มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 797

จู่ๆโมตูก็กลายเป็นนครที่รวมตัวของมังกรทั้งห้าแห่งประเทศหัวกั๋ว

พวกเขามาจากค่ายที่ต่างกัน ถึงคราวที่น่าจะเกิดการปะทะกันอย่างรุนแรง

แต่ฉีเติ่งเสียนหารู้ไม่ว่า เพื่อที่จะได้กำจัดตนนั้นตระกูลจ้าว ถึงได้จัดตั้งค่ายนี้ขึ้นมา

เขาและหยางกวนกวนได้มาถึงด้านนอกของวิวล่าหรูที่เป็นที่ประจำการของสมาคมพันธมิตรตะวันออกแล้ว และก็บังเอิญเจอเข้ากับซุนอิ่งซูพอดี

“ขอบคุณ คุณนายซุน เป็นเพราะความช่วยเหลือของคุณนาย ดิฉันถึงเอามาจากตระกลูหยางได้เยอะขนาดนี้！” หลังจากที่หยางกวนกวนพบเข้ากับคุณนายซุน จึงรีบเข้าไปทักทายด้วยสีหน้ายิ้มแย้มอย่างซาบซึ้ง

หลังจากที่สามีของซุนอิ่งซูเสียชีวิตลง เธอและตระกูลชุยมีปากเสียงกันแบบประจัญบานก็ไม่ได้น้อย แล้วยิ่งกับเรื่องต่อสู้เพื่อทรัพย์สินครอบครัวแล้ว พูดได้ว่ามีประสบการณ์เป็นอย่างมาก

ซุนอิ่งซูกล่าว“คุณหนูหยางเกรงใจไปแล้ว พวกเราต่างเป็นพันธมิตรต่อกัน ช่วยเหลือกันนั้นถูกต้องแล้ว”

“ยังไงก็ต้องขอบคุณอยู่ดี ครั้งหน้าขอให้ดิฉันเป็นคนเลี้ยงข้าวคุณนาย” หยางกวนกวนพูด

หยางกวนกวนรู้สึกว่าซุนอิ่งซูก็เป็นคนดีคนหนึ่ง ถือว่าเข้ากันได้ดี ไม่ได้น่ากลัวและเจ้าเล่ห์ดั่งข่าวลือด้านนอก ที่ทั้งโลภทั้งโหดเหี้ยม

หากฉีเติ่งเสียนรับรู้ถึงความคิดของเธอล่ะก็ ต้องบอกว่าเธอโลกสวยเกินไปอย่างแน่นอน

ที่แท้แล้วซุนอิ่งซูก็คือนังปีศาจพันหน้า หากว่าเธอเห็นช่องทางที่ได้ผลประโยชน์ล่ะก็ รับรองว่าโหดเหี้ยมยิ่งกว่าหมาป่าที่หิวกระหาย เจ้าเล่ห์ยิ่งกว่าสุนัขจิ้งจอก

ตอนนี้ ซุนอิ่งซูยังต้องพึ่งฉีเติ่งเสียน จำเป็นต้องอาศัยกั่วเชี่ยวกรุ๊ปในการหาเงิน ย่อมต้องรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับหยางกวนกวนแน่นอน！

“ประธานฉี ที่เหลือก็คงต้องรอดูเส้นสายของคุณแล้ว！ทางด้านสมาคมพันธมิตรตะวันออก ฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น" ซุนอิ่งซูหันหน้าไปทางฉีเติ่งเสียนพลางพูดพลางหัวเราะ ขณะที่พูดก็พูดไปม้วนผมไป นี่มันปีศาจยั่วยวนชัดๆ

ส่วนบนของซุนอิ่งซูสวมใส่ด้วยเสื้อเข้ารูปสีนู๊ด ด้านล่างเป็นกระโปรงจีบสีขาว ขาสวมใส่ด้วยถุงน่องสีไข่ที่เหมาะกับผู้หญิงในวัยเช่นเดียวกับเธอจึงจะนับว่าสมบูรณ์แบบ พร้อมจับคู่กับรองเท้าส้นสูงสีอ่อน พูดได้ว่าเป็นการขับหน้าตา รูปร่าง และเสน่ห์ให้เด่นชัดมากยิ่งขึ้น

พูดถึงครั้งก่อนที่เขาโดนซุนอิ่งซูหลอกยังรู้สึกโกรธไม่หาย จึงอดที่จะส่งเสียงเหอะออกมาไม่ได้

แต่ซุนอิ่งซูกลับภูมิใจอย่างอดไม่ได้ ไอ้หมานี่ นึกว่าตัวเองถูกเธอกล่าวหาจริงๆสินะ？วันนั้น ก็ไม่รู้ว่าหมาตัวไหนกันแน่ที่มาเลียต้นขาของเธอ!

“เหอะ เหอะ เหอะ นี่ไม่ใช่คุณนายซุนหรอกหรือ？ควรจะบอกว่าเธอดึงดัน หรือไม่รู้จักเจียมตัวดีล่ะ？” ทันใดนั้น ก็มีคนเดินออกมาจากด้านในของวิวล่า เป็นหลี่จุ้นหยานที่โดนฉีเติ่งเสียนจัดการไปเมื่อวันนั้น

“หลี่จุ้นหยาน เชลบียังไม่ได้ประกาศร่วมมือเป็นพันธมิตรอย่างเป็นทางการเลย นายดีใจตอนนี้ไม่ใช่ว่าเร็วไปหน่อยหรอ！” ซุนอิ่งซูพูดด้วยน้ำเสียงเย็น

วิศวกรรมเป็นของประเทศหัวกั๋ว แต่หัวกั๋วกับสมาคมพันธมิตรตะวันออกทำการตกลงกัน ดังนั้น กระบวนการก่อสร้างครั้งนี้ ยังคงต้องขอความเห็นจากสมาคมพันธมิตรตะวันออกเป็นหลัก

แน่นอน แหล่งที่มาของงานนี้ คงต้องตรวจสอบย้อนกลับไปที่วิโนกราดอฟตาแกผู้นั้น

หากเขาไม่ตกลง ก็อย่าได้หวังว่าประเทศเสวี่ย จะส่งก๊าซธรรมชาติมาให้แม้แต่นิดเดียว

ก๊าซธรรมชาติครังนี้วิโนกราดอฟขายมาให้ด้วยราคาถูก ถูกว่าราคาตลาดถึงสามสี่เท่า

แต่ว่า ที่เขาขายก๊าซธรรมชาติเหล่านี้ไม่ได้เพียงเพื่อเงิน แต่เพื่อที่จะได้ผลประโยนช์ที่มากกว่า ได้รับการสนับสนุนจากประเทศเพื่อนบ้านอย่างประเทศหัวกั๋ว ผลประโยชน์ที่ได้มีมากกว่าที่เขาจะได้จากประเทศเสวี่ยซะอีก

หากว่าวิโนกราดอฟเปลี่ยนใจขึ้นมา นอกจากก๊าซธรรมชาติที่หัวกั๋วจะไม่ได้แล้ว การก่อสร้างก็ต้องประกาศล้มละลายไปโดยบรรยาย

หลี่จุ้นหยานหัวเราะ พร้อมกับเหลือบมองไปที่ฉีเติ่งเสียนหนึ่งที ในแววตามีความโกรธแค้นอยู่บ้าง “ประธานฉี เรื่องครั้งก่อนผมยังไม่ลืมนะ หากคุณกล้าที่จะเป็นศัตรูกับผม ให้หน้าแล้วยังไม่รับไว้ อย่างนั้น ก็อย่าหวังว่าจะได้โอกาสร่วมมือกับสมาคมพันธมิตรตะวันออกเด็ดขาด”

“ทำซะอย่างกับว่านายเป็นบอสใหญ่ของสมาคมพันธมิตรตะวันออกอย่างนั้นแหละ หนุ่มน้อย อย่าลืมซะสิ คนประเทศมี่นั้นเป็นพ่อของพวกนาย ยังไม่ใช่เวลาที่นายจะมาตัดสินใจแทนพ่อของพวกนาย！”ฉีเติ่งเสียนอมยิ้มพูด

คำพูดนี้ของฉีเติ่งเสียน ค่อนข้างที่จะแทงใจดำอยู่เหมือนกัน

หลังจากที่หลี่จุ้นหยานได้ฟัง ใบหน้าก็แดงขึ้นอย่างห้ามไม่ได้ แต่ เขาก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี