มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 799

ทันทีที่เธอเดินออกมา ซุนอิ่งซูอดไม่ได้ที่จะระเบิดอารมณ์โกรธใส่ฉีเติ่งเสียน

“คุณฉี คุณทำอะไรของคุณ? ไม่ใช่ว่าคุณติดต่อวิโนกราดอฟแล้วอย่างนั้นหรอ? ทำไมคนของสมาคมพันธมิตรตะวันออกถึงได้ทำตัวเช่นนั้น!” ซุนอิ่งซูพูดด้วยความโกรธจัด

“คุณนายซุน อย่ากังวลไป” ฉีเติ่งเสียนยิ้มให้อย่างแผ่วเบา

ซุนอิ่งซูพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่พยายามระงับความโกรธไว้: "ฉันจะไม่กังวลได้ยังไงกัน เรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับสถานะของฉันในซ่างชิง ถ้าฉันแพ้ให้กับหลี่จุ้นหยานแล้วล่ะก็ ฉันจะต้องถูกบังคับให้ทิ้งตลาดจีนที่ฉันพัฒนาไปแล้วทั้งหมด!"

ฉีเติ่งเสียนกางมือออกมาราวกับว่าช่วยไม่ได้จากนั้นจึงพูดขึ้นมาว่า "ไม่ว่าคุณจะต้องทิ้งหรือไม่ทิ้งตลาดจีน แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน"

ซุนอิ่งซูโกรธมากจนเลือดขึ้นหน้า

หยางกวนกวนสะกิดไปที่เอวของฉีเติ่งเเสียนแล้วพูดขึ้นว่า"อย่าทำกับคุณนายซุนอย่างนั้นสิ ไม่อย่างนั้นถ้าฉันทำอะไรกับคุณบ้างก็อย่ามาว่าก็แล้วกัน!"

ซุนอิ่งซูเป็นคนที่ช่วยให้เธอได้รับมรดกนับหมื่นล้านจากตระกูลหยาง และแน่นอนว่าเธอรู้สึกขอบคุณซุนอิ่งซูมากเป็นพิเศษ

“เห็นคนอื่นดีกว่างั้นหรอ?” ฉีเติ่งเสียนคว้าคอของหยางกวนกวนด้วยมือข้างเดียว จากนั้นจับศีรษะของเธอไว้ในอ้อมแขนแล้วถามขึ้นเสียงใส่

ก่อนที่หยางกวนกวนจะตอบโต้กลับด้วยฟันที่แหลมคมและกรงเล็บยาว ฉีเติ่งเสียนก็ได้ปล่อยเธอหลุดจากพันธนาการและหนีไป

ใบหน้าของซุนอิ่งซูที่จับจ้องไปที่ฉีเติ่งเสียนยังคงไม่สบอารมณ์นัก จากนั้นเธอก็พูดขึ้นว่า "คุณคิดจะทำอะไรของคุณกันแน่ คุณคิดว่าที่ทำกับฉันแบบนี้มันสนุกมากอย่างนั้นหรอ"

ฉีเติ่งเสียนพูดออกมาด้วยท่าทีไร้กังวล: "ไม่ต้องวิตกขนาดนั้น ฉันให้สัญญา ว่าหลี่จุ้นหยานจะไม่มีวันประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน!"

“คุณได้ยินสิ่งที่ดิแองเจโล่พูดชัดเจนใช่ไหม? แล้วคุณได้เห็นสีหน้าของหยางยี่ด้วยหรือเปล่า? คุณคิดว่าฉันจะยังเชื่อคุณได้อยู่อีกหรอ?” ซุนอิ่งซูโกรธมากจนอกแทบจะแตกตาย

หยางกวนกวนขมวดคิ้วด้วยท่าทางจริงจังแล้วพูดขึ้นว่า: "เราไม่สามารถปล่อยให้ตระกูลหยางเข้าเป็นส่วนหนึ่งได้ หากพวกเขาประสบความสำเร็จ อิทธิพลของพวกเขาก็จะเพิ่มขึ้น! ฉันจะต้องขัดขวางทุกช่องทาง แม้ว่าความเป็นไปได้แทบจะเป็นศูนย์ก็ตาม”

ตระกูลหยางเป็นหนึ่งในสามตระกูลหลักของเมืองโมตู พวกเขามีทั้งความมั่นคงและมั่งคั่ง อำนาจบารมีของพวกเขาเหลือล้น ไหนจะราคาหุ้นของพวกเขายังพุ่งขึ้นสูงลิบลิ่ว

หากพวกเขาได้เข้าเป็นส่วนหนึ่งและได้รับส่วนแบ่งใหญ่ คราวนี้พวกเขาจะพุ่งทะยานขึ้นไปอย่างฉุดไม่อยู่ แล้วในตอนนั้นก็จะไม่มีคำว่าหนึ่งในสามตระกูลหลักในเมืองโมตูอีกต่อไป แต่มันจะเหลือเพียงตระกูลหลักหนึ่งเดียวในเมืองโมตู !

ซุนอิ่งซูเดินเข้าไปในรถด้วยความเดือดดาล เธอเหยียบคันเร่งเต็มที่แล้วจากไปทันที

ครั้งนี้เธอโกรธมาก!

“เห้อ ผู้หญิงคนนี้เอาแต่ใจเสียจริง...” ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะหลุดยิ้มออกมาด้วยความระอา

“ไม่ใช่เพราะคุณหรือยังไงเล่า ตอนที่มาถึง ก็พูดซะดิบดีว่าติดต่อวิโนการดอฟไว้แล้ว แต่ทำไมถึงเป็นแบบนี้! ตัวฉันเองก็ค่อนข้างผิดหวัง อย่าว่าแต่เธอเลย!” หยางกวนกวนกล่าวด้วยสีหน้าที่ผิดหวัง

“ฉันติดต่อเขาไปแล้วจริงๆ แต่ถ้าจะให้ฉันใช้ความเมตตาอันยิ่งใหญ่ เดินไปตบหน้าตระกูลหยางและหลี่จุ้นหยาน แค่นั้นก็เพียงพอแล้วใช่ไหม?” ฉีเติ่งเสียนถาม

หยางกวนกวนถึงกับตกตะลึง

ฉีเติ่งเสียนพูดขึ้นอย่างภาคภูมิใจ: "หากคุณรู้จักวิธีรับมือกับโลกใบนี้ คุณรู้จักวิธีรับมือกับโลกธุรกิจหรือเปล่า คุณเลขาหยาง!"

หยางกวนกวนขมวดคิ้วและพูดว่า "คุณมีแผนอะไรกันแน่"

ฉีเติ่งเสียนพูดออกไปด้วยท่าทางสบายๆ: "ในเมื่อมีคนยืนขึ้นมาปกป้องตระกูลหยาง เบื้อหลังจระกูลหยางก็จะต้องมีคนที่แข็งแกร่งกว่า ถ้าเราต่อกรกับพวกเขาซึ่งๆหน้า เราก็จะสูญเสีย ดังนั้นเราต้องหาคนที่เจ๋งมากพอที่ตะกูลหยางจะไม่กล้าหือกับพวกเขา!"

คำพูดของฉีเติ่งเสียนทำให้หยางกวนกวนรู้สึกสับสนเล็กน้อย

หาคนที่เจ๋งมากพอที่ตระกูลหยางจะไม่กล้าหือกับพวกเขางั้นหรอ?

ในเมืองโมตู จะไปหาคนเช่นนั้นได้ที่ไหนกัน?

“ขอถามอะไรหน่อย เรื่องขนส่งก๊าซธรรมชาติข้ามพรมแดน หากมีใครยื่นมือเข้ามายุ่งวุ่นวาย คิดว่าคนนั้นจะเป็นใครกัน?” ฉีเติ่งเสียนถาม