รถมาถึงชายหาด ฉีเติ่งเสียนจึงมองเห็นร่างที่คุ้นเคย
“บ้าเอ๊ย เป็นไปไม่ได้?!”
มุมปากของเขากระตุก รู้สึกว่าชีวิตนี้น่าตื่นเต้นยิ่งกว่านิยายศิลปะการต่อสู้ที่เขาอ่านในคุกเสียอีก
หยางกวนกวนอดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้างและพูดด้วยความประหลาดใจ: “นั่น เมิ่งเมิ่งนี่!”
เฉียวชิวเมิ่งยืนอยู่บนชายหาดโดยสวมชุดสูทผู้หญิงสีดำ เมื่อเธอเห็นใครบางคนเดินเข้ามา เธอจึงทักทายพวกเขาด้วยรอยยิ้ม
“เฮ้ เพื่อนรัก ไม่เจอกันนานเลยนะ!” เฉียวชิวเมิ่งโบกมือและยิ้ม พยักหน้าไปทางฉีเติ่งเสียนกับหยางกวนกวน
สวีเอ้าเสวี่ยไม่ค่อยคุ้นเคยกับเธอนัก ดังนั้นเธอจึงมองตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วพูดว่า “ฉันจำได้ก่อนหน้านี้ เธอเคยอยู่ในบริษัทเล็กๆ ไม่ใช่เหรอ? ทำไมจู่ๆ เธอถึงกลายเป็นผู้นำของกองทัพราตรีนิรันดร์ได้?”
เฉียวชิวเมิ่งกล่าวว่า: “ต้องขอบคุณ คุณฉู่อู๋เต้า ที่มีน้ำใจต่อฉัน เขาไม่ดูถูกความสามารถและความโง่เขลาของฉัน ยอมรับฉันเป็นเด็กฝึก เหตุผลที่ฉันประสบความสำเร็จได้ขนาดนี้ก็เพราะเขา!”
หยางกวนกวนตกตะลึงและพูดว่า: “เพราะงั้นอาจารย์ของเธอคือฉู่อู๋เต้า ฉันว่าแล้ว!”
ในที่สุดฉีเติ่งเสียนก็เข้าใจว่าทำไมกองทัพราตีนิรันดร์ถึงดูแลเขาขนาดนี้ ฉันเดาได้เลยว่าเป็นเฉียวชิวเมิ่งอดีตภรรยาของเขาที่เข้ามารับช่วงต่อ
เมื่อมองดูสภาพจิตใจในปัจจุบันของเฉียวชิวเมิ่งเธอก็มีลักษณะสำคัญเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย ฃระหว่างคิ้วมีความนิ่ง ชัดเจน ไม่ขมวดเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป
ฉีเติ่งเสียนถอนหายใจ ส่ายหัวแล้วพูดว่า: “เธอเปลี่ยนไปมาก ฉันไม่รู้ว่ามันถูกต้องหรือไม่ที่จะทำตามความปรารถนาของพ่อที่จะออกจากเรือนจำโยวตูมาตระกูลเฉียว....”
เพราะเขารู้ดีว่าเฉียวชิวเมิ่งจะกดดันเธอมากแค่ไหน หากเธอรับภารกิจสำคัญของกองทัพราตรีนิรันดร์
คิดจะสวมมงกุฏก็ต้องรับน้ำหนักของมันให้ได้!
ไม่ใช่เรื่องง่ายที่คนในกองทัพราตรีนิรันดร์จะเรียกว่า “ราชา”
“เรื่องพวกนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับนาย ทั้งหมดเป็นการตัดสินใจของฉันเอง” เฉียวชิวเมิ่งกล่าว
“ทุกคนเชิญนั่งก่อน!”
มีการจัดเก้าอี้ไว้บนชายหาดล่วงหน้า เช่นเดียวกับโต๊ะเล็กๆ ที่มีกาแฟและชาอยู่บนโต๊ะ
ฉีเติ่งเสียนพูดกับเฉียวชิวเมิ่ง: “เธอรับหน้าที่รับผิดชอบของกองทัพราตรีนิรันดร์เรื่องนี้จะทำให้เธอประสบปัญหา อย่าง อาเฉียว....”
เฉียวชิวเมิ่งกล่าวอย่างใจเย็น: “ไม่ต้องห่วง คุณอาฉีได้ไปช่วยเหลือแก้ปัญหานี้ให้ครอบครัวของฉันแล้ว แม้ว่าคนพวกนั้นต้องการจัดการฉัน พวกเขาก็จะไม่กล้ามุ่งเป้าไปที่ครอบครัวของฉันอีกต่อไป”
ฉีเติ่งเสียนสะดุ้งเล็กน้อย แต่เขาไม่คิดว่าฉีปู้อวี่จะช่วยตระกูลเฉียวแก้ปัญหาใหญ่อย่างลับๆ
“เพราะคุณฉู่อู๋เต้า ช่วยฉีเติ่งเสียนปล้นรถในเรือนจำของลู่จ้านหลง กองทัพราตรีนิรันดร์ จึงถูกโยนเข้าไปในค่ายคนร้ายด้วย ตอนนี้ชีวิตมันไม่ง่ายใช่ไหมถึงซ่อนตัวอยู่ในทิเบตแบบนี้?” หยางกวนกวนถามเฉียวชิวเมิ่ง
“มันไม่ใช่แค่ช่วงเวลาที่ยากลำบาก! ภายในกองทัพราตรีนิรันดร์กำลังจะแตกสลาย มันไม่ง่ายเลยที่จะรักษาเอาไว้จนถึงตอนนี้” เฉียวชิวเมิ่ง ส่ายหัวแล้วพูดว่า “จิตใจของผู้คนเปลี่ยนไป เมื่อท่านอาจารย์จากไป ความทะเยอทะยานของกลุ่มคนมากมาย ก็งอกขึ้นมาเหมือนหน่อไม้หลังฝนตก”
ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็น: “เป็นเรื่องปกติที่กษัตริย์จะมีรัฐมนตรี อำนาจเป็นสิ่งล่ฃ
ตาล่อใจเกินไป ยิ่งไปกว่านั้น กองทัพราตรีนิรันดร์ยังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก ไม่น่าแปลกใจเลยที่บางคนต้องการกบฏและแตกตัวออกมา!”
เฉียวชิวเมิ่งกล่าวว่า “วันนี้ฉันเชิญนายมาที่นี่เพราะฉันต้องการให้นายช่วยฉันแก้ปัญหานี้”
ฉีเติ่งเสียนพูด: “เธอพูดมา”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...