มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 862

ฉี่เติ่งเสียนเคยพูดกับชาชัยไว้ วิธีพลังภายในโยคะพุทธตันตรยานเขาฟังแล้วเจ็ดสิบแปดสิบเปอร์เซ็นแล้ว ถึงเนื้อหลังจะสำคัญแค่ไหน ก็สามารถเดาได้เกือบจะแม่นยำ

นี่ไม่ใช่การหลอกคน แต่เป็นเรื่องจริง ถึงระดับการต่อสู้แบบเขา จะรับรู้ทุกอย่าง

ครั้งนี้เขาใช้ คือความลับของโยคะพุทธตันตรยาน

ขณะที่เลื่ยนนิ้วไปที่ซ่างกวนชังไห่ ร่างของฉี่เติ่งเสียนก็พองตัวขึ้นทันที เหมือนกับสมความปรารถนาใหญ่เล็กท่ามกลางพลังเหนือธรรมชาติของลัทธิเต๋า

ร่างของเราลอยสูง มือเท้าหนาขึ้น ร่างทั้งร่างมีกำลังมากขึ้น มีเสียงคางคกร้องในท้อง สองแขนนบิดเบี้ยว หลุดพ้นจากมือของซ่างกวนชังไห่ใรทันที

ซ่างกวนชังไห่ตกใจจนสีหน้าขาวซีด รู้สึกว่าคนตรงหน้านี้......ไม่อาจเรียกว่าคนได้อีกแล้ว!

"สู้เว้ย! "

ซ่างวนชังไห่รู้ด้วยว่าอีกฝ่ายมุ่งมาเพื่อเอาชีวิตแก่ของตัวเอง ร้องขอคงไม่มีประโยชน์แล้ว กดฟัน ปล่อยพลังทั้งร่างออกมา คิ้วสองข้างถูกย้อมด้วยเลือด!

นั่นคือการแตกของเส้นเลือดฝอยในกาย เลือดสดไหลออกจากผิวหนัง!

เท้าสองข้างของฉี่เติ่งเสียนลอยเหนือพื้น กระเบื้องหินอ่อนแตก ซีเมนต์ด้านล่างก็เป็นหลุ่มบ่อเช่นกัน......

เขามาถึงข้างหน้าของซ่างกวนชังไห่ราวกับเทพเจ้า ยกมือขึ้นแล้ววตบฝ่ามือไปที่หัวใจ!

ซ่างกวนชังไห่เสี่ยงชีวิตยื่นมือสองขางออกไปกำบัง แต่ฝ่ามือของฉี่เติ่งเสียนเคลื่อยนไหวอย่างกะทันหัน เปลี่ยนเป็นการเคลื่อยนไหวที่ กระชากมือของซ่างกวนชังไห่หักออกข้างนอก ตามด้วยก้าวใหญ่ แล้วเปลี่ยนมือเป็นท่าปิดกั้น

ท่านี้ ค่อนข้างคล้ายกับสนามรบโบราณไทเก๊กของอวี้เสี่ยวหลง!

มือกลายเป็นโล่ สกัดมือสองข้างของศัตรูไว้ข้างนอก เปลี่ยนหมัดกลายเป็นมีด โจมตีจุดสำคัญโดยตรง!

"เฮือก! "

เสียงดังเหมือนอุกกาบาตตกกระทบพื้น หลังของซ่างกวนชังไห่งอเป็นวงกว้าง อกข้างหน้า แทบจะไม่เห็นเนื้อดีๆสักชิ้น กระดูกทั้งหมดในกายถูกทำลายด้วยหมัดนี้!

ร่างของเขาบินไปกับแนวทะแยง กระแทกผนังเสียงดังเอี๊ยด จนกำแพงแตก ตัวยังแขวนอยู่บนผนังอย่างอิดโรยเหมือนภาพวาด

ซ่างกวนชังไห่ ถูกฉี่เติ่งเสียนใช้ท่า"หมัดซ่างปู้ปานหลาน"ตีจนเขาตาย!

ในเวลาเดียวกัน ฉี่เติ่งเสียนหันหลังอย่างรวดเร็ว เห็นฉี่ปู้อวี่กำลังต่อสู้อย่างหนักกับสี่มหาทูตพิเศษ

แน่นอนว่าศิลปะการต่อสู้ของฉี่ปู้อวี่สูงมาก แต่ต้องเผชิญหน้ากับผู้มีฝีมือสูงที่ฝึกตานเทียมสำเร็จเเล้วทั้งสี่คน พูดได้เลยว่ารับมือแทบไม่ได้

เวลานี้ ฉี่ปู้อวี่กระโดดอย่างกระทันหัน ราวกับแปลงร่างเป็นลาม้าที่ข้ามแม่น้ำถานซี ขาสองข้างเตะไปมากลางอากาศอย่างรุนแรง!

เขาใช้"ท่าเพกาซัสย่ำนกนางเเอ่น"เป็นการโจมตีเป็นรั้งสุดท้าย โยนตัวเองทิ้งกลางอากาศ ฆ่าเขาไม่ตาย ก็จะถูกเขาฆ่าตาย

แต่ท่านี้ของเขาใช้ได้อย่างดี เพราะเขารู้ว่าฉี่เติ่งเสียนได้ฆ่าซ่างกวนชังไห่แล้ว

ฉี่เติ่งเสียนกางเเขนขึ้น กุมหัวไว้ แล้วโค้งหลัง ราวกับหมีใหญ่ตัวหนึ่ง แกว่งไหล่ไว้ พุ่งชนเข้ามาโดยตรง ทุกที่ที่ผ่าน วุ่นวายไปทั้งแผง!

ฉี่ปู้อวี่เผชิญหน้ากับสองมหาทูตพิเศษ เขาถีบเขาออกกลางอากาศอย่างต่อเนื่อง ทั้งหมดสามครั้ง ทุกการเตะทรงพลังและหนักหน่วง

"ปั้ง! "

ทูตคนหนึ่งกำบังเท้าสองข้างไว้ แต่ครั้งสุดท้าย ถูกเตะก้านคอโดยตรง ตายคาที่ทันที

แต่ฉี่ปู้อวี้ล่วงลงพื้นในขณะนั้น เลือดลมฟื้นตัว การโจมตีที่แตกต่างกันสามครั้งปกคลุมเข้ามาทันที!

ในเวลานี้ฉี่เต่ิงเสียนก็ลงพื้นเช่นกัน ราวกับรถไฟพุ่งชเช้ามา ทำให้ผู้คนแตกแยกในคราวเดียว

"อย่าออมมือ ฆ่าพวกเขาให้ตาย!"ฉี่เติ่งเสียนกล่าวเสียงต่ำ

ชัดเจนว่าทั้งสี่คนนี้ต่างก็เป็นนักรบตายของตระกูลซ่างกวน ศิลปะการต่อสู้ขนาดนี้ หากฆ่าไม่ตาย จะกลายเป็นปัญหาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อถึงเวลาซ่อนและสังหารคนที่เกี่ยวข้องกับฉี่เติ่งเสียน ก็จะอันตรายมาก

"ในเมื่อฉันสามารถมาฆ่าคนถึงประเทศมี่ได้ แม้ว่าพวกเธอจะหนีไปที่ทวีปยุโรป หนีไปถึงอาร์กติกเซอร์เคิล ก็ไม่มีประโยชน์หรอก"

ฉี่เติ่งเสียนกล่าว เขากะทืบเท้าอย่างแรง เสียงดังปึ้ง ราวกับแผ่นดินไหว สะเทือนทั้งวิลล่า

ครั้งนี้ บางคนที่ขี้ขลาดฉี่รดออกมาทันที

วันนี้ผู้ที่ประสบเหตุการณ์เช่นนี้ คาดว่าทั้งชีวิตนี้คงจะหนีออกจากเงามืของฉี่เติ่งเสียนและฉี่ปู้อวี้สองคนนี้ไม่ได้

โดยเฉพาะซ่างกวนชั่งไห่ที่ถูกตีจนไปเขวนอยู่บนกำแพง มันเป็นคำเตือนที่น่าเวียนหัว......

"ฉี่......คุณฉี่ฉี่......ทั้งหมดนี้ไม่เกี่ยวกับฉัน มีร่วมกับเรื่องนี้ ทั้งหมดเป็นคนิดของซ่างกวนชังไห่ คุณอย่าฆ่าพวกเราเลย......"มีคนมีอาการทางจิตและอารมณ์ผิดปกติ ร้องไห้ออกมาอย่างสิ้นหวังทันที

ฉี่เติ่งเสียนยืนอยู่ที่ตระกูลซ่างกวนหลายสิบนาที เขาถ่วงเวลาให้ฉี่ปู้อวี้ มีเขาอยู่ที่นี่ คนพวกนี้ไม่กล้าไปส่งข่าว

แน่นอน ว่าในสายตาของฉี่เติ่งเสียนราวกัยเทพเจ้าและปีศาจาก คนของตระกูลซ่างกวน ยังคงอยู่ในความเงียบ

ฉี่เติ่งเสียนคำนวณเวลาพอสมควรแล้ว กล่าว"หวังว่าพวกคุณอย่าให้ฉันเจออีก! "

เมื่อพูดจบ เขาก็หันหลัง แล้วเลือกรองเท้าผ้าใบที่พอดีบนชั้นวางรองเท้ามาสวมใส่ ออกจากวิลล่า

ก่อนหน้านี้ที่ฉี่เติ่งเสียนและอวี้เสี่ยวหลงจัดการกับโมเมนหน่วยหนึ่ง ยังต้องระมัดระวัง ไม่ทิ้งร่องรอบของตัวเองไว้

แต่ครั้งนี้ เขาทำเรื่องนี้ สามารถทำได้อย่างปล่อยวาง ไม่ต้องกังวล

ฉี่เติ่งเสียนจากวิลล่าออกไปไม่นาน ก็รู้สึกว่าตัวเองถูกเล็ง หลังหัวหนาวเย็น

"ประเทศมี่มีผู้มีฝีมือสู้ด้วยเหรอ?ใครกัน?"