มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 926

คำพูดของเขาทำให้ฝีเท้าของฉู่อวี่หยุดชะงัก!

ใบหน้าของหนานเชี่ยนซีดลง เธอส่ายหัวให้ฉีเติ่งเสียนแล้วพูดว่า “ประธานหลี่ ฉันจะรับความสูญเสียนี้ไว้เอง คุณไม่ต้องสนฉัน คนที่อยู่เบื้องหลังเธอต้องเป็นเหยียนต้งแน่ๆ พวกเราแตะไม่ได้หรอก”

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า “คุณเปิดกิจการใหม่วันแรก จะไม่เปิดทำการได้ยังไง ในเมื่อคุณหนูฉู่ส่งเสื้อผ้าศพมาให้เยอะขนาดนี้ งั้นก็ซื้อทั้งหมดกลับไปให้ครอบครัวใช้สิ”

ใบหน้าของฉู่อวี่หม่นลงก่อนที่เธอจะพูดว่า “ไอ้สารเลว นายพูดอะไร เชื่อไหมว่าเดี๋ยวฉันจะเอานายใส่เสื้อผ้าศพแล้วเอาลงโลงซะ!”

หยางกวนกวนยืนอยู่ที่ประตูอย่างเงียบๆ ราวกับจะป้องกันไม่ให้ผู้ก่อกวนเหล่านี้หลบหนี

เสื้อผ้าศพจำนวนมากถูกแขวนไว้ในร้านเสื้อผ้าของหนานเชี่ยน ซึ่งมันดึงดูดสายตาของผู้ที่สัญจรไปมาได้ดีและทุกคนต่างก็ประหลาดใจเล็กน้อย

ร้านนี้ขายเสื้อผ้าทั่วไปไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงมีเสื้อผ้าศพแขวนไว้มากมายขนาดนี้ล่ะ...

“ฉันไม่เชื่อคำพูดไร้สาระที่เธอพูดมาหรอก” ฉีเติ่งเสียนพูดขณะเอื้อมมือออกไปหยิบชุดเสื้อผ้ามาชุดหนึ่ง “ซื้อกลับไปให้ครอบครัวคุณใช้สิ ตัวละหนึ่งล้าน!”

ฉู่อวี่หรี่ตามองเขาอย่างไม่แยแสก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไอ้คนชั่ว นี่นายอยากให้ครอบครัวของหนานเชี่ยนตายทั้งหมดเลยหรือไง รู้ว่าฉันเป็นคนที่คุณชายเหยียนส่งมา แต่ก็ยังกล้ามาทำเป็นเก่ง!”

“รู้หรือเปล่าว่าคนที่อยู่รอบตัวฉันเป็นใคร”

“เคยได้ยินเรื่องคาสิโนตระกูลเย่แห่งจิงเต่าหรือเปล่า”

“คนเหล่านี้คือคนที่คุณชายเหยียนยืมมาจากคาสิโนของตระกูลเย่!”

เมื่อฉีเติ่งเสียนได้ยินว่าพวกเด็กอันธพาลที่ฉู่อวี่พามาล้วนเป็นคนของตระกูลเย่แห่งจิงเต่า เขาก็เผยรอยยิ้มที่แฝงความหมายลึกซึ้งออกมา

เย่จีสงพบเจอกับความสูญเสียครั้งใหญ่ไปสองครั้งด้วยน้ำมือของเขาและคนสำคัญอย่างเย่จือเสียนก็ถูกเขาโจมตีที่หัวด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว แล้วเขากับเหลียงจื่อแห่งตระกูลเย่ได้พัฒนาความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งมาก! ยิ่งไปกว่านั้นพวกเศษเดนตระกูลเย่ยังระเบิดเฟอร์รารี่ SF90 ของเขาด้วย

“คนจากตระกูลเย่...” ใบหน้าของหนานเชี่ยนแข็งค้างทันที

เมืองจินเต่าและเมืองเซียงซานเป็นเมืองที่อยู่กันคนละฟากของทะเล แม้ว่าตระกูลเย่จะเปิดคาสิโนในจิงเต่า แต่อิทธิพลของพวกเขาในเซียงซานก็ไม่ได้ด้อยแต่อย่างใด!

ตอนนั้นบรรพบุรุษของตระกูลเย่ได้สร้างความร่ำรวยในเซียงซาน หลังจากปล้นสะดม เข่นฆ่าและเผาทุกอย่างแล้ว พวกเขาก็หนีมาที่จิงเต่าและบุกไปเจรจากับ “ราชาแห่งพนัน” ในเวลานั้นของจิงเต่าตามลำพัง จากนั้นก็อาศัยอีกฝ่ายเพื่อเข้าสู่อุตสาหกรรมการพนันและเข้ามาตั้งหลักในจิงเต่าได้อย่างมั่นคง

มีสองยักษ์ใหญ่ในเซียงซานและจิงเต่าที่ไม่ควรไปยุ่ง ของเซียงซานคือตระกูลเหลย ตระกูลเหลยเป็นตระกูลที่มีรากฐานมั่นคงในเซียงซาน ในตอนนั้นภายใต้แรงกดดันอันหนักหน่วงจากประเทศมหาอำนาจฝั่งตะวันตก พวกเขาลักลอบส่งยาล้ำค่าเข้ามาในประเทศอย่างสุดความสามารถ

หลังจากที่สถานการณ์ในเซียงซานคลี่คลาย ตระกูลเหลยก็ได้รับการสนับสนุนจากผู้นำระดับสูงของหัวกั๋วและมีตำแหน่งที่มั่นคงในเซียงซาน!

ส่วนที่ตระกูลเย่ในจิงเต่าไม่ควรไปมีเรื่องด้วย นั่นเป็นเพราะพวกเขาจะเอาคืน บรรพบุรุษของพวกเขาเป็นโจรและทั้งตระกูลก็มีจิตวิญญาณความเป็นโจรอยู่ พวกเขาสามารถฆ่าคนได้ง่ายๆ

“คนจากตระกูลเย่สุดยอดนักเหรอ” ในตอนนั้นเอง ชายอายุหกสิบปีในชุดทักซิโด้ที่มีท่าทางเหมือนพ่อบ้านคนหนึ่งก็เดินเข้ามาจากประตู

ทุกคนหันไปมอง แล้วพวกเขาก็ต้องตกใจเมื่อเห็นชายคนนี้

ฉีเติ่งเสียนขมวดคิ้วมุ่น เขาไม่เคยเห็นชายชราคนนี้มาก่อน ไม่รู้เลยว่าเป็นใครมาจากไหน

ฉู่อวี่แค่นหัวเราะก่อนจะพูดว่า “คนตระกูลเย่ไม่เจ๋ง แต่คุณเจ๋งงั้นเหรอ ทั่วเซียงซานและจิงเต่ามีใครกล้าทำให้ตระกูลเย่ขุ่นเคืองบ้าง! ขนาดในนิยายออนไลน์ยังเขียนไว้ว่าใครก็ตามที่กล้ามีเรื่องกับตระกูลเย่ พวกนั้นต้องตาย!”

พ่อบ้านชราพูดอย่างสงบ “ตอนไหนกันหรือ นี่ถึงเวลาที่คนตระกูลเย่สามารถใช้อำนาจในทางมิชอบในเซียงซานได้แล้วเหรอ ตอนนี้มือของเย่เต๋อเอินยืดยาวขนาดนี้เชียวหรือ”

เมื่อฉู่อวี่ได้ยินพ่อบ้านชราพูดชื่อหัวหน้าตระกูลอย่างเย่เต๋อเอิน สีหน้าของเธอก็จริงจังขึ้นทันที

ต่อหน้าตระกูลเหลย ไม่มีใครทำเป็นเก่งได้จริงๆ!

ปากของฉู่อวี่สั่นระริก เธอพูดว่า “ตระกูลเหลยไม่ยุ่งเกี่ยวกับโลกมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วนี่ นี่เป็นความแค้นส่วนตัวของเรา ทำไมครั้งนี้ตระกูลเหลยถึงจะเข้ามายุ่งล่ะ”

“ผมเป็นคนเฝ้าประตู ไม่กล้าเข้าไปยุ่งกับความขุ่นเคืองส่วนตัวของพวกคุณในนามของตระกูลเหลยหรอก” พ่อบ้านตระกูลเหลยกล่าวด้วยรอยยิ้มที่ไม่ใช่รอยยิ้ม แม้ว่าน้ำเสียงของเขาจะราบเรียบ แต่มันก็แฝงไปด้วยความน่าเกรงขามที่กดดัน

ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะมองดูพ่อบ้านเหลยอีกครั้ง และเขาก็สรุปในใจว่าเส้นสนกลในและออร่าของคนตระกูลเหลยไม่ได้ด้อยไปกว่าตระกูลชั้นนำในเมืองหลวงเลย!

ฉู่อวี่พูดว่า “ฉันจะพาพวกเขาไปเดี๋ยวนี้!”

แต่ฉีเติ่งเสียนกลับพูดว่า “ไป? เธอไปไม่ได้ ฉันบอกแล้วว่าเสื้อผ้าศพพวกนี้ชุดละหนึ่งล้าน เธอต้องซื้อมันทั้งหมดกลับไปให้ครอบครัวเธอใส่ ไม่อย่างนั้นฉันจะทำให้พวกเธอใส่มันและนอนกลับไป”

ศัตรูผู้นี้หยามลูกศิษย์เขา เขาเป็นอาจารย์ มันคงไม่เหมาะถ้าเขาไม่ทำอะไรเลย!

ฉู่อวี่หันกลับมาและมองฉีเติ่งเสียนด้วยสายตาดุร้าย แตกต่างจากท่าทางที่มีต่อพ่อบ้านเหลยเมื่อครู่อย่างสิ้นเชิง

เธอกลัวพ่อบ้านเหลย แต่ไม่กลัวฉีเติ่งเสียน

“คนเขาเปิดร้านใหม่อย่างโชคดีมีมงคล แต่พวกคุณกลับเอาเสื้อผ้าศพมาให้? แต่ว่าของที่ให้มาแล้วก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องคืน พวกคุณทำตามความต้องการของประธานหลี่ ยอมควักเงินซื้อกลับไปเถอะ” พ่อบ้านเหลยพูดด้วยสีหน้าสงบนิ่ง

ฉู่อวี่กดเสียงต่ำและพูดว่า “พ่อบ้านเหลย! คุณรู้ไหมว่าครั้งนี้ฉันมาเป็นธุระให้ใคร เหยียนต้ง คุณชายเหยียนน่ะ! คุณอาจจะไม่เคยได้ยินชื่อเขา แต่คุณต้องเคยได้ยินชื่อพี่สาวเขาแน่”

พ่อบ้านเหลยพูดว่า “ถ้าพูดเรื่องไร้สาระอีกแม้แต่ประโยคเดียว ผมจะทำให้พวกคุณไม่ได้ไปจากเซียงซานอีกเลย!”

ฉู่อวี่กัดฟันพูดว่า “พี่สาวของคุณชายเหยียนคือนายพลเหยียนมู่หลง คุณแน่ใจเหรอว่าจะร่วมด้วย!”