติ่งเสียน โจมตีเขาอย่างง่ายดายและทดสอบความแข็งแกร่งของคู่ต่อสู้

แต่ไม่มีใครคิดเลยว่า ฉี เติ่งเสียน จะเก่งกล้าถึงเพียงนี้ เขาจะต้องต่อสู้จนนาทีสุดท้าย

เขาคิดว่าผู้เชี่ยวชาญระดับสูงอย่างหง เทียนตูไม่กินเส้นกับเขาอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีตัวอย่างความพ่ายแพ้ของ เซี่ยขวาง หลงอยู่แล้ว เขาจะไม่มีชะตาความพ่ายแพ้เดียวกับ ฉี เติ่งเสียน

“ยังไงล่ะ ไม่กล้าเหรอ จาจ่อจาฟันต่อฟัน ข้าจะไม่วางมือ ความเป็นความตายมาเดิมพันกัน เป็นเพียงแค่หลักประกันเท่านั้น ตายเป็นตาย ข้าจะกลับเข้าสู่ช่วงเวลาที่สำคัญ” ฉี เติ่งเสียนกล่าวด้วยรอยยิ้มที่ไม่มีพิษไม่มีภัยอันใด

เหยียน มู่หลง กล่าวเสียงดังขึ้น และแน่นอนว่า เรื่องไร้สาระนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นจริงได้เลย !

“ลืมไปแล้วหรอว่าข้าคือหัวหน้าของเจ้า ให้ข้ามาใช้กำลังต่อสู้กับเจ้าแบบเอาเป็นเอาตาย หากคำพูดไร้สารของเจ้าถูกแพร่ออกไปจะทำอย่างไร” เหยียน มู่หลง ค้นพบก้าวหนึ่งสำหรับตัวเอง

ฉี เติ่งเสียน ยักไหล่และพูดว่า "ดูเหมือนว่าท่านจะไม่เคยเห็นข้าในร่าง ซุปเปอร์ไซย่าที่ 3สินะ"

เหยียน มู่หลงไม่ได้พูดอะไรอีก เขาหันหลังกลับและจากไปอย่างเงียบๆ

ก่อนออกเดินทาง ร่องรอยของความเศร้าโศกแวบผ่านดวงตาของเขา เขาต้องการใช้ประโยชน์จากโอกาสวันนี้ในการสำรวจ แต่เขาไม่คาดคิดว่า ฉี เติ่งเสียน จะไม่ให้โอกาสอะไรกับเขาเลย

การลงนามที่เอาความเป็นความตาย แลกด้วยชีวิตครั้งนี้อาจเป็นการต่อสู้ แต่ถ้า ฉี เติ่งเสียน เกิดฆ่าเขาขึ้นมาจริงๆ เขาจะสูญเสียมากกว่าที่เขาคิดไว้

“ผู้ชายคนนี้จะบ้าไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว!” เหยียน มู่หลงคิดอย่างเงียบๆ

จ้าว ซวงหวง วางแผนไว้อยู่แล้ว แต่สุดท้าย นายพลลู่ก็จะได้เข้ามารับช่วงต่อ ดังนั้นเขาจึงต้องระมัดระวังและ ตรวจสอบรอยรั่วและเติมเต็มช่องว่าง โดยไม่ทิ้งร่องรอยใด ๆ ไว้ มิฉะนั้นหากคำพูดถูกเผยแพร่ออกไป ไม่เช่นนั้น หม้อใบใหญ่จะแตกเอา!

หลังจากที่เหยียน มู่หลง จากไป ดวงตาของอวี้ เสี่ยวหลง ก็ฉายแววแปลก ๆ และเขาพูดว่า "ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงมาปรากฏตัวในเมืองเวทมนตร์?"

ฉี เติ่งเสียนกล่าว: "ไม่น่าแปลกใจ ที่เธอปรากฏตัวที่นี่ท่ามกลางพายุในเมืองเวทมนตร์ อย่างไรก็ตาม การมาของเธอในครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องที่ดีอย่างแน่นอน!"

อวี้ เสี่ยวหลงกล่าวว่า: "เจ้ารู้ได้อย่างไร"

“ตอนที่เธอมองมาที่ข้า ณ ตอนนี้ เธอมีเจตนาฆ่า ฉันรู้สึกได้อย่างชัดเจน แม้ว่าอาจารย์คนนี้จะสามารถซ่อนความคิดของเขาได้เป็นอย่างดี แต่กระแสจิตของข้าก็ดีกว่าเมื่อก่อนมาก!” ฉี เติ่งเสียน ส่ายหัวและพูด

“เธอมาที่นี่เพื่อมุ่งเป้าไปที่คุณหรือเปล่า?” อวี้ เสี่ยวหลงกล่าวอย่างครุ่นคิด

“ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอมาจากตระกูล จ้าวเมื่อครู่ เธอจงใจยั่วยวนฉันเพียงเพราะเธออยากรู้ว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่!” ฉี เติ่งเสียน พูดพร้อมกับเยาะเย้ย

อวี้เสี่ยวหลงพูดว่า: "เมื่อครู่ คุณถูกยั่วยวนหรอ?"

ฉี เติ่งเสียนพูด: "ก็เกือบจะเหมือนกัน สุดท้ายแล้ว คนๆ นี้ก็เป็นศัตรูกับฉัน ฉันไม่สามารถปล่อยให้เธอมาถึงก้นบึ้งของฉันได้"

แม้ว่า เหยียน มู่หลง จะแข็งแกร่งมาก แต่เขาก็จะถูก ฉี เติ่งเสียน ใช้พลังจนตายอย่างแน่นอน ในการต่อสู้แบบตัวต่อตัว!

“ในจีนมีมังกรอยู่5 เผ่าพันธุ ฉันเคยเห็นมาแล้ว 4 เผ่าพันธุ์ แล้วอีกเผ่าพันธุ์ล่ะ ตระกูลไหนล่ะ?” ฉี เติ่งเสียนถามอย่างสบายๆ

“เขาผู้นี้มีนามว่าจ้าว ถู่หลงและเขาเป็นสายเลือดของตระกูลจ้าว” อวี้ เสี่ยวหลงกล่าว

ฉี เติ่งเสียน พยักหน้า

อวี้ เสี่ยวหลงกล่าวว่า: "เมื่อนิกายนินจาของเจี๋ยเผิงก่อตั้งขึ้น พวกเขาเลียนแบบการลอบสังหารชาวจีนโบราณ นี่คือสิ่งที่ จ้าว ถู่หลง เรียนรู้ เมื่อต่อสู้กับเขา ท่านต้องระวังทั้งกังฟูและกลอุบายของเขาในเวลาเดียวกัน!"

ฉี เติ่งเสียนพูดด้วยรอยยิ้ม: "ฉันมีคำถามอื่นอีก"

หยูเสี่ยวหลงกล่าวว่า: "พูดมาได้เลยครับ!"

"..."

อวี้ เสี่ยวหลงพูดไม่ออก เขาไม่รู้ว่ามีดสังหารมังกรจะถึงคอหรือไม่ แต่เขารู้ว่าถ้าปากของฉี เติ่งเสียนถูกปิดเงียบสนิท มันจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

“สุนัขรับใช้ลัทธิเต๋าทั้ง 15 ตัว เดินออกมาด้านข้าง! นักเวทย์ควบคุมได้อย่างแข็งแกร่ง และน้ำค้างแข็งก็ปกคลุมไปทั่วในไม่กี่วินาที! นักรบมีมือดีและดาบที่มีระเบิดรุนแรงเป็นสิบเท่า!” ฉีเติ่งเสียนรำอย่างเฮฮาขึ้นมา

ในที่สุด หยูเสี่ยวหลงก็ไม่สามารถกลั้นไว้ได้อีกต่อไปและระเบิดหัวเราะออกมา จากนั้น เขาก็หยุดไม่ได้และเอวของเขาก็งอด้วยเสียงหัวเราะ

ฉี เติ่งเสียน มองไปที่อวี้ เสี่ยวหลงซึ่งอดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างจริงจัง กล่าวว่า: "มันก็แค่เรื่องตลก"

อวี้ เสี่ยวหลงหัวเราะจนแทบน้ำตาไหล ส่ายหัวแล้วพูดว่า "เอาล่ะ ท่านทำให้ข้าหัวเราะได้สำเร็จ"

“ข้าต้องบอกความลับแก่ท่าน” ฉี เติ่งเสียนงงงวย

“อืม?”

“ ตอนนั้นข้าเองเป็นคนที่ค้นพบแหวนแห่งความพินาศ ของจาจา หุ่ย!”

อวี้ เสี่ยวหลงผู้จริงจังหัวเราะอีกครั้ง

ฉี เติ่งเสียน พอใจมาก การทำให้ อวี้ เสี่ยงหลง หัวเราะนั้นสนุกพอ ๆ กับการทำให้ ซุน หยิงชูโกรธ!