มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 924

"ศิษย์พี่ บริษัทของหนานเชี่ยนสามารถพลิกวิกฤตกลับมาได้ โชคดีที่ได้พี่ช่วย!"

"ศิษย์น้องตื้นตันใจมาก ต่อไปถ้ามีเรื่องอะไรให้ช่วยศิษย์พี่ไม่ต้องเกรงใจ บุกน้ำลุยไฟผมจะไม่เกี่ยงเลย"

หวงชงประสานมือคารวะหยางกวนกวน พูดอย่างจริงใจ

หยางกวนกวนกลับส่ายหน้า "คนกันเองทั้งนั้น อีกอย่าง ตอนที่ไม่มีคนอื่นอยู่ด้วย นายควรเรียกฉันว่าอาจารย์แม่นะ"

หวงชงเกาท้ายทอยอย่างเขินอาย "ผมไม่ค่อยได้เจอผู้สูงศักดิ์ที่เต็มใจช่วยเหลือกันแบบนี้ บุญคุณนี้ผมจะไม่มีวันลืม"

หยางกวนกวนยิ้ม "เอาล่ะ นายกลับไปเตรียมตัวเถอะ ฉันกับอาจารย์ของนายจะมาหาตอนช่วงบ่าย แล้วจะแวะไปซื้อของที่ร้านของหนานเชี่ยนด้วย!"

"ฉันวัดตัวคุณให้ร้านของหนานเชี่ยนตัดไว้แล้วสองชุด คุณภาพใกล้เคียงกับของต่างประเทศมาก กลับไปลองสักหน่อยเถอะ"

หลังจากกลับถึงวิลล่า หยางกวนกวนก็หยิบชุดสูทออกมาสองชุด

"หายากนะเนี่ยที่คุณจะคิดเผื่อผมมากขนาดนี้ อุตส่าห์ตัดเผื่อตัวใหญ่กว่าให้ตั้งหนึ่งชุด" ฉีเติ่งเสียนพูด

เห็นได้ชัดว่าหยางกวนกวนคิดเผื่อตอนฉีเติ่งเสียนปลอมตัวมาให้ด้วยแล้ว จึงให้หนานชี่ยนตัดมาสองชุด ชุดหนึ่งพอดีกับรูปร่าง อีกชุดหนึ่งสำหรับรูปร่างของเขาหลังปลอมตัว

"ตอนกลางคืนลองใส่ดูแล้วกัน ต่อไปให้ผู้บริหารระดับสูงของหยางกรุ๊ปตัดชุดจากร้านนี้ด้วยดีกว่า" หยางกวนกวนพูดพลางยิ้ม

ฉีเติ่งเสียนไม่พูดมาก เปลี่ยนไปใส่ชุดที่หยางกวนกวนเตรียมให้ทันที ชุดพอดีตัวของเขามาก คุณภาพดี ตัดเย็บได้ประณีตมาก

ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะพยักหน้า "ถ้าพูดถึงชุดสูท ผมก็คงนึกถึงแต่แบรนด์จากต่างประเทศ แน่นอนว่าหัวกั๋วไม่ได้คิดค้นชุดสูทขึ้นมา คงทำสู้ต่างประเทศไม่ได้......แต่หนานเชี่ยนทำได้ หาวิธีทำชุดพวกนี้ด้วยมือของคนหัวกั๋วอย่างพวกเราเอง"

"ฉันก็เคยคิดแบบนี้ แต่ตอนนี้ยังไม่แพร่หลายมาก ต้องปล่อยให้เธอขยายธุรกิจให้ได้มากกว่านี้ก่อนแล้วค่อยคิดอีกที ไม่อย่างนั้นคงไม่มีใครยอมจ่ายเงินซื้อ" หยางกวนกวนมองประเมินฉีเติ่งเสียนหัวจรดเท้า ต้องยอมรับว่าหมอนี่หุ่นดีมากจริงๆ

ใส่สูทแล้วดูผอม แต่ถอดออกแล้วเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ

หยางกวนกวนเดินมาหยุดตรงหน้าฉีเติ่งเสียน ช่วยเขาจัดปกเสื้อ มุมปากประดับรอยยิ้มอ่อนโยน มองยังไงก็ดูดี

"ที่คุณพูดกับผมวันนั้นสามคำ ช่วยพูดมันอีกได้ไหม? ผมอยากฟัง" ฉีเติ่งเสียนถามอย่างอดไม่อยู่

"สามคำ!" หยางกวนกวนตอบกลับทันที

ฉีเติ่งเสียนมุมปากกระตุก "ไม่ใช่อันนี้!"

หยางกวนกวนถามอย่างสงสัย "งั้นอันไหน?"

"แน่นอนว่าเป็น......"

"หา? นายจะหลอกอะไรฉันอีก?!"

หยางกวนกวนสีหน้าไม่สบอารมณ์ขึ้นมาดื้อๆ "นายแค่พูดออกมา มันยากมากนักเหรอ?"

แต่ฉีเติ่งเสียนกลับพูดว่า "ฟังให้ดี!"

หยางกวนกวนหูผึ่ง เงยหน้ามองเขาอย่างรอคอย

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างอ่อนโยน "I love you!"

ถึงจะพูดเป็นภาษาต่างประเทศ แต่ความหมายเหมือนกันทุกประการ

หยางกวนกวนหน้าแดงปนเขินอาย ดวงตาเป็นประกาย

แต่ฉีเติ่งเสียนกลับรู้สึกดีใจ ถึงภาษาหัวกั๋วจะกว้างขวางและลึกซึ้งมาก แต่บางครั้งภาษาอังกฤษก็มีประโยชน์มากกว่า!

เพราะคำว่า "you" ในภาษาอังกฤษ เป็นได้ทั้งเอกพจน์และพหูพจน์

สามารถใช้เรียกคนคนเดียวหรือหลายคนก็ได้

ตอนพูดคำนี้ ฉีเติ่งเสียนนึกถึงหลี่อวิ๋นหว่านและอีวาไปด้วย

เมื่อถึงเวลานัดตอนบ่าย ฉีเติ่งเสียนเห็นหยางกวนกวนยังแปรงฟันอยู่ในหองน้ำ ก็พูดขึ้น "ไม่ต้องแปรงแล้ว คุณแปรงมาสามรอบแล้วนะ!"

เห็นหยางกวนกวนเป็นนักเรียนนอกแบบนี้ แต่ความจริงแล้วเธอค่อนข้างมีแนวคิดอนุรักษ์นิยม ถ้าไม่ใช่เพราะความรู้สึกรักอันแรงกล้า บวกกับโดนคนเจ้าเล่ห์บางคนเกลี้ยกล่อม เธอคงไม่ต้องมาแปรงฟันตอนบ่ายแบบนี้หรอก

ไม่นานทั้งสองคนก็มาถึงร้านสาขาเปิดใหม่ของหนานเชี่ยน

ที่ประตูทางเข้าประดับไปด้วยไฟและดอกไม้สีสันสดใส ทั้งยังเชิญทีมเชิดสิงโตมาเชิดเฉลิมฉลองอีกด้วย

หวงชงยืนยิ้มแป้นอยู่ข้างหนานเชี่ยน

หนานเชี่ยนจับมือลูกสาวเอาไว้ ใบหน้ายิ้มแย้มมีความสุข

เป็นภาพที่เห็นแล้วชวนให้รู้สึกอบอุ่นหัวใจ

ฉีเติ่งเสียนมองประเมินหนานเชี่ยน ศิษย์สะใภ้คนนี้สวยมาก แค่ใบหน้าเรียวสวยนั่นก็เอาไปเก้าถึงสิบคะแนนได้เลย

"ยินดีด้วยนะ!" ฉีเติ่งเสียนและหยางกวนกวนเดินเข้ามาพร้อมกัน พูดพร้อมรอยยิ้ม

"ศิษย์พี่ แล้วก็......เอ่อ ประธานหลี่ ยินดีต้อนรับครับ!" หวงชงรีบกล่าวต้อนรับ

หนานเชี่ยนพูดกับหยางกวนกวน "คุณหนูหยาง ขอบคุณมากๆเลยะคะ โชคดีที่ได้คุณช่วยไว้ ฉันถึงผ่านวิกฤตพวกนั้นมาได้ จนได้เปิดสาขาใหม่นี้"

หวงชงหันไปแนะนำกับหนานเชี่ยน "ท่านนี้คือประธานหลี่ เป็นแขกผู้มีเกียรติของฉันเหมือนกัน เสี่ยวเชี่ยน ทำความรู้จักไว้สิ!"

หนานเชี่ยนโค้งกายคำนับฉีเติ่งเสียนเล็กน้อย

"หยิงหยิง ยังไม่ทักทายคุณลุงอีก?" หนานเชี่ยนพูดกับลูกสาว

หยิงหยิงกะพริบตาปริบๆมองฉีเติ่งเสียน ก่อนจะพูด "สวัสดีค่ะคุณลุงอ้วน!"

รอยยิ้มฉีเติ่งเสียนแข็งค้าง......