มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 903

เหลียงเซียวโกรธมาก เพิ่งอยากจะปืนขึ้นมาจากบนพื้นเพื่อโจมตี ก็ถูกฉีเติ่งเสียนกดศีรษะเอาไว้อย่างโหดเหี้ยม!

“ปัง!”

เสียงกลัดกลุ้มดังขึ้น เหลียงเซียวสีหน้าเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม

ฉีเติ่งเสียนก็พูด“มีที่ไหนกันที่จะให้พวกนายลงมือกับเพื่อนฉัน ฉันยังมีเหตุผล!”

หวงฉีปินเห็นฉากนี้ อดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้นมา รีบกะพริบไปอยู่ด้านข้างฉีเติ่งเสียน

เขาก็ไม่ใช่คนโง่ รู้ว่าว่าพึ่งพาฉีเติ่งเสียนก็คือปลอดภัยมาก หลีกเลี่ยงที่จะถูกตบหน้าอีก

เหลียงเซียวถูกกระแทกหน้าจนเจ็บ ก็ร้องโอดครวญขึ้นมา พลางพูดต็โกน“แจ้งทางการ ให้ผู้บัญชาการฮั่วเข้ามาจัดการ!ฉันไม่เชื่อ พวกเขาจะกล้าต่อต้านฝ่ายทางการ!”

หวงฉีปินหันไปพูดกับฉีเติ่งเสียน“นี้ไม่ใช่มาแล้วเหรอ ไม่ต้องโทรศัพท์หาพ่อฉัน!”

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะฮ่าๆ อีกเดี๋ยวผู้บัญชาการฮั่วคนนี้มาแล้วแต่ไม่รู้จักหวงฉีปินนั่นก็เป็นเรื่องตลกแล้ว

เถ้าแก่กวนเห็นฉีเติ่งเสียนไม่ปล่อยเหลียงเซียว เขาก็รู้ว่าครึ่งหนึ่งคือพบกับคนเดนตายแล้ว ถ้าพึ่งพาคนของสมาคม ไม่แน่อาจจะจัดการไม่ได้ ทำได้เพียงแจ้งฝ่ายราชการ

เขาก็ต่อสายโทรศัพท์ไปหาผู้บัญชาการฮั่ว พูดเสียงเคร่งขรึม“ผู้บัญชาการฮั่ว มีคนมาก่อกวนที่เกาะจินอวิ๋น ทำร้ายคุณชายของเหลียนเซิ่ง ตอนนี้ยังจับคนเอาไว้เป็นตัวประกัน รบกวนคุณมาจัดการหน่อย?!”

ฮั่วตัวอดไม่ได้ที่จะชะงักไป และพูด“จับตัวเหลียงเซียวของเหอเหลียนเซิ่งเป็นตัวประกัน?”

ฮั่วตัวก็มีประสบการณ์ที่มั่งคั่ง เซียงซานสถานที่แบบนี้ มีสมาคมมากมาย ถึงแม้ว่าจะถูกกวาดล้างบ้างแล้ว แต่ก็ยังมีการก่อกวนเกิดขึ้น

เขาได้ยินว่าเหลียงเซียวถูกตีและยังถูกจับเป็นตัวประกัน ก็ไม่กล้าเมินเฉย หลีกเลี่ยงไม่ให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ ถ้าอย่างนั้นก็ยุ่งยากแล้ว

หลังจากที่วางสายโทรศัพท์ ฮั่วตัวก็โทรหาคนสนิทและนำทีมปฏิบัติการพิเศษและรีบตรงไปที่เกาะจินอวิ๋น

“เถ้าแก่กวน ฉันจะแนะนำนาย”

“ตอนนี้นายหาวิธีขอร้องให้เถ้าแก่หวังของพวกเราให้อภัยนายเถอะ และนำค่าใช้จ่ายของวันนี้ เพิ่มเป็นชดใช้พวกเราเป็นหมื่นเท่า”

“เรื่องนี้ ก็จะจบแค่ตรงนี้”

“ไม่อย่างนั้น ปีหน้าหญ้าบนหลุมศพของนายจะสูงขึ้นกว่าสามฟุต”

ฉีเติ่งเสียนพูดกับเถ้าแก่กวนพลางยิ้มตาหยี เวลาที่พูด นึกไม่ถึงว่าเขารู้สึกคุ้นเคยมาก

“เอ๋?ฉันจำได้ว่าเมื่อก่อนเคยมีคนพูดกับฉันแบบนี้…ตอนนี้ ตัวละครนั้นกับเป็นตัวเอง?”ฉีเติ่งเสียนแอบคิดในใจ หลังจากนั้นก็ดีใจขึ้นมา

เดิมทีตัวละครที่ตอแหลรังแกคนอื่นมีความสุขขนาดนี้เหรอ!มิน่าล่ะตอนนั้นคนเหล่านั้นล้วนอยากจะรังแกเขา

เถ้าแก่กวนสีหน้าเย็นชาและพูด“ผู้บัญชาการฮั่วมาแล้ว ถ้านายพูดไร้สาระอีก ก็ไม่มีประโยชน์!ไม่จับเข้าคุก ก็เอาเปรียบพวกนายแล้ว”

ฉีเติ่งเสียนชี้ไปที่หวงฉีปินและพูด“ครั้งก่อนคนที่พูดแบบนี้กับเถ้าแก่หวงของฉัน บนหลุมศพมีหญ้าเพียงพอที่จะนำกลับบ้านไปทำเตียงได้ ในเมืองจงไห่ที่เรียกว่าออนเซ็นซากุระนายรู้จักไหม?“เถ้าแก่คนนั้นล่วงเกินเถ้าแก่หวังของพวกเรา วันต่อมา หมอนวดที่อยู่ในนั้นก็ลาออกไปหมดแล้ว”

หวงฉีปินมองฉีเติ่งเสียนอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก และพูด“เพื่อน ฉันถูกตบจนกลายเป็นแบบนี้แล้ว นายยังหยอกล้อ เกินไปไหม?”

ฉีเติ่งเสียนไอแห้งพลางพูด“ขอโทษด้วย ขอโทษด้วย…ฉันคิดว่าตอแหลแบบนี้ ก็คือไม่มีสมอง”

หวงฉีปินชะงักไปสักพัก และพูด“ไม่มีสมองนายก็ยังเสแสร้ง?”

ฉีเติ่งเสียนก็พูด“แต่ แบบนี้รู้สึกดีมาก!”

หวงฉีปินบนหน้าผากก็มีเส้นเอ็นกระตุก ถ้าหากไม่ใช่สู้ฉีเติ่งเสียนไม่ได้ ก็อยากจะจัดการฉีเติ่งเสียนนานแล้ว

“อาปินหนุ่ม!”ฉีเติ่งเสียนตบไหล่ของหวงฉีปิน