มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 9

อวี๋ไคเหอยิ้มเยาะเย้ย สมาคมการค้ามังกรดําเป็นเจ้าโลกในจงไห่ เขายังต้องเห็นแก่หน้าผู้หญิงสองคนนี้ด้วยเหรอ?

“คุณเป็นอะไรของคุณ ถ้าอยากให้ผมไว้หน้าคุณ ในเมื่อเธอไม่ดื่ม คุณก็ดื่มแทนสิ? !” อวี๋ไคเหอมองไปที่หลี่อวิ๋นหว่าน และถามอย่างเฉยเมย

พี่น้องรอบๆตัวอวี๋ไคเหอต่างก็พากันหัวเราะและมองไปที่หลี่อวิ๋นหว่านกับเฉียวชิวเมิ่งด้วยสายตาที่สนุกสนาน

ในความเห็นของพวกเขา ผู้หญิงสองคนนี้ก็เหมือนเต่าที่ติดอยู่ในขวดโหล

หลี่อวิ๋นหว่านมีสีหน้าซีดเซียวทันที เธอดื่มแอลกอฮอล์ไม่เก่ง ถ้าเกิดเธอดื่มไวน์ขวดนี้ขึ้นมาจริงๆ เกรงว่าเธอจะต้องได้ไปล้างท้องที่โรงพยาบาลแน่นอน

อวี๋ไคเหอพูด: “คุณเฉียว ผมให้โอกาสคุณแล้วอยู่ที่ว่าคุณจะคว้ามันได้หรือเปล่า”

เฉียวชิวเมิ่งเม้มปากในขณะที่ถือขวดไวน์อยู่มือ ด้วยความลังเลใจ

“เธอดื่มไม่ได้นะ…” หลี่อวิ๋นหว่านกัดฟันและยังคงยืนกรานในความคิดเห็นของเธอเอง

ใบหน้าของอวี๋ไคเหอดูไม่ค่อยสบอารมณ์ นั่นทำให้เขามุ่งตรงไปยังหลี่อวิ๋นหว่าน และพูดอย่างเยาะเย้ยว่า “ถ้าคุณไม่ให้เธอดื่ม คุณก็ดื่มมันแทนสิ! ”

หลี่อวิ๋นหว่านเป็นคนบอบบางน่าทะนุถนอม เธอไม่เคยถูกปฏิบัติอย่างหยาบคายแบบนี้มาก่อน

แต่หลังจากนั้นเธอก็ไม่กล้าพูดอะไรสักคํา อีกฝ่ายเป็นถึงสมาชิกของสมาคมการค้ามังกรดํา เธอไม่กล้าที่จะให้เกิดความขุ่นเคืองได้

สมาคมการค้ามังกรดํา เป็นสมาคมที่สามารถจับมือกับหวังว่านจินคนที่ร่ํารวยที่สุดในจงไห่และจับมือกับเซี่ยงซื่อกรุ๊ปที่ซึ่งเป็นองค์กรชั้นนําในจงไห่ได้

เฉียวชิวเมิ่งรู้ว่าขีดจำกัดการดื่มแอลกอฮอล์ของหลี่อวิ๋นหว่านคือเท่าไร เธอคิดไม่ถึงว่าการกู้คืนกนี้ที่ค้างชำระ 20ล้านมันจะยากเย็นขนาดนี้ เธอพูดอย่างหนักแน่นว่า : “ถ้าฉันดื่ม หนี้ค้างชําระ 20 ล้านนั่น คุณอวี๋ก็อย่าผิดสัญญาก็แล้วกัน! ”

หลังจากพูดแบบนี้ เฉียวชิวเมิ่งก็เอาริมฝีปากของเธอแตะไปที่ปากขวดไวน์

อวี๋ไคเหอหัวเราะและพูดว่า “โอเค คุณเฉียวคุณนี่ตรงไปตรงมาจริงๆ! ”

เฉียวชิวเมิ่งอดทนต่อความเจ็บปวดจากความร้อนของแอลกอฮอล์ที่อยู่ในลําคอและกำลังไหลไปที่ท้องของเธอ

เมื่อแอลกอฮอล์กำลังออกฤิทธิ์ เธอก็แทบจะเป็นอัมพาต เธอพูดกับอวี๋ไคเหออย่างมึนงงว่า “คุณอวี๋ ฉันดื่มไวน์ขวดนี้แล้ว คุณก็ควรจะคืนเงิน 20 ล้านที่ค้างชําระให้ฉันด้วย...”

“ตอนนี้ฉันดื่มต่อไม่ไหวแล้ว ฉันขอตัวกลับก่อน...

อวี๋ไคเหอคว้าข้อมือของเฉียวชิวเมิ่งไว้แล้วยิ้ม “เงินจะถูกส่งคืนอย่างแน่นอน แต่หายากที่จะเห็นฮีโร่หญิงที่ตรงไปตรงมาอย่างคุณเฉียวแบบนี้ !”

“เพียงแต่ผมยังสนุกไม่พอเลย ถ้าคุณเฉียวจะกลับไปตอนนี้มันจะไม่เป็นการดูหมิ่นผมไปหน่อยเลยเหรอ? ”

เฉียวชิวเมิ่งรู้สึกว่าท้องของเธอกำลังปั่นป่วน หลี่อวิ๋นหว่านรู้สึกเป็นกังวลมาก ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเฉียวชิวเมิ่งจะถูกอวี๋ไคเหอลวนลามแน่นอน!

“ไอ้บ้าฉีเติ่งเสียนทำไมยังไม่มาอีก เมิ่งเมิ่งกำลังถูกลวนลามอยู่แล้ว! ”หลี่อวิ๋นหว่านกระทืบเท้าอย่างเร่งรีบ แต่เธอก็ไม่กล้าจะยั่วยุอวี๋ไคเหอ

เจ้านายของอวี๋ไคเหอคือจ้าวเฮยหลง ประธานหอการค้ามังกรดํา จ้าวเฮยหลงเป็นคนแบบไหน? ถ้าวันนี้คุณสามารถยิงธนูกับอวี๋เสี่ยวหลงได้ ก็สามารถจินตนาการได้เลยว่าจะแย่แค่ไหน

เฉียวชิวเมิ่งยืนไม่ไหวแล้ว เธอพูดอ้อนวอน : “คุณอวี๋ปล่อยฉันกลับบ้านเถอะ ฉันดื่มต่อไม่ไหวแล้ว! ”

แต่อวี๋ไคเหอกลับยิ้มและพูดว่า “ดื่มอีกสักแก้ว แล้วผมจะปล่อยคุณไป”

“ออกไปนะ! ” เฉียวชิวเมิ่งทนไม่ไหวแล้ว เธอกรีดร้องและก็ยกขวดไวน์ในมือฟาดไปที่หัวของอวี๋ไคเหอ

“เพล้ง! ”

อวี๋ไคเหอก้าวถอยหลัง เอามือกุมหัวแล้วร้องด้วยความเจ็บปวด

“นังสารเลว! ” ดวงตาของอวี๋ไคเหอเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธ เขาเตะไปที่หน้าท้องของเฉียวชิวเมิ่งทำให้เธอกระเด็นออกไป

เมื่อหลี่อวิ๋นหว่านเห็นฉากนั้น เธอก็กลัวจนหน้าซีด คิดไม่ถึงว่าเฉียวชิวเมิ่งจะกล้าเอาขวดไวน์ฟาดไปที่หัวของอวี๋ไคเหอ

“แย่แล้ว เมิ่งเมิ่งเกิดเรื่องใหญ่แล้ว! ”

หลี่อวิ๋นหว่านรู้สึกกลัวจนขนลุก นี่ฉีเติ่งเสียนบ้าไปแล้วเหรอ ทำร้ายเขาขนาดนั้นนี้แล้วยังจะเอาหนี้ค้างชําระ 20 ล้านคืนอีก? !

“แม่แกสิ ยังอยากจะได้หนี้ค้างชำระคืนอีก? ถ้าแกแตะต้องฉัน ฉันจะฆ่าแกทั้งตระกูล! ”

“ฉันจะบอกแกให้นะ ถ้าแกไม่คืนหนี้ที่ค้างชำระไว้ แกต้องคุกเข่าลงเป็นเวลาสามวันคืนและขอร้องให้ฉันให้อภัยแก! ไม่อย่างนั้น...”

อวี๋ไคเหออยากจะด่าออกไป แต่ฉีเติ่งเสียนกดหัวเขาไว้จากด้านหลัง ใบหน้ากระแทกกับโต๊ะและมีเลือดไหลออกมาจำนวนมาก เขาจึงทำได้เพียงแค่ร้องไห้ขอความเห็นใจ

อวี๋ไคเหอกลัวจนร้องไห้คร่ำครวญ “ลูกพี่ อย่าตีฉันอีกเลย...เงินนั่นฉันเอาออกเองไม่ได้”

“เงินนี้ลงนามโดยคุณจ้าว ก่อนจึงจะถูกโอนจากแผนกการเงินและส่งคืนให้กับตระกูลเฉียว”

“แม้ว่าจะทุบตีฉันจนตายตอนนี้ ฉันก็เอามันออกมาให้ไม่ได้! ”

ฉีเติ่งเสียนขมวดคิ้วและพูดอย่างเฉยเมยว่า “โอเค งั้นขก็บอกให้ไอ้หน้าปลาไหลจ้าวเตรียมเงินให้ฉัน แล้วฉันจะมารับมันด้วยตัวเองทีหลัง! ”

อวี๋ไคเหอพยักหน้าซ้ําแล้วซ้ําเล่า แต่ในใจนั่นแอบด่าแม่เขาอยู่ตลอดเวลา : “แม่งเอ๊ย ต้องการเงินคืนเหรอ? ครั้งหน้ามาฉันจะให้คนจัดการแกให้พิการไปเลย! ”

“ไปกันเถอะ มัวยืนเหม่อทําอะไรอยู่! ” ฉีเติ่งเสียนพูดกับหลี่อวิ๋นหว่าน พร้อมกับพยุงเฉียวชิวเมิ่งเดินออกไป

เมื่อหลี่อวิ๋นหว่านได้สติตื่น ก็รีบเดินตามฉีเติ่งเสียนออกไปจากสถานที่แห่งนี้ ส่วนปัญหาจะเกิดขึ้นตามมาในอนาคตมันไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องมาคิดในตอนนี้

“ฉีเติ่งเสียน นายไม่อยากมีชีวิตแล้วหรือไง ลงไม้ลงมือขนาดนั้น รู้ไหมว่าผลที่ตามมาจะเป็นอย่างไร? ! ” หลี่อวิ๋นหว่านใจสั่นพร้อมกับเดินตามเขาออกไป

ฉีเติ่งเสียนขี้เกียจตอบคำถาม เมื่อเดินออกมาถึงข้างนอกเขาก็ส่งเฉียวชิวเมิ่งให้กับหลี่อวิ๋นหว่าน แล้วบอกให้เธอพาชิวเมิ่งกลับไปที่บ้านเฉียว ส่วนเขาจะกลับไปหมู่บ้านคฤหาสน์อวิ๋นติ่ง

เช้าวันรุ่งขึ้น ฉีเติ่งเสียนขับรถเปิดประทุน Phaeton มาเยี่ยมที่บ้านเฉียว

ทันทีที่เขาเข้าประตูมา ก็เห็นเฉียวชิวเมิ่งนอนอยู่บนโซฟา มีจังเซ่าเจี๋ยนั่งอยู่ด้านข้าง

จังเซ่าเจี๋ยพูดปลอบด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่น : “ชิวเมิ่งไม่เป็นไรแล้วนะ คุณพักผ่อนให้เต็มที่เลย ผมเป็นคนช่วยคุณกลับมาเอง”