มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 881

อวี้เสี่ยวหลงและฉี่เติ่งเสียนชนหมัดที่แข็งแกร่งกัน รู้สึกว่าหมัดไม่มั่นคงอีกต่อไป เลือดลมในกายเริ่มพุ่งสูงขึ้น!

"หมัดของผู้ชายคนนี้รุนแรงมาก ไม่แปลกที่ทุกคนที่ต่อสู้กับเขาต่างก็พูดว่า ถ้าถูกเขาต่อยกด จะรู้สึกถึงความสิ้นหวัง"อวี้เสี่ยวหลงคิดในใจ

เธอจับข้อมือกลับ ปลายนิ้วอ่อนลง ปากของเธอโค้งเล็กน้อย และใช้มือหยุนไทเก๊กเพื่อคลายเครียด

เธอกำลังจะเข้ารับท่ารูปแบบการต่อสู้ กลับเห็นร่างของฉี่เติ่งเสียนดีดไปข้างหลังอย่างรุนแรง ถอยไปไกลสามเมตร

อวี้เสี่ยวหลงหายใจเข้าลึกๆ ก้าวไปข้างหน้าต่อเนื่อง เหยียบเดินเป็นเส้นตรง ก้าวไปถึงข้างหน้า ใช้ท่าในหมัดสิงอี้"เทพเต่าพ้นน้ำ"!

อวี้เสี่ยวหลงฝึกไทเก๊กและประทับท้าโดยเฉพาะ แต่ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่เข้าใจวิถีหมัดอื่น

ฝ่ามือสองข้างของธอเพิ่งจะเกาะไหล่ของฉี่เติ่งเสียนได้ ร่างของฉี่เติ่งเสียนก็ย่อลง ใช้ท่า"ทางเลี่ยงอันตราย"เคลื่อยนไหวไปทางซ้าย ราวกับกระดองเต่าขนาดใหญ่ หันไปทางด้านซ้ายของอวี้เสี่ยวหลงอย่างรวดเร็ว

เขาเพิ่งมาถึงด้านหลังของอวี้เสี่ยวหลง ก็เห็นขาขาวของอวี้เสี่ยวหลงยกขึ้น "ท่าหมาฉี่"ขาที่ซ่อนอยู่ระเบิดมา เตะไปที่เป้าของตัวเอง

อีกอย่าง การเตะนี้ อวี้เสี่ยวหลงใช้เทคนิคการประทับเท้าเต็มแรง สั้นแต่ดุร้าย ทั้งเร็วและลึกลับ!

ที่สำคัญคือ เธอกวาดขาหลัง ยังพาความรู้สึกวูบวาบมาด้วย ถ้าใช้ท่า"บังประตู"หรือท่า"พลังไก่ไขว้ขาว"ตั้งรับ ไม่แน่เท้าของเธออาจจะปลิวได้ ปั้งเจะไปที่ไข่ ตัดทายาททั้งหมดทันที

เตะครั้งนี้ ก็ทำให้ฉี่เติ่งเสียนโกรธมากเหมือนกัน แค่พูดคำสกปรกไม่กี่คำเอง จำเป็นต้องใช้การเตะที่โหดร้ายขนาดนี้มั้ย?

มือซ้ายขาวสองข้างไขว้กัน กดลงด้านล่าง คลิกหนึ่งเสียงกดลงที่ข้อเท้าและฝ่าเท้าของอวี้เสี่ยวหลง หยุดเคลื่อนที่กำลังลอยมาตัดทายาทของเขาโดยตรง

อวี้เสี่ยวหลงขมวดคิ้ว รีบบิดเอวใช้ท่า"หมัดกลับตัว"เหวี่ยงออกไป แต่ฉี่เติ่งเสียนกลับใช้เวลานี้หยุดร่างกาย ทันใดนั้นข้อต่อสะโพกก็เอียงไปข้างหน้าและกระแทก!

"ปั้ง! "

อวี้เสี่ยวหลงถูกข้อต่อสะโพกของฉี่เติ่งเสียนชนหน้าท้องอย่างแรง ทันใดน้นร่างทั้งร่างก็บินออกไปราวเมฆ

ฉี่เติ่งเสียนหัวเราะ กล่าว"ครั้งหน้าค่อยมาหารือด้วย! ฉันขอไปก่อน ไปหาอีเลียน่า จินหวาถามสถานกาณ์"

เมื่อพูดจบ เขาไม่ได้คิดเลย ร่างกายหดตัวลง ราวกับลูกบอล กระโดดขึ้น พุ่งออกไปในช่องหน้าต่างเล็กที่เปิดอยู่ออกไปทันที!

ร่างอวี้เสี่ยวหลงยังอยู่กลางอากาศ บิดร่างกลับมา ยื่มมือไปตบกำแพง เสียงดังปั้ง มั่นคงร่างกายไว้ ลงพื้นอย่างมั่นคง

"วัวเหล็กไถนา?！！！！！！"

แน่นอนว่าอวี้เสี่ยวหลงรู้ว่าศิลปะการต่อสู้ท่าสุดท้ายของอวี้เสี่ยวหลงเคลื่อยนไหวแบบไหน อดไม่ได้ที่โกรธจนหนาแดง แทบรอไม่ไหวที่จะหาปืนกลอีกสักสองกระบอกยิงมันให้ตาย

วิธีการกมวยของเสิ่งเซี่ยงกั๋วเน้นที่หัวเข่า ข้อศอก ศิลปะการต่อสู้ของอาณาจักรโคกูรยอเน้นท่าขา มีเพียงศิลปะการต่อสู้ของหวากั๋วลึกซึ้งที่สุด ทุกส่วนของร่างกาย สามารถใช้เป็นอาวุธในการจมตตีศัตรูได้ เช่นไหล่ หลัง เอว และยังมี......ข้อต่อสะโพก

บางทีการโจมตีในสถานที่เหล่านี้อาจไม่รุนแรงเท่ากับหมัและเท้า แต่เมื่อตีโดนคน ก็สามารถสร้างความเสียหายได้ ทำให้เสียสมดุล ตามด้วยท่าเคลื่อยนไหวท่าไม้ตาย

ใช้วิถีนี้กับอวี้เสี่ยวหลง ค่อนข้างไม่เคารพกันสักหน่อย

แต่ว่า นี่จะโทษฉี่บางคนไม่ได้ เป็นเธอที่ลงมือโหดร้ายเตะสุดชีวิตเอง.......อืม จะโทษก็โทษหลี่ปั่นเสียน เกี่ยวอะไรกับรองหัวหน้าอย่างฉี่เติ่งเสียน?

"คนที่สามารถวิจารณ์ศิลปะการต่อสู้ของอวี้เสี่ยวหลง จะต้องทำลายความว่างเปล่าได้ เช่นผู้มีฝีมือสูงหยั่งเห็นพระเจ้า"

"ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคนนั้นเป็นใคร?เธอถึงไม่บอกพวกเรา?"

"เอ๋ จะเห็นได้ว่าประเททศเรามีอาณาเขตกว้างใหญ่และทรัพยากรอุดมสมบูรณ์ ฉันไม่รู้เลยด้วยซ้ำ"

"อืม?หลังจากที่เธอเห็นฉัน ทำไมไม่สงสัยอะไรเลย?"ฉี่เติ่งเสียนถามอย่างสงสย"หรือมีคนบอกเธอ ว่าฉันกลับมา?"

อิเลียน่า จินหวาแขวนกระเป๋าไว้บนตะขอ ยิ้มให้ฉี่เติ่งเสียน ก้มลงถอดส้นสูงเล็ก กล่าว"คุณทายสิ?"

กการแต่งหน้าของเธอวันนี้ประณีตเป็นพิเศษ ต่างหูสวยห้อยอยู่บนหู ผมบลอนด์เรียบลื่นของเธอถูกสระในตอนเช้าเช่นกัน ร่างท่อนบนเป็นเสื้อเชิ้ตผู้หญิงมีสไตล์ ท่อนล่างเป็นกระโปรงเค้กฟูๆ ขาเหรอ......เอลเอสพีต่าก็ชอบถุถงน่องสีดำ!

ฉี่เติ่งเสียนขมวดคิ้ว กล่าว"หรือว่าเธอนอกใจฉันเหรอ กำลังรอผู้ชายคนอื่น เห็นว่าฉันอยู่ที่นี่ ถึงได้แสร้งทำเป็นสงบ?"

อิเลียน่า จินหวาถอดลองเท้าเสร็จ เดินเข้ามาพร้อมถุงอาหารเต็มถุง กล่าว"ฉันสามารถเดาได้ว่าคุณมาที่นี่เป็นเรื่องที่ง่ายมาก เพียงแค่ว่า ฉันมั่นใจเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น"

"ขอรายละเอียดเพิ่มเตมา?"ฉี่เติ่งเสียนกล่าวถาม

"พ่อบ้านอาฝูของประธานเซี่ยงทักฉันก่อนที่เขาจะจากไป ให้ฉันช่วยแนะนำประธานเซี่ยง ดูแลบริษัท......"อิเลียน่า จินหวายิ้มกล่าว"ฉันรู้ว่าเขาต้องจากไปแล้ว และมันมีความหมายต่อประธานเซี่ยงแค่ไหน คุณรู้อยู่แล้ว! "

"เขาไปแล้ว ประธารเซี่ยงต้องเสียใจมากแน่......อย่างไงคุณก็ต้องมาหาประธารเซี่ยง"

"อีกอย่าง วันนี้ฉันเห็นประธารเซี่ยงหมัดผม ดินสอก็หายไปเช่นกัน ฉันก็รู้แล้ววว่ายังไงคุณก็ต้องมา"

ฉี่เติ่งเสียนฟัแล้วพูดไม่ออก เด็กผู้หญิงจากเผ่านักรบจะมีจิตใจที่อ่อนเช่นนี้ได้อย่างไร?

ที่แท้ ผู้หญิงที่ฉลาดมากก็ไม่ใช่เรื่องที่ดี

เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหลี่หยุนหว่านและหยางกวนกวนมีไอคิวของอิเลียน่า จินหวาหรือไม่ อย่างนั้นชีวิตของตัวเอง จะอยู่ได้อีกมั้ย?