มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 844

ชาชัยได้ถอยแล้ว การถอยครั้งนี้ของเขา ได้ทำให้เขาสูญเสียโอกาสในการเป็นฝ่ายลงมือก่อนไป

แววตาของฉีเติ่งเสียงเต็มไปด้วยความเยือกเย็น ทันใดนั้นกล้ามเนื้อหลังของเขาได้ขยายออก สภาพของเขาตอนนี้ราวกับนกเผิงไม่ปาน พร้อมกับปล่อยหมัดออกไปทันที！

ชาชัยยกมือกำบัง ตอนนี้เขารับรู้ได้แค่ว่าแขนทั้งสองข้างถูกแรงกระแทกจนเริ่มชาขึ้นมาแล้ว

“หมัดนี้เต็มไปด้วยพลังที่สะสมที่นานถึงยี่สิบปี นายจะต้านไหวงั้นหรอ？”เสียงของฉีเติ่งเสียนลอยมาตามลม ไหล่เกิดการสั่นเล็กน้อย กล้ามเนื้อหลังขยับตาม พร้อมปล่อยพลังรอบสอง！

ชาชัยรับรู้ได้แค่ว่าทั้งขาและเท้าของเขาถูกแรงกระแทกจนชาไปหมดแล้ว วินาทีนี้ แม้แต่กำลังในการขยับตัวก็ไม่เหลืออยู่แล้ว

ภายในใจเขาเต็มไปด้วยความตะลึง“คำล่ำลือที่ว่ามวยสิงอี้ที่ฝึกจนเลยขั้นเซียนของหัวกั๋วนั้น เพียงแค่ปล่อยหมัดออดไป ก็สามารถให้ให้คนเป็นดั่งตะปูที่ถูกตอกไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้อีก......ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่าเป็นเรื่องหลอกซะอีก ไม่อยากจะเชื่อว่า จะมีกังฟูแบบนี้อยู่จริง？！”

“ฉันยอมแพ้แล้ว！！！”ชาชัยตะโกนเสียงดัง

สิ้นเสียงฉีเติ่งเสียน จึงผ่อนแรงลง พร้อมกับเก็บมือ

ชาชัยถึงกลับผ่อนลมหายใจด้วยความโล่งอก รู้สึกได้ว่าแรงของขาทั้งสองเริ่มกลับมาแล้ว เงยหน้าขึ้นก็พบเข้ากับฉีเติ่งเสียนที่ยืนอยู่ด้านหน้าในท่าทีผ่อนคลาย ทันใดนั้นแววตาได้ฉายแววเจ้าเล่ห์พาดผ่าน จากนั้นได้ยกเท้าและเตะเข้าไปที่เป้าของฝ่ายตรงข้ามทันที！

ชาชัยอาศัยในตู๋ซานเจี่ยวมาทั้งชีวิต จะมีแผนการหลอกลวงอะไรที่เขายังไม่เคยทำอีก？

เพียงแต่ เขากลับดูถูกความสามารถของฉีเติ่งเสียนเกินไป

ฉีเติ่งเสียนดูเหมือนไม่ได้ป้องกันอะไร ทำตัวชิวๆ แต่วินาทีที่ฝ่ายตรงข้ามยกขาขึ้นนั้น ร่างกายของเขาได้ขยับหลบ ฝ่าเท้าที่ส่งมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ในขณะเดียวกัน ขาขวาของเขาได้ยกขึ้น พร้อมกับใช้สกิลลูกเตะของวิชากังฟู เตะเข้าไปที่ขาของชาชัยหนึ่งที！

“พลั่ก！”

ชาชัยได้รับบาดเจ็บสาหัสแบบเดียวกันกับเหยียนมู่หลง！

เข่าของเขาถูกลูกเตะของฉีเติ่งเสียนเตะจนหักออกจากกัน สภาพราวกับต้นไม้ใหญ่ที่ถูกเลื่อยตัดล้มลงไปบนพื้นทันที

หลังจากที่ชาชัยล้มลงไปอยู่ที่พื้น เขากลั้นความเจ็บปวด แบกตัวเองทั้งกลิ้งทั้งคลานออกไปไกลกว่าสามสี่เมตร เพื่อสร้างระยะห่างให้กับตัวเอง

“อ๊าก......”ชาชัยตะโกนร้องด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับกอดไปที่เข่าของเขา ปวดจนเหงื่อท่วมไปทั้งตัว

โอวโม่ที่ยืนอยู่ด้านข้างอดที่จะตะลึงไม่ได้ นึกไม่ถึงว่าชาชัยจะถูกฉีเติ่งเสียนเตะขาขาดแบบสดๆ？ล้อเล่นอะไรกัน！

ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่รักษากฎกติกา？ยอมแพ้แล้วยังจะหลอกลวง ลอบโจมตี？”

หัวของชาชัยบัดนี้เต็มไปด้วยเหงื่อ ปวดร้าวจนใบหน้าเริ่มขาวซีด กัดฟันตอบ “คิดไม่ถึงว่านายจะเป็นยอดฝีมือที่เก่งกล้าขนาดนี้ ฉันตาถั่วเอง！จะว่าไป ของแบบกังฟู อยู่ในตู๋ซานเจี่ยวแบบนี้ ใช่ว่าจะมีประโยชน์มากมาย！”

ลูกน้องของชาชัยถูกการกระทำของฉีเติ่งเสียนทำให้กลัวจนตัวสั่น เพราะว่า ชาชัยในสายตาของพวกเขาแล้ว ราวกับการมีอยู่ของเซียนก็ไม่ปาน ขนาดใช้ปืนยิงยังยิงไม่โดน！

แต่ตอนนี้ เซียนในดวงใจของพวกเขา กลับขาขาดล้มอยู่ที่พื้น

“ฉันจะไว้ชีวิตหมาแบบนาย นายลองพูดพลังภายในโยคะพุทธตันตรยานที่นายฝึกให้ฉันได้ฟังหน่อยเป็นไง？” ฉีเติ่งเสียนก้าวขึ้นไป พร้อมพูดด้วยเสียงเรียบ

ชาชัยโกรธควันออกหู “แกทำฉันขาขาดไปข้างหนึ่ง แล้วยังจะอยากได้กังฟูจากฉันอีก？ฮ่าฮ่าฮ่า......ฉันว่านะ แกน่าจะฝึกจนสมองพังแล้วแน่เลยหว่ะ？”

ฉีเติ่งเสียนหลี่ตาลง รอยยิ้มที่มีก่อนหน้าบัดนี้ได้หายไปแล้ว

“ได้ ตกลง ฉันจะบอกมันทั้งหมดกับนาย！” ชาชัยพูดพลางตัวสั่น

ขณะที่พูด มือที่ซ่อนอยู่ด้านหลังของชาชัยได้ทำสัญลักษณ์มือส่งให้ลูกน้องของตน ความหมายคือให้รีบโทรเรียกคนโดยด่วน

“โยคะพุทธตันตรยาน ฝึกโดยการใช้พลังแห่งชีวิต พลังนี้ อยู่ในที่ฝึกศิลปะการต่อสู้หัวกั๋วของพวกนาย ถูกเรียกว่าเลือดลม......โยคะท่านี้ อธิบายเกี่ยวกับร่างกาย หัวใจ จิตวิญญาณสามอย่างนี้” ชาชัยที่นั่งอยู่บนพื้น ไม่กล้าพูดนอกเรื่อง เลยอธิบายวิธีการฝึกโยคะพุทธตันตรยานให้ฉีเติ่งเสียนฟังทันที

ฉีเติ่งเสียนตั้งใจฟังเป็นอย่างดี มีพยักหน้าบ้างเป็นบ้างครั้ง