มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 849

มั่วคังเห็นว่าใบหน้าของเฉินหยูอยู่ไม่สุข อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ กล่าว"คุณเฉินไม่ถือสา เธอก็ควรรู้ว่า ไข่ไก่ไม่ควรใส่ไว้ในตระกร้าใบเดียวได้! "

เฉินหยูกล่าวอย่างสงบ"คำพูดของนายพลมั่วคัง มีเหตุผล"

มั่วคังหันไปพล่าวกับลูกน้องว่า"ให้คุณอวี้คุนเข้ามาได้! "

ไม่นาน อวี้คุนเดินเข้ามา

เป็นชายวัยกลางคนที่สวมชุดราชวงศ์ถังทั้งตัว รูปลักษณ์และอารมณ์ดูเป็นสง่ายิ่งขึ้น มีกลิ่งอายของนักปราชญ์อย่างกับฉี่ปู้อวี่

ศิลปะกลต่อสู้กังฟูถูกฝึกจนถึงระดับสูงสุด ส่วนใหญ่ดูแล้วไม่ค่อยแข็งแกร่งโหดร้าย แต่พวกเขามีแต่กลิ่นอายแห่งความสง่างาม

สังคมเก่าแก่ของปรามาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ นี่อาจเป็นเหตุผลที่ว่า ดูเหมือนอ่อนแอ กลิ่นอายสง่างาม แต่เมื่อลงมือ อย่างนั้นจะน่ากลัวมาก

"คนคนนี้มีทักษะการต่อสู้ ลมหายใจถูกจำกัด เลือดลมจะจมอยู่ในจุดชี่ไห่ อาจจะกำลังขัดเกลาความแรงของตานจิ้งอยู่ แต่ว่าอาจจะยังไม่ถึงระดับตานจิ้ง......."ฉี้เติ่งเสียนมองไปที่อวี้คุน แอบคิดในใจ

อี้วคุนก็สัมผัสได้ถึงสายตาของเขา ขมวดคิ้ว และมองไป ก็เห็นชายอ้วนๆขาวๆ ในใจอดสงสัยไม่ได้

"อืม?เมื่อครู่ยังรู้สึกถึงผู้มีฝีมือสูงอยู่เลย ทำไมถึงเป็นไอ่อ้วนได้?อีกอย่าง ไม่เป็นอันตรายด้วย......"อวี้คุนคิดในใจ

สภาพฉี่เติ่งเสียนในตอนนี้ ไม่ต่างจากโจวกวางหรง ดูๆไปแล้วอยู่ในโหวตความสามารถไม่สูงมาก ไม่เป็นอันตราย

มั่วคังหัวเราะ กล่าว"คุณอวี้คัง ในที่สุดคุณก็มา! ฮ๊าฮาฮา.....ในเมื่อเป็นแบบนี้ อย่างนั้นเราออกเดินทางไปแพ้ไขปัญหาถึงที่เลยดีมั้ย?"

เมื่ออวี้คุนเห็นเฉินหยู อดไม่ได้ที่จะตะลึง กล่าว"นี่ไม่ใช่คุณเฉินหยูเหรอเนี่ย?ทำไมถึงมาอยู่กับนายพลมั่วคังได้ล่ะ?"

เมื่อพูดคำนี้ ในกายเขาแฝงไปด้วยจิตอาฆาต ล็อกตายที่เฉินหยู

เฉินเซียนเหอบอกแล้ว ถ้ารู้ว่าเฉินหยูแอบอยู่กับมั่วคัง อย่างนั้นก้ฆ่าเฉินหยูให้ตายก่อนแล้วค่อยว่ากัน!

มั่วคังหัวเราะ กล่าว"ฉันได้ยินชื่อเสียงคุณเฉินหยูมานานแล้ว ยังได้ยินมาแล้วเธอเป็นหญิงงาม ดังนั้นจึงเชิญเธอมานั่งคุยกันโดยเฉพาะ อีกอย่าง ลูกน้องของคุณเฉินหยู ก็มีคนมีความสามารถ ฉันก็ทำเพื่อเพิ่มหลักประกันความปลอดภัย! "

อวี้คุนหัวเราะ กล่าว"ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง! แต่ว่า ลูกน้องที่มีความสามารถของคุณเฉินหยู เป็นใครกัน?"

"ก็คือคนนั้นผู้จัดการฉี่! "มั่วคังชี้นิ้วไปที่ฉี่เติ่งเสียน ยิ้มกล่าว

อวี้คุนล่าวถาม"ผู้มีฝีมือสูง?ทำไมฉันดูแล้วไม่เหมือนล่ะ! ผู้จัดการฉี่ผู้นี้ เกรงว่าจะไม่ใช่ผู้มีฝีมือสูงด้านการดื่มกินเนื้อเหรอมั้ง?"

ฉี่เติ่งเสียนนั่งอยู่กับที่ไม่ขยับ เพียงแค่กล่าวนิ่งๆ"คุณอวี้ดูแล้วก็ไม่เหมือนผู้มีฝีมือสูงเหมือนกัน"

ใบน้าอวี้คุนปรากฎรอยยิ้มเล็กน้อย กล่าว"ทำไมคุณไม่มาลองดูล่ะ ดูว่าฉันหรือคุณใครจะสูงแค่ไหน?"

มั่วคังกลับปัดมือหัวเราะเสียงดังกล่าว"ฮ๊าฮาฮา พอแล้วพอแล้ว สองท่านอย่าได้ทะเลาะกันเลย วันนี้ คนที่จะต้องจะการจริงๆ คืออาจารย์ปัน อย่ามาต่อสู้ในที่ของฉัน! "

อวี้คุนกล่าว"ฉันจะไว้หน้านายพลมั่วคังในตอนนี้ก่อน อีกไม่นาน คุณจะได้รู้ว่าฉันสูงกว่าคุณแค่ไหน! "

ฉี่เติ่งเสียนไม่ได้ขยับ แต่เฉินหยูกลับใช้นิ้วเขียนตัวอักษรที่ฝ่ามือของเขา--ฆ่า!

ชัดเจนว่า เฉินหยูจะให้ฉี่เติ่งเสียนฆ่าอวี้คังซะ เนื่องจาก เรื่องที่เธอติดต่อส่วนตัวกับมั่วคัง จะให้เฉินเซียนเหอรู้ไม่ได้ ไ่อย่างนั้น สถานการณ์ของเขาทั้งสองคนในกวางหยางจะอันตรายมาก

ตอนี้เฉินเซียนเหอและเฉินหยูยังไม่ถึงขั้นฉีกหน้ากัน แต่ถ้าให้เธอรู้ว่าเฉินหยูต้องการเเตะต้องรากฐานของเขา อย่างนั้นคงต้องใช้มีดเขียงกันเล้ว

"ทำไมฉันต้องฟังคำพูดของคุณ?"ฉี่เติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะกล่าวนิ่งๆ

"เพราะฉันเซ็กซี่ไง! "เฉินหยูขยับแว่นตา กล่าวยิ้มหยี่

ฉี่เติ่งเสียนมุมปากกระตุ ฟังแล้ว นี่เป็นคำพูดของคนเหรอ?

มองออกว่า เธอพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อซ่อนความรู้สึกไม่พอใจของตัวเอง

แม้ว่าฉี่เติ่งเสียนก็เดินเส้นทางตีคน ฆ่าคนโหดร้ายอย่างกับมีดหัดผัก แต่ไม่มีทางที่ฆ่าตามอำเภอใจ อีกอย่างจะไม่รู้สึกมีความสุขเพียงเพราะเขาฆ่าคนตาย

พลังอันแข็งแกร่งมีไว้เเพื่อปกป้องตัวเองและอิสรภาพ แต่ไม่ใช่เพื่อความสุข

อำนาจ นี่ก็เช่นกัน

"รู้สึกว่าร่วมมือกับผู้ชายคนนี้ เหมือนกับหาหนังสือจากเสืออย่างนั้น"เฉินหยูยิ้ม ทำภาษามือให้ฉี่เติ่งเสียน

ฉี่เติ่งเสียนรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ช่างบรรยายจริงๆ แม้แต่ภาษามือก็เป็น?

เขาเป็นเพราะพ่อของเขาฉี่ปู้อวี่พูดไม่ได้ ดังนั้นจึงฝึกภาษามือ สิ่งที่ทำให้เขาหมดคำจะพูดก็คือ ฉี่ปู้อวี่จะไม่ใช่ภาษามือแบบนี้ ทั้งหมดเป็นการแสดงท่าทางไปมั่วซั่ว.....แม้แต่ หมาป่าโลคนนี้ยังเข้าใจว่าฉี่ปู้อวี่ต้องการพูดได้ดีกว่าลุกชายอย่างเขาอีก

ฉี่ปู้อวี่ตอบกลับ"เดิมทีก็เป็นการหาหนังสือจากเสือ ค่อยหาเวลาที่เหมาะสม แล้วลงมือทำเขาทันที! "

เฉินหยูพยักหน้า

แต่ว่า มั่วคังก็ใช่คนที่จะฆ่าได้ง่ายๆ เนื่องจากเขาอาศัยอยู่อย่างนี้ตั้งแต่เด็ก แน่นอนว่าความปลอดภัยเป็นเรื่องสำคัญที่สุด

ไม่ว่าจะเดินไปไหน มั่วคังจะนำปืนไรเฟิลจำนวนหลายสิบคนหรือหลายร้อยคนไปด้วยทุกที่ทุกเวลา เพื่อหลีกเลี่ยงมีคนเป็นอันตรายสำหรับความปลอดภัยของตัวเอง

"คนฆ่าสัตว์นี่ หน้าจะใกล้มาแล้ว?"

"พ่อของฉันกำลังจัดการหนูรอบเรือนจะโยวตู สำหรับเขาแล้ว หน้าจะไม่ใช่เรื่องยากอะไร"