มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 900

“ฉิงเกอ เลิกคิดได้แล้ว หาคนอื่นดีที่สุด”

หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนจากไปแล้ว หวงเหวินหลั่งก็ตบไหล่ของหวงฉิงเกอและพูดด้วยความจริงใจ

หวงฉิงเกอถอนหายใจและพูดว่า “ทำไม?”

หวงเหวินหลั่งกล่าวว่า: “ข้อกล่าวหาที่เขาแบกอยู่ตอนนี้มันใหญ่เกินกว่าที่ฉันจะรับได้ ยิ่งไปกว่านั้น ความรับผิดชอบที่เขาแบกรับนั้นหนักเกินไปและจะทำร้ายลูกได้”

หวงฉิงเกอกางมือออกพร้อมยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า: “สิ่งสำคัญกว่านั้นคือเขายังไม่ชอบหนู เขาอยากจะไปงานปาร์ตี้ออนเซ็นมากกว่าไปเดทกับหนู!”

“.....”

หวงเหวินหลั่งพูดไม่ออก

เมื่อเดินทางออกจากตระกูลหวง ฉีเติ่งเสียนก็กลับมามีรูปร่างอ้วนท้วนอีกครั้ง

หวงฉีปินรู้สึกประหลาดใจและพูดว่า: “เฮ้ พี่ชาย ความสามารถของคุณค่อนข้างยอดเยี่ยมเลย เหมือนกับการเปลี่ยนแปลงของสามสิบหกสิ่งลัทธิเต๋าใช่ไหม?!”

ฉีเติ่งเสียนยิ้มและพูดว่า “ไม่เลวนี่”

“อะแฮ่ม... คุณจะเพิ่มน้ำหนักที่ตรงไหนก็ได้?” หวงฉีปินถามอย่างสงสัย

ฉีเติ่งเสียนมองเขาแปลก ๆ แล้วพูดว่า “ฉันคิดว่านายกำลังขับรถอยู่”

หวงฉีปิน หัวเราะและพูดว่า: “ฉันทำได้ไหม ถ้าเป็นเช่นนั้น ฉันจะนับถือคุณเป็นอาจารย์!”

ฉีเติ่งเสียนส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่ได้”

จู่ๆ หวงฉีปินก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยและพูดว่า: “ไม่มีประโยชน์ ถ้าไม่เรียนรู้ มันน่าเบื่อ! ไปกันเถอะ ฉันจะพาคุณไปดูออนเซ็นในเซียงซาน มีออนเซ็นชื่อเกาะจวินอวิ๋นออนเว็น นี่ เห็นไหมว่ามีออนเซ็นอยุ่ทุกมุมโลก”

ฉีเติ่งเสียนมองเขาอย่างสิ้นหวังเล็กน้อยแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม: “คุณชายอาปิน ทำไมนายถึงคิดที่จะไปออนเซ็นอยู่ตลอด ไม่ว่านายจะไปอยู่ที่ไหน? ด้วยความสามารถของนาย เล่นกับใครก็ได้จะดาราดัง นางแบบก็ได้ทั้งนั้นใช่ไหม?”

หวงฉีปินส่ายหัวแล้วพูดว่า: “นั่นแค่อาศัยชื่อเสียงของพ่อโดยไม่ตั้งใจ! แต่ฉันเป็นคนมีหลักการมากพอ ฉันสามารถไปออนเซ็นได้โดยไม่มีภาระใด ๆ ฉันมีทั้งเงินทอง แถมยังสามารถส่งเสริมเศรษฐกิจให้พัฒนาได้อีกด้วย แต่สิ่งที่คุณพูดมันเป็นแค่เรื่องของสไตล์และสร้างทัศนคติที่ไม่ดีหรือภาพลักษณ์ที่ไม่ดีต่อมัน”

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างไม่เป็นทางการ: “หึ นี่คืออุดมการณ์ว่างั้น!”

หวงฉีปินกล่าวว่า: “ถ้าอย่างนั้นคุณก็คงไม่มองว่าฉันเป็นใคร”

ฉีเติ่งเสียนพูด: “ช่างเถอะ นายไปที่ออนเซ็นแค่ไปเพื่อมันจะส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจ ฉันยอมรับมันก็ได้”

หวงฉีปินชอบออกไปออนเซ็น แต่ฉีเติ่งเสียนไม่คิดว่ามันน่ารังเกียจ แต่เขากลับคิดว่าเขามันค่อนข้างดีเลยทีเดียว

ฉีเติ่งเสียนตามหวงฉีปินไปที่เกาะจินอวิ๋นออนเซ็นเพื่อเรียนรู้เพิ่มเติม ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะเรียกสถานที่นี้ว่าเกาะจินอวิ๋นออนเซ็นเงินที่ใช้เป็นทองคำกับเงินจริงๆ

เงิน......

ค่าเข้าสามร้อย ค่าห้องส่วนตัวหกร้อยค่าบริการทั้งหมดเริ่มต้นที่สามพัน

หวงปินถือหุ้นในบริษัทของลุงหวงเหวินเทาและเขาได้รับเงินปันผลจำนวนมากทุกเดือน ยังทั้งเขายังจ่ายเงินไปเล็กน้อย ไม่มีปัญหาเลยกับเงินที่ได้หนึ่งล้านต่อเดือน

ฉีเติ่งเสียนใช้เงินหลายหมื่นเพื่อเลือกสองชื่ออันดับต้นๆ ตอนนี้เขารู้สึกปล่อยวาง

หมอนวดจากประเทศเจี๋ยเผิงกั๋วได้รับความนิยมมากที่สุด ผู้หญิงในประเทศนี้ได้รับพรพิเศษ แถมยังเชื่อฟังมากอีกด้วย

ฉีเติ่งเสียนเลือกจากเจี๋ยเผิงกั๋วมาหนึ่งและจากเซียงซานมาอีกหนึ่งอย่างง่ายดาย

หมอนวดทั้งสองมองไปที่ฉีเติ่งเสียนด้วยความรักใคร่

“เธอ บีบเท้าซ้าย”

“เธอ บีบเท้าขวา!”

ฉีเติ่งเสียนนอนลงบนโซฟาสบาย ๆ แล้วพูดกับหมอนวดผู้ทรงเสน่ห์ทั้งสองคน

“ไอ้เด็กข้างถนน กล้าดียังไงมาพูดกับฉันแบบนี้!”

ฉีเติ่งเสียนหยิบเงินสามหมื่นข้างเตียง โยนเงินหนึ่งหมื่นหยวนให้หมอนวดทั้งสองคน แล้วพูดว่า: “เวลาของเธอหมด ก็ไปเพิ่มอีกหนึ่งชั่วโมง ปล่อยให้เจ้าชายรอไป ”

หมอนวดทั้งสองคนกลัวเกินกว่าจะพูดได้ แน่นอน พวกเขารู้ว่า “เจ้าชาย” ที่ชายผู้แข็งแกร่งกำลังพูดถึงคือใคร

นั่นคือลูกชายของหัวหน้าของสมาคมเหอเหลียนเซิ่ง เกาะจินอวิ๋นแห่งนี้ได้รับการคุ้มครองโดยเหอเหลียนเซิ่ง ใครกล้ายั่วโมโหเขากัน?

“รนหาที่ตาย?” ชายที่แข็งแกร่งเลิกคิ้ว ยื่นมือออกบีบคอของฉีเติ่งเสียนที่นอนอยู่บนเตียง

ฉีเติ่งเสียนนอนนิ่งและไม่ขยับ เขาแค่ยกมือขวาขึ้น คว้ามันขึ้นไปในอากาศ แล้วจับมือของชายที่แข็งแกร่ง เขายิ้มแล้วพูดว่า “ไปกินขี้ซะ!”

เขาขยับนิ้ว มีเสียงหักดังลั่น ข้อมือของชายที่แข็งแกร่งหัก ข้อมือบิดเบี้ยว มันช่างน่าสยดสยองที่ได้เห็น

เขาผลักชายที่แข็งแกร่งออกไป จากนั้นก็มีเสียงกรีดร้อง ก่อนจะล้มไปข้างหลัง จับมือของเขา กลิ้งไปมาบนพื้นด้วยความเจ็บปวด

“นี่เป็นสังคมยุคใหม่แล้ว เขาเป็นเจ้าชายที่ไหนกันล่ะ เขาเป็นชนชั้นกลางที่น่ารังเกียจจริงๆ!” ฉีเติ่งเสียนส่ายหัวและพูดกับช่หมอนวดทั้งสองคนที่กำลังตกตะลึง “สาวสวย อย่าตกใจไป ทำต่อเลย!”

หมอนวดทั้งสองกลับมามีสติสัมปชัญญะและรีบบีบเท้าของฉีเติ่งเสียน พวกเธอตกใจกลัวและอดไม่ได้ที่จะออกแรงใส่มือมากขึ้น อาจจะทำในคนปกติกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

แต่ฉีเติ่งเสียนเป็นคนแข็งแกร่งมีผิวหยาบกร้าน หนังหนา เท้าใหญ่ของเขาสามารถฉีกรองเท้าเป็นชิ้น ๆ ได้อย่างง่ายดาย เขาสามารถรับมือได้ไม่ว่าจะบีบมันแรงแค่ไหนก็ตาม

ในที่สุดชายที่แข็งแกร่งก็ลุกขึ้นและพูดด้วยความโกรธ: “ไอ้บ้าเอ๊ย รอฉันก่อนเถอะ ฉันจะเอาคนกลับมาฆ่าแน่ ฝากไว้ก่อนเถอะ!”

หลังจากพูดแบบนี้เขาก็รีบวิ่งออกจากห้องส่วนตัวไป

“ไอ้คนงี่เง่าคนนั้นพูดว่าอะไรนะ?” ฉีเติ่งเสียนถามหมอนวดที่อยู่ทางขวามือของเขา

“คุณเอ่อ...เขาบอกให้คุณรอ แล้วเขาจะหาคนมาทำร้ายคุณให้ตาย!”