มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 816

เป็นที่ทราบกันดีว่า สำนักงานทางการเมืองเป็นสถาบันที่มีความอ่อนไหวอย่างยิ่งที่ฝ่ายรัฐบาลตั้งขึ้น

พวกเขารับผิดชอบดูแลกรมยุทธการ และในขณะเดียวกันก็รับผิดชอบความมั่นคงของชาติโดยตรง

มีคนจากสำนักงานทางการเมืองเข้ามาจับจ้าวมั่นเอ๋อร์ นี่คือสัญญาณสำคัญมากในสายตาคนนอก

ถึงขั้นเอาหมายจับออกมา เห็นชัดเลยว่า จ้าวมั่นเอ๋อร์เข้าไปครั้งนี้ น่าจะออกมายาก

"ฉันไม่ได้ก่ออาชญากรรม พวกคุณมีสิทธิ์อะไรมาจับฉัน?!" จ้าวมั่นเอ๋อร์พูดด้วยความโกรธ

"คุณจ้าว หยวนเทียนเฉิงพูดทุกอย่างแล้ว รบกวนคุณอย่าต่อต้าน ไม่งั้นเราจะใช้วิธีการบังคับ" เหอเหล่ยพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

หลังจากจ้าวมั่นเอ๋อร์ได้ยิน ก็ชะงัก หยวนเทียนเฉิงพูดทุกอย่างแล้วงั้นเหรอ? นี่มันเป็นไปไม่ได้

แน่นอนว่าหยวนเทียนเฉิงไม่ใช่คนที่จะสารภาพอะไรออกไปง่ายๆ ไหนๆก็มาถึงตําแหน่งนี้แล้ว แต่หลังจากที่อวี้เสี่ยวหลงหยิบสมุดบัญชีที่บันทึกโดยหงเทียนตูออกมา จิตใจของเขาก็พังทลายลง

หลังจากฉีเติ่งเสียนรับเงินจากซ่างกวนจิงเทา อวี้เสี่ยวหลงก็เพิ่มกําลังและล้วงเจอคนมากขึ้น

ซึ่งทําให้ซ่างกวนจิงเทาโมโหจนแทบระเบิด ไม่เคยเห็นคนไร้ยางอายขนาดนี้มาก่อน รับเงินไปแล้วแต่ไม่ทำอะไรเลย แถมยังเพิ่มกำลังในการสืบอีก?

สมาคมหงของตระกูลช่างกวนในประเทศมี่ ยิ่งเกลียดฉีเติ่งเสียนเข้าไปใหญ่

จ้าวมั่นเอ๋อร์ถูกเหอเหล่ยลักพาตัวไป ก่อนจากไปสีหน้าเธอขาวซีดมาก เห็นได้ชัดเลยวเธอรู้ตัวว่าครั้งนี้คงจะออกมายาก

พอเจิ้งโหยวปินเห็นถึงตรงนี้ แทบจะดีใจลั้ลลาออกหน้าออกตาซะแล้ว!

หลังจากส่งจ้าวมั่นเอ๋อร์ที่ใจเลวทรามคนนี้เข้าไปในคุกแล้ว ตระกูลเจิ้งก็ไม่ต้องเกรงกลัวอำนาจเผด็จการของเธออีก!

เจิ้งซานหมิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก และคารวะให้กับฉีเติ่งเสียน เพื่อแสดงความขอบคุณ

ฉีเติ่งเสียนมองเสวี่ยเจินที่กําลังเดินมา หัวเราะแล้วพูดว่า "เมื่อกี้คุณเสวี่ยยังเข้าข้างเจียงซานไห่ จู่ๆก็ทรยศ คือวางแผนไว้แล้ว หรือจู่ๆก็เปลี่ยนใจ?"

เสวี่ยเจินยิ้มและพูดกับฉีเติ่งเสียนว่า "ฉันเป็นคนตรงๆ ก่อนหน้านี้ฉันได้รับพระคุณจากคุณฉู่อู๋เต้าจึงทําอาชีพได้ใหญ่โตแบบนี้ แน่นอนว่าต้องสนับสนุนรองหัวหน้าใหญ่ตั้งแต่ต้นจนจบอยู่แล้ว!"

ฉีเติ่งเสียนฟังแล้วก็ชะงัก ตกใจเล็กน้อย เสวี่ยเจิยได้รับความช่วยเหลือจากฉู่อู๋เต้างั้นเหรอ ไม่แปลกใจที่ก่อนหน้านี้คอยแสดงความปรารถนาดีต่อเขามาตลอด ตอนนี้ยังเรียกนามแฝงของเขาอีก เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่การหลอกลวง

การประชุมครั้งนี้ถือว่าสิ้นสุดลงแล้ว แต่บุคคลอื่นๆที่มารวมตัวกันที่นี่ ถือเป็นโอกาสที่หายากในการขยายเส้นสาย

ดังนั้น แขกอื่นๆก็เลือกที่จะอยู่ต่อ ชิมไวน์ไปพลาง ดึงเพื่อนสามสี่ห้าคนมารวมตัวกัน ต่างแนะนําเส้นสายของกันและกัน

จนกระทั่งตะวันลับฟ้า ทุกคนจึงจากไปอย่างอาลัยอาวรณ์

การประชุมหลงเหมินที่เมืองโมตูในวันนี้ สําหรับแขกอื่นๆแล้วถือว่ายอดเยี่ยมมากๆ มีเรื่องผกผันครั้งใหญ่ เจียงซานไห่ที่ได้ใจในตอนแรก สุดท้ายกลับกลายเป็นคนบ้า

"คุณน้าซ่ง เรื่องต่างๆของหลงเหมินโมตูก็มอบให้ท่านดูแลนะ ท่านวางใจได้ ผมจะไม่ถามอะไรที่เกินไป" ฉีเติ่งเสียนพูดกับซ่งจือเหมย

"ฮ่าฮ่า นายเป็นนายหางเสือ ถ้านายจะถามอะไรที่เกินไปก็เป็นเรื่องปกติ! ส่วนฉันแค่ช่วยลูกเขยจัดการทรัพย์สินเท่านั้นเอง" ซ่งจือเหมยพูดด้วยรอยยิ้ม รู้สึกภาคภูมิใจมาก

เหวยฮว่าเหมยที่เป็นที่ปรึกษาของซ่งจือเหมยก็ยิ้มจนหน้าบาน ตอนแรกเธอยังดูถูกฉีเติ่งเสียนมากๆ ตอนนี้คิดดูแล้ว ตอนนั้นตัวเธอนั้นแหละที่โง่จริงๆ

ฉีเติ่งเสียนได้ยินคําว่า "ลูกเขย" สองคํานี้ก็ตกใจ กวาดสายตาไปมา โชคดีที่ไม่พบหยางกวนกวน

ฉินถังหู่ที่อยู่ข้างๆดูเหมือนจะรู้ใจฉีเติ่งเสียน ก็พูดเสียงต่ำว่า "ในตอนที่คุณไปพบปะสังสรรค์กับผู้ใหญ่คนโตเหล่านั้น คุณหยางก็จากไปแล้ว และบอกว่าไปจัดการธุระเกี่ยวกับตระกูลหยาง"

คุณนายเหวินยิ้มให้ฉีเติ่งเสียนและพูดว่า "ขอบคุณนายหางเสือฉีที่คอยดูแลมาตลอด"

หลังจากทุกคนกินอาหารเย็นในคฤหาสน์แล้ว พวกเขาก็ต่างคนต่างไป

ซ่งจือเหมยเพิ่งกุมอํานาจ ย่อมมีหลายสิ่งที่ต้องทํา จึงไม่ได้สนใจหลี่อวิ๋นหว่าน

หลังจากหลี่อวิ๋นหว่านรอคนอื่นกลับ เธอก็จูบฉีเติ่งเสียนและพูดว่า "คุณฉีนายน่าทึ่งมาก ขอบคุณที่ไม่ถือสาอดีต และช่วยแม่ของฉันนะ!"

"กับผมยังต้องเกรงใจด้วยเหรอ" ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างได้ใจ กอดเธอไว้ในอ้อมแขนแน่นๆ อีคิวของเขาจู่ๆก็เพิ่มขึ้นมา "อํานาจเทียบกับอวิ๋นหว่านของผมแล้ว เทียบไม่ติดเลยด้วยซ้ำ!"

ประโยคนี้ทําให้หลี่อวิ๋นหว่านใจฟู

"วันนี้คุณฉีจะนั่งเที่ยวบินเก้าหนึ่งตงไห่หรือเปล่าคะ? แอร์โฮสเตสเสี่ยวหลี่คนนี้พร้อมให้บริการคุณตลอดการเดินทางเลยนะคะ!" หลี่อวิ๋นหว่านดึงเน็คไทของเขาเบาๆและถามเสียงอ่อนหวาน

ฉีเติ่งเสียนนึกถึงลุคของเธอในชุดแอร์โฮสเตสก็เลือดเดือดพุ่งพล่านขึ้นมา อยู่กับนังจิ้งจอกหลี่นี่ไม่มีวันเบื่อเลย คอสเพลย์ของเธอมักจะทําให้ฉีเติ่งเสียนได้สัมผัสกับตัวละครต่างๆ

ความเร็วรถของหลี่อวิ๋นหว่านไม่เร็ว เพราะเธอนั้นขับเครื่องบินมาโดยตลอด

ใช้เวลานานมากกว่าเที่ยวบินของฉีเติ่งเสียนจะลงจอด

เพิ่งลงจอดได้ไม่นาน โทรศัพท์ก็ดังขึ้น พอเขาเห็นว่าอวี้เสี่ยวหลงโทรมา

ก็รู้สึกไม่ค่อยดี เริ่มคิดแผนในใจ