มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 815

เจียง ซานไห่ พูดคัดค้านออกมาในเวลานี้ เห็นได้ชัดว่าเขายังไม่เข้าใจสถานการณ์นี้ดีพอ

ทุกคนที่อยู่ฝ่ายสนับสนุนเขาต่างก็เดินออกไปกันหมดแล้ว และทุกคนที่อยู่ฝ่ายเดียวกับเขาก่อนหน้านี้ ก็เปลี่ยนมาสนับสนุน ฉี เติ่งเสียน เช่นกัน เขาจะเอาอะไรมาต่อต้าน?

ฉี เติ่งเสียน ตบเข่าเสียงดัง แบบนี้ก็สมควรแล้วมิใช่เหรอ?

เจียง ซานไห่ ถูก ฉี เติ่งเสียน เหวี่ยงลงบนพื้นอย่างจัง ด้วยความโกรธจนเลือดขึ้นหน้า เขาคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดจนไม่สามารถลุกขึ้นได้

ฉี เติ่งเสียนพูดขึ้นอย่างใจเย็น: "ตอนนี้ มีใครอยากคัดค้านอีกไหม?"

ไม่มีใครกล้าเอ่ยปากออกมา

แม้แต่ทุกคนที่สันบสนุนงของ เจียง ซานไห่ก่อนหน้านี้ ก็นิ่งเงียบ ท้ายที่สุด เจียง ซานไห่ ก็สูญเสียอำนาจไป ฉี เติ่งเสียนนั้นแข็งแกร่งเกินไป มันไม่มีประโยชน์ที่จะยืนหยัดในการต่อต้านเขา

“ไม่มีใครคัดค้าน งั้นข้าจะเป็นเสาหลักของโมตู หลงเหมินในอนาคต ข้าหวังว่าทุกคนจะเข้ากันได้ดีในวันข้างหน้าและให้คำแนะนำแลสนับสนุนมากมายแก่ข้า!” ฉี เติ่งเสียน ยิ้มตาหยีพร้อมยกมือขึ้น นและ กำหมัดเล็กน้อย

ในเวลานี้ หยาง กวนกวน เลขาประธานฉี เริ่มปรบมือขึ้น หลังจากตกตะลึงไปชั่วขณะ ทุกคนก็เริ่มปรบมือตาม

ท่าทีของซ่ง จือเหมยก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความตื่นเต้นเล็กน้อย ตอนนี้ ฉี เติ่งเสียน มีพลังและอำนาจ สามารถทำตามสัญญาของเขาได้!

แต่เจียง ซานไห่ตั้งสติลุกขึ้นมาทันที และตะโกนขึ้นว่า: "ข้าคัดค้าน!"

เขาลุกขึ้นจากพื้นดินอีกครั้ง

"ข้าคัดค้าน! ข้าเป็นจะเป็นผเสาหลักของโมตู หลงเหมิน ข้าเป็นเสาหลักของโมตูหลง เหมิน! ฮ่าฮ่าฮ่า ... "

"ข้าเป็นเสาหลัก ฮ่าฮ่าฮ่า--"

“พวกเจ้าทุกคนต้องเชื่อฟังคำสั่งของข้า ผู้เป็นเสาหลักของโมตู ข้าเป็นเสาหลัก!”

หลังจากที่เจียง ซานไห่ลุกขึ้น เขาก็กระโดดโลดเต้นและหัวเราะเหมือนคนบ้า

แขกที่มาร่วมงานต่างตกตะลึง เจียง ซานไห่เกิดอะไรขึ้น ทำไมจู่ๆ ก็กลายเป็นแบบนี้ บ้าไปแล้วเหรอ?

ฉี เติ่งเสียน เหลือบมองเขาด้วยความรังเกียจ เขาผู้มีใจที่สงสารผู้อ่อนแอ แต่คนอย่าง เจียงซานไห่ ไม่คู่ควรที่จะได้รับความสงสารจากเขาเลยสักนิด

เพื่อประโยชน์ของอำนาจเขาจะทำทุกอย่าง ภาพพจน์ของเขาในตอนนี้ก็ก็บิดเบี้ยวไปอย่างสิ้นเชิง ไม่มีอะไรใที่เขาจะสามารถใช้เป็นตัวหมากไว้รุกได้เลย

เจียง ซานไห่ มองไปที่ฝูงชนและหัวเราะเสียงดัง: "ในที่สุดข้าก็กลายเป็นเสาหลักของโมตู หลงเหมินแล้ว เมื่อพวกเจ้าเห็นข้า ถึงไม่คุกเข่าลงและบูชาข้าล่ะ?

"..."

ทุกคนมองไปที่เจียง ซานไห่ที่บ้าคลั่งและพูดไม่ออกอยู่พักหนึ่ง

เจียง ซานไห่ เต้น วิ่ง และกระโดด ตะโกนเอะอะโวยวาย: "ว้าว ข้าจะได้เป็นเสาหลักของโมตู หลงเหมินแล้ว ข้าจะเป็นเสาหลักโมตู..."

ฉี เติ่งเสียน ส่ายหัวเล็กน้อยและโบกมือให้สมาชิก โมตู หลงเหมินที่อยู่ด้านล่าง เพื่อขอให้พวกเขาเคลียร์เส้นทาง

ไม่ว่าเจียง ซานไห่จะบ้าจริงๆ หรือแสร้งทำเป็นบ้าเพื่อช่วยชีวิตตัวเขาเอง มันก็จบไปแล้วและจะไม่มีโอกาสปีนขึ้นมาอีกแล้ว ตลอดชีวิต

เมื่อเจียง ชิงเย่ว์เห็นสิ่งนี้เธอก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ ท้ายที่สุด เจียง ซานไห่ ก็เป็นบิดาผู้ให้กำเนิดของเธอเช่นกันและการมีสถานการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น ทำให้เธอรู้สึกเสียใจและอารมณ์นับไม่ถ้วนอยู่ในใจ

อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้สงสารเจียง ซานไห่เลย

เพราะมันเป็นความผิดของเขาเองที่ทำให้ตนมาถึงจุดนี้ ทุกอย่างมันจบแล้ว

ชายผู้นี้ หลงมัวเมาในพลังอำนาจทั้งหมดในการเป็นเสาหลัก ดังนั้น นี่ก็เป็นราคาที่เขาต้องจ่าย

เขาบ้าไปแล้วจริงๆ และหากเขาไม่มัวหมกมุ่นแต่กับการที่จะเป็นเสาหลักมากเกินไป มันก็คงไม่เลวร้ายสำหรับเขา...

เมื่อซ่ง จือเหมยเห็นสิ่งนี้ เธอก็จะส่ายหัว อย่างปลงใจ แม้ว่าการแข่งขันของเธอกับเจียง ซานไห่จะดุเดือด แต่ความคลั่งไคล้ของเธอ มันก็ไม่หนักเท่ากับของเจียง ซานไห่

เจียง ชิงเย่ว์ พยักหน้าให้ ฉี เติ่งเสียน แล้วลุกขึ้นและไล่เขาออกไป แม้ว่าเธอจะบอกไปแล้วว่าเธอจะยุติความสัมพันธ์ แต่เจียง ซานไห่ก็โหดเหี้ยมและเธอก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ เพราะเธอเป็นลูกสาวแท้ๆของเขา

“เจียง ชิงเย่ว์ เป็นเด็กผู้หญิงที่ใจดี” ฉี เติ่งเสียนคิดกับตัวเอง

“มันไม่สำคัญ หากเจ้าต้องการความช่วยเหลือจากโมตู หลงเหมิน แค่ไปหาคุณซ่ง” ฉี เติ่งเสียนกล่าว

เมื่อสิ้นสุดเรื่องราวของตำแหน่งเสาหลักของโมตู หลงเหมินแล้ว อีกด้านของเฟิง หยุนสถานการณ์อันวุ่นวายในโมตูก็ดูเหมือนจะคลี่คลายลงแล้ว

"ท่านฉี!"

เจิ้ง โหยวปิงเดินขึ้นมาในเวลานี้ ใบหน้าของเขาหวาดกลัวเล็กน้อย

ฉี เติ่งเสียน ตบไหล่ของเขาแล้วพูดว่า "นายน้อยเจิ้ง ท่านทำงานได้ดีมาก ข้าจะทำตามคำสัญญาที่เคยให้ไว้อย่างแน่นอน ไม่ต้องกังวล"

เจิ้ง โหยวปิงพยักหน้าอย่างซีดเซียว

จ้าว มั่นเอ๋อร์เข้ามาในเวลานี้และพูดขึ้นอย่างหนักแน่น: "เจิ้ง โหยวปิง แม้ว่าเจ้าจะขอร้องเขา เจ้าไม่สามารถช่วยตระกูลเจิ้งของเจ้าได้! ข้าอยากให้ตระกูลเจิ้ง ของเจ้าถูกทำลายในวันพรุ่งนี้!"

ฉี เติ่งเสียน ยิ้มให้ จ้าว มั่นเอ๋อร์ และพูดว่า "เมื่อพระโพธิสัตว์ดินเหนียวข้ามแม่น้ำ เขาไม่สามารถป้องกันตัวเองได้ ท่านจ้าวเมื่อเจ้าพูดคำเหล่านี้ เจ้าควรคิดถึงการแก้ปัญหาของท่านเองใช่ไหม"

จ้าว มั่นเอ๋อร์ เหล่ตาของเขาแล้วพูดว่า "ตกลง ข้าจะรอดู แต่ข้าอยากเห็นว่าท่านทำให้ข้าเห็นแล้วว่าการที่จะปกป้องตัวเองได้มันยากแค่ไหน!"

“ดูสิ นี่จะไม่มาเหรอ?”

จู่ๆ ฉี เติ่งเสียน ก็หันหน้าไปมองที่ประตูแล้วพูดช้าๆ

จ้าว มั่นเอ๋อร์ ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นหันไปมอง สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป คนกลุ่มหนึ่งกำลังเดินมาทางเขา คนที่เป็นผู้นำกลุ่มคือ เหอ เหล่ย จากแผนกการเมืองของโมตู!

เหอ เหล่ยมีส่วนเกี่ยวข้องเล็กน้อยในเหตุการณ์หง เทียนตู แต่โชคดีที่การสอบสวนมีความชัดเจนในท้ายที่สุดและเขาก็จัดการได้

แต่ว่า ในที่สุดชีวิตสมรสของเขาก็พังทลายลงด้วยเหตุการณ์นี้ เขาและภรรยา เพิ่งหย่าร้างกันไม่นานนี้

“ท่านจ้าว มั่นเอ๋อร์ ท่านถูกสงสัยว่ากำลังคุกคามความมั่นคงของโมตูอย่างร้ายแรง สำนักงานการเมืองของเรากำลังจะมาจับกุมคุณแล้ว นี่คือหมายจับ โปรดให้ความร่วมมือ!” เหอ เหล่ยพูดอย่างโหดเหี้ยมเมื่อเขาเข้ามาพร้อมออกหมายจับมา